บทที่ 388: วัดเต๋าแปลก ๆ
บทที่ 388: วัดเต๋าแปลก ๆ พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า และแสงอันอบอุ่นของพระอาทิตย์อัสดงก็อาบพวกเขาด้วยความรู้สึกสบายๆ หน้าผากของจางจีมีเม็ดเหงื่อ ส่วนจาง เสี่ยวโกว เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ก็หายใจหอบอย่างหนักและดูเหนื่อยล้า “ ซูเจิ้นฉวน” จางจีอดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุณมีแผนจะไปที่ไหนกันแน่? คุณได้สำรวจฉางเฉิงจ...