Chapter 428 ใครลงนรก.
ขณะกลุ่มของจุนซ่างเซียวนำ AK47 สามประบอกชี้ไปยังกลุ่มคนชุดดำ หัวหน้าคนชุดดำและลูกน้องที่กลายเป็นโง่งม.
ในมือของคนเหล่านี้คืออะไรกัน?
หน้าไม้แบบใหม่รึไง?
รูปร่างแปลก ๆ ไม่เคยเห็น นี่ต้องการนำมันมาขู่ข้าอย่างงั้นรึ?
หากเป็นอาวุธลับจริง ทว่ามันเป็นอาวุธลับที่สั้นไปหน่อยหรือไม่?
“ไอ้หนู.”
หัวหน้าชายชุดดำกล่าวหยัน “เอาอะไรมาขู่ คิดว่าใครจะกลัวกัน?”
AK47 ที่ดูแปลกประหลาด ไม่เคยมีใครเคยเห็นหน้าไม้รูปร่างเช่นนี้มาก่อน.
จุนซ่างเซียวเอ่ย “บิดาจะให้โอกาสเจ้าและลูกน้อง ให้รีบไสหัวไป หรือว่ารอไปเที่ยวนรกก่อน.”
“อิ อิ อิ อิ.”
หัวหน้าชายชุดดำที่หัวเราะออกมาอย่างแปลกประหลาด “ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่รู้จักว่าในมือของลูกน้องของข้า คือหน้าไม้ระเบิดปิศาจ ลูกดอกที่ยิงออกไปนั้น มีพลังอย่างน้อยลูกล่ะ 50,000 จิน.”
อาจารย์ยุทท์ระดับปลายทั่วไป มีพลังเท่ากับ 50,000 จิน.
ลูกดอกลูกหนึ่งที่มีพลังขนาดนั้น แน่นอนว่าเป็นพลังที่ไม่ธรรมดาแน่.
สิ่งสำคัญที่สุด ลูกน้องของเขา 40-50 คน ต่างก็ถือหน้าไม้พร้อมยิงออกมาพร้อม ๆ กัน.
หากปล่อยออกมาแล้ว แน่นอนว่าพลังทำลายย่อมไม่ธรรมดาแน่.
ปกติแล้วหน้าไม้ระเบิดปิศาจนั้นมีราคาแพงมาก ซึ่งลูกดอกแต่ละลูกนั้นต้องหลอมขึ้นมาด้วยแกนผลึกระดับสูง.
ลูกดอกหนึ่งลูกมีราคาเท่ากับศิลาวิญญาณก้อนหนึ่ง.
เหล่าผู้ฝึกตนทั่วไปในทวีปชิงหยุน ไม่มีทางที่จะมีอุปกรณ์เช่นนี้ เพราะว่ามันมีต้นทุนสูงมากในการใช้งาน.
แม้แต่ในกองทัพเอง จะใช้เพียงแค่ทำลายประตูเมืองเท่านั้น.
“50,000 จินอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวเอ่ยออกมาเล็กน้อย “อ่อนด๋อย.”
ปืนในมือเขาที่ใช้แกนผลึกระดับสูง อย่าว่าแต่ 50,000 จินเลย แม้แต่ 100,000 จินก็ยังโจมตีออกมาได้.
นอกจากนี้หนึ่งแกนผลึกระดับสูง ยังสามารถโหลดเข้าไปในแมกกาซีได้ถึงสองปลอก ถือว่าต้นทุนในการยิงนั้นคุ้มค่าเป็นอย่างมาก.
ในเวลานี้ ยังไม่มีใครโจมตีใคร ต่างก็เล็งไปยังกันและกัน ยังคงหยั่งเชิงกันอยู่!
สำหรับคนชุดดำหากว่าลงมือ!
เป็นไปได้ที่จะได้รับบาดเจ็บทั้งสองฝ่าย.
พวกเขาที่มีหน้าไม้ระเบิดปิศาจ กำลังข่มขู่เหล่ากลุ่มคนขี่หมาป่าให้ไปซะมากกว่า หากแต่คนเหล่านี้กับยังคงนิ่งงัน ทำให้พวกเขาโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.
เป็นความจริงว่าพวกเขาเสียดายลูกดอกระเบิดปิศาจมาก หาได้หวาดกลัวอาวุธของอีกฝ่าย.
“ฟิ้ว!”
หัวหน้าชายชุดดำที่ยกมือขึ้น แววตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร.
ภารกิจที่เขาได้รับมานั้น ไม่ว่าจะต้องจ่ายไปเท่าไหร่ ต้องทำให้สำเร็จ!
วูซซ! วูซซซ!
ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาที่มีมากกว่า 40 คน เพียงรับคำสั่ง ก็จะเหนี่ยวไกยิงทันที.
“ไอ้หนู.”
กลุ่มชายชุดดำที่แค่นเสียงเย็นชา “ไปลงนรกซะ.”
เขาที่โบกมือลง ออกคำสั่งยิง.
เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของพวกเขาที่เหนี่ยวไกยิงลูกดอกทันที.
“กวาดให้เหี้ยน!”
ในเวลานั้น จุนซ่างเซียวก็ออกคำสั่งเช่นกัน.
ปัง ปัง ปัง ปัง!
ปัง ปัง ปัง ปัง!
ปัง ปัง ปัง ปัง!-----
AK47 สามกระบอก ที่ปลดปล่อยห่ากระสุนออกไป ห้วงอากาศที่สั่นไหว เห็นเป็นริ้วแสง กระจายออกไปสามทิศทาง.
ลูกกระสุนที่ปลิวว่อนไปทั่วอากาศ!
“ตูมมม!”
“ตูมมม!”
“ตูมมม!”
อัตรายิงที่รวดเร็วอย่างที่สุด พลังเจาะทำลายสูงมาก กวาดออกไปอย่างดุร้ายรุนแรง กระสุนที่ยิงติดต่อกันไม่หยุดกม้วนม้วนไปทั่วกลุ่มคนชุดดำ.
กระสุนที่เข้าหน้าผากบ้าง อกบ้าง แต่ละคนที่ถูกยิง 3-4 ลูกแทบจะในทันที.
ในเวลานั้นกระสุนระเบิดปิศาจถูกยิงออกมาเช่นกัน ทว่ามันระเบิดก่อนที่จะไปถึงเป้าหมาย.
พลังระเบิดที่ระเบิดด้านหน้าพวกเขา พลังทำลายล้างที่ระเบิดติดต่อกันกลืนพวกเขาไปในทันที.
ปัง ปัง ปัง ปัง!
ปัง ปัง ปัง ปัง!
ตูมมมมมม -----
บนพื้นที่ราบ เสียงของปืนที่กระหน่ำยิงดังกึกก้อง ริ้วแสงที่กวาดไปรอบ ๆ พื้นที่.
ชายที่ได้รับบาดเจ็บนอนอยู่บนพื้น ดวงตาเบิกกว้างแทบหลุดออกมาด้วยความตกใจ.
แม้นว่าจะเห็นได้เพียงแค่ริ้วแสง ไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ทว่ากลุ่มคนขี่หมาป่าสามคน ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย พวกเขายังปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน.
อาวุธของพวกเขาที่ปลดปล่อยออกมานั้นราวกับลูกไฟมันมากมายที่สาดออกไปจำนวนมากในคราวเดียว ดูน่าเกรงขามจนทำให้เขาขนหัวลุก.
แก๊ก! แก๊ก! แก๊ก!
แมกกาซีที่หมดลูก จุนซ่างเซียวที่นำแกนผลึกใส่เข้าไปใหม่ ด้วยความเร็วสูง.
ฟิ้ว!
กระสุนที่ถูกเติมเต็ม พร้อมยิงชุดต่อไปได้.
การเคลื่อนไหวที่ต่อเนื่องรวดเร็ว ทำให้เจียงเซี่ยจ้องมองอยู่มุมปากกระตุกไปมา.
ในเวลานั้น หากว่ามีเพลงดังขึ้น คงจะทำให้เจ้าสำนักจุนดูเท่สุด ๆ.
เจียงเซี่ยที่กล่าวพึมพำไปมา “ปืนเหล่านี้เหมือนกับอาวุธลับ ทว่าพลังทำลาย ร้ายกาจกว่ามาก!”
แก๊ก แก๊ก แก๊ก!
หลี่ชิงหยางและเซียวจุ้ยจื่อโหลดกระสุนด้วยเช่นกัน.
เจ้าสำนักที่ยังไม่หยุด พวกเขาก็ต้องโหลดกระสุนเตรียมยิงต่อเช่นกัน.
หลังจากโหลดกระสุนเสร็จ จุนซ่างเซียวที่ยกปืนขึ้น มือข้างหนึ่งคีบบุหรี่ พ่นควันเป็นวง “เอาล่ะ พอแล้ว.”
หลี่ชิงหยางและเซียวจุ้ยจื่อก็เก็บปืนกลับมา.
แม้นว่าทั้งสองจะสามารถทนแบกรับแรงดีดได้ ทว่าเมื่อหยุดยิง มือทั้งสองข้างอดไม่ได้ที่จะสั่นไปมาเล็กน้อย.
อย่างไรก็ตาม สำหรับบุรุษแล้ว การได้ยิงปืนเช่นนี้...เป็นอะไรที่สุดยอดมาก!
......
เพียงไม่นาน ควันที่ค่อย ๆ สลายหายไป.
เหล่าคนชุดดำที่ถูกกวาดล้างจนเกลี้ยง นอนอยู่ในสภาพศพไม่ครบส่วน.
หลายคนที่ตายอย่างอนาถ แม้แต่ถูกสังหารด้วยการระเบิดของหน้าไม้ปิศาจระเบิดของตัวเองด้วยซ้ำ.
โลหิตที่ไหลนองมารวมกัน.
ลมหนาวที่พัดผ่าน กลิ่นคาวโลหิตที่แพร่กระจายออกไป!
“พรึด โครม!”
หัวหน้าชายชุดดำที่ขาอ่อนลงทันที เขาที่นั่งลงในบ่อโลหิต ใบหน้าบิดเบี้ยว ตกใจหวาดผวาและหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
เป็นไปได้ว่าอีกฝ่ายจงใจสังหารเพียงลูกน้องของเขา ทำให้เขาเวลานี้ยังหายใจอยู่.
อย่างไรก็ตาม.
ถึงมีชีวิต ก็แทบไม่ต่างจากตายไปแล้ว.
เพราะว่าการโจมตีของอีกฝ่ายเมื่อครู่ ทั้งรวดเร็วและรุนแรงเป็นอย่างมาก เขาที่สัมผัสได้ถึงกับขนลุก ราวกับว่าตัวเองอยู่ในขุมนรก!
เขามีระดับบ่มเพาะอาจารย์ยุทธ์ขั้นปลาย ทว่ามีพรสวรรค์ชั้นกลางเท่านั้น อาวุธที่ยิงมาเหล่านั้นเพียงพอจะสังหารเขาได้อย่างง่ายดาย!
“กึก! กึก.”
ราชาหมาป่าที่ก้าวออกไป.
จุนซ่างเซียวถือ AK47 ข้างเดียว ก่อนที่จะเล็งปากกระบอกปืนไปที่หน้าผากของอีกฝ่าย กล่าวออกมาเล็กน้อย “เจ้าเชื่อไหมว่า ข้าสามารถระเบิดสมองของเจ้าได้ในทันที?”
ปากกระบอกปืนที่ยังคงร้อนแผ่ไอร้อนออกมา หัวหน้าโจรชุดดำที่ใบหน้าบิดเบี้ยวขึ้นมาในทันที.
อย่างไรก็ตาม!
เขาที่ไม่กล้าขยับเลยแม้แต่น้อย เพราะรับรู้ถึงพลังของ AK47 แล้ว!
“สหาย....สหาย....”หัวหน้าชายชุดดำที่เอ่ยเสียงสั่น กล่าวออกมาเบา ๆ “มี...มีอะไรพูดกันดี ๆ.....”
“ลงนรกไปขอกับยมบาลก็แล้วกัน.”
เสียงของจุนซ่างเซียวที่เต็มไปด้วยความเย็นชา ก่อนเหนี่ยวไก “ปัง”สมองที่ระเบิดกระจายเป็นลูกแตงโมถูกเจาะ.
“พรึด โครม!”
หัวหน้าชายชุดดำที่คว่ำนอนไปบนพื้น กล้ามเนื้อที่กระตุก เพลิงจากกระสุนที่ยังคงลุกไหม้ไปบนเนื้อของเขา.
นับตั้งแต่ที่คนเหล่านั้นปล่อยอาวุธลับออกมา ก็ได้กระตุ้นความโกรธของจุนซ่างเซียวแล้ว.
หากข้าและศิษย์อ่อนแอ เพียงแค่ผ่านทางมาเท่านั้น คงถูกพวกเจ้าสังหารไปหมดแล้ว เขาคงได้แต่กล่าวแค้นบอกเล่าต่อยมบาลเท่านั้น.
ถึงชายชุดดำจะจ่ายหนึ่งร้อย หรือจ่ายหนึ่งพันศิลาวิญญาณ ผลสุดท้ายก็มีแค่ความตายที่รออยู่.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
หลี่ชิงหยางและเซียวจุ้ยจื่อที่กระโดดลงจากหมาป่าเฮอริเคน จากนั้นก็เริ่มเก็บทรัพย์สินจากศพ.
จุนซ่างเซียวที่เดินมาอยู่ด้านหน้าชายบาดเจ็บ พร้อมกับถือ AK47 กล่าวออกมาอย่างไร้อารมณ์ “คนที่ไล่ล่าเจ้าตอนนี้ ถูกจัดการหมดแล้ว เจ้าปลอดภัยแล้ว ตอนนี้ส่ง 1000 ศิลาวิญญาณมาได้แล้ว.”
“สหายน้อย......”
ผู้ฝึกยุทธ์ที่ได้รับบาดเจ็บ มุมปากกระตุก กล่าวเสียงอ่อน “ข้า....ข้าไม่มี....”
“ไม่มีอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวที่ขมวดคิ้วแน่น.
“.....”ผู้ฝึกยุทธ์ที่บาดเจ็บที่กลายเป็นเงียบไปในทันที.
“ฟุบ!”
จุนซ่างเซียวที่ยื่นปลายกระบอกปืนไปยังหน้าผากของเขาทันที พร้อมกับกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เจ้ากำลังล้อข้าเล่นอย่างงั้นรึ?”
มารดาเถอะ.
เพียงแค่ 1000 ศิลาวิญญาณ เท่ากับข้านั้นยั่วยุนิกายระดับห้า เจ้ากับบอกว่าล้อข้าเลยรึ? นี่เห็นว่าข้ามีฉายาวีระบุรุษผู้กล้า แล้วจะทำให้เจ้ารอดอย่างงั้นรึ?
ชายที่บาดเจ็บที่รู้ถึงพลังของอาวุธนี้ดี เร่งรีบกล่าวออกมาว่า “ข้ามี! ข้ามีก้อนหนึ่ง!”
“เจ้าล้อข้าเล่นแล้ว.”
ปัง------
