Chapter 431 ตกอยู่ในรังงู
ถ้ำแห่งนี้มีขนาดใหญ่มาก สามารถจุคนได้หลายร้อยคนอย่างไม่มีปัญหา ที่ผนังถ้ำนั้นมีศิลาวิญญาณธรรมชาติปะติดอยู่ยังไม่มีใครขุด.
เจียงเซี่ยและคนอื่น ๆ ที่ดวงตาเป็นประกายขึ้นมาในทันที.
แม้นว่าสำนักไท่กู่เจิ้งจะมีเหมืองเป็นของตัวเอง ทว่ายิ่งมีมาก พวกเขาก็จะยิ่งมีศิลาวิญญาณบริสุทธ์ให้ใช้มากเท่านั้น ไม่มีอะไรต้องคิด.
จุนซ่างเซียวเอ่ย ชี้ไปยังผนังหิน ที่มีร่องรอย “เจ้าขุดขยายที่นี่อย่างงั้นรึ?”
“ไม่.”
เหรินซานเร่งรีบกล่าวออกมาทันที “ก่อนพวกเราไปนั้น ผนังหินยังสมบูรณ์อยู่มาก ไม่มีร่องรอยพังทลายลงเลย”
“และ”
เขาที่กวาดตามองไปรอบ ๆ เอ่ยออกมาว่า “ข้ารู้สึกว่าถ้ำนี้ใหญ่กว่าเมื่อก่อนหน้านี้มาก!”
“โอ้ว?”
จุนซ่างเซียวที่สีคางไปมา “เป็นไปได้ว่ามีคนมาขุดศิลาวิญญาณ ก่อนแล้วอย่างงั้นรึ?”
“ไม่?”
เหรินซานที่ไม่เชื่ออยู่เล็กน้อย ต้องไม่ลืมว่าสถานที่แห่งนี้อยู่ลึกมาก ด้านนอกก็มีสัตว์ร้ายระดับสูง การจะมีคนหลงเข้ามานั้นมีไม่มากเลย!
จุนซ่างเซียวไม่ได้สนใจว่าใครจะรู้หรือไม่ ตอนนี้เขาที่ครุ่นคิด ว่าจะเก็บเกี่ยวศิลาวิญญาณเหล่านี้อย่างไร?
แม้นว่าเขาจะขาด 999 ก้อนจากอีกฝ่าย ทว่าในเมื่อมาพบแล้วก็ต้องขุดออกไปทั้งหมด.
ส่วนเหรินซาน.
ใช่มอบให้ศิลาวิญญาณให้เขาสักสองสามร้อยก้อน เป็นค่าเดินทางก็แล้วกัน.
ระบบที่กล่าวล้อ “โฮสน์ข้ารู้สึกเสียใจกับฉายาวีระบุรุษผู้กล้าของเจ้าจริง ๆ หากว่ามีฟังก์ชันเอาคืนได้ ตอนนี้ข้าต้องนำมันคืนแล้วล่ะ.”
“คน ๆ นั้นคงไม่ใช่ข้า ที่จะถูกสวรรค์ลงโทษสังหาร หรือถูกแผ่นดินกำจัด.”
จุนซ่างเซียวชี้นิ้วออกไป กล่าวออกมาว่า “เด็ก ๆ ได้เวลาขุดแล้ว.”
หลี่ชิงหยางและพวกที่ได้รับคำสั่ง จากนั้นก็นำกระบี่หานเฟิงออกมา เริ่มขุดศิลาวิญญาณจากผนังถ้ำทันที.
เหรินซานที่จ้องมองด้วยความตกใจ.
เขาและเพื่อนร่วมทีมที่ขุดมาก่อน ได้ทำลายศิลาวิญญาณไปหลายก้อนเหมือนกัน.
หากแต่คนเหล่านี้กับมีฝีมือ ราวกับว่าเคยขุดเหมืองมาก่อน!
“สหายน้อย...”
เหรินซานที่กล่าวออกมาด้วยความขลาดเขา “ข้านำเจ้ามายังสถานที่นี้แล้ว ข้าไปได้ยัง?”
เขาไม่สนใจศิลาวิญญาณอีกแล้ว เขาหวังที่จะจากไปให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงอีกฝ่ายเปลี่ยนใจสังหารเขา.
ทรัพยากรฝึกยุทธ์สำคัญอย่างไม่ต้องสงสัย.
ทว่าชีวิต เองก็สำคัญอย่างยิ่งเช่นกัน!
“เจ้าไปไม่ได้.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “เชียนเชียน เฝ้าเขาไว้ อย่าให้เขาหนีไป.”
ลู่เชียนเชียนที่ไม่เอ่ยอะไร ทว่านางที่จดจองมองมายังเหรินซาน ความเย็นยะเยือบที่ผ่านไปทั่วร่าง อดไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกสั่นไปทั้งร่าง.
......
ผนังถ้ำนั้นแข็งมาก ทว่าต่อหน้าความคมของกระบี่หานเฟิง ผนังก็ไม่ต่างจากเต้าหู้.
จุนว่างเซียวและหลี่ชิงหยางและคนอื่น ๆที่ขุดอยู่นั้น เพียงแค่หนึ่งชั่วยาม ก็ขุดออกมาได้ 600-700.ก้อน.
“เจ้าสำนัก.”
เจียงเซียที่ส่งเสียงผ่านวิญญาณเอ่ยออกมาว่า “บางทีศิลาวิญญาณที่นี่คงมีจำนวนมาก การที่จะขุดทั้งหมดนั้น ต้องใช้เวลานาน.”
จุนซ่างเซียวที่หยุดและเอ่ยออกมาว่า “เจ้าคิดจะติดต่อสำนักอย่างงั้นรึ?”
เจียงเซี่ยเอ่ย “ด้วยทักษะเสียงผ่านวิญญาณของข้าในเวลานี้ สามารถส่งเสียงได้หนึ่งหมื่นลี หากว่าข้าขี่หมาป่าเฮอริเคนออกไปยังพื้นที่ไกลกว่านี้อีก คาดว่าจะติดต่อกับคนของเราได้.”
“เช่นนั้นนำเจ้าเด็กนั่นออกไปด้วย.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ให้ติดต่อไปยังสำนักให้เร็วที่สุด ให้ถางจูลี่เรียกสมาชิกหอขี่หมาป่ามา.”
หากมีคนมากกว่านี้ ย่อมสามารถขุดได้มากและเร็วกว่านี้แน่.
“ตกลง.”
เจียงเซี่ยที่จับเหรินซาน นำเขาออกนอกถ้ำไป.
กลุ่มของหลี่ชิงหยางยังคงขุดต่อไป.
ศิลาวิญญาณธรรมชาติที่ถูกเก็บเข้าแหวนมิติ.
อย่างไรก็ตาม.
ขุดไปได้ครึ่งชั่วยาม ลู่เชียนเชียนที่ขมวดคิ้วไปมา “เจ้าสำนัก ในถ้ำได้ยินเสียงบางอย่าง.”
“หืม?”
จุนซ่างเซียวและคนอื่น ๆที่หยุดขุดในทันที.
ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ!
ฟ่อ ฟ่อ ฟ่อ!
ภายในถ้ำที่เงียบงัน ได้ยินเสียงบางอย่างดังขึ้น.
นอกจากนี้ยังดังขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่ามันกำลังเคลื่อนที่เข้าหาพวกเขา.
หลี่ชิงหยางที่ขมวดคิ้วไปมา “เจ้าสำนัก ดูเหมือนว่าจะเป็นอสรพิษหรือไม่ก็สัตว์ร้ายบางอย่าง?”
“เป็นไปได้.”
จุนซ่างเซียวที่ได้ยินเสียงซ่า ซ่า ซ่า เหมือนกับอสรพิษที่กำลังเลื้อยเข้ามาและเสียงพ่นลมแผ่แม่เบี้ย ดังนั้นจึงกล่าวเตือนคนอื่น ๆ “ระวังตัวด้วย.”
หลี่ชิงหยาง เซียวจุ้ยจื่อที่กระชับกระบี่หานเฟิง สายตาที่จ้องมองไปยังด้านหน้า.
ใบหน้าของเย่ซิงเฉินที่ไม่แยแส.
สำหรับเขานั้นไม่ว่าจะเป็นสัตว์ร้ายประเภทใด ขอเพียงเข้าใกล้ ก็มีแต่ต้องตาย.
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว!
เสียงที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ และยังส่งเสียงดังพ้องกันด้วย ดูเหมือนว่าจะมีเป็นจำนวนมาก!
นี่มันฝูงของอสรพิษอย่างงั้นรึ?
หากคนทั่วไป ได้ยินเสียงดังกล่าวต้องหวาดกลัวขวัญหนีดีฝ่ออย่างแน่นอน.
โดยเฉพาะเหล่าสตรีที่หวาดกลัวหนอนและอสรพิษมาตั้งแต่เกิด บางทีคงจะตัวสั่น และหวีดร้องออกมาเพียงได้ยินเสียง.
หากแต่ลู่เชียนเชียนถึงจะเป็นสตรี นางกับไม่รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย.
ดูเหมือนว่านางจะไม่กลัวงู หรือแมลงสาบเลย.
“ฟู่ ฟู่!”
เพียงไม่นาน ที่ปากทางเข้าถ้ำ มีกระแสลมเย็นที่พัดผ่าน พร้อมกับกลิ่นเหม็นคาว หากแต่ไม่ใช่กลิ่นของผู้คน.
ฟ่อ ฟ่อ----
ในเวลานั้น เสียงที่มาก่อน และปรากฏเป็นสัตว์ร้ายอสรพิษที่ร่างกายเรียบเนียน เคลื่อนที่มาอย่างรวดเร็ว.
รูปร่างของพวกมันที่ดูเหมือนกับอสรพิษทั่วไป มันมีขนาดความยาวหนึ่งเมตรและเมตรกว่า ๆ ทว่าที่แตกต่างนั้นที่หัวของมันนั้นมีตาเต็มไปหมด ส่องประกายแสงวับวาว แววตาที่ดุร้ายเย็นชาเป็นอย่างมาก!
หากเป็นในโลกเดิมของจุนซ่างเซียว คงจะทำให้ขนหัวลุก เป็นลมไปแล้ว.
“อสรพิษหลายตา!”หลี่ชิงหยางเอ่ย.
ฟิ้ว----
ลู่เชียนเชียนที่ชักกระบี่หานมั่งออกมา อสรพิษที่มี 20 ตาพุ่งเข้ามา ถึงกระบี่ของนางสับฟันขาดเป็นสองท่อนทันที.
อย่างไรก็ตาม ที่ปากทางเข้าถ้ำนั้น มีอสรพิษมากมายที่กำลังเลื้อยเข้ามาไม่หยุด มากมายยั้วเยี่ยน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
“มันปิดทางเข้าเอาไว้ ไม่ปล่อยให้พวกเราหนีเลยสินะ!”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
หลี่ชิงหยางและเซียวจุ้ยจื่อที่ถือกระบี่ ฟันออกไปยังอสรพิษที่พุ่งเข้ามา ทว่าด้านหน้ายังมีอีกมากมายที่พุ่งเข้ามาไม่หยุด.
ทั้งสองที่จ้องมองไปยังทางเข้า ทันใดนั้นต้องสูดหายใจลึก.
เท่าที่มองเห็นเวลานี้ ฝูงอสรพิษมากมายเลื้อยเข้ามาด้วยความเร็ว จำนวนนั้นมากมายแทบปิดทางเข้าไปแล้ว!
...1000 ไม่ ๆ อาจจะ 800-900 อ๊าก!
“เจ้าสำนัก!”
หลี่ชิงหยางที่มุมปากกระตุก เอ่ยออกมาว่า “อสรพิษหลายตาจำนวนมาก!”
“หลีกทางให้ข้า!”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
หลี่ชิงหยางและเซียวจุ้ยจื่อหลีกทางอย่างรวดเร็ว ที่ด้านหน้าเป็นทางเข้า.
“กึก.”
จุนซ่างเซียวที่ก้าวออกไป วิชาลับบัญชาเพลิงที่ปะทับฝ่ามืออย่างรวดเร็ว ฝ่ามือสองข้างที่พุ่งไปยังทางเข้าออก ก่อให้เกิดเปลวเพลิงลุกไหม้ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว.
ฟู่ ฟู่---
เพลิงประณีตที่รวมตัวเป็นเสาเพลิง ปกคลุมทางเข้าออกเอาไว้ ลุกไหม้อย่างรุนแรง.
อสรพิษหลายตาที่คลานเข้ามา ยากจะทนความร้อนจากเปลวเพลิงได้ ร่างกายที่ลุกไหม้ ถูกเผาหายไปในทันที เหลือไว้เพียงแกนศิลาที่มีขนาดเท่ากับไข่กระจัดกระจายไปทั่ว.
เปลวเพลิงที่รุนแรงนี้ ทำให้พวกเขาผ่อนคลายใจขึ้นมา!
ทว่ายังไม่มีเวลาให้หลี่ชิงหยางได้ดีใจนานนัก พื้นที่รอบ ๆ ผนังถ้ำ ปรากฏงูหลายตาผุดออกมาในทันที.
บัดซบ!
พวกมันขุดดินได้!
ตูมมมม ----
ในเวลานั้น ที่ด้านซ้ายของผนังถ้ำที่พังลงมาทันที ปรากฏอสรพิษหลายตามากมายเต็มไปหมด ปกคลุมยั่วเยี้ยพันกันไปมา.
“ราชาอสรพิษหลายตา!”หลี่ชิงหยางที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
ครืน! ครืน! ครืน!
บนพื้นที่ผนังที่พังลงมา ราชาอสรพิษหลายตาตัวใหญ่ยักษ์ก็ปรากฏขึ้น.
ด้านหลังของมันนั้น มีอสรพิษหลายตามากมาย เพียงแค่มองคร่าว ๆ น่าจะมี 2,000-3,000 ตัว!
เห็นอสรพิษมากมาย แม้แต่ราชาอสรพิษ จุนซ่างเซียวและทุกคนบอกได้ทันที ทางเข้าที่ซับซ้อนมากมายนี้ เป็นฝีมือพวกมันแน่.
นี่ไม่ใช่แค่เหมืองศิลาวิญญาณ แต่ยังเป็นรังของอสรพิษขนาดใหญ่ด้วย!
