ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 28 ปรับแต่งฐานการบำเพ็ญเพียรร้อยปี!

ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 28 ปรับแต่งฐานการบำเพ็ญเพียรร้อยปี!

แต่ในขณะที่อวิ๋นซานเริ่มมีความโล�

หมีวัชระกลับหาโอกาสพุ่งออกจากวงล้อมของศิษย์คนอื่น ๆ และร้องคำรามอย่างโกรธเคือง

จากนั้นมันก็รีบพุ่งตรงไปหาเขา

เมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งนี้ อวิ๋นซานก็แสดงความโกรธในดวงตาทันที

"สัตว์เดรัจฉาน ตายไปเสีย!"

อวิ๋นซานกระชากหมัดขึ้น

ปราณแท้สีขาวระเบิดออก เขาก็ประเคนหมัดไปที่หน้าอกหมีวัชระ

พลังลึกลับก็ปรากฏขึ้นในทันที

"อำนาจภูผา ระเบิด!"

อวิ๋นซานตะโกนอย่างโกรธเคือง

หมัดขนาดใหญ่ถล่มลงบนหน้าอกหมีวัชระ

ปัง!

เสียงหนักอึ้งดังขึ้น

แต่หมีวัชระก็เหมือนไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ มันส่งเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว และโบกมือขนาดใหญ่ไปที่อวิ๋นซานอย่างแรง

แต่ในตอนนี้

อวิ๋นซานกระชากมือกลับ

จากนั้นก็เผยรอยยิ้มเย็นชา

ชั่วขณะถัดไป ร่างกายขนาดใหญ่ของหมีวัชระก็หยุดชะงักอยู่กับที่

ดังเสียงดังขึ้นตามมา!

ร่างของหมีวัชระมีรูเลือดขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น

และตำแหน่งของรูเลือด...

อยู่ที่หัวใจ!

แม้หมีวัชระจะมีพลังป้องกันที่น่ากลัว แต่ภายในร่างกายของมันก็ยังอ่อนแออยู่

หากหัวใจถูกทำลายโดยตรง แม้แต่หมีวัชระก็ย่อมลำบาก

มันได้แต่ส่งเสียงร้องโอดครวญ และล้มลงบนพื้นอย่างน่าสงสาร

สัตว์อสูรระดับ 2 หมีวัชระ ถูกสังหารทันที!

และเมื่อเห็นฉากนี้ ศิษย์สำนักตะวันพิสุทธิ์คนอื่น ๆ ต่างก็แสดงความตกใจ

นี่คือพลังจริงของอวิ๋นซาน ศิษย์ฝ่ายในอันดับที่เจ็ดหรือ?

แม้แต่หมีวัชระก็สามารถฆ่าได้อย่างง่ายดาย!

แต่จริง ๆ แล้ว...

ในเวลานี้ อวิ๋นซานหน้าตาซีดเซียวเล็กน้อย

ชัดเจนว่าหมัดนี้ใช้ปราณแท้ของเขาไม่น้อย

และหมัดนั้นคือไพ่ตายของเขา

ปกติไม่ค่อยเอาออกมาใช้

แต่ตอนนี้...

เขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องใช้!

เพราะ....

เขาไม่ต้องการให้กู่หยางหนีไป!

ในขณะที่ฆ่าหมีวัชระ

อวิ๋นซานก็ตะโกนออกไป

"ล้อมเขาไว้ อย่าให้เขาหนีไป!"

เมื่ออวิ๋นซานพูดจบ ศิษย์สำนักตะวันพิสุทธิ์คนอื่น ๆ ก็พากันพุ่งเข้าหากู่หยางและล้อมเป็นวงกลม

ส่วนกู่หยางก็ยืนอยู่กับที่

เขาไม่มีแผนที่จะหลบหนีเลย

หากเขาต้องการหนี...

คนเหล่านี้ก็หยุดเขาไม่ได้

"ส่งกระบี่วิญญาณระดับต่ำในมือเจ้ามา ข้าอาจจะปไว้ชีวิตเจ้าได้!"

อวิ๋นซานจ้องกระบี่วิญญาณระดับต่ำในมือกู่หยางอย่างจดจ่อ

แม้เขาจะต้องการกระบี่วิญญาณระดับต่ำอย่างเร่งด่วน แต่กู่หยางสามารถฆ่าหลี่ต้าและหลี่เอ้อร์ได้

แสดงว่าอีกฝ่ายมีความสามารถ

เจตจำนงกระบี่ 2 ส่วนรวมกับกระบี่วิญญาณระดับต่ำ หากไม่ต้องต่อสู้ก็ย่อมดีที่สุด

แน่นอน ถ้ากู่หยางยินยอมส่งมอบ เขาก็จะไม่ลังเลที่จะฆ่ากู่หยางทันที

สิ่งที่เรียกว่าไว้ชีวิต เพียงแค่ลดการป้องกันทางจิตใจของกู่หยางเท่านั้น

เมื่อได้ยินคำพูดของอวิ๋นซาน กู่หยางก็หัวเราะ

เจ้านี่คิดว่าเขาเป็นคนโง่หรือ?

เขามองไปที่อวิ๋นซาน มุมปากเผยรอยยิ้มเย็นชา "ต้องการกระบี่วิญญาณระดับต่ำรึ? ได้สิ แต่ก่อนอื่นเจ้าต้องมอบหัวของเจ้ามาให้ข้าก่อน"

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นการยั่วยุ

ในดวงตาของอวิ๋นซานมีไฟแห่งความโกรธเผาผลาญอยู่

"รนหาที่ตาย!"

เสียงระเบิดดังขึ้นที่ตำแหน่งของอวิ๋นซาน

ตามด้วยอวิ๋นซานที่พุ่งตรงไปหากู่หยางราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่

เขากระชากหมัดขึ้น จากนั้นปราณแท้สีขาวก็ห่อหุ้มทั้งตัว

เมื่อเห็นฉากนี้ ศิษย์สำนักตะวันพิสุทธิ์ที่อยู่รอบข้างต่างก็รีบหลบทาง

ทำให้กู่หยางเด่นชัดขึ้นมา

เมื่อเห็นสิ่งนี้ กู่หยางก็มีสีหน้าเคร่งขรึม แล้วก็ชักกระบี่วิญญาณระดับต่ำออกมา

อวิ๋นซานบรรลุขอบเขตรวมปราณระดับ 9 ขั้นสูงสุด

และความสามารถของอีกฝ่ายไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันกับหลี่ต้าและหลี่เอ้อร์

การลงมือจึงไม่สามารถลังเลได้

คิดถึงสิ่งนี้ กู่หยางก็ไม่ได้ออมมือแต่อย่างใด

เจตจำนงกระบี่ 2 ส่วน พร้อมกับเพลงกระบี่ล่องเมฆาถูกนำมาใช้พร้อมกัน

ฉับ!

เสียงกระบี่ดังก้อง

กู่หยางตวัดกระบี่ออกไป

ปราณกระบี่ที่คมกริบพุ่งไปที่อวิ๋นซาน

"สลายให้ข้า!"

อวิ๋นซานที่คาดการณ์ไว้ล่วงหน้าไม่มีท่าทีจะหลบเลี่ยงเลย

เขาปลดปล่อยปราณแท้ออกมาอย่างรุนแรง

จากนั้นก็ยกหมัดขึ้น ต่อยปราณกระบี่อย่างองอาจ

ปัง!

เสียงระเบิดที่รุนแรงดังขึ้น

ในชั่วขณะ หินก็บินกระจัดกระจาย ควันฝุ่นปกคลุมทั่วบริเวณ

แรงกระแทกที่น่าสะพรึงกลัวทำให้เกิดพายุ พัดกระจายไปทั่วทุกทิศ

ศิษย์สำนักตะวันพิสุทธิ์ที่ยืนดูต่างก็รีบใช้ปราณแท้ป้องกัน

พลังในหมัดของอวิ๋นซานมีอำนาจมากจนน่าสะพรึงกลัว

ไม่คาดคิดว่าเขาจะต้านทานการโจมตีเต็มกำลังด้วยวิชากระบี่ของกู่หยางได้

และ...

ปราณกระบี่กำลังจะถูกเขาทำลายด้วยหมัดเดียว!

ชั่วขณะถัดไป อวิ๋นซานกัดฟันแน่น และคำรามออกมา

ตู้ม!

ปราณกระบี่ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์

อวิ๋นซานไม่ลดละ ใช้โอกาสนี้เข้าโจมตีตรงไปหากู่หยาง

"ตายเสีย!"

เขายกหมัดขึ้นอีกครั้ง ปราณแท้พุ่งออกมา ประเคนไปที่ใบหน้ากู่หยาง

พลังที่น่ากลัวทำให้ห้วงมิติดูเหมือนจะบิดเบี้ยว

กู่หยางก็จ้องมองอย่างเข้มข้น แล้วก็ประเคนหมัดออกไปเช่นกัน

เจตจำนงหมัด 1 ส่วน!

หมัดวัชระ!

ปราณแท้สีเขียวปะทขึ้นมา

หมัดทั้งสองปะทะกันในทันที

เสียงสั่นสะเทือนที่น่าสะพรึงกลัวทันทีดังก้องไปทั่วทุกหัวระแหง

ครั้งนี้ กู่หยางไม่สามารถได้เปรียบได้

อวิ๋นซานบรรลุขอบเขตรวมปราณระดับ 9 ขั้นสูงสุด ทั้งยังมีวิชาหมัดที่น่ากลัว

นอกจากนั้นอีกฝ่ายยังไม่ได้มีแค่เจตจำนงหมัด ทั้งยังฝึกฝนวิชาหมัดระดับลึกลับขั้นสูงอีกด้วย

กู่หยางถอยหลังไปหลายก้าว พร้อมหน้าตาซีดเซียวเล็กน้อย

ในขณะที่อวิ๋นซาน...

ยังคงยืนอยู่ที่เดิม ดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

"ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะเข้าใจเจตจำนงหมัดได้ถึง 1 ส่วน!"

"เจตจำนงกระบี่ 2 ส่วน เจตจำนงหมัด 1 ส่วน..."

"ไม่คาดคิดเลยว่าสำนักเมฆาคล้อยจะมีคนประหลาดเช่นนี้!"

แม้ว่าอวิ๋นซานจะมีความได้เปรียบอย่างสิ้นเชิง แต่การเคลื่อนไหวของกู่หยางก็ทำให้เขาตกใจไม่น้อย

พลังเจตจำนงที่คนภายนอกปรารถนากลับอยู่ในมือของกู่หยางราวกับผักปลา

คนอื่นแทบไม่เข้าใจ ทว่ากู่หยางกลับเข้าใจได้สองชนิด

และเจตจำนงกระบี่ยังเข้าใจถึง 2 ส่วน!

เด็กคนนี้...จะต้องตาย!

ไม่อย่างนั้น ถ้าปล่อยให้เขาอยู่รอด ความเป็นภัยจะมีมากมาย!

เพียงแค่เข้าสู่ขอบเขตรวมปราณระดับ 3 ก็สามารถแสดงพลังออกมาได้ขนาดนี้ ถ้าปล่อยให้มีระดับเท่ากับตน... นั่นไม่ใช่จะสามารถต่อสู้กับขอบเขตผสานแท้ได้หรือ?

คิดถึงสิ่งนี้ อวิ๋นซานก็กดเท้าลงอย่างแรง ทันใดนั้นก็มีหลุมใหญ่ปรากฏขึ้นบนพื้น

และเขาก็พุ่งไปที่กู่หยางอีกครั้ง

หมัดนี้...

เพื่อช่วงชิงชีวิต!

อวิ๋นซานจ้องมองกู่หยางอย่างดุร้าย

ปราณแท้ทั่วทั้งร่างกายของเขาถูกปลดปล่อยออกมาโดยไม่มีการปกปิด

เห็นสิ่งนี้ กู่หยางก็ยืนนิ่งอยู่กับที่

บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้ม

ปรับแต่งฐานการบำเพ็ญเพียร...หนึ่งร้อยปีหน้า!

กู่หยางคิดในใจ และในชั่วขณะที่เขาปรับแต่ง

ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็ปะทุพลังอำนาจที่น่าสะพรึงออกมา

เมื่อพลังนี้ปรากฏขึ้น อวิ๋นซานที่กำลังจะพุ่งเข้ามาก็หยุดชะงัก ดวงตาของเขากว้างขึ้นทันที