Chapter 672 ห้ามปราม

เหมืองแร่จังหวัดเป่ยโม่ เกือบทั้งหมดอยู่ในมือของนิกายใหญ่กันทั้งนั้น.

ปรกติแล้วเหมือนกับน้ำนิ่งหากแต่ไหลลึก ถึงภายนอกจะดูสงบ ทว่าด้านล่างกับมีการแข่งขัน ต่อสู้กันไปมาอย่างหนักหน่วง.

เหมือนกับหกเดือนที่แล้ว.

นิกายหนึ่งที่เริ่มออกหาแร่ จากนั้นนิกายอีกแห่งพบเข้า จากนั้นก็เกิดการต่อสู้อย่างหนักขึ้นมาทันที.

เกิดการต่อสู้เล็ก ๆ น้อย ตลอดเวลา.

ทั้งสองนิกายที่ไม่มีใครยอมใคร.

การต่อสู้ที่จากเล็กไปใหญ่อยู่ตลอดเวลา.

การต่อสู้ที่ไม่หยุดนิ่งเริ่มลามไปยังนิกายอื่น ๆ รอบ ๆ.

ตอนแรกไม่มีนิกายใดเข้าไปยุ่งเกี่ยว ตอนนี้เพิ่มเป็นสิบนิกาย ต่อสู้เพื่อแย่งชิงเหมืองแร่กัน.

ครึ่งปีมานี้การต่อสู้ที่ไม่เคยหยุดเลย ทำให้ไม่สามารถทำธุรกิจดำเนินต่อไปได้ ดังนั้นสินค้าในเมืองหวงซาจึงได้ขาดตลาดอย่างหนัก.

แน่นอน.

เหล่ากลุ่มอิทธิพลภายนอกเองก็ต้องการแร่ด้วยเช่นกัน.

ทำให้ภายในจังหวัดเป่ยโม่เวลานี้ ร้อนระอุเต็มไปด้วยการต่อสู้.

การทะเลาะเบาะแว้งเช่นนี้ไม่ได้เกี่ยวกับเขาแม้แต่น้อย ทว่าเจ้านิกายจุนต้องการแร่อย่างด่วน ไม่สามารถรอ 2-3 ปีได้!

“ไม่ได้การแล้ว.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “ข้าต้องไปไกล่เกลี่ยพวกเขาสักหน่อย!”

ระบบเอ่ย “ด้วยนิสัยของโฮสน์แล้ว  80% จะยิ่งทำให้การทะเลาะกันนี้ใหญ่โตขึ้นไปอีก.”

หลายปีที่อยู่ด้วยกันมา ระบบย่อมเข้าใจเกี่ยวกับโฮสน์ เจ้านิกายจุนดี อดไม่ได้ที่จะเอ่ยกล่าวเช่นนั้นออกไป!

ฟิ้ว!

จุนซ่างเซียวที่เร่งรีบ บินออกจากเมืองหวงซาทันที.

“พรึด โครม!”

ชายวัยกลางคนที่จุนซ่างเซียวมาถามทางที่ฟุบลงบนพื้น แววตาหวาดผวา “เขา...เขาคือจักรพรรดิยุทธ์.....”

......

ตูมมมม!

ตูมมมม!

ทรายที่โบกสะบัดพัด เหล่าผู้ฝึกยุทธ์หลายพันคนที่ต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง จากชุดของพวกเขาแล้ว บอกได้ว่ามาจากนิกายต่าง ๆ นับสิบแห่ง!

“ชิ.”

ฝุ่นฝ่ายที่ลอยฟุ้ง ชายชราและชายวัยกลางคนสิบคน ที่แผ่กลิ่นอายที่หนักหน่วง ระดับกษัตริย์ยุทธ์ แม้แต่จักรพรรดิยุทธ์ก็มี!

คนที่เป็นผู้นำก็คือเจ้านิกายเฟิงซา นามเฟิงเฟยซา.

“ชิ.”

ชายชราแค่นเสียง “กล้าขโมยเหมืองแร่ของนิกายเฟิงซา ไปกินดีหมีมาจากใหนกัน.”

คนผู้นี้คือไท่จางเหล่าของนิกายเฟิงซานั่นเอง.

เดิมทีเขาที่ปิดด่านฝึกตนอยู่ อย่างไรก็ตาม นับตั้งแต่นิกายของเขาและอีกหลายนิกายที่ปะทะกันไม่หยุดหย่อน จนไม่สามารถตัดสินแพ้ชนะได้ ดังนั้นเขาจึงออกมาช่วยเป็นการเฉพาะ.

ส่วนฝ่ายตรงข้ามนั้นเป็นคนกลุ่มหนึ่ง ที่นำมานั้นคือเจ้านิกายซั่งเฟิง.

นิกายดังกล่าวก็ส่งจักรพรรดิยุทธ์ออกมาเช่นกัน.

การต่อสู้ตั้งแต่เริ่มต้นเล็กน้อย กระทั่งแต่ละฝ่ายที่กระตุ้นให้ยอดฝีมือระดับจักรพรรดิยุทธ์ออกมา ทำให้การต่อสู้รุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ.

ตูมมมม!

ตูมมมม!

พายุทรายที่รุนแรงหนักหน่วง ทว่าคนพันกว่าคนก็ยังคงต่อสู้กันอย่างรุนแรง.

ทั้งสองที่ต่อสู้กันมาหลายสิบกระบวนท่าแล้ว ตอนนี้แยกออกมาหายใจหอบ ๆ.

ไม่รู้ว่าต่อสู้กันมากี่รอบแล้ว และไม่รู้ว่าเหล่าศิษย์ของพวกเขาบาดเจ็บล้มตายไปเท่าไหร่แล้ว ทว่าตอนนี้ก็ยังไม่สามารถที่จะตัดสินแพ้ชนะกันได้เช่นกัน.

“ตาเฒ่าสวี!”

ไท่จางเหล่านิกายเฟิงซาที่แค่นเสียง “การต่อสู้ของพวกเรา ใครแพ้จะต้องล้มเลิกในเหมืองแร่นี้ซะ.”

“ผายลมเจ้าสิ!”

ตาเฒ่าสวียอดฝีมือจักรพรรดิยุทธ์ของนิกายซั่งเฟิง“เหมืองแร่นี้นิกายซั่งเฟิงพบเป็นคนแรก พวกเจ้ามีสิทธิ์อะไรมายึดครอง!”

“ชิ.”

ไท่จางเหล่านิกายเฟิงซาที่แค่นเสียง “เหมืองแร่แห่งนี้ นิกายเฟิงซาสำรวจพบแต่แรกแล้ว.”

ทั้งคู่ที่โต้เถียงไปมา ไม่มีใครยอมใคร.

ไม่ต้องบอกเลยว่า.

คงตัดสินด้วยหมัดเท่านั้น.

“เฒ่าสวี.”

ไท่จางเหล่าเฟิงซาเอ่ย “โต้เถียงกันไปก็ไร้ประโยชน์ มาสู้กัน คนที่ชนะเท่านั้นคือคนที่ถูกต้อง.”

“ดี!”

เฒ่าสวีที่แค่นเสียง.“มาสู้กัน!”

“ฟิ้ว!”

“ฟิ้ว!”

ทั้งสองที่พุ่งขึ้นไปพบนท้องฟ้า กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงแผ่ออกไปรอบ ๆ.

เหล่าผู้ฝึกยุทธ์แต่ละฝั่งที่ส่งเสียงเชียร์ดังลั่น แววตาเป็นประกาย.

การต่อสู้ระดับจักรพรรดิยุทธ์นั้น ไม่ได้พบเห็นง่าย ๆ!

เหล่ายอดฝีมือหลายพันคนที่คืนกลับฐานที่มั่นตัวเอง ต้องไม่ลืมว่า การต่อสู้ของยอดฝีมือนั้น พวกเขาไม่อาจเข้าร่วมแม้แต่อาจจะได้รับลูกหลงตกตายไปง่าย ๆ!

“ฟู่ ฟู่  ----”

สนามพลังวิญญาณของทั้งสองยอดฝีมือ ที่บดขยี้กันและกัน จนทำให้ห้วงมิติบิดเบี้ยวไปมา.

จากที่เห็นแล้ว.

ความแข็งแกร่งของทั้งสองนั้นเท่ากัน หากยังต่อสู้กันเช่นนี้  3-5 วัน ก็ยังไม่สามารถตัดสินแพ้ชนะกันได้.

การต่อสู้ของยอดฝีมือ ไม่ต้องบอกเลยว่าดูยิ่งใหญ่อลังการ ทว่าก็ต้องใช้เวลาในการตัดสินกันอยู่ไม่น้อย.

จากประวัติแล้ว.

จักรพรรดิยุทธ์ทั้งสอง ที่ปะทะกันมาตลอดหลายสิบปีแล้ว.

หากว่าลูกหลานของพวกเขาแต่งงาน เหล่าหลาน ๆ คงเต็มไปหมดแล้ว!

“ฟู่ ฟู่!”

สนามพลังวิญญาณของทั้งสองที่ปะทะกันไปมา ห้วงมิติที่บิดไปมา.

“เฒ่าสวี.”

ไท่จางเหล่านิกายเฟิงซีแค่นเสียง “หลายปีมานี้ พลังบ่มเพาะของเจ้าไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย.”

“ถุยยย!”

เฒ่าสวีที่แค่นเสียงดูแคลน “เจ้าเองก็ด้วย.”

ไท่จางเหล่านิกายเฟิงซีเอ่ย “เฒ่าสวีหลายปีมานี้ข้าได้ศึกษาฝ่ามือทรายอร่ามไร้สิ้นสุด ตอนนี้สำเร็จขั้นสุดแล้ว เตรียมรับมือได้เลย.”

“ฝ่ามือทรายอร่ามไร้สิ้นสุด?”

“โอ้วสวรรค์ นี่ทักษะระดับเทวะ!”

ผู้คนที่อุทานออกมาเสียงดัง.

เฒ่าสวีเองก็เผยยิ้มเย็นชา “เหล่าฟู่เองก็เพิ่งสำเร็จขั้นสุด หมัดรากษสีสิบกรพอดี จะลองนำมาใช้กับเจ้าในวันนี้เช่นกัน!”

(罗刹 รากษสี คือผีร้ายจากศาสนาพุทธ).

“นั่นก็คือทักษะระดับศักดิ์สิทธิ์!”

จักรพรรดิยุทธ์ทั้งสองที่กำลังใช้ทักษะระดับศักดิ์สิทธิ์ออกมา.

ถอย! ถอยออกมาทันที!

เหล่าชาวยุทธ์มากมายที่กลัวได้รับผลกระทบ เร่งรีบถอยออกมาห่างนับร้อยจั้ง.

ในเวลานั้น ไท่จางเหล่าเฟิงซีและเฒ่าซีที่กำลังรวมพลัง พลังวิญญาณของพวกเขาที่กำลังหมุนวนพลุ้งพล่าน.

ฟู่ฟู่ ----

ในเวลานั้น พลังวิญญาณที่แผ่สาดกวาดม้วนออกไปหลายพันจั้ง ฝุ่นทรายที่พัดปลิวลอยออกไป ฟุ้งกระจายปิดท้องฟ้าจนไร้แสง!

“ฝ่ามือทรายอร่ามไร้สิ้นสุด!”

“หมัดรากษสีสิบกร!”

เสียงดังกึกก้องพลังสองสายปะทะกัน จนห้วงมิติแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ!

ฟู่ ฟู่!

เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ที่ซ่อนตัวอยู่เงยหน้าขึ้นมาจากพื้นที่ไกลออกไป เห็นเพียงแค่ฝุ่นทรายเต็มไปหมด เป็นดั่งพายุใหญ่หมุนวนอย่างรุนแรง จากนั้นก็พบฝ่ามือทรายใหญ่ยักษ์พุ่งออกไป.

ในเวลานั้น.

ริ้วแสงหมัดวับวาวที่ส่องประกายพุ่งออกไปปะทะฝ่ามือทรายเช่นกัน!

“แก๊ก แก๊ก แก๊ก ----”

ห้วงอากาศที่แตกร้าวจากทักษะระดับศักดิ์สิทธิ์พร้อมปะทะกัน เส้นทางที่พลังทั้งสองเคลื่อนผ่านห้วงมิติบิด แตกร้าวกระจายออกไป!

เหล่าชาวยุทธ์มากมายที่จ้องเขม็ง ทว่าในขณะที่ทักษะทั้งสองปะทะกันนั้น พวกเขาต่างก็เผยความตื่นตะลึงอย่างหนักออกมา.

เดี๋ยวนะ!

นั่นมันอะไร?

เหล่าชาวยุทธ์ในเวลาเดียวกันก็พบกับเรื่องราวบางอย่าง ที่ใจกลางของพลังสองสายนั้น มีผู้เยาว์ชุดขาวคนหนึ่งปรากฏขึ้น!

บัดซบ!

มันเป็นใครกัน!

แล้วมาปรากฏที่สนามประลองได้อย่างไร!

“หืม?”

ไท่จางเหล่าเฟิงซีและเฒ่าสวี พบว่ามีใครบางคนปรากฏขึ้น ที่จุดปะทะของพลังพวกเขา.

ฟู่ ฟู่ ----

พลังสองสายที่บิดเบี้ยวพุ่งเข้าไปยังจุดนัดหมาย.

“ฟิ้ว!”

ในเวลานั้น ชายชุดขาวที่ผลักมือทั้งสองข้างออกมา มือซ้ายผลักพลังฝ่ามือทราย มือขวาที่ผลักพลังหมัด.

ตูมมมม!

ตูมมมม!

พลังทั้งสองที่ระเบิดเสียงดังกึกก้อง.

เหล่าชาวยุทธ์ที่มองอยู่ถึงกับดวงตาเบิกกว้างกลมโต.

เพราะว่าชายยุทธ์ชุดขาวนั้นสามารถต้านทั้งฝ่ามือและหมัดที่ทรงพลังได้ โดยที่ยังปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน.

“เป็นไปไม่ได้!”

ไท่จางเหล่านิกายเฟิงซีและเฒ่าสวีที่หวาดผวา!

วิชาที่พวกเขาฝึกฝนมาอย่างยากลำบากกว่าจะสำเร็จ กับถูกทำลายง่าย ๆ อย่างคาดไม่ถึง.

พลังที่รุนแรง พายุที่โบกสะบัด จนเผ้าผมของผู้คนรอบ ๆกระเซอะกระเซิงไปตาม ๆ กัน!

ฟู่ ฟู่---

พลังวิญญาณของชายชุดขาวที่พวยพุ่งไม่เพียงแค่ผลักทักษะของทั้งสองออกไป ยังทำลายพลังของทั้งสองไปด้วย.

ตูมมมม!

ตูมมมม!

เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้อง.

ฝ่ามือและหมัดขนาดใหญ่หายไปเรียบร้อย!

“ทั้งสอง.”

ชายชุดขาวที่เผยยิ้ม ก่อนเผยยิ้มเผยฟันสีขาว “โปรดเห็นแก่หน้าจุนโหมว อย่าสู้กันเลย.”