ตอนที่ 55 ของขวัญ

ซูเหวิน ไปตามคำขอของ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย

และเวลาที่อีกฝ่ายนัดไว้ คือเวลา 12.30 น. ของวันนี้

มันเป็นช่วงพักเที่ยงพอดี..

ดังนั้นหลังจากทานอาหารกลางวันแล้ว ซูเหวิน จึงไปที่ป่าละเมาะในจุดเดิม

ต้องบอกว่าป่าละเมาะในมหาลัยเป็นสถานที่ที่น่าพิศวงมาก

เพราะมันเห็นได้ชัดว่านอกจากดอกไม้ ต้นไม้แล้ว อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรเลย

แต่ทุกคน, ดูเหมือนจะชอบมาที่นี่ เพื่อพักผ่อน และผ่อนคลายอารมณ์

เมื่อ ซูเหวิน มาถึง.. มีคนจํานวนมากเข้ามาถึงในบริเวณนี้แล้ว ซึ่งส่วนใหญ่เป็นคู่รัก

ซูเหวิน มองไปข้างหน้าเพียงแวบเดียว ก็เห็น เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ที่กําลังนั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่บนสนามหญ้า จึงเดินเข้าไปทันที

“มาแล้ว”

เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย เมื่อเห็น ซูเหวิน มาแล้ว เธอจึงลุกขึ้น แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม

“อ่ะ..นี่ให้คุณ”

พูดพลางก็ยื่นกล่องของขวัญในมือให้กับ ซูเหวิน

บนกล่องยังพิมพ์ลวดลายนาฬิกาข้อมือ และรวมถึงโลโก้แบรนด์ที่คุ้นเคย

“หืม?” ซูเหวิน ตกตะลึงทันที

“Patek Philippe?”

“นี่ไม่ใช่นาฬิกาที่ผมซื้อให้คุณครั้งล่าสุดเหรอ?”

ซูเหวิน พูดอย่างประหลาดใจ

ไม่ต้องพูดถึงแบรนด์ แม้แต่กล่องก็ยังเหมือนกับกล่องที่เขามอบให้กับ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ไปในครั้งที่แล้วแทบจะทุกประการ

หรือเธอต้องการที่จะคืนนาฬิกานี้ให้เขา?

“แบรนด์นะใช่เหมือนกัน แต่นี่ไม่ใช่นาฬิกาที่คุณให้กับฉันมาหรอกนะ”

“ฉันยอมรับของที่คุณให้ฉันแล้ว ส่วนนี้คือของที่ฉันซื้อมาให้คุณ”

เซี่ย ซินเหยา อธิบาย

ซูเหวิน หยุดชะงักไปชั่วครู่หนึ่ง และเขาก็เข้าใจความหมายของ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย แล้ว

เขาคลี่ยิ้ม แล้วหัวเราะออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ดูเหมือนว่าของขวัญชิ้นนี้หากเขาไม่รับก็คงจะไม่ได้แล้ว

พูดพลางเอื้อมมือไปหยิบกล่องของขวัญจากอีกฝ่าย

ซูเหวิน รู้ดีว่าครั้งสุดท้ายที่เขาส่งนาฬิกาเรือนหนึ่งให้กับ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย เธอคงจะรู้สึกไม่ค่อยสะดวกใจ ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจซื้อนาฬิกาเรือนหนึ่งมามอบให้กับเขา

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ซูเหวิน ก็ทําได้แค่รับมาเท่านั้น

จากนั้นทั้งสองก็นั่งลงบนสนามหญ้าด้วยกัน

ซูเหวิน เปิดกล่อง และหยิบกล่องเล็กๆ ข้างในออกมาเปิดดู

ทันทีทันใดนั้น นาฬิกาที่มีรูปลักษณ์สวยงาม โดดเด่นมาก ปรากฏตัวต่อหน้า ซูเหวิน

นาฬิกาเรือนนี้ดูดีมากจริงๆ

มันดูผสมผสานระหว่างความคลาสสิก และความทันสมัย ปราณีต ปราดเปรียว และเหนือชั้นสุดๆ

เพียงแต่...

“จะว่าไปนอกจากขนาด สี หน้าปัด และรูปลักษณ์โดยบางส่วนของมันแล้ว ทำไมมันถึงดูเหมือนกับอันที่ผมให้คุณไปทุกประการเลยล่ะ?”

ซูเหวิน ตกใจมาก

แม้ว่าจะเป็นแบรนด์ Patek Philippe ด้วยกันหมด แต่นาฬิกาแต่ละรุ่นก็ควรจะมีความแตกต่างกัน จริงมั้ย?

แล้ว.. นับประสาอะไรกับนาฬิกาสองเรือนนี้ เรือนหนึ่งสำหรับผู้ชาย  และอีกเรือนหนึ่งสำหรับผู้หญิง

“เอิ่มม!!”

“แบบว่า..นี่คือนาฬิกาคู่ แน่นอนว่ามันเหมือนกันทุกประการ”

เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ก้มหน้าลง และพูดเสียงเนิบๆ อย่างเขินอายออกมาอย่างน่ารัก

หากสังเกตให้ดีๆ จะพบว่าขณะนี้ใบหน้าไร้ที่ติของเธอแดงก่ำขึ้นเล็กน้อยแล้ว

“อา?”

ซูเหวิน มอง เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ด้วยสีหน้าประหลาดใจแล้ว

“เดี๋ยวนะ รุ่น 5212A-001 มันไม่ใช่นาฬิกาคู่ไม่ใช่เหรอ?”

ดังนั้น มันจะเป็นนาฬิกาคู่ไปได้ยังไง?

“ใช่.. มันไม่ใช่”

“แต่นาฬิการุ่นนี้คือฉันได้ไปสั่งทำพิเศษกับร้านนาฬิกามาเมื่อไม่นานมานี้..”

เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย เผยรอยยิ้มที่สดใสออกมา และดูเหมือนเธอจะแอบภาคภูมิใจอยู่ไม่น้อยจริงๆ

พอคําพูดนี้หลุดออกมา ซูเหวิน ก็เข้าใจอย่างชัดเจนทันที

ให้ตาย มันเป็นของสั่งทำพิเศษ..

ฮ่าๆๆ!

เขาเกือบลืมไปได้ยังไงว่า เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ก็ร่ำรวยมากเช่นกัน

และในแง่ของเงินสด เกรงว่าเธอจะมีเงินมากกว่าเขาเสียอีก

“นาฬิกาเรือนนี้เสียเงินไปไม่น้อยเลย ใช่ไหม?”

เขาก็อดไม่ได้ที่จะถาม ถึงอย่างไรของที่สั่งทำก็ย่อมมีราคาแพงมากอยู่แล้ว

“อืม ..ก็แพงกว่าของคุณนิดหน่อยนะ ฉันซื้อมา 550,000 หยวน”

เซี่ย ซินเหยา พยักหน้า และตอบตามความจริง

ซูเหวิน รู้สึกละอายใจแล้ว

ซึ่งมันแพงกว่านาฬิกาที่เขาให้อีกฝ่ายในตอนแรกถึง 200,000 หยวน

ด้วยวิธีนี้ ไม่ใช่ว่าเขาเอาเปรียบ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย หรอกเหรอ?

“เอามานี่ ฉันจะใส่ให้คุณ”

ในเวลานี้ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย หยิบนาฬิกาไปจากมือของเขาพลางพูดด้วยรอยยิ้ม จากนั้นดึงมือของ ซูเหวิน มา และสวมมันให้เขา

เธอ.. ช่างดูเหมือนแฟนสาวของเขาจริงๆ

จากนั้น เธอก็มองไปที่ ซูเหวิน แล้วยิ้มเจื่อนๆ ขำๆ ก่อนพูดว่า : “เพื่อนร่วมชั้น ซู คือ.. ถ้าฉันให้นาฬิกาเรือนนี้แก่คุณไป แบบหากว่าแฟนในอนาคตของคุณรู้เรื่องนี้เข้า เธอจะไม่โกรธอะไรใช่มั้ย?”

ซูเหวิน : “......”

ทำไมในเวลานี้ เขาถึงรู้สึกถึงกลิ่นชา(ตอแหล)จาก เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย นะ...

“จริงสิ.. เพื่อนร่วมชั้น ซู”

“พรุ่งนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ใช่ไหม ฉันกับเพื่อนจะไปช็อปปิ้งกัน คุณจะไปด้วยไหม?” 

ทันใดนั้นเพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง

“ช็อปปิ้ง?”

“อืม...จะว่ายังไงดี จริงๆ แล้วเธอคือลูกพี่ลูกน้องของฉัน เซี่ย ชิวเยี่ยน เธอส่งข้อความมาหาฉันบอกว่าอยากไปช็อปปิ้ง และอยากพบเจอคุณ..”

“เพื่อนร่วมชั้น ซู คุณรู้ไหม ในตระกูลซู ของเราตอนนี้คุณโด่งดังมาก ดังนั้นเธอจึงคิดอยากจะพบกับ เพื่อนร่วมชั้น ซู ที่ลึกลับคนนี้”

เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ยักไหล่พลางอธิบาย พร้อมกับชี้นิ้วมาที่เขา

ในขณะนี้เอง ระบบก็ได้ส่งเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในใจ(หัว)ของ ซูเหวิน

“ติ๊ง!”

“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่กระตุ้นภารกิจสำเร็จ”

“ภารกิจระบบ : ยอมรับคำเชิญไปเดินช็อปปิ้งกับ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย”

“รางวัลภารกิจ : ทักษะการวาดภาพระดับโลก และทักษะการเขียนอักษร”

“อืม...”

ซูเหวิน สะดุ้งเล็กน้อยหลังจากได้ยิน นี่ระบบแจกรางวัลมาให้เป็นทักษะอีกแล้ว?

อย่างไรก็ตาม เดิมทีเขาเองพร้อมที่จะตอบตกลงกับ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย อยู่แล้ว

และภารกิจนี้ไม่ใช่ว่าเหมือนกับแจกมาให้ฟรีๆ เลยเหรอไง?

“รับภารกิจ” ซูเหวิน กล่าวทันที

จากนั้นเขาก็มองไปที่ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย โดยยิ้มอย่างสงบ แล้วพูดไปว่า : “ยังไงพรุ่งนี้ก็ว่าง ผมไปได้ทุกเมื่อ…”

ทางนี้ ซูเหวิน และเพื่อนร่วมชั้น เซี่ย กําลังพูดคุยกันอย่างมีความสุข

แต่คนรอบข้างเวลานี้ต่างทนไม่ไหวแล้ว

โดยเฉพาะเหล่าผู้ชาย..

ไม่ว่าจะคนโสด หรือไม่โสดก็ตาม

พวกเขาที่ได้เห็นปฏิสัมพันธ์ระหว่าง ซูเหวิน และดอกไม้งาม เซี่ย เมื่อสักครู่ ก็ต่างพากันอิจฉาจนเกือบจะบ้าคลั่งไปแล้วตอนนี้

ดอกไม้งาม เซี่ย เธอ..เธอกำลังทำอะไรอยู่?

เธอไม่เพียงแต่มอบนาฬิกาให้กับเพื่อนร่วมชั้น ซู เท่านั้น, แต่เธอยังยอมใส่นาฬิกาให้กับเพื่อนร่วมชั้น ซู ด้วยตัวเองด้วย

ถามจริงเหอะ.. เพื่อนร่วมชั้น ซู นายได้ช่วยกอบกู้จักรวาลไว้ในชีวิตที่แล้วหรือไม่?

ทำไมเธอถึงได้...

วันรุ่งขึ้น

เพราะมีนัดไปช็อปปิ้งกับ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย

วันนี้ ซูเหวิน จึงตั้งใจแต่งตัวมาเป็นพิเศษ

หลังจากกินอาหารเช้าที่แม่ทําให้ที่บ้านแล้ว เขาก็ขับรถหรูออกจากบ้านไป

เดิมทีเขาอยากขับรถ Lamborghini Veneno

ท้ายที่สุดเขาเบื่อกับการขับรถ Aston Martin และ Koenigsegg แล้ว

แต่ช่วยไม่ได้ วันนี้มีคนเพิ่มมาอีก 1 คน มีแต่เพียง Koenigsegg ที่สามารถนั่งได้

ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องขับรถคันนี้ออกไป ..อย่างไม่เต็มใจ

บนถนนในเมืองม่อ รถหรูอย่าง Koenigsegg ที่มีมูลค่ามากกว่า 20 ล้านหยวน ได้วิ่งไปบนถนนซึ่งดึงดูดความสนใจ และความอิจฉาของผู้คนที่เดินผ่านไปมาได้เป็นครั้งคราว

จากนั้นรถคันนี้ก็ขับไปทางหลวงรอบนอก แล้วหยุด

ถนนสายนี้เรียกว่า ถนนซินเสี้ยน ตั้งอยู่บนถนนวงแหวนรอบสาม

อยู่ใกล้กับบริเวณคฤหาสน์ที่ซึ่งบ้านของ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ตั้งอยู่มาก และมันเป็นสถานที่ที่เขา กับเพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ได้นัดพบกันเมื่อวานนี้

หลังจากมาถึงสถานที่แล้ว เขาได้ส่งข้อความถึง เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย โดยตรง

ไม่กี่วินาทีต่อมา เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ก็บอกเขาว่าพวกเธอจะไปถึงในอีกไม่ช้า

ซูเหวิน จึงนั่งรออยู่ในรถ

เป็นไปตามคาด ผ่านไปไม่ถึงสองนาที ก็เห็นเงาคนสองคนเดินมาทางนี้

หนึ่งในนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย

จากนั้น ซูเหวิน ก็ลงจากรถ และโบกมือให้พวกเธอเห็น

สักพักพวกเธอก็มาถึง..

“คุณ... คุณก็คือ เพื่อนร่วมชั้น ซู ซูเหวิน ใช่ไหม พี่เขยในอนาคตของฉัน”

ทันทีที่พบหน้ากัน เซี่ย ชิวเยี่ยน ก็มองไปที่ ซูเหวิน ด้วยสีหน้าตื่นเต้นและพูดออกไปอย่างกระตือรือร้นทันที

แต่คําเรียกของอีกฝ่าย กลับทําให้ผู้คนนั้น ..ตกใจโดยตรง

“อูยย!”

จู่ๆ นั่นก็มีกำปั้นพิฆาตตกลงมากลางกระหม่อมของ เซี่ย ชิวเยี่ยน ทันที ทำให้เธอต้องกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

“พี่สาว ทำอะไรเนี่ย?”

เซี่ย ชิวเยี่ยน กุมหัวตัวเองพลางเงยหน้าขึ้น มองไปที่ เซี่ย ซินเหยา ด้วยสีหน้าตกใจ

“ยังจะมาถามฉันอีกเหรอว่าทำไม ดูที่เธอพูดเข้าสิ?”

เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย พูดพลางมีสีหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่

ใครที่ไหนเขาบ้าถึงขนาดไปเรียกคนอื่นที่เพิ่งพบเจอครั้งแรกว่า พี่เขย บ้าง?