บทที่ 104 โปรยลูกบอลเป็นกองทหาร
บทที่ 104 โปรยลูกบอลเป็นกองทหาร เตียวโป้แค่นเสียงอย่างเย็นชา “มันก็แค่ขยะ ตายไปซะก็ดี!” อู๋ฉีถอนหายใจพูดว่า “เฮ้อ...ช่างน่าสลดใจ!” อู๋ฉีไม่ได้ขึ้นม้า เขาตบหัวมันเบาๆ ม้าตัวนี้คุ้นเคยกับเขาเป็นอย่างดี เข้าใจความหมายของเขา จึงวิ่งกลับไป อู๋ฉีเรียนรู้บทเรียนจากชะตากรรมของเกาเซินเมื่อครู่ บางครั้งการขี่...