บทที่ 127 – เช้าตรู่ในโรม(3)

บทที่ 127 – เช้าตรู่ในโรม(3)

บทที่ 127 – เช้าตรู่ในโรม(3) ผมมองไปยังพาร์ซิขณะที่รอคำอธิบายอยู่ พาร์ซินั้นเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยทั้งที่ยังหมอบอยู่เช่นเดียวกับชาวบ้านคนอื่นๆ ดูเหมือนเขาทำแบบนั้นเพื่อจะได้ตอบผมได้โดยสะดวก หมอนี่ช่าง……มีความสามารถเรื่องทางการเมืองเสียจริงนะ แม้รูปร่างหน้าตาจะเหมือนหมาบูลด็อกก็ตาม ‘ผมน่าจะใช้ประโยชน์จา...