บทที่ 282 : ความปั่นป่วน (2)
บทที่ 282 : ความปั่นป่วน (2) ฉันเอื้อมมือไปปิดเปลือกตาของออลก้า ร่างของเธอที่พิงอยู่กับผนังค่อย ๆ ล้มลง 'นั่นมันโง่มาก' ฉันยอมรับข้อนี้แต่โดยดี ฉันเงยหน้ามองไปรอบ ๆ ฉันไม่เคยล้มเหลวมาก่อนและทุกความพยายามก็จะนำไปสู่ความสำเร็จเสมอ เพราะฉันรู้ทุกอย่าง ฉันคิดว่ามันคงจะไปได้สวยกับแผนนี้ 'แต่มันเป็นเรื่อง...