ตอนที่ 31 ผลการพิจารณาคดีของ ฟาง ซินอี๋
“งานเลี้ยง?”
ซูเหวิน ขมวดคิ้ว ปฏิกิริยาแรกของเขาเลยคือ ขี้เกียจไป
“ครับ บริษัท เทคโนโลยี ฮุยหวงของเราได้พัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่เมื่อเร็วๆ นี้ ดังนั้นบริษัทจึงเตรียมจะจัดงานเลี้ยงฉลอง…”
ถัง จื้อตง กล่าวอธิบาย
“ที่จริง.. แม้ว่าวันนี้ ถ้า ประธานซู ไม่ได้เจอกับพวกเรา ผมเองมีแผนที่จะโทรเชิญคุณเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงนี้อยู่แล้วครับ”
ถัง จื้อตง พูดต่อ ทั้งน้ำเสียงเต็มไปด้วยการเอาใจอีกฝ่าย
แต่ เขา.. ก็ไม่ได้โกหกเช่นกัน
การเชิญ ซูเหวิน มาเข้าร่วมงานเลี้ยงของบริษัทตัวเองเป็นแผนการที่เขาคิดไว้แล้วตั้งแต่แรก เพียงแต่ยังไม่ทันได้มีเวลาโทรเท่านั้นเอง
“จริงสิ ประธานซู มันก็อย่างคำที่ว่า ญาติที่อยู่ไกลไม่สู้คนบ้านใกล้เรือนเคียง” (1)
“คุณเป็นเพื่อนบ้านของตระกูลถัง ของเรา อีกอย่าง ตระกูลถัง ของเราเองหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณจะสามารถมาเข้าร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้ได้”
หญิงชราตระกูลถัง ที่เงียบขรึมมาตลอด กลับยิ้มหวานขึ้นมา ..อย่างไม่เหลือเค้าเดิมจากเมื่อครั้งก่อน
ซูเหวิน พยักหน้า และเขาเข้าใจว่าพวกเขากำลังหมายถึงอะไร..
นี่เป็นเพราะสิ่งนี้เกิดขึ้นในครั้งที่แล้วที่ อ่าว ไห่หยุน ที่อีกฝ่ายทำให้เขาไม่มีความสุข อีกฝ่ายจึงมีความคิดที่จะใช้งานเลี้ยงครั้งนี้ เพื่อบรรเทา และสานความสัมพันธ์ระหว่างเรา!
ทันใดนั้นเสียงแจ้งเตือนระบบก็ดังขึ้น
“ติ๊ง!”
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่กระตุ้นภารกิจสำเร็จ”
“ภารกิจระบบ : ยอมรับคำเชิญจากตระกูลถัง ร่วมงานเลี้ยงเฉลิมฉลองที่จัดขึ้นโดยบริษัท เทคโนโลยี ฮุยหวง”
“รางวัลสำหรับภารกิจ : Lamborghini Veneno มูลค่า 45 ล้านหยวน”
“Koenigsegg Gemera มูลค่า 23.88 ล้านหยวน”
“Lotus Evija มูลค่า 19.88 ล้านหยวน”
“มีภารกิจด้วยเหรอ?” ดวงตาของ ซูเหวิน เปล่งประกาย และเขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นทันที
พูดตามตรง เดิมที ซูเหวิน ไม่อยากเข้าร่วมงานเลี้ยงนี้
แต่ในเมื่อมีภารกิจ นั่นมันก็จะเป็น ..อีกเรื่องหนึ่ง
ทั้งสามคันนี้เป็นซุปเปอร์คาร์ระดับท็อปที่มีมูลค่าหลายสิบล้าน และหนึ่งในนั้นก็ไม่ได้แย่ไปกว่า Aston Martin One-77 ด้วยซ้ำ ไม่เปล่าประโยชน์!
และอย่าลืมว่า ..ยุงตัวเล็กแค่ไหนมันก็ยังมีเนื้อ (2)
ครั้น ซูเหวิน กำลังจะตอบตกลง ระบบก็แจ้งเตือนขึ้นอีกครั้ง
“ภารกิจรอง : เชิญ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย เป็นคู่ควง และเข้าร่วมงานเลี้ยงฉลองด้วยกัน”
“รางวัลภารกิจ : ได้รับเสียงที่เป็นธรรมชาติ และสุดยอดเทคนิคการร้องเพลงระดับโลก”
ซูเหวิน : “......”
แมร่ง ..อะไรวะ?
และนี่มันรางวัลเชี้ยอะไร?
คราวที่แล้ว เป็นทักษะการทำอาหาร และครั้งนี้เป็นเทคนิคการร้องเพลง
ท้ายที่สุด ทักษะการทําอาหารมันดี มีประโยชน์มากในชีวิตประจําวัน ..แต่เทคนิคการร้องเพลงนี้นำไปใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง?
“การร้องเพลงก็เป็นวิธีหนึ่งในการเสริมสร้างบุคลิกตัวเอง”
ระบบกล่าวปลอบใจ ซูเหวิน..
ซูเหวิน รู้สึกพูดไม่ออก : “โอเค รับภารกิจ”
ยังไงระบบก็ให้รางวัล และเขาเองก็ปฏิเสธไม่ได้ใช่ไหมล่ะ?
ส่วนการเชิญ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย.. ด้วยความสัมพันธ์ในปัจจุบันของเขากับอีกฝ่าย ตอนนี้ ..ดูไม่น่าจะมีปัญหาอะไร
เมื่อคิดเรื่องนี้ จู่ๆ ซูเหวิน ก็เงยหน้าขึ้นมามองไปที่ ถัง จื้อตง : “ในเมื่อ ประธานถัง เชิญแล้ว เช่นนั้นผมก็ไม่ขัดข้อง ไม่ทราบว่างานเลี้ยงฉลองที่ว่าจะจัดขึ้นเมื่อไหร่ครับ?”
“วันเสาร์นี้ เวลา 19.00 น. ครับ”
ถัง จื้อตง ตกตะลึงก่อนครู่หนึ่ง แล้วจึงพูดด้วยรอยยิ้มออกไปทันที
ตั้งแต่แรกเขาตั้งใจจะเชิญ ประธานซู ให้เข้าร่วมงานเลี้ยงเฉลิมฉลอง แต่เขาก็ไม่ได้คาดหวังมากนัก
หลังจากเหตุการณ์ครั้งก่อนที่ไม่เป็นที่พอใจ และใครเผชิญที่กับสถานการณ์แบบนั้นต่างก็รู้สึกว่ามันน่ารําคาญทั้งนั้น จริงมั้ย?
แต่คิดไม่ถึงเลยว่า ประธานซู จะตอบรับคําเชิญของเขาในครั้งนี้จริงๆ ซึ่งตอนนี้ มันแสดงให้เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกประหลาดใจแค่ไหน
ยังรวมไปถึง หญิงชราแห่งตระกูลถัง ที่รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน
เห็นได้ชัดว่าเธอก็ไม่ได้คาดคิดว่าการส่งคำเชิญถึง ประธานซู ให้เข้าร่วมงานเลี้ยงจะเป็นไปอย่างราบรื่นเช่นนี้
“ประธานซู ขอบคุณมาก ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากจริงๆ”
“งานเลี้ยงเฉลิมฉลองของบริษัทครั้งนี้ การได้คุณเข้าร่วมก็จะทำให้งานนี้ในคืนนั้นสว่างไสวขึ้นอย่างแน่นอน!”
ถัง จื้อตง พูดด้วยรอยยิ้ม และน้ำเสียงของเขาดูตื่นเต้นมาก
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้พูดโกหก..
คุณลองคิดดูสิว่า บริษัท เทคโนโลยี ฮุยหวง จัดงานเลี้ยงฉลองขึ้นที่ โรงแรมฮิลส์ และแม้แต่ ท่านประธานของ โรงแรมฮิลส์ ก็มาเข้าร่วมงานด้วยตัวเอง แล้วที่นี่.. ยังมีเรื่องอะไรที่ให้เกียรติมากกว่านี้อีกไหม?
ในขณะที่ครอบครัวถังกำลังมีความสุข ผู้จัดการร้านอาหารก็รีบเดินตรงเข้ามาทางนี้พร้อมกับของขวัญเต็มมือ
บรรจุภัณฑ์ที่ใช้ห่อของขวัญเหล่านี้ดูมีความงดงามมาก ในที่นี่มีทั้งนม ช็อคโกแลต และเหล้าชั้นดี
“ประธานซู นี่เป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของทาง ภัตตาคาร เซียนผิ่นซวนของเรา และขอ ประธานซู อย่าได้รังเกียจ และโปรดรับของขวัญเหล่านี้ไว้ด้วยครับ”
ผู้จัดการมอบของขวัญให้กับ ซูเหวิน ด้วยความเคารพ และกล่าวด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า
ในความเป็นจริง ภายใต้สถานการณ์ปกติ แม้แต่สมาชิกระดับซูพรีมที่เติมเงินหนึ่งล้านก็ไม่สามารถรับของขวัญมากมายขนาดนี้ได้
แต่วันนี้ สถานะของอีกฝ่ายไม่ง่ายเลย แม้แต่ ประธานถัง ก็ยังต้องการผูกมิตรกับอีกฝ่าย แน่นอนว่าผู้จัดการอย่างเขาย่อมอยากผูกมิตรที่ดีกับอีกฝ่ายด้วยเช่นกัน ดังนั้นจึงเพิ่มของขวัญขึ้นอีกเล็กน้อย
และหากมองให้ดีๆ ก็จะพบว่า ช็อกโกแลต นม หรืออะไรก็ตามเหล่านี้เป็นสินค้าระดับไฮเอนด์ทั้งนั้น
โดยเฉพาะ อู่เหลียงเย่ (五粮液) สองขวดนั้น ซึ่งหากประเมินแล้วน่าจะมีราคาขวดละหลายพันหยวน
“อืมม.. ขอบคุณมาก ของไม่น้อยจริงๆ”
เมื่อมองไปที่ของขวัญในมือของอีกฝ่าย ซูเหวิน ก็ประหลาดใจเล็กน้อย และกล่าวขอบคุณอีกฝ่ายหนึ่ง จากนั้นเอื้อมมือไปรับของขวัญเหล่านั้น
เฉินหมิง และจูเหยี่ยน ที่อยู่ข้างๆ ก็ฉลาดมาก รีบเข้าช่วย ซูเหวิน รับมาด้วยรอยยิ้มกริ่ม พวกเราเป็นเพื่อนที่ดีก็ย่อมต้องช่วยเพื่อนแบ่งเบาภาระ แน่นอนว่าของมากขนาดนี้ที่ไหนคนอื่นจะถือคนเดียวไหว
หลังจากนั้น ทุกคนก็คุยกันอีกสองสามคํา ซูเหวิน จึงพาเพื่อนๆ ออกจาก ภัตตาคาร เซียนผิ่นซวน…
หลังจากออกจาก ภัตตาคาร เซียนผิ่นซวน ซูเหวิน มองดูเวลา เวลานี้ 2 ทุ่มกว่าได้ ยังพอมีเวลาอยู่
จากนั้นเขาก็เรียก ตีตี (Didi) สองคัน และพาเพื่อนๆ ไปเดินเที่ยวเล่นในย่านที่คึกคักอื่นๆ
และได้แวะซื้อขนมขบเคี้ยวมาไม่น้อย จนถึงเวลา 5 ทุ่ม ทุกคนจึงเดินทางกลับมหาลัย…
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวก็ผ่านไปหลายวันแล้ว
วันนี้เขาได้รับโทรศัพท์จาก ทนายโจว โดยเขากล่าวว่า คดีของ ฟาง ซินอี๋ นี้จะได้รับการพิจารณาในชั้นศาลวันนี้
ในเรื่องนี้ ซูเหวิน ตอบสนองอย่างแข็งขัน โดยไม่มีความคิดเห็นใดๆ
ดังนั้นเขาไม่ได้เข้าเรียนในวันนี้ไปอีกวัน และขับรถ Aston Martin ไปยังศาล
เนื่องจากคดีนี้เรียบง่ายมาก และไม่จําเป็นต้องมีการทบทวน จึงมีการประกาศผลโดยตรงออกมาทันที หลังจากเข้าสู่การพิจารณาของศาล
ในที่สุดศาลก็ตัดสินให้ ฟาง ซินอี๋ ชดใช้ค่าเสียหายทางจิตใจให้ ซูเหวิน เป็นจำนวน 20,000 หยวน และจ้าวเชี่ยน ชดใช้ค่าเสียหายทางจิตใจให้ ซูเหวิน 10,000 หยวน
และทั้งคู่ถูกตัดสินจำคุกเป็นเวลา 30 วัน
สําหรับผลลัพธ์นี้ ซูเหวิน ค่อนข้างพอใจ..
ดูเหมือนว่าทนายความทั้งสองคนที่ รองจาง (รองประธาน ฉาง จางไค) เชิญมานั้นจะมีความสามารถจริงๆ
“ทนายโจว ทนายเจิ้ง วันนี้ต้องขอบคุณพวกคุณสองคนแล้ว”
เมื่อเดินออกจากศาล ซูเหวิน มองไปที่ทนายความทั้งสอง และกล่าวขอบคุณจากใจจริง
ในครั้งนี้ นับว่าเป็นการลงโทษเล็กน้อยสำหรับผู้หญิงสองคนนั้น และเพื่อให้พวกเธอสัมผัสถึงผลกระทบที่พวกเธอได้หว่านเอาไว้ด้วยตัวเอง
“ที่ไหนกัน มันนับว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งมากกว่าสำหรับเราที่ได้รับใช้ ประธานซู”
ทั้งสองไม่กล้าที่จะละเลย พร้อมกับกล่าวตอบรับด้วยรอยยิ้มทันที
“อืม ในเมื่อเรื่องทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว ผมอยากจะเชิญพวกคุณทั้งสองไปดื่มชาด้วยกันสักแก้ว พวกคุณสนใจไหมครับ?”
ทันใดนั้น ซูเหวิน ก็พูดขึ้น
“ประธานซู เชิญทั้งที เราจะกล้าปฏิเสธได้อย่างไร?”
ทั้งสองคนที่ได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะมีความสุข
ประธานซู มีสถานะอะไร แล้วการที่เขาให้เกียรติด้วยการเชิญพวกเขาดื่มชา พวกเขาจะกล้าปฏิเสธได้อย่างไร?
ส่วนทางด้าน ซูเหวิน เองเขารู้สึกว่าที่นี่อยู่ไม่ไกลจาก โรงน้ำชา เซียนเฮ่อ ซึ่งอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ลี้ เป็นเวลาที่เหมาะสมพอดี ได้ดื่มชา และจ่ายค่าตอบแทนให้กับพวกเขา
พูดพลาง พวกเขาก็เดินไปที่ลานจอดรถ…
ถนนกว่างหยวน โรงน้ำชา เซียนเฮ่อ
โรงน้ำชา เซียนเฮ่อ เป็นสถานที่ที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน และมีชื่อเสียงอย่างมากในเมืองม่อ
แม้จะแตกต่างไปจากยุคสมัยใหม่ในปัจจุบันของเมืองม่อมาก แต่เนื่องจากรสชาติ และกลิ่นอายบรรยากาศโบราณก็ยังคงเป็นที่ชื่นชอบของผู้คนจำนวนมาก
ผู้คนที่มาดื่มชาที่ร้านน้ำชาทุกวันก็ยิ่งหลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย
ในเวลานี้ Aston Martin ที่สุดหรู สุดเท่คันหนึ่ง ค่อยๆ ขับเข้ามาจอดอยู่ที่หน้าโรงน้ำชา
ขณะเดียวกันมีรถเก๋งอีกสองคันขับตามมาถึง..
จากนั้น ซูเหวิน ก็ลงจากรถ ทนายโจว ทนายเจิ้ง ก็เดินลงจากรถเช่นกัน จากนั้นพวกเขาก็พากันเดินเข้าไปในโรงน้ำชาด้วยกัน
แต่อย่างไรก็ตาม ซูเหวิน ไม่รู้เลยว่า เวลานี้.. เซี่ย เฉิงตง พ่อของเพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ก็อยู่ในโรงน้ำชาแห่งนี้ด้วย
(1)[ญาติที่อยู่ไกลไม่สู้คนบ้านใกล้เรือนเคียง (远亲不如近邻)] ซึ่งหมายความว่า เมื่อมีเหตุฉุกเฉิน และคุณต้องการความช่วยเหลือ ญาติห่างๆ ก็ไม่สามารถให้ความช่วยเหลือได้ทันท่วงที เหมือนกับเพื่อนบ้านที่ใกล้ชิดกัน
ในขณะเดียวกัน ประโยคนี้ยังหมายความว่า เพื่อนบ้านมักจะมีปฏิสัมพันธ์กันมากกว่าญาติห่างๆ ซึ่งทำให้เพื่อนบ้านรู้สึกถึงการแสดงความรักได้มากกว่าญาติห่างๆ เป็นการแสดงออกทั่วไปที่ทำให้ผู้คนรู้สึกอบอุ่น และเป็นการแสดงออกถึงความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างเพื่อนบ้านด้วยกัน
(2)[ยุงตัวเล็กแค่ไหนมันก็ยังมีเนื้อ (蚊子再小也是肉)] - เป็นคำเปรียบเปรยว่า มีน้อยยังดีกว่าไม่มีเลย..