บทที่ 121 – 15 นาที ที่ยาวนานที่สุด(6)
บทที่ 121 – 15 นาที ที่ยาวนานที่สุด(6) นักบุญหญิงถึงกับผงะ เธอขบริมฝีปากตนอย่างรุนแรง ดวงตาของเธอจ้องมองราวกับกำลังด่าว่าไพมอน ไพมอนมองกลับไปแล้วยังคงยิ้มขณะที่พูด “ชีวิตนั้นเต็มไปด้วยความบังเอิญ นักบุญกราเซีย” “……พระเจ้าจะไม่มีวันให้อภัยเจ้า” “โอ้ ข้าก็สงสัยเช่นนั้นเหมือนกัน พระเจ้าคงไม่มีทางที่จะเ...