Chapter 637 ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ย่อมมีหวัง
“เจ้านิกาย.”
ในเวลานั้นระหว่างทาง เหล่าเกอเอ่ย “ท่านไม่ได้เกี่ยวพันกับเจ้าวังซีอย่างงั้นรึ?”
“ไม่.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
เหล่าเกอที่ได้แต่ส่ายหน้าไปมา “น่าเสียดาย.”
ในความเห็นของเขา จุนซ่างเซียวและซีจิงเสวียนนั้นเหมาะสมกันเป็นอย่างมาก หากทั้งสองไม่ได้ควงคู่กัน กับดูไร้เหตุผลไม่น้อย
ปราชญ์ปิศาจอู๋จิวที่งงงวยเช่นกัน.
เจ้าเด็กนี่กับสตรีผู้นั้นไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วทำไมทะลวงผ่านค่ายกลคู่รักได้กัน?
“ไป.”
จุนซ่างเซียวที่สะบัดปีกบินขึ้นสู่ท้องฟ้า.
เหยี่ยวทมิฬสันเขาอสูรที่สะบัดปีก นำหุ่นเชิดศพอมตะหลายร้อยตนกลับไปด้วย.
ที่จริงเจ้านิกายจุนต้องพัฒนานิกาย จะไปมีความรักได้อย่างไร.
ภารกิจที่ค่อนข้างหนักหนาสาหัส หากว่าทำไม่สำเร็จมีแต่ความตายที่รออยู่ การสร้างสัมพันธ์ชายหญิง อาจทำให้ทุกอย่างพังทลายลงได้.
ไม่ต้องบอกเลยว่าเขาที่เป็นโสดมาตลอด อาศัยอยู่ด้วยตัวคนเดียว การจะเริ่มสัมพันธ์กับใคร ง่ายซะที่ใหน.
......
พรึด ซี่!
พรึด ซี่!
เหยี่ยวทมิฬสันเขาอสูรที่ร่อนลงลานยุทธ์ช้า ๆ หุ่นเชิดศพอมตะหลายร้อยที่กระโดดลง.
“นี่คืออะไร?”ศิษย์หลายคนที่ตื่นตะลึง.
หลี่ชิงหยางขมวดคิ้ว “ไม่มีกลิ่นอายชีวิต คงเป็นผีดิบ!”
อ๋า?
ซูเซียวโม่ที่เร่งรีบถอยออกมา.
โจวหงที่จับจ้องไปยังมือกระบี่ปิศาจแปดตน เขาสัมผัสได้ว่านี่คือยอดฝีมือวิถีกระบี่แน่นอน.
“หุ่นเชิดศพ?”
เย่ซิงเฉินที่ลอบคิดในใจ “การหลอมศพ ดูเหมือนว่าจะหายไปนานแล้ว.”
ควรค่าที่เป็นอดีตราชันย์รัตติกาล มีประสบการณ์ไม่น้อย.
ฟิ้ว!ฟิ้ว!
ปราชญ์ปิศาจอู๋จิวและเหล่าเกอปรากฎขึ้น.
คนทั้งสองมีระดับจักรพรรดิยุทธ์ กลิ่นอายที่ทำให้ศิษย์ทุกคนหัวใจสั่นไหว ลอบคิดในใจ “เจ้านิกายเพิ่งรับเข้ามาอย่างงั้นรึ?”
หลังจากที่จุนซ่างเซียวกลับนิกาย ก่อนอื่นเขาต้องสอบถามสถานการณ์ปัจจุบัน ส่วนหุ่นเชิดศพอมตะนั้นเขาได้นำไปวางรอบ ๆ เทือกเขาไท่กู่.
เพราะในเวลาปรกติ ไม่สามารถนำมาใช้ได้แน่ ดังนั้นเขาจึงใช้พวกมันเป็นแนวป้องกันชั้นแรกของนิกาย.
หลังจากจัดแจงทุกอย่างเสร็จแล้ว เขาก็เดินทางไปยังหอยา พร้อมกับนำตำราแพทย์และสมุนไพรทั้งหมดไปไว้ที่นั่น “เหล่าเหว่ยนี่คือตำราแพทย์ ของปราชญ์แพทย์ร้อยหน้าทิ้งเอาไว้ ท่านควรให้สมาชิกหอยาได้ศึกษา.”
ซึ่งแน่นอนว่าจะเป็นประโยชน์ในการสร้างแพทย์ของนิกายนิรันดร์ขึ้นมา.
ตำราหลายอย่างที่เป็นของผู้เชี่ยวชาญ ย่อมเป็นประโยชน์มหาศาล.
เหล่าเหว่ยที่เผยความประหลาดใจ “ปราชญ์แพทย์ร้อยหน้าล่วงลับไปแล้วรึ?”
เขาที่ได้ยินชื่อเสียงมาตั้งแต่ยังเด็ก.
เป็นหนึ่งในคนที่เขานับถือ น่าเสียดายที่ไม่มีโอกาสได้พบ.
จุนซ่างเซียวที่ครุ่นคิดก่อนที่จะเล่าเรื่องที่ปราชญ์แพทย์สังหารตัวเองไปตามภรรยา.
เหล่าเหว่ยที่เอ่ยกล่าวด้วยความเคารพ “อาวุโสปราชญ์แพทย์ช่างมีจิตใจที่หนักแน่น ถือว่าเป็นวีระบุรุษที่น่านับถือสำหรับข้า!”
จุนซ่างเซียวที่มุมปากกระตุก.
เหล่าเหว่ย หวังว่าคงจะไม่ทำตามปราชญ์แพทย์ ฆ่าตัวตายไปสะล่ะ.
“ส่วนเรื่องเมล็ดสมุนไพร ท่านก็ให้พวกซุนปู่กงจัดเตรียม และวางแผนในการปลูกก็แล้วกัน.”
สมุนไพรที่ได้รับมานั้นมากมายนัก สามารถที่จะหลอมเม็ดยารวมวิญญาณ เม็ดยากลั่นวิญญาณ ตลอดจนเม็ดยากษัตริย์ยุทธ์ได้อีกด้วย!
“อืม.”เหล่าเหว่ยพยักหน้ารับ.
จากนั้นจุนซ่างเซียวก็เอ่ยขึ้นมา “ใช่ ข้ามีบัวศักดิ์สิทธิ์ชำระจิต.”
“บัวศักดิ์สิทธิ์ชำระจิต?”เหล่าเหว่ยที่ดวงตาเบิกว้าง.
ในทวีปชิงหยุน นี่คือสมุนไพรระดับเทวะที่หาเจอได้ยากมาก ๆ!
“...”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เหลือเพียงแค่ดอกเดียว ไม่รู้ว่าจะปลูกได้ผลหรือไม่?”
เหล่าเหว่ยเอ่ย “หากยังมีรากก็น่าจะปลูกได้ ถึงกระนั้นก็ยังต้องใช้เวลานานมาก.”
สมุนไพรระดับเทวะนั้นไม่ใช่สิ่งของธรรมดาอย่างแน่นอน.
“ดี.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ใช่แล้ว สามารถใช้บัวศักดิสิทธิ์ชำระจิตรักษาอาการป่วยของเหล่าเหว่ยได้หรือไม่?”
“เรื่องนี้......”
เหล่าเหว่ยครุ่นคิดและเอ่ยออกมาว่า “ไม่สามารถรับรองได้.”
จากนั้น จุนซ่างเซียวที่นำบัวศักดิสิทธิ์ชำระจิตออกไป กล่าวออกมาว่า “ลองดู.”
เหล่าเหว่ยมุมปากกระตุก.
แม้นว่าจะถูกใช้ไปบ้างแล้ว ทว่าการจะได้มานั้นก็ไม่ใช่ง่าย ๆ.
อย่างไรก็ตาม เจ้านิกายกลับมอบออกมาอย่างง่ายดาย ทำให้เขาหวั่นไว.
ไม่รู้ว่าจะได้ผลหรือไม่?
ก่อนอื่นก็คงต้องลองก่อน!
เหล่าเหว่ยที่นำกลีบดอกออกมา พร้อมกับนำเข้าปากเคี้ยวช้า ๆ.
หลังจากกลืนลงไป กลิ่นอายความเย็นที่กระจายไปทั่วร่าง รู้สึกสบายเป็นอย่างมาก.
“เป็นอย่างไร?”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
เหล่าเหว่ยเงียบไปเล็กน้อย ก่อนจะส่ายหน้าไปมา “ไม่ได้ผล.”
เขารู้สึกว่าพลังวิญญาณของเขาดีขึ้น ทว่าพลังบ่มเพาะยังไม่ฟื้นคืน ทำได้เพียงปลดปล่อย แต่ไม่สามารถรวบรวมพลังในจุตตานเถียนได้.
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ไม่ใช่ว่าบัวศักดิ์สิทธิ์ชำระจิตรักษาได้ทุกโรคไม่ใชรึ?”
เหล่าเหว่ยเอ่ยด้วยความขมขื่น “ที่กล่าวว่ารักษาได้ทุกโรค ก็แค่คำกล่าวอ้าง อาวุโสปราชญ์แพทย์ที่เปี่ยมล้นด้วยความรู้ ยังไม่สามารถรักษาภรรยาของตัวเองได้เลย.”
“ก็ถูก.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เหล่าเหว่ยอย่าได้สิ้นหวัง ตราบเท่ามีชีวิต ย่อมต้องมีหวัง ในสักวัน.”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า.”
เหล่าเหว่ยหัวเราะ “อายุปูนนี้แล้ว จะตายไปก็ไม่เป็นไร สิ่งสำคัญตอนมีชีวิต ได้ช่วยเหลือผู้เยาว์ให้เฉิดฉายก็เพียงพอแล้ว.”
“เจ้านิกาย!”
ในเวลานั้น ซุนปู่กงเอ่ยเสียงเบา “ในตำราของปราชญ์แพทย์ที่ทิ้งไว้ อาจพบวิธีพิเศษก็ได้.”
“เช่นนั้นรออะไรเล่า.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “รีบหาข้อมูลเร็วเข้า!”
“รับทราบ!”
ซุนปู่กงรีบเร่งตรวจสอบข้อมูลในตำราแพทย์ทีละเล่ม.
ส่วนสมาชิกคนอื่น ๆ ก็ถูกสั่งให้จัดเตรียมสมุนไพรในแหวนมิติหลายร้อยวง.
เม็ดยารวมวิญญาณ เม็ดยากลั่นวิญญาณ ไม่ต้องเร่งรีบ เพราะว่ามีจำนวนมาก หลัก ๆ นั้นคือเม็ดยากษัตริย์ยุทธ์มากกว่า เขาต้องการที่จะปลูกและผลิตให้ได้เป็นจำนวนมาก.
หากเป็นไปตามที่เขาคำนวณ การจะสร้างกษัตริย์ยุทธ์สักหมื่นคนคงไม่มีปัญหา.
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า เมล็ดพันธ์ที่ได้มานี้ ทำให้เขาสามารถคาดหวังได้.
......
เช้าวันถัดมา.
สมาชิกหอสมุนไพรเริ่มบ่มเมล็ด และอีกส่วนหนึ่งที่เริ่มปลูก เหล่าเหว่ยที่นำสมุนไพรบัวชำระจิตไปปลูกในสวนที่เปี่ยมล้นด้วยพลังวิญญาณเช่นกัน.
ส่วนซุนปู่กงยังคงค้นคว้าตำราที่ได้รับมาอย่างขันแข็ง.
กับตำราของปราชญ์แพทย์ที่มาอยู่ในมือของเขา ถือว่าเป็นโอกาสอันดี ที่จะช่วยให้เขาตัดผ่านระดับทักษะการแพทย์ ถือว่าเป็นโชควาสนาที่ดี.
ซึ่งแน่นอนว่าเจ้านิกายจุนที่สนับสนุนเต็มที่.
ในเวลานั้น เจ้านิกายจุนที่นั่งอยู่ในห้องหนังสือ สีคางไปมา “ไม่รู้ว่าบัวชำระจิตจะสามารถรักษาตาของเจ้าวังซีได้หรือไม่?”
“เจ้านิกาย.”
หลี่ชิงหยางที่ก้าวเข้ามา “คนทั้งสองที่เพิ่งรับเข้ามา ให้พวกเขาเป็นอาวุโสอย่างงั้นรึ?”
“ตอนนี้ให้เป็นศิษย์ไปก่อน.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
ปราชญ์ปิศาจอู๋จิวที่ถูกควบคุมต้นกำเนิดวิญญาณ ถึงจะเป็นศิษย์ก็ไม่สามารถโต้แย้งได้.
ส่วนเหล่าเกอที่เป็นจักรพรรดิยุทธ์ เขาที่ต้องการแต่งตั้งเป็นอาวุโสเช่นกัน ทว่าจะอย่างไรก็จำเป็นต้องทดสอบก่อน.
“ใช่แล้ว.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ปราชญ์ปิศาจอู๋จิวเป็นยอดฝีมือวิถีปิศาจ ควรให้สอนเมิ่งหยิง บางทีคงจะช่วยยกระดับนางขึ้นได้อีก.”
การให้ปราชญ์ปิศาจสอนเหยาเมิ่งหยิง นับว่าเป็นการดูแลในระดับสูงมาก!
