บทที่ 15 : เย่หวู่ชางปรากฏตัว
บทที่ 15 : เย่หวู่ชางปรากฏตัว
หลังจากพูดคำเหล่านี้, พลังมหาศาลก็ระเบิดออกมาจนทะลุผ่านท้องฟ้า
สายตาของเขาจ้องมองไปที่เย่ว์รู่ชวง….ยิ้มอย่างเย็นชาและไม่แยแส
“เเม่นางน้อยที่น่าสนใจ, เจ้ามีพรสวรรค์อยู่บ้าง…. แต่น่าเสียดายที่เจ้าจะไม่มีโอกาสได้เติบโต!”
หลังจากพูดแล้ว, เขาก็ยื่นมือออกไป และดาบยาวก็ปรากฏขึ้นมาทันที
จากนั้น, แรงกดดันไม่มีที่สิ้นสุดก็เเผ่กระจายออกมา และพลังวิญญาณอันหนาเเน่นก็ควบแน่นมาอยู่บนคมดาบ
หลังจากนั้น, ดาบอันทรงพลังนี้ก็วาดผ่านอากาศอย่างรวดเร็ว
บูม บูม บูม~!
ปราณดาบขนาดใหญ่พุ่งออกมา ราวกับว่ามันสามารถทำลายสรวงสวรรค์ได้
รัศมีอันน่าสะพรึงกลัวนี้ทำให้ผู้คนรู้สึกหนาวเย็นสุดขั้วหัวใจ
ชั่วขณะหนึ่ง ทุกคนในตระกูลเย่อดไม่ได้ที่จะกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ของเย่ว์รู่ชวง
อย่างไรก็ตามการแสดงออกของเย่ว์รู่ชวงยังคงเย็นชาและไม่แยแส
ปราณดาบไร้เทียมทานที่ไม่มีใครเทียบได้ก็ปะทุออกมาจากดาบยาวในมือของเธอ
ทักษะปฐพีขั้นสูงสุด, ดาบผ่าดวงดาวได้วาดผ่านท้องฟ้า
ปราณดาบไร้ใครเทียมก็พุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับเสียงคำราม
บูมมมมม~!
การระเบิดอันรุนแรงได้เกิดขึ้นอีกครั้ง
ในขณะนี้เองที่เย่ว์รู่ชวงต้องบินถอยหลังออกมาอีกครั้งพร้อมกับสีหน้าของเธอที่เริ่มซีดเผือด
พรสวรรค์ของเธอน่ากลัวมากอยู่แล้ว และร่างเต๋าเก้าความทุกข์ยากไม่ใช่แค่คำพูดที่เลื่อนลอย
สำหรับอัจฉริยะทั่วไป ความสามารถในการต่อกรกับผู้เชี่ยวชาญขั้นแรกของอาณาจักรปราการสวรรค์ในระดับพลังยุทธ์ของเธอนั้นก็เเทบจะเป็นตำนานอยู่เเล้ว
แต่นี่เธอกลับสามารถรับการโจมตีสองครั้งจากอาณาจักรปราการสวรรค์ขั้นที่หกได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ
เเละแน่นอนว่า, เมื่อผู้อาวุโสลำดับที่สองเห็นว่าเย่ว์รู่ชวงไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆเลยจากการโจมตีของเขา
การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง…..และเจตนาฆ่าในดวงตาของเขาก็เริ่มชัดเจนมากยิ่งขึ้น
หลังจากนั้น, เขาก็ก้าวมาข้างหน้าด้วยจิตสังหารที่มากกว่าเดิม
“จงพินาศ!”
ปราณดาบที่น่าสะพรึงกลัวเเละเหนือกว่าครั้งก่อนมาก….ได้ปะทุออกมาจากดาบของเขาและโจมตีไปที่เย่ว์รู่ชวงเป็นครั้งที่สาม
ปราณดาบที่น่าสะพรึงกลัวนี้ดูราวกับว่ามันจะสามารถแยกเย่ว์รู่ชวงออกเป็นสองส่วนได้ในพริบตา
พลังอันมหาศาลนี้กดดันผู้คนนับไม่ถ้วนอย่างถึงที่สุด…..แม้ว่าผู้อาวุโสอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าคนของตระกูลเย่ต้องการที่จะเคลื่อนไหว แต่พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย
เเละในจุดนี้, ไม่มีใครในบริเวณรอบๆเชื่อว่าเย่ว์รู่ชวงจะสามารถรอดจากการโจมตีนี้ได้
โดยเฉพาะเหล่าผู้นำของสามตระกูลหลัก…..พวกเขาต่างก็มีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า
พรสวรรค์และความแข็งแกร่งของเย่ว์รู่ชวงนั้นน่ากลัวเกินไป, หากเธอไม่ตายในวันนี้…..พวกเขาทั้งหมดก็จะต้องอยู่อย่างไม่สบายใจไปตลอดกาล
…….
ในขณะนี้ เมื่อเผชิญกับการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน…..หัวใจของเย่ว์รู่วงก็ตรึงเครียดขึ้นมาทันที
มือของเธอที่กำดาบยาวไว้แน่นและปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมา
การโจมตีครั้งนี้น่ากลัวเกินไป, เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพยายามเค้นพลังของตนออกมาให้ได้มากที่สุด
อย่างไรก็ตาม, ในขณะที่เธอกำลังจะเคลื่อนไหวอย่างมุ่งมั่น…..ทันใดนั้นมันก็มีมือขนาดใหญ่คู่หนึ่งปรากฏขึ้นและโอบเอวผอมบางของเธอเอาไว้
เธอสะดุ้งเล็กน้อย, แต่หลังจากนั้นเธอก็สัมผัสได้ถึงความคุ้นเคยบางอย่าง…..เธอก็สงบลง
เธอมองกลับไปเเละก็พบว่าเป็นเย่หวู่ชาง….สามีของเธอ
ด้วยเหตุผลบางอย่าง, ในขณะที่เธอมองเห็นเย่หวู่ชาง….ความคิดทั้งหมดของเธอก็พลันพร่าเลือน
เย่หวู่ชางยิ้มให้เธออย่างสงบ และอ่อนโยน
"น้องหญิงทำได้ดีมาก, ที่เหลือให้ข้าจัดการเอง!"
หลังจากพูดจบ, เขาก็ไม่ได้ให้โอกาสเย่ว์รู่ชวงพูดและหันไปทางผู้อาวุโสลำดับที่สองโดยตรง
ทันใดนั้นสีหน้าอันอ่อนโยนก็แปรเปลี่ยนเย็นชา
เขามีทัศนคติที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้วระหว่างศัตรูและครอบครัว
ทันทีที่เขาหันศีรษะมา….ความหนาวเย็นอันไม่มีที่สิ้นสุดก็ปะทุขึ้น
ดวงตาของเขาที่สว่างราวกับดวงดาว ได้แฝงไปด้วยความเย็นชาอันน่าสะพรึงกลัวและเจตนาฆ่าฟันอันไร้ที่สิ้นสุด
เเละเมื่อมองดูการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวที่กำลังเข้ามา….เย่หวู่ชางก็ไม่ได้สนใจมันเลยสักนิด
ท่ามกลางการจ้องมองของผู้คนรอบๆจำนวนนับไม่ถ้วน
ชั่วพริบตาพวกเขาก็ได้เห็นรัศมีดาบอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งออกมาจากดวงตาของเย่หวู่ชาง…..เเปรเปลี่ยนเป็นปราณดาบอานุภาพมหาศาลฟาดฟันไปทางปราณดาบของ
เค้ง เคร้ง เคร้ง!
ปราณดาบที่เกิดจากดวงตาของเขาปะทุขึ้นด้วยพลังอันน่าสะพรึงตัดผ่านบริเวณโดยรอบด้วยแรงกระแทกที่ดังกึกก้อง
ก่อนที่ใครก็ตามจะรับรู้ถึงการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของเด็กหนุ่ม พวกเขาเห็นปราณดาบพุ่งออกมาจากดวงตาของเขา
ทันทีหลังจากนั้น ท่ามกลางสายตาจับจ้องอันอันตกตะลึงของผู้คนนับไม่ถ้วน ปราณดาบอันน่าสะพรึงกลัวก็ปะทะกับดาบยักษ์ของถูเป่ยหง
บูม!
ต่อหน้าต่อตาทุกคน, ปราณดาบของเย่วู่ชางได้ทำลายปราณดาบยักษ์อย่างง่ายดายด้วยพลังที่ไม่อาจหยุดยั้งได้
บูม บูม บูม!
ปราณดาบยักษ์แตกกระจายออกไปคนละทิศคนละทาง เเละสลายออกเป็นเศษพลังวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วน
ฉากนี้ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนตกตะลึง จนพวกเขาอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา
ไม่มีใครคาดคิดว่าชายหนุ่มที่พึ่งปรากฏตัวขึ้นมาคนนี้จะน่ากลัวขนาดนี้
แม้แต่การแสดงออกของผู้อาวุโสลำดับที่สองอย่างถูเป่ยหงก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม, ก่อนที่เขาจะทันตอบสนอง…..ชายหนุ่มก็ก้าวไปข้างหน้า พร้อมพลังที่ปะทุออกมาจากร่างกาย
ออร่าอันเป็นเอกลักษณ์ของผู้ฝึกตนขั้นอาณาจักรปราการสวรรค์ได้ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา เเละกวาดไปทั่วทั้งเมือง
บูม~!
ความรู้สึกอันไร้ที่สิ้นสุดของเจตนาดาบพลุ่งพล่านไปพร้อมกับพลังปราณของเขา….กดดันทุกสรรพสิ่งที่อยู่บริเวณรอบๆ
แม้ว่าความกดดันนี้จะอยู่เเค่บนจุดสูงสุดของอาณาจักรปราการสวรรค์ขั้นแรกเท่านั้น…..อย่างไรก็ตาม, แม้แต่ปรมาจารย์ถูเป่ยหงซึ่งอยู่ที่จุดสูงสุดของอาณาจักรปราการสวรรค์ขั้นที่หกก็ยังต้องล่าถอยซ้ำแล้วซ้ำเล่าภายใต้แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวนี้
ขณะที่พวกเขามองไปที่ถูเป่ยหงซึ่งมีความกลัวเเสดงอยู่บนใบหน้า…..สายตาของผู้คนนับไม่ถ้วนก็หยุดนิ่งไม่ไหวติงทันที
และถูเป่ยหงเองก็มองดูชายหนุ่มคนนี้ด้วยความตกตะลึง…..พร้อมสีหน้าของเขาที่กำลังเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
…….
“ใครกัน?เหตุใดเขาจึงแข็งแกร่งเช่นนี้?”
“ใบหน้าที่อ่อนเยาว์เช่นนี้ ข้าไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับชื่อของเขาในราชวงศ์ต้าเซี่ยมาก่อน!”
“หืมม…..ข้าจำเขาได้แล้ว คนคนนี้คือเย่หวู่ชาง บุตรชายคนที่สามของอดีตหัวหน้าตระกูลเย่ไม่ใช่หรือ?”
"อะไรนะ, เขาคือเย่หวู่ชางรึ?.....มันจะเป็นไปได้ยังไง!"
“มีข่าวลือไม่ใช่เหรอ ว่าเขาเป็นคนเสเพลไร้ประโยชน์….เเถมยังเอาเเต่หลงใหลในความงาม?”
“เจ้าล้อเล่นอะไร…..ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ เจ้าจะกำลังบอกว่าเขาเป็นคนเสเพลงั้นรึ?”
“ดูเหมือนว่าข่าวลือนั่นจะผิดพลาดอย่างมหันต์เลย!”
“เเต่เเบลนี้มันน่ากลัวเกินไปแล้ว…..ความลึกลับที่ซ่อนอยู่ของตระกูลเย่ไม่อาจจินตนาการได้เลย”
“ใครจะคิดได้ว่าภายในตระกูลเย่….ยังมีผู้ฝึกตนขั้นอาณาจักรปราการสวรรค์ซ่อนตัวอยู่!”
……………………..