บทที่ 285 : ลาก่อน (1)

บทที่ 285 : ลาก่อน (1)

บทที่ 285 : ลาก่อน (1) ฉันค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา ท้องฟ้าสีเทา ทิวทัศน์ที่คุ้นเคยแบบนี้...ที่นี่คือห้องรอ "......" ฉันกระพริบตาช้า ๆ ตอนนี้ไม่มีบาดแผลใด ๆ บนร่างกายของฉัน กระดูกที่ถูกแยกออกเป็นหลายร้อยชิ้น เส้นเลือดที่แตกกระจายจนเลือดพุ่งออกมาจากร่างกาย และกล้ามเนื้อที่ถูกฉีกขาดจนถึงขีดจำกัด...ตอนนี้ฉันก...