บทที่ 285 : ลาก่อน (1)

บทที่ 285 : ลาก่อน (1)

บทที่ 285 : ลาก่อน (1) ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมา ท้องฟ้าสีเทา ทิวทัศน์ที่คุ้นเคย ที่นี้คือห้องรอ "......" ฉันกระพริบตาช้าๆ ตอนนี้ไม่มีบาดแผลใด ๆ บนร่างกายของฉัน กระดูกที่ถูกแยกออกเป็นหลายร้อยชิ้น เส้นเลือดที่แตกกระจายที่พ่นเลือดออกมาจากรูต่างๆของร่างกาย และกล้ามเนื้อที่ถูกฉีกขาดจนถึงขีดจำกัด ตอนนี้ฉันกลับ...