บทที่ 117: การล่มสลายของอสูรกระทิง
บทที่ 117: การล่มสลายของอสูรกระทิง เขารู้ว่าพลังชีวิตกำลังแล่นไปทั่วร่างและกำลังสมานบาดแผลของเขาอยู่ “ พรึ่บ!” แสงดาบพุ่งผ่าน มันผ่าร่างของสัตว์อสูรหลายตัวที่อยู่รอบๆ ตัวเขา ร่างอันใหญ่โตของพวกมันบิดเบี้ยวก่อนจะล้มลงไปนอนกองกับพื้น เสี่ยวเฉินเดินเข้ามาพร้อมกับดาบรุ้งสวรรค์ในมือ เมื่อเห็นลู่หยุนที่เต...