ตอนที่ 60 การปกครอง

ตอนที่ 60 การปกครอง

คอนริพบที่ดินบริเวณเชิงเขา ดินอ่อนนุ่มและอุดมสมบูรณ์ มันเหมาะมากสำหรับการปลูกพืช

ไอร่าลงจากภูเขาด้วยตัวเองเพื่อตรวจสอบและพบแม่น้ำสายเล็ก ๆ อยู่ข้างที่ดินผืนนั้น

หลังจากถามแล้ว เธอก็ตระหนักว่าแม่น้ำสายเล็ก ๆ นี้เป็นหนึ่งในแม่น้ำสาขาของแม่น้ำดำ

ที่นี่ดีมากจริง ๆ

ไอร่าพอใจกับสถานที่แห่งนี้มาก หากคอนริและเชร์ไม่หยุดเธอ เธอคงอยากจะสร้างกระท่อมไม้ที่นี่และอยู่ที่นั่น

พวกเขาต้องการคลายดินก่อน พวกเขาต้องการจอบเพื่อพรวนดิน

ที่นี่ไม่มีโลหะ ดังนั้นไอร่าจึงทำได้เพียงหาคนมาช่วยขัดหินสองสามก้อนเท่านั้น เธอมัดมันไว้กับแท่งไม้ด้วยเชือกจากหญ้าที่แข็งแรงแล้วทำจอบแบบง่าย ๆ ขึ้นมาใช้งาน

ไอร่าลองใช้แล้วพบว่ามันใช้งานได้ ทว่ามันหนักเกินไป

เธอต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการยกมันขึ้น ซึ่งแทบจะยกไม่ขึ้นเลย

ในที่สุดเชร์ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาดึงจอบมา “ข้าจะทำตามที่เจ้าต้องการให้เอง”

ไอร่ามีความสุขมากที่มีคนเต็มใจช่วยงานฟาร์มของเธอ เธอแสดงท่าทางและกล่าวว่า “ใช้จอบพรวนดินจากตรงนี้ถึงตรงนี้”

เชร์พยายามชุดด้วยจอบสองครั้ง แล้วถามว่า “แบบนี้หรือ”

ไอร่าพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ใช่แล้วล่ะ”

คอนริจ้องมองมันและคิดว่างานดูเรียบง่าย ดังนั้นเขาจึงแตะจอบอย่างเงียบ ๆ เช่นกันและเริ่มพรวนดิน

ต่อมาจอบก็หักเพราะเขาใช้แรงมากเกินไป

เขาจึงโยนจอบไปข้าง ๆ แล้วใช้อุ้งเท้าทั้งสองข้างขุด

กรงเล็บหมาป่าอันแหลมคมของเขาเพียงพอที่จะตัดผ่านหินราวกับโคลน ดินเพียงเล็กน้อยจึงไม่มีความหมายสำหรับเขา เขาขุดพรวนดินราวกับหั่นเต้าหู้

เมื่อไอร่าหันกลับไปมองเขา เธอก็ตระหนักว่าคอนริได้พรวนดินพื้นที่ขนาดใหญ่

ความเร็วนี้ช่างน่ากลัว

ไอร่ายกย่องอย่างจริงใจ “เจ้ายอดเยี่ยมมาก”

คอนริผู้ได้รับการยกย่อง เงยหน้าขึ้นมองและยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “ของกล้วย ๆ สำหรับข้า”

ไอร่ามองดูเขาและรู้สึกราวกับว่าเธอมองกำลังมองดูสุนัขตัวใหญ่ที่กำลังนั่งยอง ๆ อยู่บนพื้น ดูเหมือนหากเขาจะกระดิกและขอร้องให้เธอกอดรัดเขา

เธออดไม่ได้ที่จะยืนเขย่งปลายเท้าและเอื้อมมือไปสัมผัสศีรษะของเขา “ทำได้ดีมาก หลังจากปลูกเสร็จแล้ว ข้าจะทำซาลาเปาใส่เนื้อให้กับเจ้า”

คอนริรู้สึกสบายใจเมื่อถูกสัมผัส ดวงตาของเขาแคบลง

เขาไม่รู้ว่าซาลาเปาไส้เนื้อคืออะไร แต่ตราบใดที่มันเป็นสิ่งที่ไอร่าทำ มันก็เป็นสิ่งที่ดีอย่างแน่นอน

เขาพูดว่า “ขอจะทิ้งซาลาเปาเนื้อไว้ให้เจ้ากับลูกหมาป่า ข้าไม่จำเป็นต้องกินมันหรอก”

ไอร่ายิ้ม รู้สึกอบอุ่นจากภายใน

เชร์เห็นสิ่งนี้ และความปรารถนาครอบครองในตัวเขาก็เริ่มปลุกเร้าอีกครั้ง

เขาหันหน้าไปทางอื่นทันทีและก้มหน้าลงกับพื้น

นับตั้งแต่ที่เขาเรียนรู้ว่าแหวนหลักอาจส่งผลต่ออารมณ์ของเขา เชร์ก็จงใจฝึกการควบคุมตนเองของเขา โดยพยายามที่จะไม่ได้รับผลกระทบอีก

เขารักไอร่า แต่เขาไม่สามารถทำให้ความรักนั้นเป็นภาระของเธอได้

เชร์และคอนริรวดเร็วเป็นพิเศษ ในเวลาเพียงครึ่งวัน พวกเขาก็ไถพรวนดินได้ 5 ไร่

ไอร่าค่อย ๆ กระจายเมล็ดพืชและคลุมด้วยชั้นดินที่อ่อนนุ่ม

ทั้งหมดเป็นพืชผัก ดังนั้นพวกมันจึงสามารถเติบโตได้ค่อนข้างเร็ว

นอกจากนี้เธอยังได้ไถพรวนดินผืนหนึ่งข้างแปลงผัก และโปรยเมล็ดพืชลงบนดินแล้วรดน้ำ

หลังจากทำเช่นนี้ดวงอาทิตย์ก็ใกล้จะตกแล้ว คอนริแปลงร่างเป็นหมาป่าและอุ้มไอร่ากลับบ้าน

เชร์ติดตามพวกเขาโดยถือจอบและถังไม้ สายตาของเขาอ่อนลงในขณะที่เขาเฝ้าดูร่างของไอร่าแกว่งไปแกว่งมาอย่างอ่อนโยนท่ามกลางพระอาทิตย์ตกดิน

ในวันถัดมา เชร์และคอนริผลัดกันออกไปล่าสัตว์ คนที่อยู่บ้านจะพาไอร่าลงจากภูเขาเพื่อรดน้ำแปลงผัก

ขณะที่ตักน้ำ ไอร่าบังเอิญพบปลาและกุ้งในแม่น้ำ

เธอพูดอย่างตื่นเต้น “คืนนี้กินปลากันเถอะ”

คนที่อยู่กับเธอในวันนี้คือเชร์ เขาชอบกินปลาและกุ้ง เมื่อก่อนเขาอยู่ตัวคนเดียว เขาจะลงไปในแม่น้ำเพื่อจับปลา ดังนั้นทักษะการตกปลาของเขาจึงไม่แย่เลย

แม่น้ำไม่ลึก เชร์กระโดดลงไปด้วยขายาวของเขา

ไอร่านั่งยอง ๆ อยู่บนชายฝั่งและจ้องมองการเคลื่อนไหวของเขาโดยไม่กะพริบตา

เชร์มีสมาธิมากในขณะที่เขาจ้องมองไปที่ปลาและกุ้งในน้ำ รูม่านตาสีน้ำเงินของเขาจะหดตัวเป็นเส้นตรง

การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วและแม่นยำ ในเวลาเพียงชั่วครู่ เขาก็จับปลาและกุ้งได้เต็มถัง

ไอร่าเชียร์เขาอย่างมีความสุข “คืนนี้เราจะกินปลากัน”

เชร์ใช้มือข้างหนึ่งหิ้วถังที่เต็มไปด้วยปลา ส่วนมืออีกข้างอุ้มเธอขึ้นมา เขาเดินกลับบ้านอย่างมั่นคง

ทักษะการทำอาหารของไอร่าไม่ค่อยดีนัก แต่เธอกินเก่งเป็นพิเศษ

เชร์รับผิดชอบการทำอาหาร ขณะที่ไอร่ารับผิดชอบยืนด้านข้าง และให้คำแนะนำทางเทคนิค พวกเขาทั้งสองคนทำกิจกรรมร่วมกันตลอดบ่าย เนื่องจากขาดวัตถุดิบ พวกเขาจึงไม่สามารถทำอาหารเมนูปลาได้อย่างเต็มที่ แต่พวกเขาก็สามารถทำปลาต้มหม้อใหญ่ได้ นอกจากนี้ยังมีเนื้อปลาดิบและผักดองอีกด้วย

กลิ่นหอมจนทำให้น้ำลายไหล

อสูรส่วนใหญ่ไม่ชอบปลา พวกเขาพบว่ามันคาวและไม่ชอบที่มันมีก้างจำนวนมาก

แต่ในฐานะแมวตัวใหญ่ เชร์ชอบกลิ่นนี้ ส่วนก้างปลาเขาเพียงแค่เคี้ยวแล้วกลิ่นลงไป

เมื่อก่อนเขาจะกินปลาดิบ เขาไม่ยอมเอาเกล็ดออกด้วยซ้ำ วันนี้เป็นครั้งแรกที่เขากินปลาที่ปรุงสุก

กลิ่นหอมอันหอมหวานแทบจะทำให้เขาควบคุมไม่ได้

ทันทีที่คอนริกลับมา พวกเขาทั้งสามก็รีบกิน

ทันทีที่เขากัด ม่านตาของเชร์ก็หดตัวลงเป็นเส้นแนวตั้ง ตอนนี้เขาดูคล้ายกับแมวมากขึ้น

มันสดและนุ่ม รสชาติน่าทึ่งทีเดียว

คอนริที่ไม่ชอบกินปลา ก็ยังชื่นชอบปลาต้มหม้อนี้ด้วยเช่นกัน

ไอร่ากินอย่างมีความสุขอย่างเป็นธรรมชาติ

พวกเขากินปลาทั้งหมดโดยไม่เหลือ

วันรุ่งขึ้น เชร์ไปจับปลาถังใหญ่แล้วกลับบ้าน เขาติดใจมัน และตัดสินใจที่จะกินปลาทุกวันไปตลอดชีวิต ด้วยเหตุนี้เขาจึงพัฒนาอาหารประเภทปาหลายอย่าง

ไอร่าและคอนริก็กินเนื้อปลาแสนอร่อยเช่นกัน พวกเขาสนับสนุนให้เขาทำงานหนักขึ้นและพยายามค้นหาเมนูอาหารอร่อย ๆ มากขึ้น

ในช่วงเวลานี้ ผักของไอร่างอกขึ้นมา

เธอไม่รู้ว่ามันเป็นจินตนาการของเธอหรือเปล่า แต่เธอรู้สึกว่าผักที่เธอปลูกเติบโตเร็วเป็นพิเศษ ในเวลาเพียงสิบวัน ทึ่งผักก็เต็มไปด้วยผักสดและเขียวชอุ่ม

แม้แต่ต้นอ่อนในทุ่งข้าง ๆ ก็สูงท่วมศีรษะของมนุษย์แล้ว กิ่งก้านเต็มไปด้วยใบอ่อน

คนที่ไม่รู้ อาจคิดว่าเธอฉีดฮอร์โมนผักและต้นไม้

ไอร่ากังวลเล็กน้อยว่ามีบางอย่างผิดปกติกับผักเนื่องจากพวกมันเติบโตเร็วเกินไป เธอเลือกผักอย่างระมัดระวังและวางแผนที่จะนำกลับไปศึกษาอีกครั้ง

ผักชนิดนี้คือกะหล่ำปลีขนาดใหญ่ พวกมันถูกเรียกว่ากะหล่ำปลีในหนังสือภาพประกอบหนังแกะ

กะหล่ำปลีใหญ่มากจนไอร่าไม่สามารถแบกมันไว้คนเดียวได้ ในท้ายที่สุด เชร์เป็นคนช่วยเธอนำมันกลับบ้าน