บทที่ 28: งานแต่งของเพื่อนสนิท

บทที่ 28: งานแต่งของเพื่อนสนิท

ซูฟ่านยืนชื่นชมกระบี่พันคมที่สร้างขึ้นมาจากเศษชิ้นส่วน 360 ชิ้นและหลอมขึ้นด้วยเหล็กอุกกาบาตอันมีค่าเป็นวัสดุหลัก ราคาของส่วนผสมเพียงอย่างเดียวก็ล่อไปถึงหลักหมื่น ซึ่งเป็นราคาที่เทียบเท่ากับราคาของสิ่งประดิษฐ์ระดับสูง

เมื่อทักษะการสร้างสิ่งประดิษฐ์ของซูฟ่านดีขึ้น นิสัยการสะสมสิ่งประดิษฐ์ของเขาก็เริ่มตื่นขึ้น ในตอนนี้ เขามีสิ่งประดิษฐ์ระดับสูงมากกว่ายี่สิบชิ้นในห้องสะสมของเขา และสิ่งที่เลวร้ายยิ่งไปกว่านั้นก็คือมันมีสิ่งประดิษฐ์ระดับสูงอย่างกระบี่พันคมมากกว่าห้าชิ้นแล้ว

...

ในยอดเขาหลิงเฟิง มีร้านเล็กๆ เปิดทำการเมื่อสามปีที่แล้ว ซูฟ่านโยนสิ่งประดิษฐ์ที่เขาสร้างขึ้นมามั่วๆ ให้กับพนักงานภายในร้าน จากนั้นจึงกลับไปที่เนินเขาเล็กๆ ของเขา

เขาซื้อร้านเล็กๆ แห่งนี้ไว้เมื่อสามปีที่แล้วด้วยราคามากกว่า 100,000 หินวิญญาณ

ซูฟ่านนั่งอยู่ในกระท่อมเล็กๆ บนเรือเหาะหลิงเฟิง เขารู้สึกโล่งใจเล็กน้อย ตอนนี้เขาอายุจะยี่สิบแล้ว ถ้าเป็นในชีวิตที่แล้วของเขา หากเขาไม่ได้ออกไปเรียนมหาวิทยาลัย เขาก็คงจะเริ่มออกเดทกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าแล้ว

“ข้าควรจะหาแฟนบ้างดีไหมนะ? ไม่สิ การมีแฟนมีแต่จะสร้างปัญหาให้กับข้าเท่านั้น”

ทันทีที่เสียงของซูฟ่านดังขึ้น ร่างที่สวยงามก็บินผ่านไปไม่ไกลจากเรือเหาะหลิงเฟิง โดยมีแสงสีเขียวคอยไล่ตามเธอมาอย่างสบายๆ

“พี่ซื่อหยุน ไล่ตามข้ามาให้ได้สิ”

เสียงนั้นใสเหมือนเสียงระฆังเงิน มันสามารถทำให้ชายหนุ่มตกอยู่ในจินตนาการได้

บู้มมม!!

เรือเหาะหลิงเฟิงระเบิดพลังวิญญาณจำนวนมากออกมา และความเร็วของมันก็เพิ่มขึ้นเกือบสามเท่าในพริบตา ซูฟ่านหันหัวเรือมุ่งกลับบ้านโดยทันที

ทุกคนเห็นแสงที่บินข้ามท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว

ศิษย์ใหม่บางคนที่เพิ่งเข้ามาในนิกายมองดูบนท้องฟ้าอย่างสงสัยด้วยความตกตะลึง นี่คือความเร็วของศิษย์ขอบเขตก่อเกิดรากฐานใช่ไหม?

ซูฟ่านกลับมาที่เนินเขาเล็กๆ ที่เขาอาศัยอยู่และไปที่ห้องสะสมที่สร้างขึ้นใหม่เมื่อสองปีที่แล้ว

เขาใช้วิชาวิญญาณไม้เพื่อสร้างชั้นวางพิเศษสำหรับกระบี่บิน หลังจากวางกระบี่พันคมลงแล้ว ซูฟ่านก็เริ่มชื่นชมผลงานชิ้นเอกของเขา

ในขณะนั้นเอง สิ่งประดิษฐ์ที่เป็นเหมือนโทรศัพท์ก็สั่นสะเทือน และข่าวล่าสุดในนิกายเทียนฉัวก็ปรากฏขึ้นบนนั้น

1. สถานที่จัดงานชุมนุมแลกเปลี่ยนของนิกายต่างๆ ในเซียงโจวจะจัดขึ้นภายในนิกายเทียนฉัว ผู้ฝึกตนจากนิกายเซียนทั้งหมดในเซียงโจวจะมารวมตัวกันที่นิกายเทียนฉัวเป็นเวลาสามเดือน
2. เรือเหาะลอยร่องของนิกายได้รับความเสียหาย คาดว่ามันน่าจะพบกับฝูงสัตว์อสูรขนาดใหญ่ในทะเลอนันต์
3. เมื่อเร็วๆ นี้ ธารหินวิญญาณขนาดใหญ่ถูกค้นพบภายในพื้นที่ควบคุมของนิกายเรา
4. ยอดเขาขัดเกลาสิ่งประดิษฐ์กำลังรับสมัครนักสร้างสิ่งประดิษฐ์ขั้นหนึ่งจำนวนมาก ต้องสงสัยว่ามันน่าจะเกี่ยวข้องกับการซ่อมแซมเรือเหาะลอยร่อง
5. เมื่อวานนี้ เย่เสี่ยวเหยาจากยอดเขาหมื่นกระบี่ได้ต่อสู้กับผู้ฝึกตนขอบเขตแก่นแท้ทองคำจากนิกายมาร และผู้ฝึกตนขอบเขตก่อเกิดรากฐานก็สามารถสังหารผู้ฝึกตนขอบเขตแก่นแท้ทองคำได้ ผู้ฝึกตนที่สวรรค์โปรดปรานคนใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้นภายในนิกายของเราแล้ว

ดวงตาของซูฟ่านเป็นประกายเมื่อเขาเห็นรายการที่สี่ ตอนนี้เขาเป็นนักสร้างสิ่งประดิษฐ์ขั้นหนึ่ง เขาสงสัยว่าเขาจะได้รับอนุญาตให้เข้าถึงเรือเหาะลอยร่องได้หรือไม่หลังจากเข้าสู่ยอดเขาขัดเกลาสิ่งประดิษฐ์แล้ว

นอกจากนี้ เย่เสี่ยวเหยาก็ยังเป็นตัวเอกอย่างแท้จริง ภายในเวลาไม่กี่ปี เขาก็มีความสามารถในการสังหารผู้ฝึกตนขอบเขตแก่นแท้ทองคำได้แล้ว เขาได้ไปปลุกตัวตนในตำนานอะไรเข้ารึเปล่านะ?

ตลอดระยะเวลาสามปีที่ผ่านมา ต้องขอบคุณความตะกละของซูฟ่าน ด้วยการใช้วิชาอิ่มเอมผสานเข้ากับการกินจุของเขา ความแข็งแกร่งของเขาจึงก้าวหน้าขึ้นอย่างรวดเร็วและไม่สามารถระงับได้ ในตอนนี้ เขาจึงได้มาถึงขอบเขตฝึกปราณขั้น 8 แล้ว

เขาได้เชี่ยวชาญสูตรยาโบราณและวิชาศักดิ์สิทธิ์ในแผ่นหยกที่เขาได้รับมาจากดินแดนลับทั้งหมดแล้ว

“ข้าไม่รู้ว่าข้าจะสามารถต่อสู้กับผู้ฝึกตนขอบเขตแก่นแท้ทองคำได้หรือไม่เมื่อข้าก้าวไปสู่ขอบเขตก่อเกิดรากฐาน”

ซูฟ่านพูดและหยิบสิ่งประดิษฐ์ไข่มุกมังกรขนาดเท่าลูกบิลเลียดขึ้นมา เสียงกู่ร้องของมังกรดังมาจากไข่มุกมังกร นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ซูฟ่านภาคภูมิใจที่สุด มันสามารถเรียกวิญญาณมังกรและมีพลังการโจมตีของขอบเขตก่อเกิดรากฐาน

นอกจากนี้ก็ยังมีสิ่งประดิษฐ์วิญญาณที่สร้างขึ้นมาเพื่อเอาไว้ใช้บรรจุวิญญาณมังกร เมื่อสิ่งประดิษฐ์ทั้งสองนี้ทำงานร่วมกัน วิญญาณมังกรก็จะสามารถปลดปล่อยพลังขอบเขตก่อเกิดรากฐานขั้นสูงสุดออกมาได้ เขาสามารถใช้มันสังหารสัตว์อสูรขั้นพื้นฐานได้ราวกับเชือดหมาเชือดแมว

ในขณะนี้ เสียงระฆังแจ้งเตือนก็ดังขึ้น หวังยู่หลุนและมู่หรงเฉียนเอ๋อเดินเข้ามาพร้อมกับกล่องอาหารขนาดใหญ่ ในขณะที่มู่หรงเฉียนเอ๋อกำลังยิ้มอย่างมีความสุข

ในศาลารับแขก ซูฟ่านมองดูคู่รักแสนหวานด้วยความประหลาดใจ เขาแทบไม่ได้พบใครเลยในตลอดระยะเวลาสามปีที่ผ่านมา

“ลมอะไรหอบพวกเจ้ามาหาข้าในวันนี้กัน? ในที่สุดแม่ยายของเจ้าก็ยอมตอบตกลงแล้วหรอ?” ซูฟ่านถาม

หลังจากออกมาจากดินแดนลับ หวังยู่หลุนก็กลับไปและมอบน้ำผึ้งกลืนวิญญาณให้กับแม่ยายของเขา และได้รับความโปรดปรานจากเธอ จากนั้นของขวัญหมั้นก็ลดลงจาก 1 ล้านหินวิญญาณไปเป็น 800,000 หินวิญญาณ

ในตอนแรก ซูฟ่านต้องการจะช่วยเหลือเพื่อนของเขา แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนใจ นี่คือโลกแห่งการฝึกตน และแม้แต่การแต่งงานเมื่ออายุ 100 ปีก็ยังไม่สายจนเกินไป

“ใช่แล้ว ในวันที่ 15 ของเดือนหน้าจะเป็นวันสำคัญของเฉียนเอ๋อและข้า พี่ซู ท่านเองก็ต้องมาด้วยนะ” หวังยู่หลุนกล่าว ในช่วงสามปีที่ผ่านมา ในที่สุดเขาก็สามารถมอบตำแหน่งที่เหมาะสมให้กับคนรักของเขาได้

“เอาล่ะ ข้าขอแสดงความยินดีล่วงหน้าด้วย”

ขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน มู่หรงเฉียนเอ๋อก็ได้จัดอาหารจากกล่องอาหารเสร็จแล้ว

“เจ้าโชคดีจริงๆ ที่ได้แต่งงานกับผู้หญิงดีๆ แบบนี้” ซูฟ่านกล่าวและมองไปที่มู่หรงเฉียนเอ๋อที่อยู่ข้างๆ

ข้าไม่ต้องการความรักอันแสนหวานเช่นนี้ ข้าเป็นคนที่มุ่งมั่นจะเป็นจักรพรรดิเซียน ผู้หญิงคนไหนบนโลกนี้กันที่จะคู่ควรกับข้า?

เมื่อมองไปยังโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหาร หลังจากการเดินทางไปยังดินแดนลับครั้งสุดท้าย หวังยู่หลุนก็ได้ไปพบกับนักสร้างสิ่งประดิษฐ์เพื่อขอให้เขาสร้างสิ่งประดิษฐ์บรรจุของ ซึ่งก็คือกล่องอาหารพิเศษนี้ขึ้นเพื่อเก็บอาหาร

หลังจากนั้น ทุกสองสามวัน เขาและมู่หรงเฉียนเอ๋อจะนำอาหารจากหอคอยเซียนเมามายมาพบซูฟ่าน โดยไม่คำนึงถึงอุปสรรคใดๆ และแน่นอนว่าพวกเขาก็ได้รับผลประโยชน์ไม่น้อยเช่นกัน

หลังจากรับประทานอาหารแล้ว ซูฟ่านก็คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพาทั้งคู่ไปที่ห้องสะสมสิ่งประดิษฐ์และสมบัติวิเศษของเขา

เมื่อเข้าไปในห้องสะสม ดวงตาของทั้งคู่ก็เปล่งประกายโดยทันที ห้องขนาด 40 ตารางเมตรเต็มไปด้วยสิ่งประดิษฐ์ต่างๆ

“พี่ซู ไม่แปลกใจเลยที่ท่านจะไม่เคยให้ข้าเข้ามาในห้องนี้ นี่คือห้องเก็บสมบัติของท่านใช่ไหม?” หวังยู่หลุนสำรวจห้องที่เต็มไปด้วยสิ่งประดิษฐ์ด้วยความตื่นเต้น เขารู้ได้ทันทีว่าสมบัติทุกชิ้นในห้องนี้ล้วนเป็นผลงานชิ้นเอก

“พี่ซู ท่านเป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุดเท่าที่ข้าเคยพบมาเลย ท่านสามารถทำได้ทุกอย่างจริงๆ ทั้งการปรุงยาและการสร้างสิ่งประดิษฐ์” มู่หรงเฉียนเอ๋อกล่าวชม

หัวข้อการสนทนาของพวกเขามักถูกจำกัดอยู่แค่ในวงแคบ เพราะหากใครบางคนในกลุ่มศิษย์ชั้นนอกรู้ว่าซูฟ่านซึ่งอยู่ในนิกายมายังไม่ถึงสิบปีนั้นสามารถกลายเป็นทั้งนักปรุงยาและนักสร้างสิ่งประดิษฐ์ได้ พวกเขาก็จะต้องตกใจแน่นอน

สิ่งที่น่าตกใจยิ่งไปกว่านั้นสำหรับทั้งคู่ก็คือพวกเขาซึ่งเป็นทั้งศิษย์ชั้นนอกและศิษย์สำรองของโถงยุทธ์ไม่สามารถสู้กับซูฟ่านได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว และในขณะนั้น โลกทัศน์ทั้งหมดของมู่หรงเฉียนเอ๋อก็ถูกพลิกกลับ

ซูฟ่านสอนเธอว่าการต่อสู้ที่แท้จริงคืออะไรและเป็นอย่างไร

“เนื่องจากพวกเจ้าทั้งสองคนกำลังจะแต่งงานกันแล้ว ดังนั้นข้าจึงไม่มีอะไรดีๆ ที่จะมอบให้พวกเจ้านอกเหนือไปจากสิ่งเหล่านี้ พวกเจ้าแต่ละคนสามารถเลือกสมบัติหนึ่งชิ้นเป็นของขวัญแต่งงานจากข้าไปได้เลย”

ซูฟ่านให้ความสำคัญกับสิ่งประดิษฐ์ แต่เหนือสิ่งอื่นใด ของพวกนี้ก็ไม่ได้มีค่าไปกว่าความสัมพันธ์ของพวกเขา

ทั้งคู่มีความสุขมาก สำหรับศิษย์ชั้นนอกอย่างพวกเขาแล้ว ความทรงพลังของสิ่งประดิษฐ์ก็คือปัจจัยหลักอีกปัจจัยหนึ่งที่จะสามารถช่วยประกันชีวิตของพวกเขาได้

หลังจากคัดเลือกมาอย่างดีแล้ว

มู่หรงเฉียนเอ๋อก็ได้เลือกสิ่งประดิษฐ์ที่สามารถแยกออกเป็นสองชิ้นได้ สิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้มีชื่อเรียกว่ากระบี่ผนึกดวงใจ กระบี่เล่มหนึ่งเป็นสีชมพูและอีกเล่มหนึ่งเป็นสีขาว โดยกระบี่เล่มสีขาวนั้นมีความเร็วกว่าและมีความสามารถในการทำลายเจาะเกราะ ขณะที่กระบี่เล่มสีชมพูอีกเล่มหนึ่งสามารถสร้างภาพลวงตาเพื่อทำให้จิตใจของศัตรูสับสนได้

ในทางกลับกัน หวังยู่หลุนเลือกกระบี่พันคมที่ซูฟ่านเพิ่งสร้างเสร็จ ในระหว่างการต่อสู้ ใบกระบี่ก็สามารถแยกออกจากกันและผสานรวมกันได้ ด้วยสิ่งนี้ มันก็จะสามารถสร้างรูปแบบการโจมตีแบบสุ่มที่ทำให้คู่ต่อสู้ไม่ทันตั้งตัวได้....