บทที่ 19 : สังหารครึ่งก้าวอาณาจักรพระราชวังสีม่วง
บทที่ 19 : สังหารครึ่งก้าวอาณาจักรพระราชวังสีม่วง
ตูมมมมม~~!
ปราณดาบที่น่าหวั่นเกรงปรากฏขึ้น….เเละมันส่งผลให้แผ่นดินรอบๆสั่นสะเทือนอย่างไม่หยุดหย่อน
ปราณดาบคำรามและแปลงร่างเป็นกระแสน้ำนับร้อยสายมุ่งหน้าสู่ผู้ฝึกตนอาณาจักรปราการสวรรค์ทั้งห้าของนิกายดาบสังหารวารี
ดาบเล่มนี้ครอบคลุมความแข็งแกร่งทั้งหมดของเย่หวู่ชาง….มันก้าวไปถึงระดับที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง
เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีนี้, สีหน้าของผู้ฝึกตนทั้งห้าก็เปลี่ยนไปทันที
ไม่จำเป็นต้องคิดอะไรอีก….พวกเขาได้ทำการปลดปล่อยความแข็งแกร่งที่สุดออกมาโดยตรง, เเละหวังว่ามันจะสามารถสกัดกั้นการโจมตีนี้ได้
อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับความแข็งแกร่งที่แท้จริง…..ทุกอย่างก็ไร้ความหมาย
ด้วยการปะทะเพียงครั้งเดียว….. ความเข็งแกร่งของพวกเขาล้วนพังทลาย และความเปล่งประกายของดาบที่น่าหวาดหวั่นนี้ส่งผลทำให้พวกเขากระเด็นไปคนละทิศคนละทาง
ร่างกายของพวกเขาล้มลงกับพื้นทีละคน, กระอักเลือดออกมาอย่างต่อเนื่อง…..จนอาการบาดเจ็บของพวกเขาไปถึงจุดวิกฤต
ดาบเพียงดาบเดียวทำให้ผู้ฝึกตนอาณาจักรปราการสวรรค์ทั้งห้าคนพ่ายแพ้โดยไม่สามารถต่อกรได้เลย
ฉากนี้ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนตกตะลึง
น่าเสียดายที่เย่หวู่ชางไม่ให้เวลาพวกเขาได้ตั้งตัว
เขาถือดาบเเละค่อยๆก้าวเข้าหาศัตรูทีละก้าว
จากนั้น, เขาก็ฟาดฟันอีกครั้ง
ดาบที่เปล่งประกายได้พุ่งเป้าไปที่ผู้ฝึกตนทั้งห้าโดยตรง
นี่เป็นความตั้งใจที่จะกวาดล้างพวกเขาให้สิ้นซากในคราวเดียว
ในขณะที่, ทุกคนคิดว่าพวกเขาต้องตายอย่างแน่นอน
ทันใดนั้น, ในส่วนลึกของภูเขาด้านหลังสำนักดาบสังหารวารี
รัศมีดาบอันน่าสะพรึงกลัวก็ปรากฏขึ้น…..เเละทำลายการโจมตีของเย่หวู่ชางได้อย่างสมบูรณ์
เมื่อเห็นสิ่งนี้ทุกคนก็ประหลาดใจและเงยหน้าขึ้นมอง
ทันใดนั้น, ทุกคนก็ได้เห็นชายชราผมขาวลอยออกจากส่วนลึกของภูเขาเเละมุ่งหน้ามายังสถานที่แห่งนี้
เมื่อเห็นชายชราคนนี้…..ทุกคนก็ตกตะลึงอย่างมาก
“นั่นเจียงเหอ….ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายดาบสังหารวารี”
“ไม่สิ……เขาควรจะตายไปแล้วไม่ใช่หรือ?”
“เเต่ดูยังไงเขาก็ยังมีชีวิตอยู่จริงๆ…..นี่มันเป็นไปได้ยังไง!”
“เจียงเหอเริ่มสร้างชื่อให้ตัวเองเมื่อห้าร้อยปีก่อน และตอนนี้เขายังมีชีวิตอยู่……เเบบนี้เป็นไปได้ไหมว่าเขาได้ทะลุทะลวงเข้าสู่อาณาจักรพระราชวังสีม่วงแล้ว…..ดังนั้น, เขาจึงได้รับชีวิตใหม่?”
“ไม่ใช่อย่างนั้น…. เขาต้องฝึกฝนทักษะลับและอาศัยยาอายุวัฒนะหลายชนิดเพื่อความอยู่รอดจนถึงตอนนี้!”
“ถูกต้อง, การฝึกตนในปัจจุบันของเขายังเป็นเพียงครึ่งก้าวอาณาจักรพระราชวังสีม่วงเท่านั้น!”
ท่ามกลางเสียงพูดคุยของฝูงชน…..พวกเขาก็ได้เปิดเผยสถานะของผู้มาใหม่โดยตรง
……..
อีกด้านหนึ่ง
เมื่อเห็นการโจมตีของเขาถูกทำลาย…..เย่หวู่ชางก็หรี่ตาลงและมองไปที่ชายชราโดยไม่พูดอะไรสักคำ
ด้านเจียงเหอก็ได้กวาดตามองดูผลงานการทำลายล้างนิกายของเขาจากฝีมือของเย่หวู่ชาง
ทันใดนั้น, ใบหน้าของเขาปรากฏความโกรธแค้นทันที!
“เจ้ากล้าดียังไงมาสร้างปัญหาในนิกายดาบสังหารวารีของข้า, ในเมื่อเจ้าไม่รู้ว่าการเเส่หาความตายคืออะไร……ถ้าเช่นนั้นก็ตายซะ!”
เจียงเหอนั้นอยู่ห่างจากอาณาจักรพระราชวังสีม่วงเพียงครึ่งก้าว…..ดังนั้นในสายตาของเขา, เย่หวู่ชางซึ่งเป็นเพียงขั้นแรกของอาณาจักรปราการสวรรค์ไม่คุ้มค่าที่เขาจะสนใจเลย
เขามั่นใจมากว่าตราบใดที่ผู้ฝึกตนอาณาจักรพระราชวังสีม่วงในเมืองหลวงของราชวงศ์ต้าเซี่ยไม่เข้ามาแทรกแซง…..เขาก็ไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวใครหน้าใหนทั้งนั้น
เมื่อมองไปที่เจียงเหอที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขาพร้อมดาบ…..เย่หวู่ชางก็ยกยิ้มอย่างเย็นชา
“ครึ่งก้าวอาณาจักรพระราชวังสีม่วง?”
มันมีร่องรอยของการดูถูกในน้ำเสียงของเขา
ทันใดนั้น, เย่หวู่ชางก็กวัดแกว่งดาบยาวในมือจากด้านบนจรดลงด้านล่าง
“วิชาดาบหมื่นธารา ธาราหวนคืนสู่ท้องนที!”
บูม!
ด้วยเสียงที่ดังกึกก้องสะเทือนโลก
แผ่นดินที่อยู่ในรัศมีหลายร้อยลี้ได้พังทลายลงในพริบตา
เเละด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวนี้……มันก็ทำให้ปรากฏการณ์ราวสวรรค์ชั้นฟ้าได้ปรากฏขึ้น
เหนือท้องฟ้า, มันดูเหมือนมีแม่น้ำจากสวรรค์จำนวนนับไม่ถ้วนกำลังไหลถล่มลงมา
แบกพลังเเห่งชีวิตทั้งมวล….พุ่งถาโถมไปยังเจียงเหอ
ผู้คนนับไม่ถ้วนล้วนตกตะลึง…..เพราะพวกเขาสังเกตเห็นว่าแม่น้ำจากสวรรค์เหล่านี้จริงๆแล้วประกอบด้วยเจตนาดาบจำนวนนับไม่ถ้วน
เจตนาดาบที่หนาแน่นและมากมายขนาดนี้ทำให้หนังศีรษะของพวกเขารู้สึกด้านชา
ในขณะนี้, ความเชื่อดั้งเดิมของพวกเขาที่ว่าเจียงเหอจะสามารถสังหารอีกฝ่ายได้ในดาบเดียวก็เปลี่ยนไปเช่นเดียวกัน
เเละแน่นอนว่าเมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีครั้งนี้…..แม้แต่เจียงเหอซึ่งอยู่ในระดับครึ่งก้าวอาณาจักรพระราชวังสีม่วงก็เริ่มเเสดงความหวาดกลัวเป็นครั้งเเรก
เขาไม่คาดหวังเลย ว่ามดที่อยู่ข้างหน้าเขาซึ่งอยู่ในขั้นแรกของอาณาจักรปราการสวรรค์จะมีความแข็งแกร่งเช่นนี้
เเต่อย่างไร มันก็ไม่มีเวลาให้เขาคิดได้นาน…..แม่น้ำจากสวรรค์หล่านี้กลืนกินกระบวนท่าสังหารของเขาโดยตรง
จากนั้น, พลังอันไม่มีที่สิ้นสุดนี้ก็กลืนกินร่างกายของเขาไปพร้อมๆกัน
"ไม่~~~~~~!"
เสียงที่เต็มไปด้วยความเสียใจอันไม่มีที่สิ้นสุดสะท้อนก้องอยู่ในท้องฟ้า
จากนั้นเสียงนี้ก็หยุดลงเเละเงียบหายไปตลอดกาล
ณ ขณะนี้, ผู้เห็นต่างมองซากศพเหี่ยวเฉาที่นอนอยู่เงียบๆอยู่บนพื้น…..เเละไม่มีร่องรอยของการมีชีวิตใดๆเหลืออยู่เลย
ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว…..มหาอำนาจครึ่งก้าวอาณาจักรพระราชวังสีม่วงก็เสียชีวิตทันที!
ฉากนี้กระทบกระเทือนจิตใจเหล่าผู้คนอย่างมาก
…….
“ฟู่ว~.....ช่างน่ากลัวจริงๆ, ผู้ฝึกดาบในอาณาจักรปราการสวรรค์ขั้นที่หนึ่งสามารถทำเช่นนี้ได้จริงหรือ?”
“บุคคลที่ทรงพลังเช่นนี้ปรากฏตัวในมณฆลเมฆาอัศนีตั้งแต่เมื่อไหร่…..ทำไมข้าไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อนเลย!”
“แม้แต่เจียงเหอก็ไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของเขาได้….ดูเหมือนว่านิกายดาบสังหารวารีจะจบสิ้นแล้ว!”
เย่หวู่ชางไม่สนใจเสียงของเหล่าคนนอก
สายตาของเขาจ้องมองไปที่ผู้ฝึกตนทั้งห้าของนิกายดาบสังหารวารีที่อยู่ตรงหน้าเขาทันที
ไม่ต้องพูดกันให้มากความ, แสงของคมดาบก็พุ่งผ่านอากาศ…..สังหารคนทั้งห้าในทันที
หลังจากนั้น, เย่หวู่ชางก็ยืนอย่างภาคภูมิบนท้องฟ้า…..มองลงไปเบื้องล่างเเละปลดปล่อยคมดาบลงมาอย่างต่อเนื่อง
ในการโจมตีแต่ละครั้ง สาวกหลายสิบคนของนิกายดาบสังหารวารีจะต้องตาย
และคนที่เขาฆ่าส่วนใหญ่ก็เป็นสมาชิกหลักของนิกายดาบสังหารวารี เช่นเดียวกับสาวกหลายคนที่มีความขุ่นเคืองต่อเขา
หลังจากยืนยันว่าไม่มีใครเหลือรอด เขาก็เก็บดาบวิญญาณของเขาออกไป
จากนั้นเขาก็กวาดตาไปรอบๆ
…….
ในขณะนี้….ผู้มีอำนาจคนใดก็ตามที่สบตาเขา ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นผู้ฝึกตนอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์หรือผู้ฝึกตนอาณาจักรปราการสวรรค์
ทุกคนล้วนตัวสั่นสะท้านและรีบหันศีรษะ…..ไม่กล้าสบตา
“นิกายดาบสังหารวารีได้ถูกทำลายล้างโดยข้า, ทรัพยากรของพวกเขาจะต้องเป็นของตระกูลเย่……ใครก็ตามที่กล้าแย่งชิงก็อย่าหาว่าข้าโหดร้ายเลย!”
คำพูดของเขาครอบงำจิตใจของเหล่าผู้คน
และด้วยชะตากรรมของนิกายดาบสังหารวารีที่ปรากฏให้เห็น….จึงไม่เเปลกที่จะไม่มีใครกล้าก้าวมาข้างหน้าเพื่อหักล้างคำพูดของเขาแต่อย่างใด
หลังจากเตือนทุกคนแล้ว, เย่หวู่ชางก็กำลังจะกลับ….เพื่อไปแจ้งให้ผู้คนจากตระกูลเย่เข้ามายึดครองสถานที่แห่งนี้
เเต่ทันใดนั้น, เสียงที่หายากจากระบบก็ดังขึ้นในใจของเขา
[ตรวจพบคู่ครองที่เข้ากันได้….โฮสต์ต้องการเริ่มต้นการค้นหาหรือไม่]
เมื่อได้ยินเสียงนี้ แม้แต่เย่หวู่ชางเองก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ
แต่หลังจากนั้น, เขาก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว
คู่ครองที่เข้ากันได้ ซึ่งระบบยอมรับนั้น…..เธอจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
…………………………..