ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 12 ทะลวงสู่ขอบเขตรวมปราณ

ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 12 ทะลวงสู่ขอบเขตรวมปราณ

สำหรับกู่หยางแล้ว

วิชาวรยุทธสำคัญยิ่งกว่าวิชากระบี่

เพราะนิ้วทองคำของเขา...

ก็เชื่อมโยงกับขอบเขตโดยตรง

หากเขาไม่สามารถทะลวงไปยังขอบเขตรวมปราณได้ การปรับแต่งเวลาก็จะจำกัดอยู่เพียงสิบปี

ไม่สามารถใช้งานได้อย่างเต็มที่!

เมื่อสามารถยกระดับขอบเขตได้ กาลเวลาที่สามารถปรับแต่งก็จะเพิ่มขึ้น

สิ่งที่สามารถปรับแต่งก็จะมีมากขึ้น!

นึกถึงจุดนี้ กู่หยางรีบเปิดตำราวิชาหลอมพิสุทธิ์

เขาอ่านอย่างละเอียด

มันใช้เวลานานกว่าฝึกนานว่าวิชากระบี่เล็กน้อย

เขาใช้เวลาประมาณสิบนาทีกว่า

จากนั้นก็จดจำวิชาหลอมพิสุทธิ์ไว้ในใจ

แต่นั้นไม่สำคัญ

กู่หยางมีแววตาเป็นประกาย

จากนั้นก็คิดในใจ

"ปรับแต่งวิชาหลอมพิสุทธิ์ ไปยัง...สิบปีข้างหน้า!"

เมื่อการปรับแต่งสิ้นสุด

กู่หยางก็รู้สึกได้ถึงความเข้าใจมากมายเกี่ยวกับวิชาหลอมพิสุทธิ์

พร้อมกันนั้น กู่หยางก็เริ่มบำเพ็ญเพียรวิชานี้ทันทีโดยไม่ลังเล

หลังจากบำเพ็ญเพียรชั่วครู่ กู่หยางก็รู้สึกประหลาดใจอย่างมาก

"วิชาหลอมพิสุทธิ์... ทะลวงไปถึงขอบเขตที่สามเลยหรือ?"

ต้องรู้ว่า วิชาระดับมนุษย์ไม่ว่าจะเป็นขั้นสูงสุดหรือขั้นต่ำ ล้วนมีเพียงสามขอบเขต

หากเข้าใจถึงขอบเขตที่สาม ก็เท่ากับขอบเขตสมบูรณ์แบบ!

(TL:1. สำเร็จขั้นเล็กน้อย 2. สำเร็จขั้นยิ่งใหญ่ 3. สมบูรณ์แบบ)

ความเร็วในการบำเพ็ญเพียรก็จะถึงขีดสุด!

"แต่หากใช้เวลาสิบปียังไม่สามารถบำเพ็ญเพียรไปถึงขอบเขตที่สามได้ เช่นนั้นความเข้าใจก็คงอ่อนแอมาก"

กู่หยางรู้สึกตัวหลังจากทบทวน

จากนั้น เขาก็กลืนโอสถเม็ดรวมปราณระดับสูงสุดที่ซื้อมาลงท้องทันที

โอสถเม็ดเปลี่ยนเป็นพลังงานบริสุทธิ์ที่ไหลลงคอ

ไหลผ่านแขนขาและร่างกายทั้งหมด

กู่หยางรู้สึกว่าทั้งร่างร้อนผ่าว

เขาก็รีบบำเพ็ญเพียรวิชาหลอมพิสุทธิ์ฉับไว

เริ่มรวบรวมพลังงานบริสุทธิ์นั้นอย่างรวดเร็ว

เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ

ไม่นานนัก

กู่หยางรีบเปิดตา

ทั่วร่างกายเต็มไปด้วยกลิ่นอายวิเศษ

เขายื่นมือออกไป พลังงานสีน้ำเงินก็รวมตัวที่ฝ่ามือ

กระโดดโหยงด้วยความตะลึง!

"นี่คือ...ปราณแท้!"

"ในที่สุดก็บรรลุขอบเขตรวมปราณแล้ว!"

กู่หยางเรียกปราณแท้กลับ เมื่อรู้สึกปราณแท้ในตันเถียนที่อัดแน่น กู่หยางก็ไม่อาจหยุดยิ้มได้

ต้องบอกว่า ปราณแท้ที่รวบรวมจากการบำเพ็ญเพียรวิชาหลอมพิสุทธิ์นั้นหนาแน่นมาก

และความเร็วในการบำเพ็ญเพียรก็ยังถือว่าดี

ทะลวงสู่ขอบเขตรวมปราณได้สำเร็จ

กู่หยางไม่รีบบำเพ็ญเพียรต่อ

"ทะลวงขอบเขตและทำให้นิ้วทองคำได้รับการรีเฟรชแล้ว"

"ในที่สุดก็สามารถปรับแต่งได้ถึงร้อยปีแล้ว!"

กู่หยางดีใจมาก

"ปรับแต่งกระบี่วายุ กำหนดเวลาเป็น...ร้อยปีข้างหน้า!"

กู่หยางเต็มไปด้วยแสงแห่งความหวังในดวงตา

เขาหลับตาลง

ชั่วขณะต่อมา ความทรงจำอันยิ่งใหญ่และหนักหน่วงราวกับคลื่นน้ำก็หลั่งไหลเข้ามาในสมอง

กู่หยางรับความเข้าใจทั้งหมดเกี่ยวกับกระบี่วายุจากความทรงจำอย่างกระหาย

ในใจของเขารู้สึกตกตะลึง

ในขณะที่ดูดซับความทรงจำ เขาได้หยิบกระบี่ยาวข้าง ๆ ขึ้นมา

เขาเริ่มฝึกซ้อม

ทั้งยังดูดซับความเข้าใจ

วาดกระบี่และหลอมรวม!

ในขณะที่กู่หยางวาดกระบี่ เขาก็นำความรู้ใหม่ที่ได้รับมาใช้

หลังจากนั้นไม่นาน กู่หยางรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

การวาดกระบี่ของเขาในตอนนี้ได้บรรลุถึงขั้นที่ลึกซึ้ง

เป็นกระบี่ที่ละเอียดละอ่อน!

หากประสานกับเพลงกระบี่ลมเมฆา...

กู่หยางแทบไม่กล้าจินตนาการถึงความน่ากลัวของมัน!

นอกจากนี้ ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับเจตจำนงกระบี่ก็ลึกซึ้งยิ่งขึ้น!

เกือบจะมีเจตจำนงกระบี่ 2 ส่วน

แต่ก็เพียงเกือบ ยังไม่เข้าใจถึงเจตจำนงกระบี่ 2 ส่วนอย่างสมบูรณ์

นี่ทำให้กู่หยางรู้สึกหน่วงใจ

"การเข้าใจเจตจำนงกระบี่นั้นยากลำบากยิ่งนัก"

ร้อยปีของความเข้าใจ ทว่าก็ยังไม่สามารถบรรลุเจตจำนงกระบี่ 2 ส่วนได้

กู่หยางส่ายหัวแล้วปล่อยความกังวลนั้นไป

ตอนนี้สามารถปรับแต่งความสามารถได้ถึงร้อยปี

วิชาอื่น ๆ ก็สามารถปรับแต่งใหม่ได้อีกครั้ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพลงกระบี่ลมเมฆาที่เพิ่งปรับแต่งเสร็จ ตอนนี้มีโอกาสปรับแต่งอีกครั้ง!

กู่หยางไม่ลังเลที่จะปรับแต่ง

"ปรับแต่งเพลงกระบี่ลมเมฆา กำหนดเวลาเป็น... ร้อยปีข้างหน้า!"

ฟรึบ!

ชั่วขณะต่อมา กู่หยางเปิดตากว้าง

ความเข้าใจต่าง ๆ เกี่ยวกับเพลงกระบี่ลมเมฆาพุ่งเข้ามาในใจ

เมื่อความเข้าใจถึงจุดหนึ่ง

กู่หยางรู้สึกตกใจ

เพราะเขาพบว่า...

ในร้อยปีของความเข้าใจ การควบคุมเพลงกระบี่ลมเมฆาของเขามีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง!

"มีการปรับปรุงรึ?"

"กำจัดส่วนด้อย ได้เพิ่มความเข้าใจของตัวเองเข้าไป ตอนนี้กลายเป็นระดับลึกลับขั้นต่ำแล้วหรือ?"

ในกระแสความเข้าใจนั้น

กู่หยางรู้ว่าข้อมูลเกี่ยวกับเพลงกระบี่ลมเมฆาในสมองมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง

และก็เป็นการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ นี้ที่ทำให้เพลงกระบี่ลมเมฆาไม่ใช่วิชากระบี่ระดับมนุษย์อีกต่อไป แต่กลายเป็นระดับลึกลับขั้นต่ำ!

"ไม่คาดคิดว่าจะมีโชคลาภดีเช่นนี้!"

กู่หยางดีใจมาก

ช่องว่าระหว่างระดับมนุษย์สูงสุด กับระดับลึกลับขั้นต่ำนั้นไม่ได้เป็นเพียงระดับเดียวที่เรียบง่าย

ช่องว่างระหว่างทั้งสองนั้นห่างไกลยิ่งนัก!

ห่างไกลเกินไป

ตอนนี้เพลงกระบี่ลมเมฆาได้รับการยกระดับเป็นระดับลึกลับขั้นต่ำ

และยังบำเพ็ญเพียรไปถึงขอบเขตสมบูรณ์แบบ

กำลังรบที่เขาสามารถปลดปล่อยออกมาได้ตอนนี้เพิ่มขึ้นมากกว่าสิบเท่า!

สิ่งที่สำคัญกว่านั้น...

ความเข้าใจในเจตจำนงกระบี่ก็ทะลวงไปถึง 2 ส่วน!

"นี่คือความเข้าใจร้อยปีหรือ?"

กู่หยางตื่นเต้นมาก

ผลลัพธ์ครั้งนี้สามารถพูดได้ว่ายิ่งใหญ่มาก!

"ต่อไป"

กู่หยางไม่ได้รู้สึกยินดีเกินไป

นอกจากวิชากระบี่แล้ว วิชาวรยุทธและอีกสองวิชาก็ยังสามารถปรับแต่งต่อไปได้

แน่นอนว่าไม่ควรพลาดโอกาสนี้!

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

วันถัดไปในตอนเที่ยงวัน

วิชาวรยุทธและวิชาอื่น ๆ ได้รับการปรับแต่งเสร็จสิ้น

กู่หยางยิ้มอย่างมีความสุขบนใบหน้า

เขาคาดหวังว่าหลังจากทะลวงไปยังขอบเขตรวมปราณ กำลังรบของตนจะได้รับการยกระดับอย่างมาก

แต่ไม่คิดว่า...การปรับแต่งกาลเวลาร้อยปีจะน่ากลัวเช่นนี้!

วิชาหลอมพิสุทธิ์

หลังจากการปรับปรุงร้อยปี

มันก็ได้รับการปรับปรุงเช่นกัน!

จากระดับมนุษย์สูงสุด ได้รับการปรับปรุงเป็นระดับลึกลับขั้นต่ำ!

ทั้งหมดสี่ระดับถ้วน บำเพ็ญเพียรไปถึงขอบเขตสมบูรณ์แบบ!

ตอนนี้เขาบำเพ็ญเพียรและดูดซับปราณวิญญาณได้เร็วขึ้น!

การควบรวมก็เร็วกว่าเดิมอย่างมาก!

แต่กู่หยางยังไม่ได้ทดลอง จึงไม่ทราบช่องว่างที่แท้จริงมีขนาดเท่าใด

แต่การปรับปรุงนั้นเป็นของจริง!

นอกจากวิชาหลอมพิสุทธิ์

วิชาท่าร่างย่าง - ก้าวเงามายาก็ได้รับการปรับปรุง จากระดับมนุษย์ขั้นสูงเป็นระดับมนุษย์ขั้นสูงสุด

ทำให้การต่อสู้ง่ายขึ้น

สิ่งนี้กู่หยางพอใจอย่างมาก

แน่นอน สิ่งที่ทำให้กู่หยางประหลาดใจมากที่สุด

นั่นคือหมัดวัชระ!

ในร้อยปีของความเข้าใจ หมัดวัชระก็ได้รับการปรับปรุงมหาศาล

ได้รับการปรับปรุงเป็นระดับลึกลับขั้นต่ำ!

ในเวลาร้อยปี จากระดับมนุษย์ขั้นสูง ปรับปรุงเป็นระดับลึกลับขั้นต่ำ!

ความเข้าใจเช่นนี้...

ดูเหมือนว่าความเข้าใจของเขาก็ไม่ถือว่าอ่อนแอนัก?

นอกจากนี้ เขายังได้รับเจตนำนงหมัดวัชระถึง 1 ส่วน!

สามารถพูดได้ว่าเป็นการได้รับที่น่าประหลาดใจ!

ตอนนี้เขามีวิธีการมากมาย การพูดว่าน่าสะพรึงกลัวย่อมไม่เกินจริง!

เพราะ...

วรยุทธระดับลึกลับขั้นต่ำหนึ่งวิชา พร้อมกับวิชาระดับลึกลับขั้นต่ำอื่น ๆ สองวิชา

และทั้งหมดบำเพ็ญเพียรไปถึงขอบเขตสมบูรณ์แบบ

สิ่งนี้แม้กระทั่งในสำนักฝ่ายใน

ก็ยังถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่เคยมีมาก่อน!

หลังจากการปรับปรุงครั้งนี้ กู่หยางก็พบว่ามีปัญหาหนึ่ง