ตอนที่ 19 คำแนะของ คุณชายเซวีย และคุณชายอู๋

“ไอ้...ไอ้เด็กบ้านี่ นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร?”

เมื่อเพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ได้ยิน เธอก็โกรธมากจนเกือบจะสบถด่าออกไปแล้ว

เมื่อกี้ฉันโดน พี่หลิว เข้าใจผิด, ตอนนี้มาโดนลูกพี่ลูกน้องเข้าใจผิดอีก นี่คือจะไปปล่อยให้ฉันมีทางรอดเลยหรือไง?

เธอมองไปที่ ซูเหวิน และพูดไปด้วยสีหน้าที่แดงก่ำว่า : “นี่…คือลูกพี่ลูกน้องของฉัน เซี่ย เคอหมิง ปกติเขาก็เป็นแบบนี้ตลอด คุณอย่าไปสนใจเลยนะ”

“ไม่เป็นไร” ซูเหวิน ไม่สนใจเรื่องนี้

แต่ในใจเขาค่อนข้างเสียใจเล็กน้อยที่ทําให้ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย โดนเข้าใจผิดมากมายโดยไร้เหตุผลเช่นนี้ ซูเหวิน มอง เซี่ย เคอหมิง แล้วพูดว่า : “สวัสดี ผมเป็นเพื่อนร่วมชั้นของ ซินเหยา ซูเหวิน”

“ผมชื่อ เซี่ย เคอหมิง เรียกผมว่า เสี่ยวหมิง ก็ได้ครับ”

ลูกพี่ลูกน้องของ เซี่ย ซินเหยา มอง ซูเหวิน แล้วก็พยักหน้าตอบ

“เหลาเซี่ย ที่แท้นี่ก็คือลูกพี่ลูกน้องที่นายพูดถึงก่อนหน้านี้? เธอสวยมากก..”

ในเวลานี้ เพื่อนสองคนของ เซี่ย เคอหมิง ก็พูดขึ้นมา

เวลานี้พวกเขาพากันมองไปที่ เซี่ย ซินเหยา และดวงตาของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ในฐานะที่เป็นชายหนุ่มจากตระกูลที่ร่ำรวย แน่นอนว่าพวกเขาย่อมเคยเห็นสาวงามมามากมาย แต่คนที่มีความงามเช่นเดียวกับ คุณเซี่ย นี่นับว่าเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็น เธอสวยราวกับนางฟ้าเลย…

ทั้งคู่รู้สึกว่าหัวใจตัวเองเต้น ..ระรัวอยู่พักหนึ่ง

และเป็นธรรมดาที่พวกเขาย่อมมองไปที่ ซูเหวิน ที่ยืนอยู่ข้างๆ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย และเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายดูธรรมดามาก ทั้งการแต่งตัวก็ธรรมดาๆ พวกเขาจึงมีความรู้สึกรังเกียจขึ้นมาเล็กน้อยในใจ

แม้ว่าธุรกิจของครอบครัวพวกเขาสองคนจะไม่ใหญ่ และเทียบไม่ได้กับ ตระกูลเซี่ย แต่อย่างน้อยก็ถือว่า ร่ำรวย พวกเขาสวมใส่แบรนด์เนมที่มีราคาตั้งแต่หลายพัน ถึงหลายหมื่นหยวน

แต่เมื่อมองดูสภาพของอีกฝ่ายอีกครั้ง พวกเขาจึงรู้สึกไม่เข้าใจจริงๆ เลยว่าทำไม คุณหนูเซี่ย ถึงออกมาเที่ยวเล่นกับคนประเภทนี้ได้..

เซี่ย เคอหมิง ย่อมไม่รู้ว่าเพื่อนทั้งสองคนของเขาคิดอะไรอยู่ เห็นแต่เพียงพวกเขาชมลูกพี่ลูกน้องของตัวเองก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างภาคภูมิใจ แล้วพูดว่า : “ฉันพูดไม่ผิดใช่ไหมล่ะ? ฉันก็บอกกับพวกนายไปแล้วว่าลูกพี่ลูกน้องของฉันสวยมาก แต่ดูฉันบอกไปแล้วกลับไม่มีใครเชื่อ”

ทันใดนั้น เขามองไปที่ลูกพี่ลูกน้อง แล้วพูดว่า : “พี่สาว สองคนนี้เป็นเพื่อนของผม และเป็นเพื่อนร่วมชั้นด้วย คนนี้คือ คุณชายเซวีย เซวีย ชิงเสวีย จาก ไห่ซื่อ กรุ๊ป ส่วนคนนี้คือ คุณชายอู๋ อู๋ เทียนเฉิง จาก เหิงหยาง กรุ๊ป”

เขาชี้ไปที่เพื่อนทั้งสองคนที่อยู่ข้างๆ พร้อมกับกล่าวแนะนํา

เซี่ย ซินเหยา ยิ้มเล็กน้อยไปตามมารยาท มองดูพวกเขาทั้งสองแล้วพยักหน้าเพื่อเป็นการทักทายอีกฝ่าย

“เธออยู่เล่นกับเพื่อนของเธอที่นี่เถอะ พวกเรายังต้องไปซื้ออย่างอื่นอีก และกำลังจะขึ้นไปชั้นบนแล้ว”

จากนั้น เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ก็กล่าว…

เธอรู้สึกว่าตัวเองควรแยกตัวออกจากลูกพี่ลูกน้องของเธอจะดีกว่า ไม่งั้นหากอยู่ด้วยกันเกรงว่ามันจะดูน่าอึดอัดเปล่าๆ..

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ เซี่ย เคอหมิง จะพูด เพื่อนสองคนของเขาก็พูดขึ้นมาก่อนว่า

“คุณเซี่ย พวกคุณจะขึ้นไปชั้นบนเหรอ? พอดีเลยพวกเราก็เตรียมจะขึ้นไปเช่นกัน สู้เราทุกคนขึ้นไปด้วยกันไม่ดีกว่าเหรอ!”

“ใช่.. ถูกต้อง คุณ กับเคอหมิงก็คนกันเอง คนในครอบครัวเจอกันแล้วก็ต้องช่วยพูด ช่วยแนะกันไม่ดีกว่าเหรอ ..จะรีบแยกกันไปทำไม”

คุณชายเซวีย และคุณชายอู๋ พูดด้วยรอยยิ้มทันที

และมันไม่ง่ายเลยที่ทั้งคู่จะได้พบเจอกับหญิงสาวที่สวยงดงามขนาดนี้ แต่อะไรกันพวกเขาที่พูดคุยกับอีกฝ่ายได้แค่ไม่กี่คำก็ต้องแยกจากกันแล้ว ที่ไหนพวกเขาจะเต็มใจให้มันจบลงแบบนี้กัน?

ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็พากันขยิบตาส่งให้ เซี่ย เคอหมิง ไปด้วย

เซี่ย เคอหมิง รู้สึกพูดไม่ออกเล็กน้อย เพื่อนสองคนของเขามีนิสัยอย่างไรทำไมเขาจะไม่รู้ ปกติแล้วคนพวกนี้ก็เจ้าชู้มาก ลูกพี่ลูกน้องของเขาสวยขนาดนี้ มีหรือที่เขาจะไม่รู้ว่าพวกนี้ ..มันกำลังวางแผนอะไรอยู่

เดิมทีเขาตั้งใจจะเพิกเฉยต่อทั้งคู่ แต่เมื่อเขาเห็นผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ ลูกพี่ลูกน้องของเขา เขาก็เปลี่ยนใจอีกครั้ง

เขาเองอยากรู้มากๆ ว่า ผู้ชายแซ่ซู คนนี้ มีเวทมนตร์อะไรกันแน่ คาดไม่ถึงว่าจะเปลี่ยนแม้แต่นิสัยที่ไม่ค่อยสนิทสนมกับผู้ชายอย่างลูกพี่ลูกน้องของเขาได้ เขาเลยยิ้ม แล้วพูดไปว่า : “พี่สาว เพื่อนสองคนนี้ของผมพูดถูก นี่หากเราไม่ได้เจอก็ช่างมันเถอะ แต่ในเมื่อเจอกันแล้ว สู้ไปด้วยกันไม่ดีกว่าเหรอ!”

ในเวลานี้ ระบบก็ส่งเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในใจ(หัว)ของ ซูเหวิน

“ติ๊ง!”

“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ทําภารกิจ มาที่ เหม่ยซือ เฟอร์นิเจอร์ ซิตี้ สําเร็จ และประสบความสําเร็จในการเชิญ เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย ด้วยกัน”

“รางวัลภารกิจ : โรงน้ำชา เซียนเฮ่อ หนึ่งแห่ง เงินสด 30 ล้าน รางวัลได้ถูกโอนเข้าบัญชีธนาคารแล้ว โปรดตรวจสอบ”

ก่อน ซูเหวิน จะทันได้ดีใจ ระบบก็ได้ส่งเสียงแจ้งเตือนขึ้นอีกครั้ง

“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่กระตุ้นภารกิจสำเร็จ”

“ภารกิจระบบ : ยอมรับคําเชิญของ เซวีย ชิงเสวีย และอู๋ เทียนเฉิง ขึ้นไปชั้นบนเพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์ด้วยกัน และการซื้อเฟอร์นิเจอร์หนึ่งชิ้นขึ้นไปจะถือว่าเสร็จสิ้นภารกิจ”

“รางวัล : หลังจากทำภารกิจเสร็จสิ้น คุณจะได้รับทักษะเชฟระดับชั้นนำของโลก และทักษะการใช้มีดในระดับบนสุด และทักษะการชิมอาหารระดับบนสุด”

“ฉันเพิ่งทำเสร็จไปหนึ่งภารกิจ.. ก็ออกภารกิจใหม่มาอีกแล้ว ต้องบอกว่าระบบแจกจ่ายภารกิจได้ต่อเนื่องดีมากจริงๆ!”

ซูเหวิน อดไม่ได้ที่จะบ่น

“แล้วอะไร.. ทักษะเชฟระดับชั้นนํา? นี่คือต้องการให้ฉันเปลี่ยนอาชีพเป็นเชฟ?”

ซูเหวิน แขวะไปอีกครั้ง

ตอนนี้เขามีเงินแล้ว หากอยากกินอาหารอร่อยๆ ก็ไปที่โรงแรม หรือไม่ก็จ้างเชฟมืออาชีพ ทําเองแบบนี้ มันไม่ใช่ว่าถอดกางเกงแล้วผายลมเหรอไง? (ความหมายโดยรวมๆ คือ เสียเวลาครับ)

“โฮสต์ คิดผิดแล้ว ทักษะเชฟระดับชั้นนำของโลกนั้นเป็นทักษะพิเศษที่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มี ปัจจุบันในประเทศนี้มีเพียงสิบสองคนเท่านั้นที่มีทักษะเช่นนี้ และนำไปเทียบกับเชฟโดยทั่วไปไม่ได้”

“นอกจากนี้ทักษะใช่ว่ามีมากเกินไปจะเป็นภาระคุณ บางครั้งการมีทักษะอื่นๆ มากขึ้นก็สามารถทําให้หัวใจของคุณถูกเติมเต็มขึ้นได้เช่นกัน และบางทีคุณอาจจำเป็นต้องใช้มัน ..ในสักวันหนึ่งก็ได้”

“สําหรับการที่คุณจะเป็นเชฟ หรือไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับคุณ เพราะระบบไม่เคยแทรกแซงเสรีภาพของโฮสต์”

ระบบได้อธิบายออกมาอย่างต่อเนื่อง

“โอเค รับภารกิจ”

ซูเหวิน พยักหน้า และรู้สึกว่าสิ่งที่ระบบพูดก็ดูมีเหตุผล

จากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างสงบ แล้วพูดไปว่า : “เพื่อนร่วมชั้น เซี่ย น้องชายของคุณพูดถูก ทุกคนมาเพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์ และหากไปด้วยกันหลายๆ คนก็จะช่วยแนะนำกันได้ สู้เราไปดูของด้วยกันที่ชั้นบนเถอะ!”

“อา?”

เซี่ย ซินเหยา ถึงกลับหันไปมอง ซูเหวิน และอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง.. เพราะเธอไม่คิดว่า เพื่อนร่วมชั้น ซู จะมีความคิดนี้เช่นกัน

โอเค คนน้อยเคารพคนมาก ก็ได้ เธอยอมแพ้...

ไม่ใช่แค่เธอเท่านั้น แม้แต่ นายน้อยจากตระกูลที่ร่ำรวยทั้งสองคนที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามก็ไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้ ทั้งสองมองหน้ากัน และเผยให้เห็นแววตา และรอยยิ้มเย้ยหยันของกัน และกันทันที

เมื่อกี้พวกเขามองชายหนุ่มคนนี้ด้วยความไม่พอใจ และยังกลัวว่าจะหาโอกาสทุบตีอีกฝ่ายไม่ได้ แต่ไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะส่งมอบโอกาสนี้มาด้วยตนเองเช่นนี้

เดี๋ยวพอขึ้นไปซื้อเฟอร์นิเจอร์ที่ชั้นบน พวกเขาจะเลือกซื้อแต่ของที่มีราคาแพงเป็นพิเศษ มาดูสิว่า ซูเหวิน จะทําอย่างไร ทั้งหมดนี้ก็เพื่อที่พวกเขาจะทำให้อีกฝ่ายได้รู้ถึงช่องว่างความแตกต่างระหว่างคนจนกับคนรวย ฮึ คางคกอยากกินเนื้อหงส์…

“คุณชายทุกท่าน ชั้นสามนี้จะเป็นชั้นสุดท้ายของ เหม่ยซือ เฟอร์นิเจอร์ ซิตี้ ของเราแล้ว พวกคุณสามารถดูในชั้นนี้ก่อนได้…”

สองนาทีต่อมา คุณหลิว ก็พาทุกคนขึ้นไปที่ชั้นสาม

บนชั้นนี้มีเฟอร์นิเจอร์ที่สวยงามตระการตามากมาย ไม่ว่า เก้าอี้ไม้ โต๊ะกาแฟ โต๊ะไม้กลม โซฟาไม้ และอื่นๆ อีกมากมาย

สไตล์โมเดิร์น, สไตล์โบราณ, มีหลากหลายสไตล์ให้เลือก

“ที่นี่คุณมีเฟอร์นิเจอร์ตัวไหนแพงที่สุด ช่วยพาเราไปดูที”

ทันใดนั้น ชายหนุ่มคนนั้นที่ชื่อ เซวีย ชิงเสวีย ก็พูดขึ้น ดูเหมือนว่าเขาน่าจะเป็นคนที่ต้องการซื้อเฟอร์นิเจอร์

และจุดประสงค์ของการพูดแบบนี้ของเขา ก็ย่อมเพื่อต้องการจะสร้างความยากลำบากให้กับ ซูเหวิน ในภายหลัง

“คุณชายเซวีย คุณชายซู เชิญตามมาทางนี้คะ”

เมื่อเผชิญกับความต้องการของลูกค้า ในฐานะที่เป็นพนักงานขาย หลิวเฟิ่ง ก็ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ จึงนำพาทุกคนไปที่เฟอร์นิเจอร์ที่มีราคาแพงที่สุดของที่นี่ทันที