Chapter 628 เข้าไป

บนท้องฟ้า เหมือนกับมีม่านพลังที่เหมือนกับกระจกเงาที่ใสจนเหมือนล่องหน ต้องการบินผ่าน ไม่มีทางเป็นไปได้.

จุนซ่างเซียวไม่พอใจ ปล่อยจิตสัมผัสออกไป พยายามถอดรหัสค่ายกล ทว่าเพียงแค่สัมผัส ก็พบเข้ากับการโจมตีทางวิญญาณ จนทำให้เขาต้องเก็บสัมผัสกลับไป!

ค่ายกลนี้มีระดับสูงเล็กน้อย.

“เจ้าวังซี.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “พวกเราจะเดินไป.”

“อ๋า...อืม...”ซีจิงเสวียนที่กล่าวตอบรับเสียงเบา ทว่าใบหน้าของนางที่แดงซ่านร้อนผ่าว.

ขณะนางหล่นลงมานั้น ถูกจุนซ่างเซียวกอดเอาไว้ในอ้อมกอด แม้นว่าจะลงพื้นแล้วแยกออกจากกันอย่างรวดเร็ว ทว่าสัมผัสระหว่างบุรุษและสตรีนั้นที่ไม่เคยมีมาก่อน มันจึงยังค้างยากที่จะเลือนหาย.

“เจ้านิกายจุน....”

ระหว่างทาง ซีจิงเสวียนเอ่ยเสียงเบา “ไม่มีคนอื่นเลยรึ?”

“ไม่เลย.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “ว่างเปล่า.”

“ดีแล้ว โชคดีจริง.”ซีจิงเสวียนที่กล่าวในใจ โดยเฉพาะสัมผัสก่อนหน้านี้ ใบหน้าของนางที่ยังคงร้อนไม่จางหาย.

ตั้งแต่เด็กนางที่อาศัยอยู่ในวังเมี่ยวฮัว พบหน้าเพียงแค่ศิษย์พี่ ศิษย์น้อง ไม่เคยได้พบหรือสัมผัสใกล้ชิดกับบุรุษเลย.

“เจ้าวังซี เป็นไรหรือไม่?”

จุนซ่างเซียวที่เห็นใบหน้าของนาง เปลี่ยนเป็นซับซ้อนแดงกล่ำคล้ายไม่สบาย หากแต่ไม่สามารถบอกได้ว่าอีกฝ่ายเป็นอะไร!

“.....ไม่เป็นไร....”ซีจิงเสวียนที่ก้มหน้าลง.

จุนซ่างเซียวเงยหน้าขึ้น จ้องมองค่ายกล กล่าวเสียงเบา “บนพื้นที่อ้างว้าง แทบไม่มีคนมา มีค่ายกลตั้งขึ้นที่นี่ได้อย่างไรกัน?”

ซีจิงเสวียนเอ่ย “บางทีนิกายหลักคงมาก่อน ไม่ต้องการให้ยอดฝีมือจากที่อื่นได้ครอบครองของวิเศษได้ง่าย ๆ.”

“.”

จุนซ่างเซียวแค่นเสียง“สมบัติฟ้าดิน ใครมาก่อนได้ก่อน ช่างกระทำการไร้ยางอายจริง ๆ.”

คนสองคนที่ก้าวตรงไปยังพื้นที่รกร้าง ผ่านไปราว ๆ สิบกว่านาที ก็มาปรากฏที่แอ่งขนาดใหญ่.

สิ่งนี้น่าจะเรียกว่าหลุมยักษ์มากกว่า น่าจะเกิดจากร่องรอยของอุกกาบาตพุ่งชน.

“เจ้าวังซี.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “หลุมนี้ใหญ่มาก เป็นไปได้ว่ามีของวิเศษเกิดขึ้นที่นี่อย่างงั้นรึ?”

ซีจิงเสวียนที่ส่ายหน้าไปมา “ก่อนหน้านี้น่าจะราว ๆ หมื่นปี ยอดฝีมือและสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ต่อสู้กัน นี่คือรอยฝ่ามือของยอดฝีมือคนนั้น.”

“จริงรึ?”

จุนซ่างเซียวที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ “ความเสียหายรุนแรงขนาดนั้นเลยรึ?”

ระบบเอ่ย “พลังของราชันย์นั้น สามารถฉีกมิติได้อย่างสบาย ๆ.”

“ร้ายกาจ ร้ายกาจมาก.”

จุนซ่างเซียวลอบคิดในใจ “หากข้าเป็นราชันย์ยุทธ์ จะต้องกลัวใครหน้าไหนอีก?”

พวกเขาที่อ้อมผ่านแอ่งดังกล่าว มุ่งตรงไปยังป่าแท่งหิน.

“มีคน!”

จุนซ่างเซียวที่ส่งจิตสัมผัสออกไป มีผู้ฝึกยุทธ์มากมายมารวมตัวกันที่นี่.

เป็นไปได้ว่าที่นี่คือสถานที่ของวิเศษกำเนิดอย่างงั้นรึ?

เป็นความจริง.

เป็นภูเขาตะปู ได้ยินผู้ฝึกยุทธ์คนหนึ่งเอ่ยออกมา “พี่ใหญ่ สถานที่แห่งนี้ไม่ใช่ว่ามีริ้วแสงปรากฏขึ้นหรอกรึ? ทำไมตอนนี้ไม่มีล่ะ?”

“คนที่มาก่อนยังไม่รู้ เจ้าถามข้าแล้วข้าจะไปถามใคร.”ชายที่ถูกเรียกว่าพี่ใหญ่เอ่ยกล่าวอย่างอารมณ์ไม่ดีนัก.

ชาวยุทธ์กว่า 2,000-3,000 ที่กระจายอยู่รอบ ๆ พวกเขามีระดับบ่มเพาะไม่สูงนัก ทว่าก็ยังคงใจกล้าก้าวเข้าไปด้านใน.

“ทุกท่าน.”

ในเวลานั้นชายชราที่สวมชุดสีแดงยาวเอ่ยออกมา “บางทีพวกเราอาจจะมาเสียเวลาแล้ว สถานที่แห่งนี้ไม่ได้มีของวิเศษกำเนิดแต่อย่างใด.”

“น้ำเสียงที่เปี่ยมล้นด้วยกลิ่นอายธาตุเพลิง.”ซีจิงเสวียนเอ่ยเสียงเบา “น่าจะเป็นอาวุโสนิกายเลี่ยหยางเซิ่ง.”

“นิกายระดับสอง?”

นิกายที่มีอักษรว่าเซิ่ง(ศักดิ์สิทธิ์) ย่อมเป็นนิกายที่มีระดับสอง.

วันข้างหน้านิกายนิรันดรก็จะมีนามว่า “นิกายนิรันดรศักดิ์สิทธิ์เช่นกัน”

แม้นว่าคำพูดของชายชราจะมีกลิ่นอายธาตุเพลิง ทว่าต่อหน้าจุนซ่างเซียวหาได้มีอะไร เพราะกลิ่นอายดังกล่าวนั้นอ่อนแอเป็นอย่างมาก.

เขาที่มีกายาเพลิงศักดิ์สิทธิ ควรค่าที่จะดูแคลนแม้แต่จักรพรรดิยุทธ์ธาตุเพลิง.

“อาวุโสลี่.”

ชายคนหนึ่งเอ่ย “เกิดปรากฏการณ์ใหญ่โต จะไม่มีของวิเศษได้อย่างไร.”

“หรือว่ามีคนที่มาก่อนและคว้าไปแล้วอย่างงั้นรึ?”

“ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในจังหวัดหนานหวงยังไม่จบ นิกายเลี่ยเหยางเซิ่งและนิกายใหญ่อีกหลายแห่งก็มาถึงก่อนแล้ว ไม่ใช่ว่านำมันไปแล้วรึ?”

“ก็นับว่าแปลก!”

เหล่าชาวยุทธ์มากมายที่สงสัยเป็นอย่างมาก.

จุนซ่างเซียวที่นำซีจิงเสวียนก้าวเข้าไป.

“สหายน้อย.”

ผู้ฝึกยุทธ์คนหนึ่งที่กล่าวเสียงเบา “ที่ด้านในนั้นมีแต่คนสำคัญ เจ้าไม่ควรจะเข้าไป.”

จุนซ่างเซียวที่เผยยิ้ม หากแต่ยังคงก้าวเดินเข้าไป.

ชาวยุทธ์คนดังกล่าวที่ส่ายหน้าไปมา “ไม่ได้ยินรึไงกัน?”

“ฮึ”

ชายคนหนึ่งที่อยู่ใกล้เอ่ยเสริม “ในโลกใบนี้มีคนไม่น้อยที่ไม่รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัว.”

หากแต่ทุกคนที่คิดถึงเรื่องของวิเศษ ไม่มีใครใส่ใจจุนซ่างเซียวแต่อย่างใด.

เจ้านิกายจุนที่หยุดลง กวาดตามองไปรอบ ๆ พบหกคนมีกลิ่นอายจักรพรรดิยุทธ์ ส่วนคนอื่น ๆ ล้วนแต่มีระดับกษัตริย์ยุทธ์.

ไม่แปลกใจเลยว่าคนรอบ ๆ ไม่กล้าเข้ามา ยอดฝีมือระดับนี้ ไม่สามารถยั่วยุได้.

“เจ้านิกายจุน!”

ชายชราที่เคยชวนเขาร่วมทีมเผยยิ้มทักทาย.

สายตาของทุกคนที่เผยความเหยียดหยันออกมาอย่างปิดไม่มิด.

อายุที่น้อยเช่นนี้ กับเป็นเจ้านิกาย บางทีคงได้รับการสืบทอดมารึอย่างไร.

“เหล่าเกอ.”

จักรพรรดิยุทธ์คนหนึ่งเอ่ย “เจ้ารู้จักคนผู้นี้อย่างงั้นรึ?”

เหล่าเกอเผยยิ้ม “ไม่เพียงแค่เหล่าฟู่รู้จัก พวกเจ้าเองก็คงได้ยินมาบ้างแน่นอน.”

“โอ้ว?”

บางคนที่เผยความสงสัย “เขาเป็นใคร?”

เหล่าเกอเผยยิ้ม “เขาก็คือเจ้านิกายนิรันดรที่เป็นที่กล่าวขวัญทั่วยุทธภพเมื่อเร็ว ๆ นี้.”

“อะไรนะ!”

“เขาคือจุนซ่างเซียวอย่างงั้นรึ?”

สายตาของทุกคนที่เผยความประหลาดใจ.

เหล่าชาวยุทธ์รอบ ๆ ที่ดวงตาเบิกกว้าง.

ชาวยุทธ์ที่เตือนเขาก่อนหน้านี้ เผยแววตาเหลือเชื่อออกมาเช่นกัน.

ไม่แปลกใจเลยว่าอีกฝ่ายไม่สนใจเขา แท้จริงแล้วคือเจ้านิกายนิรันดร ที่มีชื่อเสียงไปทั่วเมื่อเร็ว ๆ นี้นะเอง.

ชายที่แค่นเสียงเอ่ยไม่รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัวที่ก้มหน้าด้วยความอายออกมา.

นิกายนิรันดรศักยภาพ 3A ไม่มีทางที่พวกเขาจะดูแคลนได้อย่างแน่นอน.

“ได้ยินมาว่าเจ้านิกายจุนเป็นกษัตริย์สองวิถียุทธ์และกระบี่”จักรพรรดิยุทธ์คนหนึ่งที่เพ่งพิศ เอ่ยด้วยความสงสัย “ทำไมบนร่างไม่มีกลิ่นอายอะไรแผ่ออกมาเลยล่ะ?”

จุนซ่างเซียวที่ไม่ได้อธิบายอะไร เขายังคงจ้องมองไปยังกลิ่นอายที่แผ่ออกมาไม่ไกลออกไป.

ตรงนั้นมีหลุมน้ำวน ที่มีขนาดกว้างหนึ่งจั้ง.

ส่วนพื้นที่อื่น ๆ ดูเหมือนว่าจะว่างเปล่า.

อย่างไรก็ตาม บนหลุมน้ำวนนั้น มีกลิ่นอายที่ไม่ธรรมดาแผ่ออกมา.

“เจ้านิกายจุน.”

เหล่าเกอที่เอ่ย“ที่ท่านมองนั่นล่ะพื้นที่สร้างปรากฏการณ์ขึ้นมา.”

“โอ้ว?”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “แล้วมีสิ่งใดในนั้นอย่างงั้นรึ?”

“ไม่รู้.”เหล่าเกอเอ่ย.

“ติ๊ง! ภารกิจสนับสนุน.”ทนใดนั้นเสียงแจ้งเตือนที่ดังขึ้น.

จุนซ่างเซียวที่เปิดคอนโซนระบบ ตรวจสอบภารกิจสนับสนุน พื้นที่ลับกำลังจะเปิดเร็ว ๆ นี้ ขอให้โฮสน์เข้าไปใน 30 นาที.

เขตแดนลับกำลังจะเปิด?

หมายความว่าอย่างไร?

เป็นไปได้ว่า...ที่นี่ไม่ได้มีของวิเศษกำเนิด ทว่ามันคือเขตแดนลับที่ซ่อนอยู่ ทว่ายังไม่ถึงเวลา ดังนั้นจึงไม่ได้ปรากฏขึ้นมาอย่างงั้นรึ?

เขาถึงกับพูดไม่ออก “ภารกิจสนับสนุนกำลังเล่นอะไรกัน!”