Chapter 807 ก่อตั้งหอสัตว์วิญญาณ
การมาใช้ชีวิตในนิกายนิรันดร ราชาสัตว์จื่อหลินเปลี่ยนไปจริง ๆ ไม่ใช่เพียงเพราะอาหาร ทว่ามันมีหลาย ๆ อย่างที่พิเศษเป็นอย่างมาก.
เขาที่เป็นเผ่าสัตว์ แน่นอนว่าไม่จำเป็นต้องใช้วิชาบ่มเพาะใด ๆ ทว่าห้องกลั่นร่างกาย ที่ช่วยยกระดับกายเนื้อ แม้แต่หอคอยเก็บประสบการณ์ชั้นที่หนึ่งก็ให้ผลเช่นเดียวกัน.
เรื่องที่ราชาสัตว์จื่อหลินต้องทำทุกวันคือเปิดประตูในตอนเช้า จากนั้นก็ไปทานอาหารเช้า เข้าห้องปั้นกล้ามเนื้อเวลาเช้า ตอนบ้านกินอาหารเที่ยงเสร็จก็ไปหอคอยเก็บประสบการณ์ชั้นหนึ่ง จากนั้นก็กินอาหาร จากนั้นก็เข้าไปดูดซับพลังวิญญาณในค่ายกลรวมวิญญาณและก็กลับมานอนหลับ.
แม้นว่าจะใช้ชีวิตที่เหมือนเดิมตลอด ทว่ากับทำให้เขารู้สึกดี กายเนื้อของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อยอีกด้วย.
แม้แต่พลังที่ฟื้นคืนมา ยังคิดว่ามันกำลังยกระดับเพิ่มขึ้นไม่น้อย.
การที่มีที่พักอาศัยที่เป็นหลักเป็นแหล่งทำให้เขาเติบโตขึ้นเป็นอย่างมาก.
ด้วยเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ราชาสัตว์จื่อหลินจะไม่เปลี่ยนไปได้อย่างไร.
และอีกอย่าง
หลายวันที่ได้สัมผัส จุนซ่างเซียว ที่ทำให้เผ่าสัตว์ได้แต่อุทานด้วยความประหลาดใจ.
ตั้งแต่สามารถยึดครองเหมือง ประลองกับนิกายปิศาจระดับสาม 2 แห่ง ไปจนถึงการท้าทายเจดีย์สิบชั้นสะบั้นชีวิตอีก.
ทุกเรื่องที่เกิดขึ้น ราชาสัตว์จื่อหลินก็ตระหนักได้ว่า ชายหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดา ในอนาคตจะต้องเป็นคนที่เหนือล้ำ จนแม้แต่เขาก็ยังไม่กล้าคาดเดา.
ในเมื่อก่อนหน้านี้เขาเคยเอ่ยเรื่องที่มนุษย์และเผ่าสัตว์ร่วมมือกัน แน่นอนว่าเขาย่อมต้องคิดเรื่องนี้ นอกจากนี้ยังได้รับผลประโยชน์จากทรัพยากรของนิกายนิรันดรด้วย ที่จะช่วยยกระดับความแข็งแกร่งของเผ่าสัตว์.
ดังนั้น ราชาสัตว์จื่อหลินจึงยินยอมที่จะเป็นศิษย์นิกายนิรันดร แม้แต่อดทนกลืนคำพูดที่เอ่ยว่า เผ่าสัตว์ไม่เคยเป็นทาส.
ส่วนเหล่าหนิวและสัตว์วิญญาณตนอื่น ๆ หลังจากได้กินเม็ดยาสัตว์ ก็ไม่มีใครค้าน ต่างก็สนับสนุนเขา.
หลายวันมานี้.
เหล่าสัตว์ร้ายหลายแสนที่เดินทางมายังเทือกเขาไท่กู่.
จุนซ่างเซียวที่ได้จัดเตรียมค่ายกลปิดแย้งที่ทรงพลังกว่าเดิม กว้างกว่าเดิม เพื่อให้พวกเขาไม่ถูกพบแม้แต่ใช้จิตสัมผัสตรวจสอบ.
สิบวันไม่ต้องกินอาหาร และนอกจากนี้ยังทำให้สามารถดูดซับพลังฟ้าดินอย่างไม่มีปัญหา ในเวลานี้ เหล่าสัตว์มากมายที่เดินทางมา ต่างก็ถูกปฏิบัติดั่งคนในครอบครัวของเทือกเขาไท่กู่.
แน่นอน.
ไม่ได้มีเพียงแค่เม็ดยาสัตว์เท่านั้นที่มอบให้.
เหล่าสัตว์วิญญาณที่มีพลังเทียบเท่ากษัตริย์ยุทธ์และจักรพรรดิยุทธ์ ต่างก็ได้กินอาหารฝีมือของเหล่าหว่านซีด้วย.
“โอ้วสวรรค์! อาหารมนุษย์ไม่คาดคิดเลยว่าจะอร่อยขนาดนี้!”
“ขอข้าอีก ....สิบจานเลย!”
“อือ ฮือ อร่อย อร่อยเกินไปแล้ว!”
เหล่าสัตว์วิญญาณได้ได้กินข้าวผัดของหลิวหว่านซี รู้สึกราวกับว่าได้มาถึงจุดสูงสุดของชีวิตแล้ว.
จุนซ่างเซียวไม่ได้ให้พวกเขากินโดยไม่จ่าย ทว่าตอนนี้ต้องให้พวกเขากินจนขาดไม่ได้ก่อนค่อยคิดจัดการ
ราชสีห์ พยัคฆ์ เสือดาวและหมาป่า.....
หลากหลายสัตว์หลายหลายพันธ์มากมาย นอกจากนี้ยังมีจำนวนมากอีกด้วย.
ตั้งแต่แรก จุนซ่างเซียวที่ต้องการเตรียมหมาป่าให้หอขี่หมาป่า ทว่าหลังจากที่มีสัตว์มากมาย เขาที่เริ่มเปลี่ยนแผน.
แม้นว่าสัตว์ร้ายห้าแสนตัวจะย้ายเข้ามาอยู่ในเทือกเขาไท่กู่ ทว่าผู้นำของพวกมันก็คือราชาสัตว์จื่อหลิน ดังนั้นเขาจึงได้ตั้งอีกฝ่ายเป็นถางจู่ เพื่อคอยจัดการ.
“เป็นศิษย์หรือถางจู่ เจ้าเลือกเอง”
“ถางจู่!”
ราชาสัตว์จื่อหลินแม้นว่าจะไม่ถึงกับฉลาดล้ำ ทว่าก็ไม่ได้โง่ซะจนไม่รู้อะไร เขาย่อมรู้ว่าถางจู่นั้นมีระดับเหนือกว่าศิษย์มาก!
จุนซ่างเซียวเอ่ยอย่างจริงจัง “ในเมื่อเป็นถางจู่นิกายนิรันดร จะต้องรับผิดชอบทำงานของถางจู่ด้วย.”
“ไม่มีปัญหา.”ราชาสัตว์จื่อหลินเอ่ย.
“เอาล่ะ.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เปิ่นจั้วจะประกาศพรุ่งนี้.”
เช้าวันถัดมา.
หอสัตว์วิญญาณก็ถูกตั้งขึ้น.
ถางจู่ก็คือราชาสัตว์จื่อหลิน รองถางจู่ เหล่าหนิว ส่วนสมาชิกก็คือกลุ่มสัตว์วิญญาณตนอื่น ๆ.
ในเวลานั้นสมาชิกของนิกายนิรันดรก็เพิ่มขึ้น.
แม้นว่าจะไม่ใช่มนุษย์ แต่ก็ถูกนับจำนวนและได้แต้มสนับสนุนด้วย.
จุนซ่างเซียวที่คิดว่าไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์ เมื่อเข้าร่วมนิกายนิรันดรแล้ว ล้วนแต่เป็นศิษย์ของเขา.
“อา ใช่แล้ว.”
“เปิ่นจั้วที่ต้องการให้นิกายยิ่งใหญ่ที่สุด ศิษย์ของเขาจะจำกัดเพียงมนุษย์ได้อย่างไร!
ผู้ฝึกยุทธ์ทั่วไป ผู้ฝึกยุทธ์ปิศาจและมารก็มี.
ทั้งกึ่งมนุษย์และสัตว์ก็มีอีก!
นิกายนิรันดรที่กล่าวได้ว่าเป็นนิกายที่มีความหลากหลายโดยแท้จริง!
กลุ่มเหล่าหนิวเองก็นับว่ามีความสามารถไม่น้อย ทำให้เขาได้รับระดับจักรพรรดิยุทธ์เพิ่มเข้ามามากกว่าสิบคน และยังมีกษัตริย์ยุทธ์อีก 50 คน แน่นอนว่านิกายของเขาย่อมแข็งแกร่งขึ้นไปอีก.
“หากนับพวกเขาได้ ระดับศิษย์ก็เป็นไปตามมาตรฐาน ไม่ใช่ว่าเลื่อนระดับสามได้แล้วรึ?”
ดวงตาของจุนซ่างเซียวที่เป็นประกายทันที.
ระบบที่ราวกับสาดน้ำเย็นใส“พวกเขาเป็นเผ่าสัตว์ แม้นว่าจะเทียบพลังเท่ากับมนุษย์ได้ ทว่าพวกเขาไม่มีกลิ่นอายพลังยุทธ์ สมาคมรับรองสิทธิ์ไม่มีทางที่จะรับรองพวกเขาได้.”
“.....”จุนซ่างเซียวที่กลายเป็นเงียบไปในทันที.
“เจ้านิกาย!”
หลิวหว่านซีที่ชี้ไปยังป้ายที่ห้อยอยู่บนหอสัตว์ กระพริบตาให้ “ตัวอักษรป้ายโถงสัตว์วิญญาณ หากอักษรหายไปตัวหนึ่ง ไม่ได้กลายเป็นโถงไว้ทุกข์หรอกรึ?!”
สาวน้อยคนนี้ บางทีก็มีมุมขำขันเหมือนกัน.
......
โถงสัตว์วิญญาณได้ก่อตั้งขึ้นแล้ว โดยมีราชาสัตว์จื่อหลินเป็นถางจู่
ในเวลานี้หน้าที่เปิดประตูก็คืนให้กับเหออู๋ตี้ ตอนนี้เขาได้เปลี่ยนจากศิษย์เลื่อนขั้นไปอยู่อีกระดับแล้ว.
“สบาย.”
เช้าวันถัดมา ราชาสัตว์จื่อหลินที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ใบหน้าปลื้มปลิ่ม.
“ถางจู่จื่อ.”
ในเวลาต่อมา เสวียนเหรินกุยก้าวเข้ามา พร้อมกับเผยยิ้ม “ขอปรึกษาอะไรบางอย่าง.”
“กล่าว.”ราชาสัตว์จื่อหลินเอ่ยกล่าวด้วยความอหังการ.
ตั้งแต่ได้รับตำแหน่งถางจู่ ทำให้เขายืดอกภาคภูมิเป็นอย่างมาก.
เสวี๋ยเหรินกุยเผยยิ้ม “หอขี่หมาป่าของข้าขาดหมาป่า 3000 ท่านช่วยจัดหาให้ได้หรือไม่?”
“ไม่ได้ ๆ!”
ราชาสัตว์จื่อหลินที่กล่าวปฏิเสธ “เผ่าสัตว์ไม่เคยเป็นทาส เรื่องเช่นนี้ไม่สามารถทำได้!”
“ถางจู่จื่อ.”
เสวี๋ยเหรินกุยเอ่ยกล่าวอย่างจริงจัง “เจ้าและข้าตอนนี้เป็นถางจู่นิกายนิรันดร จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบนิกายร่วมกันที่ต้องช่วยศิษย์ให้ยกระดับ กล่าวได้ว่า การที่ท่านมอบเหล่าหมาป่ามานั้นเป็นการช่วยยกระดับพวกเขาให้แข็งแกร่งร่วมกัน.”
“......”
“เรื่องเช่นนี้....ท่าน....”
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยาม.
เสวียนเหรินกู่ก้าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
ราชาสัตว์จื่อหลินที่ก้าวออกมางง ๆ พร้อมกับสั่งการ นำหมาป่าไปยังหอขี่หมาป่า.
หลังจากนั้นสองสามวัน.
หลังจากที่จุนซ่างเซียวได้ครุ่นคิด ก็ได้เปลี่ยนหอขี่หมาป่า เป็นหอสัตว์ขี่สงคราม โดยมีเสวี๋ยเหรินกุยและเถาหยวนเป็นถางจู่และรองถางจู่ ซึ่งเวลานี้พวกเขาเตรียมสร้างกองกำลังพยัคฆ์ ราชสีห์ เสือดาวและหมาป่าขึ้น.
มนทลเจิ้นหยางมีกองกำลังมังกรเขียว พยัคฆ์ขาว หงแดงและเต่าดำ ส่วนนิกายนิรันดร์มีกองกำลังพยัคฆ์ กองกำลังราชสีห์ กองกำลังเสือดาว กองกำลังหมาป่า.
สี่กองกำลังเคลื่อนที่เร็ว พลังการต่อสู้ของนิกายนิรนดรที่เวลานี้สามารถพิชิตชัยทั่วหล้าได้แล้ว.
“ถางจู่จื่อ.”
หลังจากก่อตั้งหอสัตว์ขี่สงครามแล้ว เสวี๋ยเหรินกุยได้มายังหอสัตว์วิญญาณ กล่าวด้วยรอยยิ้ม “เผ่าพยัคฆ์ เผ่าราชสีห์ ผ่าเสือดาวและเผ่าหมาป่า โปรดเตรียมให้กับหอสัตว์ขี่สงครามด้วย.”
“ไม่ให้!”ถางจู่จื่อกล่าวอย่างหนักแน่น.
ดูเหมือนว่าจุนซ่างเซียวให้เขามาเป็นถางจู่หอสัตว์วิญญาณ ก็เพื่อมาจัดแจงสัตว์ขี่ให้กับหอสัตว์ขี่สงครามนี่เอง!
ช่างเป็นมนุษย์ที่เจ้าเล่ห์นัก.
ราชาผู้นี้ไม่ยอมเด็ดขาด!
ในเมื่อไม่สามารถที่จะสั่งการอีกฝ่ายได้ ท้ายที่สุดก็ต้องเรียกเจ้านิกายมา.
“กึก.”
จุนซ่างเซียวที่มายังหอสัตว์วิญญาณ นำแหวนมิติที่มีเม็ดยาสัตว์แสนเม็ดด้านในวางบนโต๊ะ เอ่ยออกมาว่า“จะให้หรือไม่ให้?”
“!”
