บทที่ 132 – เช้าตรู่ในโรม(8)
บทที่ 132 – เช้าตรู่ในโรม(8) “ดะ-เดี๋ยวก่อน ข้าไม่เข้าใจ” “ไม่มีสิ่งใดให้ต้องทำความเข้าใจ ทุกสิ่งที่ข้าพูดออกไปนั้นเป็นความจริง” ผมพูดออกไปจากใจจริง ซื่อตรง ใครบางคนที่แข็งแกร่งทั้งยังไม่มีทางทรยศคุณ จะมีใครหน้าไหนที่คู่ควรกับการทำให้เป็นเพื่อนได้มากกว่านี้อีกล่ะ? มันออกจะน่าประหลาดใจด้วยซ้ำที่คนอย่...