บทที่ 34: การสร้างกล่องกระบี่

บทที่ 34: การสร้างกล่องกระบี่

หลังจากบอกลาผางฟู่แล้ว ซูฟ่านก็มาที่ลานบ้าน

ขณะนี้สองพี่น้องกำลังรดน้ำข้าววิญญาณที่ดูเหี่ยวเฉา

เมื่อมองไปที่ซูกังที่ถือถังน้ำและซูเยว่เซียนที่กำลังรดน้ำ ซูฟ่านก็ยิ้ม พวกเขาเป็นพี่น้องที่น่ารักจริงๆ “สิ่งที่พวกเจ้าทำอยู่มันไม่ได้ผลหรอก มานี่ ข้าจะแสดงอะไรให้พวกเจ้าดู”

หลังจากที่ทั้งสองคนเดินเข้ามาแล้ว ซูฟ่านก็ทำผนึกมือและร่ายวิชานทีวิญญาณขนาดใหญ่พิเศษ ซึ่งครอบคลุมทุ่งข้าววิญญาณทั้งหมดในคราวเดียว

ซูฟ่านหยิบหินวิญญาณออกมา 10 ก้อนและใช้พลังของเขาเพื่อบดขยี้พวกมันโดยตรงและโปรยพวกมันลงในเมฆมืด

“เรียกฟ้าเรียกฝน ท่านอาจารย์ ข้าเองก็อยากจะทำแบบนั้นบ้าง” ซูกังกล่าวอย่างตื่นเต้น

ดวงตาของเด็กหญิงตัวน้อยเองก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นเช่นกัน

“พวกเจ้ายังไม่สามารถเริ่มฝึกวิชาได้เลย พวกเจ้ายังต้องไปโรงเรียนเพื่อเรียนรู้ความรู้พื้นฐานกันก่อน”

“บนเส้นทางสู่การเป็นเซียน พวกเจ้าจะต้องเผชิญหน้าความเจ็บปวดแห่งชีวิตนิรันดร์ พวกเจ้าจะเต็มใจหรือไม่?” ซูฟ่านถามสองพี่น้องด้วยความจริงใจ

“เราเต็มใจ!”

เด็กๆ จะไปรู้อะไร ซูฟ่านคิดกับตัวเอง

...

วันรุ่งขึ้น ซูฟ่านพาสองพี่น้องเข้าไปในเมือง ในครั้งนี้ เขาไม่ได้พบพ่อตาของเขา

นอกโรงเรียน ซูฟ่านมอบหินวิญญาณจำนวนหนึ่งร้อยก้อนให้กับซูกัง

“พวกเจ้าจะต้องเรียนอยู่ในโรงเรียนนี้เป็นเวลาสามเดือน มันจะมีผู้ดูแลพิเศษคอยดูแลพวกเจ้าที่นี่”

“ทุกเที่ยง เจ้าจะต้องพาเยว่เซียนไปโรงอาหารของโรงเรียนเพื่อทานอาหารวิญญาณ”

“และในอีกสามเดือนข้าจะมารับพวกเจ้า จากนั้นพวกเจ้าก็จะสามารถเริ่มก้าวเข้าสู่วิถีเซียนได้อย่างแท้จริง”

“จงมุ่งมั่นศึกษาอย่างขยันขันแข็ง ทุกสิ่งที่พวกเจ้าต้องรู้ พวกเจ้าจะได้รู้มันที่นี่” ซูฟานให้คำแนะนำ จู่ๆ เขาก็รู้สึกเหมือนกับเป็นพ่อคน

“ท่านอาจารย์ พวกเราจะตั้งใจเรียนอย่างหนัก” สองพี่น้องตอบกลับพร้อมกัน

“ดีแล้ว ข้าจะมีรางวัลสำหรับผู้ที่เรียนเก่ง”

หลังจากที่ซูฟ่านพูดจบ เขาก็ทักทายอาจารย์ใหญ่และจากไปภายใต้การจ้องมองของสองพี่น้องที่ดูไม่เต็มใจ

...

ยอดเขาขัดเกลาสิ่งประดิษฐ์ จัตุรัสดวงใจปฐพี

ศิษย์ที่เฝ้าประตูยิ้มทันทีที่เห็นซูฟ่าน “ศิษย์น้องซู เจ้าไม่ได้มาที่นี่ซะนานเลย ผู้จัดการหวังคิดถึงเจ้ามากเลยนะ เขากลัวว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเจ้า”

“ฮ่าฮ่า ช่วงนี้ข้ายุ่งมากและไม่ได้สร้างสิ่งประดิษฐ์ใดๆ เลย” ซูฟ่านพูด เขารู้สึกเหมือนตอนที่เขาหยุดไปร้านเกมส์บ่อยๆ ในชีวิตที่แล้วและเจ้าของร้านก็เริ่มกังวลกับการหายตัวไปของเขา

“คราวนี้น้องซูต้องการจะเปิดห้องแบบไหนดี ห้องหลอมสิ่งประดิษฐ์ขั้นสูงไหม?” ลูกศิษย์ที่หน้าประตูเก็บเงินถาม

“ห้องสร้างสิ่งประดิษฐ์ขั้นหนึ่ง” ปากของซูฟ่านขดเป็นรอยยิ้ม ด้วยความแข็งแกร่งของเขา ตอนนี้เขาก็สามารถปรับแต่งสิ่งประดิษฐ์ล้ำค่าได้แล้ว

ศิษย์นิกายชั้นนอกที่ทางเข้าต่างก็หันไปมองที่ซูฟ่าน

“ศิษย์น้องซู เจ้ามั่นใจในการสร้างสิ่งประดิษฐ์ล้ำค่าแล้วหรอ?” ศิษย์ที่เฝ้าประตูมองดูซูฟ่านอย่างกระตือรือร้น นิกายเทียนฉัวต้องการนักสร้างสิ่งประดิษฐ์อย่างเร่งด่วน และนักสร้างสิ่งประดิษฐ์เกือบทั้งหมดที่ได้รับการจัดอันดับก็ได้ถูกลากไปซ่อมเรือเหาะลอยร่อยจนหมด ดังนั้นตอนนี้จัตุรัสดวงใจปฐพีทั้งหมดจึงเกือบจะถูกทิ้งร้าง

ตอนนี้ไม่มีนักสร้างสิ่งประดิษฐ์อย่างเป็นทางการแม้แต่สักคนเดียวในนิกายชั้นนอกทั้งหมด

“ฮ่าฮ่า จะเป็นไปได้ยังไง ข้าแค่ต้องหลอมหินไทเทเนียมชิ้นหนึ่งก็เท่านั้น” ซูฟานหัวเราะ ไม่มีทางที่เขาจะเผยตัวฉูดฉาด

“โอ้ ถ้าน้องซูสนใจ เจ้าก็สามารถทำหน้าที่ซ่อมแซมเรือเหาะลอยล่องได้นะ คะแนนการมีส่วนร่วมและรางวัลของภารกิจนี้เขาให้เยอะมากเลย”

“ข้อกำหนดเบื้องต้นคือการสามารถถลุงแร่เหล็กวิญญาณให้อยู่ในระดับดีได้” ศิษย์ที่เฝ้าประตูดูผิดหวัง เขากล่าวเมื่อได้ยินว่าซูฟ่านไม่ได้มาเพื่อสร้างสิ่งประดิษฐ์

“อืม สักวันข้าจะลองดู”

ซูฟ่านจ่ายเงิน 1,000 หินวิญญาณและนำตราของเขาไปยังพื้นที่ระดับหนึ่ง

หากต้องการสร้างสิ่งประดิษฐ์เหนือขอบเขตฝึกปราณ เพลิงวิญญาณระดับต่ำจะไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนัก เฉพาะเพลิงวิญญาณระดับสูงเท่านั้นที่จะสามารถนำมาใช้ในการสร้างได้

ในห้องสร้างสิ่งประดิษฐ์ขั้นหนึ่ง ซูฟ่านมองไปที่บ่อเพลิงที่แยกออกมา และสงสัยว่าเขาควรจะสร้างเพลิงจิตวิญญาณดีหรือไม่

“ลืมมันไปซะ การควบคุมเพลิงวิญญาณนั้นยุ่งยากหากยังไปไม่ถึงขอบเขตก่อเกิดรากฐาน”

“อย่างไรก็ตาม เพลิงวิญญาณเดียวก็ต้องใช้หินวิญญาณมากกว่า 200,000 ก้อน ข้าจะคิดเกี่ยวกับมันในภายหลัง” ซูฟ่านเหลือบมองไปที่บ่อเพลิงและถอนหายใจ

แม้ว่าซูฟ่านจะมีหินวิญญาณมากกว่า 200,000 ก้อน แต่การใช้หินวิญญาณตอนนี้ก็อาจกระทบต่อแผนกองทัพหุ่นเชิดของเขาได้

“กล่องกระบี่หรอ? หรือว่ามันจะเอาไว้เก็บกระบี่ของเย่เสี่ยวเหยากันนะ?”

ซูฟ่านส่ายหัวและจัดวางสิ่งของที่เตรียมไว้ทีละรายการ

“ทรายมิติ คุณสมบัติห้าธาตุของมันทำให้มันเป็นวัสดุล้ำค่า บวกกับวัสดุที่มีธาตุแสง ความมืด สายฟ้า ลมและดวงดาว”

“แกนหลักจะทำมาจากเหล็กวิญญาณสูญ วงเวทย์หลักจะเป็นวงเวทย์รวบรวมวิญญาณ”

“สิ่งที่สำคัญที่สุดคือของที่เอาไว้ใช้สำหรับบำรุงกระบี่ ข้าเดาว่าข้าควรจะใช้พวกวัสดุชิ้นเล็กๆ”

“และเพื่อให้กระบี่บินได้รับความบันเทิง ข้าก็จะวางคอลเลกชั่นหนังสือหยกไว้ในพื้นที่ขนาดเล็กแต่ละแห่ง”

ซูฟ่านเริ่มกระบวนการหลอมทีละขั้นตอน เหล็กวิญญาณสูญถูกหลอมรวมเข้ากับทรายมิติและวัสดุล้ำค่าอื่นๆ พวกมันค่อยๆ ถูกย่อยจนเหลือเพียงแก่นแท้ของพวกมันเท่านั้น

กล่องกระบี่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นเป็นรูปเป็นร่าง โดยมีช่องหลายช่องบนพื้นผิว

ภายในกล่องกระบี่ พื้นที่เล็กๆ แต่ละแห่งที่ถูกกำหนดไว้สำหรับเก็บกระบี่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น

เมื่อพื้นที่ขนาดเล็กทั้งหมดถูกสร้างขึ้น ซูฟ่านก็ได้จัดการหลอมรวมวัสดุต่างๆ ตามฟังก์ชั่นที่เจ้าของต้องการ

...

หนึ่งวันต่อมา กล่องกระบี่ก็เสร็จสมบูรณ์ และซูฟ่านก็เริ่มทำงานขั้นสุดท้าย การแกะสลักวงเวทย์!

ในชีวิตที่แล้ว ซูฟ่านในฐานะคนเก็บตัวชอบเล่นเกมที่มีอิสระในระดับสูงเป็นพิเศษ และในเกมเหล่านั้น เขาก็สามารถสร้างอะไรก็ได้ตามความชอบของเขา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเกม “Minecraft” ตราบใดที่เขาปล่อยให้จินตนาการของเขาโลดแล่น เขาก็จะสามารถสร้างทุกสิ่งที่เขาใฝ่ฝันได้ นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมซูฟ่านถึงชอบการสร้างสิ่งประดิษฐ์

เขาสามารถสร้างสิ่งต่างๆ ที่เขาชอบได้อย่างง่ายดาย ตราบใดที่จินตนาการของเขาไปถึง

เช่นเดียวกับการเขียนโปรแกรมในชีวิตก่อนของเขา ถ้าฮาร์ดแวร์ยังคงอยู่ เขาก็สามารถสร้างได้แม้แต่แฟน

“วงเวทย์หลักเชื่อมต่อวงเวทย์รวบรวมวิญญาณ และยังต้องติดตั้งวงเวทย์แปลงหินวิญญาณเพิ่มเติมด้วย”

“เนื่องจากมีการเพิ่มทรายมิติเข้ามา จึงควรเพิ่มรูนเพื่อรักษาเสถียรภาพของพื้นที่เอาไว้ด้วย”

“ลองใช้รูนปราบปรามนภาเป็นตัวช่วยแทนก็แล้วกัน”

หลังจากนั้นครึ่งวัน ซูฟ่านก็ได้ทำงานส่วนสุดท้ายจนเสร็จ และในที่สุดกล่องกระบี่ก็เสร็จสมบูรณ์

“มันมีคุณภาพสมชื่อสิ่งประดิษฐ์ล้ำค่า และมันก็คุ้มค่ากับาราคาที่เขาจ่ายด้วย”

ซูฟ่านเก็บกล่องกระบี่และเตรียมส่งมอบมันให้กับผางฟู่ จากนั้นเขาก็กลับไปพักผ่อนและฝึกฝน

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาออกจากห้องสร้างสิ่งประดิษฐ์ เขาก็ถูกหยุดไว้โดยผู้อาวุโสชั้นนอกของยอดเขาขัดเกลาสิ่งประดิษฐ์

“เจ้าหนู เจ้าจะไปไม่ลากันหน่อยเลยหรอ?” ผู้อาวุโสชั้นนอกมองดูซูฟ่านอย่างตื่นเต้น ผู้อาวุโสถูกส่งมาที่นี่โดยปรมาจารย์นักสร้างสิ่งประดิษฐ์ของนิกายชั้นใน เขาได้รับคำสั่งให้มาค้นหานักสร้างสิ่งประดิษฐ์ระดับหนึ่งซึ่งมีทักษะในการแกะสลักรูน หรือไม่ก็เอาใครก็ได้ที่ยอมจำนนต่อโชคชะตา

ไม่นาน ผู้อาวุโสชั้นนอกเดินทัวร์รอบจัตุรัสดวงใจปฐพีอยู่นาน และในที่สุด เขาก็พบเข้ากับอัจฉริยะซูฟ่าน

เมื่อเห็นผู้อาวุโสขอบเขตตัวอ่อนวิญญาณ ซูฟ่านก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าในตอนนี้ แม้แต่ในนิกายก็จะไม่ปลอดภัยซะแล้ว..