Chapter 653 สำเร็จภารกิจ รางวัลมากมาย.

“ฟู่!”

ร่างกายของเซียวจุ้ยจื่อปะทุเปลวเพลิงที่รุนแรง ก่อนใช้ท้าเท้าเหยียบเมฆพุ่งเข้าไปอีกครั้ง คำรามออกมาด้วยความโกรธ “คมเพลิงวิญญาณแผดเผา!”

แก๊ก แก๊ก แก๊ก----

พื้นที่ทุกก้าวที่เขาก้าวไป หลอมละลายเปื่อยยุ่ยลงด้วยความร้อนทันที.

“ซูมมม ซูมมม!”

ร่างกายของเขาที่คลุมด้วยเปลวเพลิงที่ปะทุพุ่งออกไปรวมตัวกันที่กลางอากาศ กลายเป็นฝ่ามือเพลิงที่ใหญ่ยักษ์ขึ้น!

กระบวนท่าที่ทรงพลังอย่างแท้จริง.

อุณหภูมิที่ลดลง ตอนนี้พวยพุ่งระเบิดออกมา เผาไหม้ทุกอย่าง สายฝนที่ระเหย หยุดตกไปในทันที.

ต่อหน้าเปลวเพลิงที่แท้จริง ธาตุน้ำใด ๆ หาได้มีประโยชน์!

“แย่แล้ว!”

ใบหน้าของมู่หรงซินที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน.

วูซซซ!วูซซซ!

พลังวิญญาณที่มากล้น ห้วงมิติที่สั่นไปมาเป็นระลอก ม่านพลังวารีที่ถูกสร้างขึ้นมา.

สองชั้น สามชั้น.......

ตูมมมม!

ตูมมมม!

ตูมมมม!

คมเพลิงวิญญาณแผดเผาที่สบลงมาในทันที พลังที่ไร้ต้านบดขยี้ม่านพลังให้พังทลายโดยสมบูรณ์!

กึก! ครืนนน ครืนนน!

มู่หรงซินที่ถูกกระแทกครูดกระเด็นไปกับพื้น ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ใบหน้าที่ซีดขาวอย่างที่สุด.

อย่างไรก็ตาม คมเพลิงวิญญาณแผดเผาไม่ได้ลดพลังลงเลย ทำให้นางได้แต่มองอย่างช่วยอะไรไม่ได้.

“จบแล้ว.”

เหล่าชาวยุทธ์ที่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา.

ตูมมมม -----

พื้นสนามที่สั่นไปมา ขณะเปลวเพลิงที่ทิ้งรอยไหม้ที่ดำเมี่ยมเอาไว้.

สายตาของทุกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจ มู่หรงซินที่ยืนอยู่ขอบเวทีด้วยท่าทางอ่อนแอ หากแต่ไม่ถูกฝ่ามือเพลิงสับลงมาแต่อย่างใด!

ไม่ใช่!

สถานการณ์นั้น นางไม่น่าจะสามารถหลบได้!

เป็นเซียวจุ้ยจื่อที่เก็บเปลวเพลิงกลับคืนไป ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงไร้ความรู้สึก “เจ้าพ่ายแพ้แล้ว.”

“พรึด โครม!”

มู่หรงซินท้ายที่สุดก็ยากจะต้านเอาไว้ได้ ก่อนที่จะนั่งอย่างหมดแรงบนพื้น เผ้าผมของนางที่กระเซอกระเซิง ใบหน้าที่อ่อนแรงขาวซีด.

ผ่านไปชั่วขณะ.

นางที่ฟื้นคืนพลังขึ้นมาเล็กน้อย กล่าวอย่างขมขื่น “ข้าแพ้แล้ว.”

“ติ๊ง! ศิษย์เซียวจุ้ยจื่อเอาชนะมู่หรงซินนิกายไป่เหอเซิ่ง ภารกิจมหากาพ【6】สำเร็จครบ กำลังประมวลผล....”

ขณะมู่หรงซินเอ่ย “ข้าแพ้แล้ว.” เสียงเตือนระบบก็ดังขึ้นในหูของจุนซ่างเซียวทันที.

ช่างเป็นเสียงที่ไพเราะเพาะพริ้ง!

เจ้านิกายจุนที่กำลังยืนยืดออก รอคอยการประมวลรางวัลที่เขากำลังจะได้รับอย่างคาดหวัง ซึ่งรวมถึงรางวัลของภารกิจมหากาพย์ที่ห้าด้วย!

และสิ่งที่สำคัญที่สุด.

ภารกิจที่หกที่สมบูรณ์นั้น จะสามารถตัดผ่านระดับไปยังจักรพรรดิยุทธ์!

......

เหล่าคนระดับต่ำและสูงของนิกายไป่เหอเซิ่งกลายเป็นเงียบ เฉิงฮุยซินที่เวลานี้ปอดแทบระเบิดด้วยความโกรธที่อัดอั้นหาที่ระบายไม่ได้ ร่างกายสั่นเทิ้มดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย.

มู่หรงซินคือศิษย์คนโปรดที่สุดของนาง หลายปีที่นางทุ่มฝึกฝนด้วยทรัพยากรและพลังทั้งหมด ไม่คิดคิดเลยว่าจะพ่ายแพ้เซียวจุ้ยจื่อ!

และที่ยอมไม่ได้ที่สุด.

ครั้งหนึ่งเด็กชายคนนี้คือคนที่นางก้าวไปถอนหมั้นให้กับศิษย์ด้วยตัวเอง.

ใบหน้าของเฉิงฮุยซินที่เดี๋ยวแดงเดี๋ยวดำ ราวกับถูกตบมา.

“อาวุโสเฉิง.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “ตอนนี้ควรจะรู้แล้ว เป็นใครที่ไม่คู่ควรกับใคร?”

นางที่ราวกับถูกตบหน้า ซ้ำเข้ามาอีกครั้ง!

หากแต่มันชาเกินจะรับรู้ว่าเจ็บแล้ว!

เฉิงฮุยซินที่กำหมัดทั้งสองข้างแน่น ดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธอย่างที่สุด.

“อาจารย์.”

มู่หรงซินกล่าวเสียงอ่อนล้า “ทำให้ท่านผิดหวังแล้ว.”

“ชิ!”

เฉิงฮุยซินที่โกรธอย่างที่สุดแต่กระนั้นก็ทำได้แค่สะบัดแขนเสื้อก่อนก้าวจากไป.

“มู่หรงซิน.”

เซียวจุ้ยจื่อเอ่ยออกมาเล็กน้อย “ความแค้นของพวกเราที่เคยมีหมดสิ้นแล้ว นับจากนี้ ทางใครทางมัน อย่าได้พบเจอกันอีกเลย.”

ที่จริงคมเพลิงวิญญาณแผดเผาก่อนหน้านี้ สามารถทำให้มู่หรงซินบาดเจ็บสาหัสได้เลย ทว่าเขาเลือกที่จะเบี่ยงเบนโจมตีลงบนพื้นแทน.

ไม่ได้มีใจใด ๆ หากแต่ไม่ได้ความรู้สึกใด ๆ ต่อกันแล้ว ทั้งแง่ดีและแง่ไม่ดี.

ในเวลานั้น การโจมตีสุดท้าย มู่หรงซินเองก็ยกเลิกที่จะป้องกันทั้งหมดเช่นกัน พร้อมทั้งส่งเสียงผ่านวิญญาณออกไป “เซียวจุ้ยจื่อ ในอดีตข้าไม่ต้องการทำร้ายเจ้า วันนี้ถือว่าข้าชดใช้คืนให้กับเจ้าก็แล้วกัน.”

การที่นางจะเอ่ยเช่นนั้น.

คล้ายว่าหากต้องการป้องกันจริง ๆ ก็ยังสามารถทำได้.

ในเวลานั้นไม่มีใครรู้ว่า เขาคิดอะไรอยู่ เซียวจุ้ยจื่อกับเลือกที่จะไม่โจมตีทำร้ายนาง.

เขาที่มาที่นี่ ไม่ได้เพื่อแสดงพลัง ว่าตัวเองเหนือล้ำ เขามาเพื่อนำศักดิ์ศรีที่หายไปคืนกลับมาเท่านั้น.

ที่ด้านหน้าห้องโถงนิกายไป่เหอเซิ่ง เหล่าชาวยุทธ์มากมายที่เดินทางมาชม การที่เขาเอาชนะมู่หรงซินได้ ถือว่าเขาได้มันกลับคืนมาแล้ว.

ทำร้ายนางให้ได้รับบาดเจ็บอย่างงั้นรึ?

นั่นเป็นเพียงความคิดที่ใจแคบเท่านั้น.

......

“นี่ศิษย์นิกายนิรันดรจริง ๆ รึ?!”

“วิชาที่ใช้เมื่อครู่นี้ ไม่ใช่กษัตริย์ยุทธ์ทั่วไปแล้ว!”

แม้นว่าการประลองจะจบแล้ว หากแต่เหล่าผู้ชมยังคงพูดคุยกันอยู่.

ในเวลานี้ ทุกคนต่างก็ยกระดับคุณค่าของเซียวจุ้ยจื่อขึ้นมาในทันที.

นิกายที่เติบโตมานานเท่าไหร่ การที่พวกเขาชนะนิกายระดับสองได้เช่นนี้ หากยังคงเติบโตต่อไปอีก ในอนาคตไม่ต้องบอกเลยว่าจะก้าวไปได้ไกลขนาดใหน!

“เจ้าเมืองติง.”

มู่ซ่างหงที่ยกมือประสานไปด้านหน้า “นิกายจังหวัดของข้าทำให้อับอายแล้ว.”

ตั้งแต่แรกเริ่ม.

เขาเองก็ไม่ได้คาดหวังแม้แต่น้อย.

ท้ายที่สุด ศิษย์ของเจ้านิกายจุนกับแสดงผลงานได้อย่างยอดเยี่ยม ทำให้เขาพึงพอใจอย่างที่สุด!

ติงหลิงชุนที่มุมปากกระตุกไปมาเล็กน้อย.

เขาที่คิดว่าได้รับชัยชนะอย่างท่วมท้นอยู่แล้ว แต่ท้ายที่สุดกับพ่ายแพ้อย่างอนาถ แม้แต่ศิษย์สายตาของนิกายไป่เหอเซิ่งยังพ่ายแพ้ด้วย!

ขายหน้า ขายหน้าอย่างแรง!

หากรู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ ข้าจะเชิญเจ้ามาหาพระแสงอะไรกัน!

ยิ่งคำพูดของมู่ซ่างหงที่เปี่ยมล้นด้วยความดีใจจนออกนอกหน้าอย่างชัดแจ้ง ทำให้เขารู้สึกถูกตบหน้าอย่างแรง เรื่องเช่นนี้ทำให้เขาเศร้าใจอย่างที่สุด.

เหล่าสำนักนิกายที่มายังนิกายไป่เหองเซิ่งเวลานี้ ทุกคนต่างก็กลายเป็นเงียบงัน.

ความจริงปรากฏแล้ว.

คนที่พวกเขามาเชียร์นั้นพ่ายแพ้โดยสมบูรณ์ และพวกเขาเองก็ไร้พลังที่จะทำอะไรด้วยเช่นกัน!

“ทุกท่าน.”

จุนซ่างเซียวที่กวาดตามองผู้ฝึกยุทธ์จังหวัดตงเห่า พร้อมกับเอ่ยออกมาว่า “มีใครต้องการจะประลองหรือไม่?”

“......”

เหล่านิกายต่าง ๆ ที่ยังคงเงียบเหมือนเดิม.

แม้แต่กษัตริย์ยุทธ์นิกายไป่เหอเซิ่งยังแพ้ พวกเขาย่อมรู้ตัวเองดี.

“ไม่มีใครสู้แล้วสินะ.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “เช่นนั้นเปิ่นจั้วคงต้องกลับไปฉลองปีใหม่แล้ว.”

“ศิษย์ทุกคนรับคำสั่ง!”

เสียงของเขาที่ดังลั่น“เดินทางกลับนิกาย!”

“รับทราบ!”

เสียงของศิษย์ทุกคนดังกึกก้อง.

เสียงที่อหังการเต็มไปด้วยพลังสะกดข่ม ทำให้ทุกคนต้องสั่นสะท้าน!

ผู้ฝึกยุทธ์จังหวัดตงเห่าได้แต่ถอนหายใจแรง มองจุนซ่างเซียวที่โอหังโดยที่ทำอะไรไม่ได้ นำศิษย์จากไป.

......

การเดินทางมาครั้งนี้ ไม่เพียงแค่นำเซียวจุ้ยจื่อมาพิสูจน์ตัวเอง ยังสร้างชื่อเสียงให้กับนิกายนิรันดรอีกด้วย!

รอให้ข่าวกระจายไปทั่วยุทธภพ เกรงว่าจะพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินเป็นแน่!

ในเวลานี้ นิกายนิรันดร ได้รับการพิสูจน์อย่างแท้จริง ว่าพวกเขามีความแข็งแกร่ง

นิกายที่มีความเป็นมาสามปี ก็สามารถเอาชนะนิกายระดับสองได้ การเติบโตของพวกเขานั้นต้องบอกเลยว่าเหลือล้ำเกินจินตนาการโดยแท้จริง!

การเดินทางมานำศักดิ์ศรีของเซียวจุ้ยจื่อกลับคืน แสดงพลังของนิกายให้ไปทั่วยุทธภพเห็น ถือว่าเป็นการใช้หินลูกเดียวได้นกสองตัว!

อย่างไร ความสุดยอดมันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น!

จุนซ่างเซียวที่กำลังลงเขา ในหูก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนทันที “ติ๊ง! นำศิษย์มาเอาชนะเป้าหมาย เป็นไปตามเงื่อนไข ภารกิจมหากาพย์สำเร็จ สำเร็จ 200% โฮสน์ได้รับแต้ม 20,000!”

“ติ๊ง! คะแนนสนับสนุน : 33743 / 20000!”

“ติ๊ง! คะแนนสนับสนุนเกิน......”

คะแนน 20000 ไม่ใช่เรื่องที่สุดยอดที่สุด!

จุนซ่างเซียวที่แอบลุ้นอย่างใจจดใจจ่อ เพราะว่าเขาต้องการรางวัลภารกิจอย่างอื่นอยู่!

“ติ๊ง! ยินดีกับโฮสน์ สำเร็จภารกิจมหากาพย์ที่ห้า ได้รับน้ำยาเปลี่ยนพรสวรรค์ระดับสุดยอด 5 ได้สูตรตีกระบี่เจิ้นหยางระดับสูง 1 สูตรตีดาบสะบั้นเมฆาระดับสูง 1 โล่เหล็กกล้าลึกล้ำระดับกลาง 1 ยันต์ประสบการณ์ 2.”

“ติ๊ง! ยินดีกับโฮสน์สำเร็จภารกิจมหากาพย์ที่หก ได้รับน้ำยาเปลี่ยนพรสวรรค์ระดับศักดิ์สิทธิ์ 2 สูตรรวมวิญญาณระดับสูง 1 สูตรยากลั่นดวงวิญญาณระดับต้น 1 ศิลาวิญญาณวิวัฒนาการดาบหนานโชว 1 ยันต์ประสบการณ์ 2.”

เสียงแจ้งเตือนที่ดังขึ้นไม่หยุด.

จุนซ่างเซียวขณะเดิน ยกมือขึ้นปิดปาก ร่างกายที่สั่นเทิ้มเล็กน้อย.

“เจ้านิกาย.”

เจิ้นเต๋อจวินเอ่ย “เป็นอะไรรึ?”

“มาแล้ว.”หลี่ชิงหยางเอ่ย.

อะไรมา?

เจิ้นเต๋อจวินที่กลายเป็นงงงวย.

“ฮ่าฮ่าฮ่า ว่ะฮ่าฮ่าฮ่า......”

จุนซ่างเซียวที่หัวเราะอย่างบ้าคลั่งออกมา แทบจะทำให้เหล่าเจิ้นเต้นโหยงด้วยความตกใจ.

หลี่ชิงหยางเอ่ย “เรื่องปรกติ .”

เขาและศิษย์คนอื่น ๆ เห็นการหัวเราะอย่างไร้เหตุผลของเจ้านิกายมาหลายครั้งแล้ว ดังนั้นจึงไม่มีใครรู้สึกแปลกประหลาดอะไร.