Chapter 656 to สุราอวยพรไม่ยอมดื่มแต่กลับต้องการดื่มสุราพิษ.
“ไป.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย ก่อนนำศิษย์มุ่งตรงกลับนิกาย.
ระหว่างทาง เขาที่เปิดร้านค้าระบบ พิจารณาว่าจะซื้อสินค้าใดดี.
กล่าวให้ถูก.
เวลานี้เขามีระดับจักรพรรดิยุทธ์แล้ว อาวุธและเม็ดยา ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ.
อย่างไรก็ตาม.
แต้มที่ล้นมา ต้องใช้ภายใน 24 ชั่วโมง ไม่เช่นนั้นก็จะหายไป เขาจะต้องซื้ออะไรสักอย่าง.
จุนซ่างเซียวที่ลอบคิดในใจ “ดาบหน้าโชวไม่สามารถปลดผนึกได้ชั่วคราว เท่ากับว่าไม่มีไม้ตายเลย ดูเหมือนว่าควรจะเตรียมยันต์จักรวาลเอาไว้.”
ถึงแม้นว่าผลข้างเคียงจะไม่ธรรมดา ทว่าก็ยกระดับพลังบ่มเพาะเป็นอย่างมาก ถือว่าเป็นหนึ่งในไม้ตายที่เชื่อใจได้ในเวลาวิกฤติ.
การเพิ่มพลังบ่มเพาะด้วยยันต์จักรวาล ถือว่าเหมาะสมที่สุด.
ผลข้างเคียงหนึ่งปี การมีเขตแดนลับกาลอวกาศ ถือว่าไม่เป็นปัญหากับเขาเลย.
ตัดสินใจแล้ว!
“ติ๊ง! โฮสน์ใช้ 10000 แต้ม ได้รับยันต์จักรวาล 1 ถูกส่งเข้าไปในแหวนมิติแล้ว.”
“ติ๊ง! คะแนนสนับสนุน : 23743 / 20000.”
หลังจากซื้อแล้ว จุนซ่างเซียวที่กวาดตามองตรวจสอบ พบหมายเหตุด้านล่าง สิ่งนี้มีขีดจำกัดซื้อที่สองครั้งต่อปี.
ถึงจะมีขีดจำกัดการซื้อ ทว่าก็ไม่ได้เป็นปัญหากับเขาอย่างใด และคงไม่ต้องใช้บ่อยขนาดนั้น.
“ยังมีแต้มเกินอีกสองสามพัน ซื้อสินค้าระดับกลางก็แล้วกัน.”
เจ้านิกายจุนการที่เห็นแต้มมากมาย ก็ทำให้เขารู้สึกเบาใจไม่น้อย.
ครั้งก่อนถูกไท่จางเหล่านิกายจื่อหานโจมตีมาโดยไม่ให้ตั้งตัว ดังนั้นเขาจึงต้องเตรียมยันต์จักรวาลเอาไว้ ไม่เช่นนั้นเกรงว่าสิ่งก่อสร้างในนิกายคงพังทลายไปทั้งหมดแล้ว.
“ติ๊ง! ติ้ง!”
เสียงแจ้งเตือนที่ดังขึ้นไม่หยุด.
เจ้านิกายจุนที่ใช้อีกสามพันแต้มซื้อสินค้าต่าง ๆ ทันที.
ซื้ออะไร?
ก็มีปืนยาว AK47 จากนั้น ไรเฟิล AWM ตลอดจนน้ำยาเปลี่ยนพรสวรรค์ระดับต่าง ๆ อีก.
แม้นว่าอาวุธเมื่อพลังบ่มเพาะสูงขึ้น ยากที่จะได้ผล ทว่ามันกลับมีประโยชน์สำหรับหอขี่หมาป่า.
การที่สมาชิกหอขี่หมาป่าถือ AK47 ไล่ล่าสังหารศัตรูในสนามรบ ไม่ต้องบอกเลยว่าจะน่าเกรงขามขนาดใหน!
“กวี๊ก ---”
เหยี่ยวทมิฬสันเขาอสูรที่ร้องเสียงดัง ก้องไปทั่วท้องฟ้าจังหวัดตงเห่า.
“โบ้ว!”
“โบ้ว!”
ศิษย์นิกายนิรันดรที่ขี่หมาป่าเฮอริเคนพุ่งตรงไปยังเส้นทาง ข้ามผ่านป่าไม้ทิวเขา รวดเร็ว ราวกับว่าไม่มีปัญหากับสิ่งกีดขวางแม้แต่น้อย.
......
“หืม?”
ขณะก้าวออกมาจากจังหวัดตงเห่า จุนซ่างเซียวบนหลังเหยี่ยวทมิฬสันเขาอสูรก็หยุดในทันที ขณะที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังป่าที่มืดครึ้มด้านหน้า.
ศิษย์ของเขาเองก็หยุดลงเช่นกัน.
“เจ้านิกาย.”
หลี่ชิงหยางเอ่ย “ทำไมถึงหยุดล่ะ?”
“ที่ด้านหน้ามีคน.”
มีคนอย่างงั้นรึ?
ไท่จางเหล่าที่ส่งจิตสัมผัสออกไปเช่นกัน ก่อนจะพบกลุ่มคนชุดดำที่ซ่อนตัวอยู่ ก็เผยแววตาประหลาดใจออกมาทันที.
ไกลออกไปถึง 700-800 ลี้.
ไม่คาดคิดเลยว่าจะยังตรวจสอบได้ นี่จิตสัมผัสของเขากว้างไกลขนาดนั้นเลยรึ?
ไท่จางเหล่าวังจื่อหานมีระดับครึ่งก้าวปราชญ์ยุทธ์ จิตสัมผัสของเขาที่ยืดขนาดไปได้ถึงพันลี้ ทว่าจะให้ตรวจสอบแม่นยำก็ต้องอยู่ในขอบเขตไม่กี่ร้อยลี้เท่านั้น.
ระยะขนาดนั้น ถึงจะเป็นกษัตริย์ยุทธ์ขั้นปลาย ไม่มีทางทำได้แน่.
ตอนนี้ ห่างออกไป 700-800 ลี้ บนภูเขาที่มืดครึ้ม จุนซ่างเซียวกับสามารถพบอีกฝ่ายได้ เรื่องนี้น่าเหลือเชื่อเล็กน้อย.
“ภายในป่าเขา บางทีคงเป็นคณะล่าสัตว์หรือไม่?”เจิ้นเต๋อจวินเอ่ย.
“ไม่.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “พวกเขาซุ่มรอพวกเรา.”
“เป็นใครกัน?”
“คิดจะโจมตีพวกเราอย่างงั้นรึ?”
เจิ้นเต๋อจวินที่แสดงท่าทางสับสน.
พวกเขาไม่ใช่คนพื้นที่แห่งนี้ จะมีใครมารอพวกเรากัน?
“ฟู่ ฟู่ -----”
ในเวลานั้น ริ้วแสงที่พุ่งออกมาจากป่าที่มืดครึ้ม ก่อนที่จะมาลอยบนอากาศ เป็นผู้ฝึกยุทธ์หกคนที่สวมหน้ากากแปลกประหลาด.
หลี่ชิงหยางและคนอื่น ๆ ไม่รู้จัก.
อย่างไรก็ตาม เซียวจุ้ยจื่อและเย่ซิงเฉินนั้นจำได้ดี.
เพราว่าเมื่อครั้งพวกเขาไปท้าประลองที่จังหวัดซีเป่ยเหอครั้งนั้น มีสี่จักรพรรดิยุทธ์ที่ไล่ล่าพวกเขา.
กลิ่นอายและชุด หกคนที่ปรากฏขึ้นนี้เหมือนกับกลุ่มคนก่อนหน้านี้เป็นอย่างมาก.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่เป็นผู้นำ กลิ่นอายที่ทรงพลังนั้น ราวกับจะผสานเข้ากับสวรรค์และปฐพี เกรงว่า นี่คือระดับครึ่งก้าวสู่ปราชญ์ยุทธ์!
“เจ้านิกายจุน.”
เสียงที่แหบเครือดังออกมาจากหน้ากาก “จู่เหรินของพวกเราต้องการพบท่าน สนใจที่จะไปกับเหล่าฟู่หรือไม่?”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เปิ่นจั้วเร่งรีบกลับนิกาย ไม่มีเวลาไปกับผู้ใด.”
เกือบที่จะจับตัวศิษย์ของข้าที่จังหวัดซีเป่ยเหอ หนี้นั้นยังไม่ชำระ กล้าที่จะปรากฏขึ้นอย่างคาดไม่ถึง เจ้าคิดว่าตัวเองนั้นยอดเยี่ยม แตกต่างกว่าก่อนหน้านี้อย่างงั้นรึ?
ชายหน้ากากเอ่ย “เจ้านิกายจุน ข้ามาเชิญเจ้าด้วยตัวเอง ไม่อยากไป ก็ต้องไป.”
คำพูดที่เอาแต่ใจ โอหังเป็นอย่างมาก!
ฟิ้ว!ฟิ้ว!ฟิ้ว!
ในเวลานั้น กองกำลังชุดดำที่ขี่สัตว์ร้ายธาตุวายุวิ่งมาแต่ไกลเป็นจำนวนมาก.
จำนวนนั้นมากกว่าพันคน ทั้งหมดล้วนแต่สวมหน้ากากที่แปลกประหลาด.
“โฮกกก!”
“โฮกกก!”
เสียงของสัตว์ร้ายที่โกรธเกรี้ยวดังก้องไปทั่ว.
ในเวลานั้น ผู้ฝึกยุทธ์สวมหน้ากาก ที่เข้าล้อมกรอบศิษย์นิกายนิรันดรหลายร้อยคน กลิ่นอายที่เย็นยะเยือบแผ่ออกไปรอบ ๆ ข่มขู่อีกฝ่ายทันที.
“กลัวจริง ๆ.”
ซูเซียวโม่เอ่ยพลางสั่นร่างกายไปมา.
ลี่เฟย เถียนซีและศิษย์คนอื่น ๆ ที่เผยยิ้มเจ้าเล่ห์.
เหล่าศิษย์นิกายนิรันดร เห็นผู้ฝึกยุทธ์สวมหน้ากากเข้าล้อมกรอบ ไม่เพียงไม่หวาดกลัว ยังเผยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ออกมา.
เมื่อครั้งอยู่ที่นิกายไป่เหอเซิ่ง หลายคนไม่ได้ออกไปต่อสู้ ไม่ได้เผยพลังออกมาแม้แต่น้อย.
ตอนนี้ เห็นกลุ่มคนที่เข้ามาหาเรื่อง แน่นอนย่อมรู้สึกพึงพอใจกระสันสู้เป็นอย่างมาก.
“เจ้านิกายจุน.”
ชายหน้ากากที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “หากไม่ต้องการให้ศิษย์ของเจ้าล้มตาย ทางที่ดีไปกับเหล่าฟู่ดีกว่า.”
ความหมาย.
หากไม่ให้ความร่วมมือจะโจมตีทันที.
“เจ้าเป็นใคร?”จุนซ่างเซียวที่สีจมูกเล็กน้อย.
เขาพร้อมที่จะสั่งศิษย์เข้าโจมตีเช่นกัน ทว่าก็ต้องการรู้ที่มาที่ไปของคนกลุ่มนี้เช่นกัน.
ชายในหน้ากากเอ่ย “ไปกับเหล่าฟู่พบจู่เหริน เจ้าก็จะรู้ว่าพวกเราเป็นใคร.”
“หากไม่พูด.”
จุนซ่างเซียวที่ยักไหล่ “เปิ่นจั้วย่อมไม่ไป.”
“เจ้านิกายจุน.”
ชายหน้ากากคนหนึ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “สุราอวยพรไม่ยอมดื่มแต่กลับต้องการดื่มสุราพิษ.”
“อาวุโส!”
ชายหน้ากากอีกคนเอ่ย “เจ้าหนูนี้ไม่รู้จักดีชั่ว ฆ่าไปสักคน สองคนก็จะยอมเอง!”
เหล่าคนหน้ากาก ที่แผ่พลังวิญญาณออกมา.
“สุราอวยพรไม่ยอมดื่มแต่กลับต้องการดื่มสุราพิษอย่างงั้นรึ? ทว่าที่จริงเปิ่นจั้วก็ต้องการชิมสุราพิษเหมือนกัน.”จุนซ่างเซียวเผยยิ้ม.
คำพูดที่ไม่แยแสเลยแม้แต่น้อย.
ชายหน้ากากที่ยกมือขึ้นเอ่ย “ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เหล่าฟู่ก็จะให้เจ้านิกายจุนได้ดื่มเหล่าพิษ!”
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
เหล่าชายชุดดำทั้งหนึ่งพันคนควบสัตว์ร้ายธาตุวายุ พร้อมกับชักอาวุธ แผ่พลังวิญญาณเปี่ยมล้นด้วยจิตสังหาร.
คนเหล่านี้ พลังบ่มเพาะเฉลี่ยมีระดับบรรพชนยุทธ์ขั้นปลาย.
มีระดับกษัตริย์ยุทธ์สิบกว่าคน!
พลังของพวกเขา นับว่าแข็งแกร่งไม่น้อย!
“ฟิ้ว!”
แววตาของจุนซ่างเซียวที่เต็มไปด้วยความเย็นชา “กำจัดให้หมด!”
“เคร้ง!”
“เคร้ง!”
ศิษย์นิกายนิรันดรที่กระตือรือร้น นำอาวุธออกมา แววตาที่ร้อนรุ่มพร้อมบุกทันที.
ซูมมมม---
พริบตานั้น ทั่วท้องฟ้า จิตสังหารที่พวยพุ่งปกคลุมกระจายพื้นที่ทั้งหมดทันที.
