บทที่ 286 : ลาก่อน (2)

บทที่ 286 : ลาก่อน (2)

บทที่ 286 : ลาก่อน (2) ฉันหยิบจดหมายออกมาจากซอง คลี่กระดาษยับยู่ยี่ออกแล้วอ่าน <เอ่อ... นี่มันพินัยกรรมจริง ๆ ใช่ไหม? > <ทำไมฉันรู้สึกไม่อยากเขียนเลย!> ลายมือของเธอค่อนข้างแย่ เหมือนเธอจะเขียนลวก ๆ ฉันจำได้ว่าตอนนั้นเธอเขียนเพราะฉันบอกให้เขียน <พินัยกรรมต้องเขียนตอนใกล้ตายไม่ใช่เหรอ? ...