บทที่ 282 : ความปั่นป่วน (2)

บทที่ 282 : ความปั่นป่วน (2)

บทที่ 282 : ความปั่นป่วน (2) ฉันเอื้อมมือไปปิดตาของออลก้า ร่างของเธอที่พิงอยู่กับผนังค่อยๆเอนตัวลง 'นั้นมันโง่มาก' ฉันยอมรับข้อนี้แต่โดยดี ฉันเงยหน้ามองไปรอบๆ ฉันไม่เคยมีความล้มเหลว และทุกความพยายามก็จะนำไปสู่ความสำเร็จ เพราะฉันรู้ทุกอย่าง ฉันคิดว่ามันคงจะไปได้สวยกับแผนนี้ 'แต่มันเป็นเรื่องที่โง่ โง...