ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 23 สองอัจฉริยะของสำนักฝ่ายใน!

ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 23 สองอัจฉริยะของสำนักฝ่ายใน!

สามวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ความสามารถร่างนี้ของกู่หยางนั้นไม่ค่อยดีนัก

การบำเพ็ญเพียรของเขาในสามวันนี้แทบไม่กระเตื้อง

แม้กระทั่งการบำเพ็ญเพียรด้วยวิชาหลอมพิสุทธิ์ก็ยังได้ผลลัพธ์เช่นเดิม

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คิดมากนัก

เมื่อได้เข้าไปในเขตแดนลับตะวันคล้อย บางทีเขาอาจจะได้สมุนไพรล้ำค่าที่สามารถเปลี่ยนแปลงความสามารถได้

ถึงเวลานั้น ปัญหาก็จะถูกแก้ไข

เมื่อคิดได้ดังนั้น กู่หยางจึงเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เบาสบาย และเดินออกจากบ้านเดี่ยวหลังเล็ก พร้อมมุ่งหน้าไปยังศาลายุทธ

เทียบกับวันธรรมดา วันนี้ศาลายุทธมีความคึกคักมากขึ้นไม่น้อย

มีศิษย์ฝ่ายในจำนวนมากรวมตัวที่นี่

อย่างไรก็ตาม ศิษย์ฝ่ายในส่วนใหญ่นั้นรวมตัวกันอยู่นอกศาลา

พวกเขาพยายามมองเข้าไปข้างในด้วยความสงสัย

"ได้ยินมาว่าวันนี้เป็นวันที่เขตแดนลับตะวันคล้อยเปิด"

"ใช่แล้ว นั่นเป็นเขตแดนที่ศิษย์ฝ่ายในที่มีขอบเขตรวมปราณระดับ 7 ขึ้นไปเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมได้!"

"แบบนี้ไม่ใช่ว่าวันนี้เราจะได้เห็นอัจฉริยะหลายคนของเราหรือ?"

"จริง ๆ แล้วก็น่าตื่นเต้นไม่น้อย ถ้าข้าก็สามารถเข้าร่วมได้ก็จะดีมาก"

"เลิกฝันหวาน แม้แต่สำนักจะให้เจ้าเข้าร่วม เจ้าก็กล้าเข้าร่วมหรือ? เขตแดนลับตะวันคล้อยนั้นอันตรายมาก ศิษย์ฝ่ายในธรรมดาเข้าไปก็เท่ากับไปหาที่ตาย"

"ข้าก็แค่พูดเล่น ๆ..."

เสียงพูดคุยดังขึ้นไม่หยุด

กู่หยางรู้สึกประหลาดใจ

คนมากมายยิ่งนัก

อย่างไรก็ตาม ทางเข้าก็ยังกว้างขวางอยู่

ดังนั้นเขาจึงตั้งใจเดินเข้าไปในศาลายุทธ

กู่หยางเองก็ดึงดูดความสนใจของศิษย์ฝ่ายในมากมาย

ทันใดนั้นพวกเขาก็รู้สึกประหลาดใจไม่น้อย

ใบหน้าของพวกเขายังแสดงออกถึงความสุขในความทุกข์ของผู้อื่น

ขอบเขตรวมปราณระดับ 3 ก็กล้าเข้าไปหรือ? รอดูเถอะว่าจะถูกไล่ออกมา

ในศาลายุทธขณะนี้ได้รวบรวมศิษย์ฝ่ายในไว้มากมายแล้ว

และศิษย์ฝ่ายในเหล่านี้ส่วนใหญ่มีขอบเขตรวมปราณระดับ 7 ขึ้นไป!

แน่นอนก็มีข้อยกเว้น

เช่นในกลุ่มคนที่มีความขัดแย้งกับกู่หยาง ติงเซวียนที่เพิ่งทะลวงผ่านยังขอบเขตรวมปราณระดับ 5 ก็อยู่ในนั้น!

การตั้งเกณฑ์ขอบเขตรวมปราณระดับ 7 ของสำนัก หลัก ๆ แล้วเพื่อควบคุมความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นให้อยู่ในระดับต่ำสุด

ตราบใดที่มีพลังอำนาจถึงขอบเขตรวมปราณระดับ 7 ก็สามารถเข้าร่วมได้

การต่อสู้ข้ามระดับก็เป็นไปได้เช่นกัน

กู่หยางพึ่งเข้ามาถึง

ผู้ดูแลศาลายุทธที่กำลังพูดคุยกับผู้อื่นก็เจอกู่หยางทันที

"กู่หยาง มาสิ" เขาเรียกกู่หยางทันที

หลังจากได้ยินเสียงของผู้ดูแลศาลายุทธ กู่หยางก็เดินเข้ามาช้า ๆ

"ฮ่าฮ่า เขาคืออัจฉริยะที่ท่านพูดถึงรึ?"

เมื่อกู่หยางเดินเข้ามา ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ผู้ดูแลศาลายุทธก็สนใจมองกู่หยางอย่างสนใจ

"ดี"

"กู่หยาง เขาคือผู้อาวุโสหยิน หยินเซียงเทียน ผู้อาวุโสฝ่ายในที่จะนำพวกเจ้าเข้าไปในเขตแดนลับตะวันคล้อยครั้งนี้"

ผู้ดูแลศาลายุทธแนะนำกู่หยาง

กู่หยางก็โค้งคาราวะ

"คาราวะผู้อาวุโสหยิน"

"ขอบเขตรวมปราณระดับ 3 รึ ดี"

"เข้ามาในสำนักฝ่ายในไม่ถึงหนึ่งเดือนแต่ขอบเขตเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แท้จริงแล้วมีพรสวรรค์อันยอดเยี่ยม"

หยินเซียงเทียนปพยักหน้าด้วยความพอใจ

แต่ทันใดนั้นก็แสดงความสงสัย

"แต่... แม้ว่าพรสวรรค์จะดี เจ้าแน่ใจหรือว่าจะเข้าร่วมเขตแดนลับตะวันคล้อย? ที่นั่นอันตรายมาก หากไม่มีความสามารถก็อาจจะไม่รอด"

หยินเซียงเทียนก่อนหน้านี้ปิดด่านอยู่ก็เพิ่งจะเคยได้ยินเรื่องราวของกู่หยาง

เขาไม่ได้ทราบเรื่องราวต่าง ๆ นัก

ดังนั้นเขาจึงไม่ชัดเจนเกี่ยวกับความสามารถของศิษย์คนนี้

ไม่ต้องรอให้กู่หยางพูด

ผู้ดูแลศาลายุทธก็ยิ้มเล็กน้อยและอธิบายว่า "ผู้อาวุโสหยิน ท่านคงดูถูกกู่หยาง เขาเพิ่งจะก้าวเข้าสู่ขอบเขตรวมปราณก็สามารถเอาชนะติงเซวียนได้ ตอนนี้ติงเซวียนก็สามารถลงทะเบียนได้สำเร็จ ท่านคิดว่ากู่หยางจะไม่มีความสามารถหรือ?"

"โอ้? มีเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือ?"

หลังจากได้ยินนี้ หยินเซียงเทียนก็มองกู่หยางด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย

กู่หยางก็พยักหน้าตอบ

"ถ้าอย่างนั้นก็ไม่มีปัญหา"

เมื่อผู้ดูแลศาลายุทธพูดแบบนี้

กู่หยางก็ไม่มีปัญหา

หยินเซียงเทียนก็ไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม เช่นนั้นจึงลงทะเบียนชื่อของกู่หยาง

"ขอให้โชคดีในเขตแดนลับ"

ผู้ดูแลศาลายุทธกล่าวกับกู่หยาง

กู่หยางก็พยักหน้าเล็กน้อยและจดจำไว้ในใจ

จากนั้นก็ไปที่กลุ่มศิษย์ฝ่ายใน

เมื่อเห็นกู่หยางมาถึง

ศิษย์ฝ่ายในเหล่านี้ก็แสดงความประหลาดใจ

พวกเขาคาดเดาได้ถึงตัวตนของกู่หยาง

อย่างไรก็ตาม

ศิษย์ฝ่ายในส่วนใหญ่มองกู่หยางด้วยท่าทีสนุกสนาน

แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก

ส่วนใหญ่แล้วพวกเขาเป็นศิษย์ฝ่ายในที่มีขอบเขตรวมปราณระดับ 7 ขึ้นไป

การเอาชนะติงเซวียนก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้หมิ่นเหม่หรือล้อเลียนกู่หยาง

นั่นไม่ใช่การลดตัวเองลงไปหรือ?

ด้วยเหตุนี้ กู่หยางจึงไม่ได้ใส่ใจมากนัก

เพียงแค่ยืนอยู่นิ่ง ๆ ปิดตารออย่างเงียบ ๆ

ไม่นานนักก็มีศิษย์ฝ่ายในอีกหลายคนมาลงทะเบียน

และการมาถึงของพวกเขาก็ทำให้ศิษย์ฝ่ายในรอบข้างตื่นเต้นขึ้นมา

"นี่! ดูสิ! คือจ้าวยวี่!"

"จริงรึ! ศิษย์อันดับหนึ่งของสำนักฝ่ายใน จ้าวยวี่ ในที่สุดก็ปรากฏตัว!"

"มีข่าวลือว่าเขาได้ก้าวเข้าสู่ขอบเขตรวมปราณระดับ 10 แล้ว ห่างจากขอบเขตผสานแท้เพียงขั้นตอนเดียว จริงหรือไม่?"

"นั่นไม่ใช่เรื่องไร้สาระหรือ? จ้าวยวี่นั้นบรรลุขอบเขตรวมปราณระดับ 10 มานานแล้วไม่ใช่รึ? ครั้งนี้เข้าร่วมเขตแดนลับตะวันคล้อยคงหวังจะทะลวงผ่านไปยังขอบเขตผสานแท้!"

"ขอบเขตของจ้าวยวี่ก็แข็งแกร่งไม่น้อย ไม่เป็นรองใครในสำนักฝ่ายใน!"

"จ้าวยวี่เคยเอาชนะศิษย์ฝ่ายในขอบเขตผสานแท้ได้ ในระดับเดียวกันไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของเขาเลยสักคน!"

ศิษย์ฝ่ายในหลายคนต่างก็ส่งเสียงอุทาน

และในที่ที่สายตาของพวกเขาตกอยู่

ชายหนุ่มที่สวมชุดคลุมสีฟ้าอ่อนกำลังเดินเข้ามาในศาลายุทธอย่างช้า ๆ

และเขาคือศิษย์อันดับหนึ่งของสำนักฝ่ายใน - จ้าวยวี่!

จ้าวยวี่เดินไปหาหยินเซียงเทียนและพูดคุยสองสามประโยค แล้วก็หาที่นั่งลงโดยไม่ได้พูดคุยกับคนอื่น

การมาถึงของหยินเซียงเทียนก็ทำให้ศิษย์ฝ่ายในรอบข้างรู้สึกประหลาดใจ ท่าทางก็เกร็งขึ้น

เมื่อได้ยินเสียงร้อนแรงรอบข้าง กู่หยางก็มองไปที่จ้าวยวี่เล็กน้อย จากนั้นก็ถอนสายตากลับมา

และในขณะเดียวกัน จ้าวยวี่ก็มองไปที่กู่หยาง

ดูเหมือนว่าเขาจะมีความสนใจเช่นกัน

แต่ก็เพียงแค่ลำเลืองมอง

ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีอีกคนหนึ่งมาถึงศาลายุทธ

เขาก้าวเดินมาอย่างหนักหน่วง

ทุกครั้งที่ก้าวลงไป ก็จะมีเสียงสั่นสะเทือนดังขึ้น

การเคลื่อนไหวสามารถกล่าวได้ว่าใหญ่โตมาก

แน่นอนว่าเขาสร้างความตื่นเต้นให้แก่ผู้อื่น

"มันคือหลี่ซาน!"

"ศิษย์อันดับสองของสำนักฝ่ายใน แข็งแกร่งเป็นรองเพียงจ้าวยวี่เท่านั้น!"

"ได้ยินมาว่าหลี่ซานเชี่ยวชาญในการบำเพ็ญกายา ตอนนี้พลังอำนาจของเขานั้นน่ากลัวมาก เพียงหนึ่งหมัด แม้แต่จ้าวยวี่ก็ต้องหลีกเลี่ยงหมัดของเขา!"

"เรื่องไร้สาระ เขามีร่างกายที่น่ากลัวยิ่งกว่าสัตว์อสูรเสียอีก! เคยใช้กำปั้นทุบสัตว์อสูรในระดับเดียวกันตาย โหดเหี้ยมอย่างมาก!"

"แต่ได้ยินมาว่าหลี่ซานและจ้าวยวี่ไม่ถูกกัน"

"มากที่สุดก็แค่ประชันกัน ไม่น่าจะเกิดการปะทะ ครั้งนี้เป้าหมายหลักยังคงเป็นการได้มาซึ่งทรัพยากร!"

"ก็จริง"

ขณะที่พูดคุยกัน หลี่ซานที่มีร่างกายแข็งแกร่งก็เดินมาหาหยินเซียงเทียน

เขาพูดคุยสองสามประโยคแล้วก็มานั่งข้างจ้าวยวี่

หลี่ซานหัวเราะอย่างเย็นชา แล้วพูดกับศิษย์ฝ่ายในคนอื่น ๆ

"ครั้งนี้การเดินทางไปเขตแดนลับตะวันคล้อยนั้นอันตรายมาก หากใครต้องการสามารถเข้าร่วมกลุ่มของข้าก็ทำได้ ข้าสามารถให้การคุ้มครองแก่พวกเจ้า แน่นอน่าทรัพยากรที่พวกเจ้าได้มาก็ต้องแบ่งบางส่วนให้ข้า มีใครต้องการเข้าร่วมหรือไม่?"