Chapter 692 โหมดธรรมดา ความตั้งใจเต็มเปี่ยม
ร้านขายยาตระกูลถังได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ทำให้คนทั้งตระกูลถังตกใจเช่นกัน!
หลายคนที่ไม่พอใจถังเหริน ต่างก็เอ่ยว่าเขาเป็นทายาทที่ผลาญเงินไปอย่างเปล่าประโยชน์ ตอนนี้เหมือนกับถูกตบหน้าเข้าอย่างจัง.
เหล่าเยว่จื่อที่เผยยิ้มแทบฉีกไปถึงใบหูทีเดียว.
หลานของเขาเปิดตลาดธุรกิจยาได้ หนำซ้ำยังสามารถขโมยส่วนแบ่งการตลาดจำนวนมากมาจากตระกูลซุนอย่างไม่คาดคิด.
ขณะที่เวลานี้ผู้คนต่างก็สงสัย ว่าเม็ดยาทั้งสามนั้นถังเหรินได้มาจากใหนกัน?
“ท่านปู่.”
ถังเหรินเอ่ย “เม็ดยาเหล่านี้หลานที่ตระเวนไปที่ต่าง ๆ ได้พบกับปรมาจารย์ปรุงยามอบให้.”
“โอ้ว.”
เหล่าเยว่จื่อที่กล่าวรับคำเดียว.
แน่นอนเขารู้ว่าเป็นแค่ข้อแก้ตัว แต่ก็ไม่คิดที่จะซักไซร้อะไร.
“เหรินเอ๋อ.”
เหล่าเยว่จื่อที่กล่าวเสียงเคร่งขรึม “ความลับธุรกิจของเจ้า ปกป้องมันให้ดี อย่าให้คนอื่นแย่งชิงมันไปได้.”
23 ทายาทสายตรง ต่างก็ทำธุรกิจแตกต่างกันไป ขอเพียงทำกำไรให้กับตระกูล เขาย่อมไม่เอ่ยถาม.
กล่าวอีกอย่างหนึ่ง.
ในเมื่อถังเหรินได้รับยาทั้งสามนี้มา นั่นก็เป็นความสามารถของเขา ส่วนจะดำเนินการอย่างไร ก็ต้องเป็นหน้าที่ของเขาต้องจัดการ.
“ท่านปู่กล่าวเตือนข้าให้ปกป้องมันจากคนในตระกูล? หรือว่าจากฝ่ายตรงข้ามทางธุรกิจกัน?”
หลังจากออกจากห้องหนังสือแล้ว ถังเหรินก็ครุ่นคิดถึงคำพูดของเหล่าเยว่จื่อตลอด.
......
นิกายนิรันดร.
ลี่ลั่วฉิวที่เข้ามารายงาน “ครึ่งเดือนมานี้ ร้านขายยาตระกูลถังที่เริ่มติดตลาด เม็ดยาได้รับความนิยมสูงมาก.”
“งั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวเผยยิ้ม.
เขาไม่ได้แปลกประหลาดอันใด ผลของเม็ดยาทั้งสามนั้นมันน่าเหลือเชื่ออยู่แล้ว อย่าว่าแต่ตระกูลถังเลย หากตระกูลอ้ายนำไปขาย ก็ย่อมได้รับความนิยมเช่นกัน.
ทว่า.
ตระกูลถังที่ได้รับความนิยมเร็วและได้เงินมหาศาล เพราะว่ามีร้านค้าจำนวนมาก เจ้านิกายจุนที่รอคอยเพียงรับเงิน ก่อนที่เขาจะเตรียมสินค้าให้กับอีกฝ่ายต่อไป.
การหลอมเม็ดยา ดูเหมือนจะเป็นปัญหาเล็กน้อยเหมือนกัน.
“หากว่าฟังก์ชันหลอมยานั้นสามารถมอบให้กับศิษย์จัดการได้ ทุกอย่างคงจะสมบูรณ์แบบ.”จุนซ่างเซียวกล่าวเสียงเบา.
ระบบถึงกับพูดไม่ออก “นี่ต้องการให้ศิษย์ทุกคนทำแทนหมดเลยรึไง โฮสน์เป็นเจ้านิกาย คิดจะไม่ทำการทำงานเลยรึ?”
“นี่เจ้าคิดว่าข้าคิดไม่ทำอะไรเลยรึไง!”
จุนซ่างเซียวที่คำรามในใจ “นี่ไม่ใช่เพราะว่าระเบิดเวลามันนับเวลาย้อนหลังไม่หยุดรึไงกัน ข้าถึงต้องการฝึกฝนตัวเองให้มากนะ!”
จากนั้นเขาก็ได้ไปยังหอสมุนไพรเพื่อที่จะให้พวกเขาปลูกส่วนผสมเม็ดยารวมวิญญาณ นอกจากนี้ยังลดจำนวนพลังวิญญาณเพื่อให้สามารถเก็บสมุนไพรได้เร็วขึ้น สามารถที่จะผลิตได้เร็วและจำนวนมากได้.
หากดูแลสมุนไพรอย่างดี ให้มันเติบโตเต็มที่ จะสามารถยกระดับการดูดซับได้ถึง 15 เท่า ทว่าหากลดเวลาเก็บเกี่ยว ผลของมันก็จะลดลง.
ด้วยการที่ต้องการกลั่นออกมาให้มีผลสิบเท่า ก็เพียงพอสำหรับขายแล้ว.
จุนซ่างเซียวที่แจ้งตระกูลอ้าย ให้พวกเขาเตรียมวัตถุดิบสมุนไพรต่าง ๆ ให้มากขึ้นด้วย.
สินค้าดี ๆ ที่เพิ่มความเร็ว 15 เท่าควรเก็บไว้ให้ศิษย์ ทว่าสิบเท่าที่กลั่นจากสมุนไพรทั่วไปค่อยนำไปขาย.
เฮ้อ.
ที่จริงเม็ดยารวมวิญญาณระดับต้นนั้นได้มอบให้กับศิษย์เพิ่งเข้ามาใหม่ หากว่ามอบให้กับคนจังหวัดจงจุนทั้งหมดไป ก็คงกลายเป็นที่หัวเราะแล้ว.
......
เช้าวันถัดมา.
หลังจากทำกายบริหารเสร็จ จุนซ่างเซียวที่ยืนอยู่ที่ทางเข้าดินแดนลับเป็นตาย.
“ฟู่ ----”
สายลมที่พ่นออกจากปาก เหล่าศิษย์หลายคนที่หน้าตาตื่นวิ่งเข้ามาผมเผ้ายุ่งเหยิง.
โดยเฉพาะดำหนึ่งดำสองเป็นผู้ช่วยโรงอาหารเร่งรีบมาก.
ดินแดนลับเป็นตายครบสามเดือนแล้ว เจ้านิกายจุนจะนำศิษย์เข้าไปด้านในพวกเขาจะพลาดได้อย่างไร.
กึก! กึก!”
ศิษย์ร้อยกว่าคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของเจ้านิกาย.
ลู่เชียนเชียน หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อ เย่ซิงเฉินและศิษย์สายในทุกคนที่มากันครบ แผ่กลิ่นอายที่น่าเกรงขามออกมา.
ในโหมดง่ายนั้นมีสัตว์วิญญาณระดับหก ในเวลานี้จุนซ่างเซียวเลือกโหมดธรรมดาแน่นอนว่าจะต้องน่าเกรงขามกว่าอย่างแน่นอน.
ในนิกายระดับเดียวกันนั้นไม่มีใครสามารถที่จะเทียบกับนิกายนิรันดรได้แล้ว พวกเขาไม่เพียงแค่มีดินแดนลับ ยังมีระบบอื่น ๆ ที่ช่วยยกระดับศิษย์อีกมากมาย.
เฮ้อ
ไร้เทียมทานมันช่างเงียบเหงา ไร้เทียมทาน.......
“เดินทาง!”จุนซ่างเซียวกล่าวเสียงดัง.
ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!
ศิษย์ของพวกเขาที่ตามเข้าไปในดินแดนลับในทันที.
หลังจากเข้ามาด้านในแล้ว จุนซ่างเซียวก็เลือกโหมดธรรมดาอย่างไม่ลังเล.
วูซซซซซ!
ทันใดนั้นพื้นที่รอบ ๆ ที่กลายเป็นมืดครึ้มไปในทันที.
“ฮือออ---”
เสียงร้องที่แปลกประหลาดก้องกังวาน ริ้วแสงสีแดงชาดเป็นประกาย ราวกับว่ามีสัตว์ร้ายที่กำลังจ้องโจมตีอยู่ในความมืดมิด.
“ตั้งแถวระวัง!”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“เคร้ง!”
“เคร้ง!”
ศิษย์ทุกคนที่นำอาวุธของตัวเองออกมา.
เหล่าศิษย์สายในที่เปลี่ยนอาวุธไม่ใช่กระบี่เจิ้นหยางก็เป็นดาบทะลวงเมฆา เพราะพวกเขานั้นได้ใช้คะแนนจากการทำภารกิจแลกเปลี่ยนมา.
“พรึด ซี่!”
“พรึด ซี่!”
ในเวลานั้น ริ้วแสงสีแดงในความมืดก็เริ่มเคลื่อนที่ ค่อย ๆปรากฏออกมาให้เห็น เป็นค้างคาวที่มีร่างสีแดงชาดมากมาย.
“นี่คือสัตว์ร้ายขั้นที่หนึ่ง ค้างคาวโลหิต!”หลี่ชิงหยางเอ่ย.
“ฟิ้ว -----”
กล่าวจบ ปราณกระบี่สีขาวที่พวยพุ่งออกไปทันที ราวกับดอกไม้ไฟที่เกิดการระเบิด สว่างจ้าขึ้นอย่างรวดเร็ว!
พรึด ซี่!
พรึด ซี่!
ค้างคาวโลหิตหลายร้อยตัวสีแดงที่ถูกสังหารไปในทันที.
“เย็ดเข้!”
ซูเซียวโม่ที่จ้องมองไปยังโจวหง แววตาที่เผยท่าทางเหลือเชื่อออกมา.
ริ้วแสงกระบี่ที่หั่นสะบั้นทุกสิ่งไปในทันที พริบตาที่มองเห็น!
จุนซ่างเซียวที่ลอบคิดในใจ “ศิษย์ของข้าดูเหมือนว่าจะแข็งแกร่งขึ้นอีกขั้นแล้ว.”
“ตูมมม!”
“ตูมมม!”
ในเวลานั้น ที่ด้านหน้าของเย่ซิงเฉิน หมัดของเขาที่เปี่ยมล้นด้วยพลัง หมัดของเขาที่ต่อยสังหารค้างคาวกลายเป็นหมอกโลหิตทันที!
อดีตราชันย์รัตติกาล อารมณ์ไม่ค่อยดีนัก.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อครั้งเขาเลือกโหมดนรกที่เขาเข้าไปครั้งแรก ตกตายไปอย่างรวดเร็ว การเข้ามาในครั้งนี้ เขาจึงตั้งใจอย่างเต็มที่.
อย่างไรก็ตาม.
ค้างคาวโลหิตที่ผุดออกมาจากความมืด ราวกับจะไร้ที่สิ้นสุดจริง ๆ.
“สังหาร!”
“ตูมมม!”
ซูเซียวโม่และลี่เฟยตลอดจนคนอื่น ๆที่ คว้ากระบี่พุ่งออกไป.
ในเวลานั้น ศิษย์นิกายนิรันดรได้เข้าสังหารฝูงค้างคาวไม่หยุด!
จุนซ่างเซียวที่ต้องการลงมือ ทว่าก็ทนเอาไว้ ต้องไม่ลืมว่านี่เพียงแค่สัตว์ร้ายระดับหนึ่งเทียบกับอาจารย์ยุทธ์เท่านั้น ให้ศิษย์ของเขาลงมือก็พอแล้ว.
หลังจากผ่านไปสิบกว่านาที.
ค้างคาวโลหิตนับหมื่นตัวก็ถูกทำลายจนสิ้น.
นี่เทียบได้กับผู้ฝึกยุทธ์อาจารย์ยุทธ์หมื่นกว่าคนแล้ว เวลานี้ถูกศิษย์นิกายนิรันดรร้อยกว่าคนสังหารไปหมดในเวลาอันสั้น!
หากไม่ใช่เพราะพวกมันคือสัตว์ร้ายบินได้ ความเร็วในการทำลายจะเร็วกว่านี้!
“โฮกกก -----”
เวลาต่อมา ในความมืด เสียงคำรามด้วยความโกรธ ก่อนที่จะเห็นค้างคาวยักษ์ที่มีขนาดไม่ได้ด้อยกว่าเหยี่ยวทมิฬสันเขาอสูรเลย ปรากฏขึ้นมาช้า ๆ.
ระบบเอ่ย “นี่คือราชาค้างคาวโลหิตสัตว์วิญญาณระดับกลางขั้นที่เจ็ด.”
“หืม?”
จุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ในโหมดง่ายนั้นราชาหมีปฐพีเป็นสัตว์วิญญาณที่มีพลังเทียบเท่ากับจักรพรรดิยุทธ์ขั้นที่หก ในโหมดธรรมดา เป็นราชาคางคาวโลหิตเทียบกับจักรพรรดิยุทธ์ขั้นที่เจ็ด เหมือนกับไม่ยาก เพิ่มขึ้นมาขั้นเดียว.............
“โฮกกกก -”
ในเวลานั้นราชาค้างคาวโลหิตที่บินมาเพิ่มอีกตัว.
ตอนแรกคิดว่าโหมดธรรมดาเพิ่มขึ้นมาขั้นเดียวจะง่าย ทว่ากลายเป็นสัตว์วิญญาณจักรพรรดิยุทธ์ระดับเจ็ดถึงสองตัว!
“เป็นปัญหาแล้ว!”
หลี่ชิงหยางที่ขมวดคิ้วไปมา.
แม้นว่าจะมีความแข็งแกร่งกว่าหมีปฐพีเพียงขั้นเดียว ทว่าค้างคาวโลหิตนั้นกับเป็นสัตว์ปีกทำให้รับมือไม่ง่ายนั่นเอง!
ลู่เชียนเชียนที่ตระหนักได้ว่ามันไม่ง่ายเลย นางที่ชักกระบี่หานมั่งออกมาทันที.
เย่ซิงเฉินที่ยังคงใจเย็น ต้องไม่ลืมเลยว่าเขาได้ถูกสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ที่มีพลังเทียบเท่ากับราชันย์ยุทธ์จัดการมาแล้ว สัตว์วิญญาณระดับกลางขั้นที่เจ็ดนี้หาได้มีอะไร!
“หนึ่งตัวมอบให้กับพวกเจ้า.”
จุนซ่างเซียวที่จับจ้องไปยังราชาค้างคาวโลหิตด้านขวา.“ตัวนี้เปิ่นจั้วจัดการเอง.”
“รับทราบ!”
ศิษย์ของเขาที่ใช้ท่าเท้าเหยียบเมฆาพุ่งเข้าไป กระจายไปล้อมรอบราชาค้างคาวโลหิตด้านซ้ายเอาไว้.
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
เซียวจุ้ยจื่อและหยางยูหัวที่นำโล่เหล็กกล้าลึกล้ำออกมา.
โล่เบอร์หนึ่งและสองทำหน้าที่ป้องกัน เย่ซิงเฉินโจวหงและศิษย์คนอื่น ๆ รับหน้าที่โจมตี เวลานี้ร่วมมือกันอย่างพร้อมเพรียง.
หากสู้ 1 vs 1 ศิษย์นิกายนิรันดรย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของราชาค้างคาวโลหิตอยู่แล้ว ทว่าด้วยการร่วมมือกันทั้งหนึ่งร้อยคนจึงทำให้การต่อสู้นี้สูสี!
เหล่าศิษย์นิกายอื่น ที่รุมโจมตีสัตว์วิญญาณระดับต่ำขั้นที่หนึ่ง ยังเป็นไปอย่างลำบาก
ทว่าในดินแดนลับเป็นตาย ศิษย์นิกายนิรันดรที่เริ่มท้าทายสัตว์วิญญาณประเภทบินได้ ระดับกลางขั้นที่เจ็ด.
นี่ช่างเป็นอะไรที่แตกต่างกันยิ่งนัก.
