บทที่ 17 การลงโทษครั้งแรก

ข่าวความผิดพลาดในการจัดซื้อแพร่กระจายไปทั่วพระราชวังนกกระเรียนวิญญาณ ราวกับไฟป่า ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นศิษย์ธรรมดา ศิษย์ชั้นยอด หรือแม้แต่ศิษย์หลัก ทุกคนก็รีบวิ่งเข้ามา

ทุกคนที่มาถึงทันทีก็คุกเข่าลงโดยไม่ลังเลที่จะวิงวอนให้  ชูชิงเหอ

หนังศีรษะของ เว่ยเต๋อเฉียน รู้สึกเสียวซ่าในขณะที่เขาดูฉากนี้

เขาพบว่ามันยากที่จะจินตนาการได้ว่าคน ๆ หนึ่งจะทำให้ วังนกกระเรียน ทั้งหมดออกมาขอร้องเขาได้อย่างไร

ไม่เพียงแต่ เว่ยเต๋อเฉียน เท่านั้น แต่แม้แต่ผู้อาวุโสก็ตกตะลึง

แต่ท่ามกลางความตกใจ เขาก็รู้สึกมีความสุขมากขึ้น

ผู้อาวุโสที่รับผิดชอบรู้ว่า ชูชิงเหอ ได้รับความนิยมอย่างมากใน วังนกกระเรียน ชูชิงเหอได้ใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อช่วยศิษย์เขาในการเยี่ยมชมสุสานวิญญาณของเขาก่อนหน้านี้

แต่ตอนนี้เองที่ได้เห็นฉากนี้ ผู้อาวุโสผู้ดูแลก็ตระหนักว่าเขาประเมินชูชิงเหอต่ำไป

แบ่งปันความสุขง่าย แบ่งปันทุกข์นั้นยาก

หาก ชูชิงเหอ ได้รับรางวัลในวันนี้ และทุกคนมาแสดงความยินดีกับเขา ผู้อาวุโสคงไม่คิดอะไนมาก

แต่วันนี้ ชูชิงเหอทำผิดพลาดครั้งใหญ่ ด้วยความโกรธ เด็กเหล่านี้ควรรู้อารมณ์ของเขา ในอดีตเขาได้ลงโทษทุกคนที่ร้องขอความเมตตา

“ลุกขึ้นเถิดทุกท่าน! ใครก็ตามที่กล้าร้องขอความเมตตาจะถูกลงโทษเช่นกัน!” ผู้อาวุโสในข้อหาตะโกนอย่างดุเดือด

แต่ในขณะนี้ไม่มีใครยืนขึ้นเลย ทุกคนยังคงคุกเข่าอยู่กับที่ไม่ขยับเขยื้อน

ฉากนี้ทำให้ผู้อาวุโสในข้อหาตกใจมาก... แต่เขารู้สึกโล่งใจมากขึ้น

เมื่อเขาตะโกนคำเหล่านั้นเมื่อกี้ เขาต้องการดูว่าเมื่อเผชิญกับการลงโทษ คนเหล่านี้จะหันหลังกลับและจากไปเพราะความกลัว หรือพวกเขาจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องชิงเหอ น้องชายของพวกเขาอย่างแท้จริงหรือไม่

ตอนนี้ผู้อาวุโสในข้อหามีคำตอบของเขาแล้ว

เด็กคนนี้ ชูชิงเหอ...

นับตั้งแต่ก่อตั้งนิกายสวรรค์กว้างใหญ่ นับตั้งแต่การสร้าง พระราชวังนกกระเรียน ไม่เคยมีใครมีเสน่ห์เช่นนี้มาก่อน ซึ่งในช่วงเวลาอันสั้นนี้ทำให้ทั้ง วังนกกระเรียน เต็มใจยอมรับการลงโทษร่วมกันกับเขา!

แต่เมื่อพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว ผู้อาวุโสผู้ที่ดูแลก็เข้าใจว่า ชูชิงเหอ ไม่ได้ทำอะไรเลย... เขาเพียงแต่ยังคงซื่อสัตย์ต่อตนเอง แสดงความอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างที่สุดต่อพี่ชายทุกคน เขากระตือรือร้นที่จะทำงานที่ยากหรือน่าเบื่อหน่าย

จากลูกศิษย์ชั้นยอดไปจนถึงลูกศิษย์หลัก และแม้แต่ลูกศิษย์ส่วนตัวของเขาเองที่เกือบจะเป็นลูกศิษย์ส่วนตัวของปรมาจารย์นิกาย ถ้าเป็นคนอื่น พวกเขาจะไม่หยิ่งผยองถึงสวรรค์หรือ?

แต่ไม่ใช่ชูชิงเหอ เขายังคงเป็นน้องชายที่โดดเด่นในสายตาของทุกคน เขาไม่เคยเปลี่ยนทัศนคติต่อพี่ชายเพราะสถานะของเขาเอง แม้ว่าเขาจะได้พบกับลูกศิษย์ที่ธรรมดาที่สุดของ วังนกกระเรียน แต่ ชูชิงเหอ ก็จะทักทายพวกเขาด้วยความเคารพและเรียกพวกเขาว่าเป็นพี่ชายคนโต

ใครก็ตามที่ขอความช่วยเหลือจาก ชูชิงเหอ เขามักจะตอบสนองโดยไม่ลังเลใจ เขาจะทำในสิ่งที่คนอื่นไม่เต็มใจทำ และเขาไม่กลัวการทำงานหนัก

ชูชิงเหอ ผู้นี้มีอิทธิพลต่อ วังนกกระเรียน ทั้งหมดอย่างมองไม่เห็น และไม่ว่าใครใน วังนกกระเรียน จะทำผิดพลาด คนอื่น ๆ ก็ไม่กล้าขอร้อง แต่ ชูชิงเหอ ทำ

แม้ว่าเขาจะโกรธที่สุด เขาก็เคยกล่าวไว้ว่าถ้าใครกล้าเข้ามาขอร้องอีกครั้ง เขาจะไล่พวกเขาออกจากสำนักสวรรค์กว้างใหญ่

แต่ผู้เฒ่ายังคงจำการจ้องมองและคำพูดที่มุ่งมั่นของ ชูชิงเหอ

“ผู้อาวุโส หากการไล่ฉันออกจากนิกายสามารถบรรเทาความโกรธของคุณได้ โปรดไล่ฉันออกจากนิกายด้วย แม้ว่าพี่ใหญ่จะเป็นฝ่ายผิด แต่ความผิดพลาดโดยไม่ได้ตั้งใจก็ไม่ควรถูกลงโทษเช่นนี้ หากผู้เฒ่าต้องการลงโทษใครสักคน จงลงโทษฉัน! ได้โปรดไว้ชีวิตพี่ชายของฉันด้วย!”

นี่คือคำพูดของชูซิงเหอ ตั้งแต่ ชูชิงเหอ เข้ามาใน วังนกกระเรียน เมื่อใดก็ตามที่มีข้อผิดพลาดเกิดขึ้นโดยพี่ชาย ก็จะมีฉากที่ ชูชิงเหอ ขอร้องและเสนอให้รับการลงโทษแทน

ครั้งหนึ่ง...สองครั้ง...ทุกครั้ง...

ผู้เฒ่าจำไม่ได้ว่ากี่ครั้ง แต่ผู้เฒ่ารู้ว่าในวังนกกระเรียนวิญญาณ น้องชายชิงเหอ นั้นมีคำพูดติดปากทุกคนทุกวัน แม้ในที่ส่วนตัว เขาไม่เคยได้ยินใครพูดไม่ดีเกี่ยวกับชูซิงเหอเลย

ผู้อาวุโสของ วังนกกระเรียนวิญญาณ ก็รีบเร่งจากทุกทิศทุกทาง และเมื่อพวกเขาเห็นเหตุการณ์นั้น ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความตกใจ

แต่ในไม่ช้าผู้เฒ่าก็พูดขึ้น: "ผู้อาวุโส ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ คุณรู้จักนิสัยของ ชิงเหอ ดีที่สุด นี่เป็นครั้งแรกที่เขาจัดการเรื่องนี้ การทำผิดพลาดเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ต้องพูดถึง ชิงเหอ แม้แต่ตอนที่เรายังเด็ก เราก็ทำผิดไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่แล้ว ผู้อาวุโส การใช้คำสั่งสวรรค์กว้างใหญ่นั้นเป็นการละเมิดจริงๆ แต่เนื่องจากหัวหน้านิกายมอบความไว้วางใจให้คำสั่งสวรรค์กว้างใหญ่ให้กับชิงเหอ เขาไม่ได้บอกว่ามันไม่สามารถใช้ได้!”

“ถูกต้อง! ผู้นำนิกายไม่ได้บอกว่าไม่สามารถใช้งานได้ การพูดเช่นนี้ ชิงเหอ การใช้โทเค็นคำสั่งสวรรค์กว้างใหญ่ไม่ใช่อาชญากรรม ผู้เฒ่า ท่านยุ่งมากในช่วงนี้และ ครั้งนี้เด็กคนนี้ไม่เข้าใจกฎเกณฑ์จึงเกิดเรื่องขึ้น”

“เว่ยเต๋อเฉียน ชิงเหอบอกว่าตอนนั้นข้าไม่ว่างหรือเปล่า?” ผู้อาวุโสจ้องมองไปที่ เว่ยเต๋อเฉียน

“อา... ใช่... ใช่... ฉันจำได้ว่า ชิงเหอ พยายามตามหาท่านอย่างเต็มที่  แต่ไม่พบคุณ เขากลัวที่จะเลื่อนเวลาการจัดซื้อ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องใช้คำสั่งสวรรค์อันกว้างใหญ่  มันเป็นความผิดของฉันด้วย ฉันไม่ได้อธิบายให้น้องชายชิงเหอเข้าใจชัดเจน ดังนั้นจึงไม่ใช่ความตั้งใจของน้องชายชิงเหอที่จะทำเช่นนั้น!”

เว่ยเต๋อเฉียน พูดเรื่องไร้สาระล้วนๆ!

แต่ในขณะนี้ แม้ว่า เว่ยเต๋อเฉียน มีเซลล์สมองที่ทำงานเหลืออยู่แค่เซลล์เดียว เขาจะรู้ว่าเขาสามารถพูดอะไรและอะไรที่เขาไม่สามารถพูดได้

หากเขาอธิบายสถานการณ์ตามความเป็นจริง คนเหล่านี้จาก วังนกกระเรียน จะฉีกเขาเป็นชิ้น ๆ อย่างแน่นอน!

อย่าคิดเกี่ยวกับน้ำหนักของฉันที่มากกว่า 300 จิน มันไม่สามารถรองรับได้สักคน

สำหรับคนที่สามารถทำให้ วังนกกระเรียนวิญญาณ ทั้งหมดขอร้องเขาได้ คุณกล้าพูดจาไม่ดีกับเขาหรือไม่?

ผู้อาวุโสมองไปที่ เว่ยเต๋อเฉียน และเห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสพอใจกับคำตอบของ เว่ยเต๋อเฉียน อย่างมาก

ผู้ชมทั้งหมดพอใจมาก ยกเว้น ชูซิงเหอ!

ไอ้สารเลว... คุณกำลังพูดถึงบ้าอะไร? นั่นคือสิ่งที่ฉันทำในตอนนั้นจริงๆเหรอ?

ชูชิงเหอต้องการกระโดดขึ้นไปตบหน้าคนอ้วนคนนี้ แต่เขาทำอย่างนั้นไม่ได้ ฉากที่พี่ชายและผู้อาวุโสจำนวนมากร้องขอเขาในวันนี้ก็ทำให้ ชูชิงเหอ ตกใจอย่างมากเช่นกัน

ทุกคนมีสิ่งที่ควรทำและไม่ควรทำ เนื่องจากมีพี่ชายและผู้อาวุโสมากมายร้องขอเขา เขาจึงไม่สามารถพูดอะไรได้อีก

“ชูชิงเหอ!”

"ฉันอยู่นี่..."

“การใช้โทเค็นสวรรค์กว้างใหญ่โดยไม่ได้รับอนุญาตในนิกายกว้างใหญ่สวรรค์นั้นเป็นอาชญากรรมร้ายแรง อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาว่าคุณเพิ่งเข้าร่วมเมื่อเร็ว ๆ นี้และไม่คุ้นเคยกับกฎเพียงพอ ก็สามารถให้อภัยได้ แต่ความผิดพลาดจะต้องถูกลงโทษ คุณยินดีไหม ที่จะยอมรับมัน?”

“รางวัลจะต้องได้รับสำหรับความสำเร็จ และการลงโทษจะต้องได้รับสำหรับความผิดพลาด ฉันยินดีที่จะยอมรับการลงโทษใดๆ ได้โปรดผู้เฒ่า มอบการลงโทษของคุณ” ชูชิงหอรู้สึกตื่นเต้นในใจ!

สุดท้ายฉันจะต้องถูกลงโทษ!

“ดี ข้อผิดพลาดในการจัดซื้อนี้เป็นความรับผิดชอบของเฟิงเฟยด้วย เฟิงเฟยจะถูกลงโทษด้วยการลดทรัพยากรครึ่งปี”

“ขอบคุณท่านผู้อาวุโสสำหรับความเมตตาของท่าน” เฟิงเฟยแสดงความขอบคุณ ท้ายที่สุดแล้ว การลงโทษนี้... ในส่วนของวังนกกระเรียนที่ผลิตยา มันเป็นเพียงพิธีการเท่านั้น

“ชูชิงเหอ สำหรับการใช้โทเค็นสวรรค์กว้างใหญ่โดยไม่ได้รับอนุญาต เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์แล้ว คุณจะถูกกักขังอยู่ในวังโอสถเป็นเวลาสามเดือน ในช่วงเวลานี้ คุณจะได้รับอนุญาตให้กลั่นยาได้เท่านั้น และไม่สามารถก้าวออกจากวังโอสถได้ โทเค็นสวรรค์กว้างใหญ่จะถูกยึดคืนโดยนิกาย ฉันจะรายงานเรื่องนี้ต่อหัวหน้านิกาย”

“ขอบคุณผู้อาวุโสสำหรับความเมตตาของคุณ…” พี่ชายและผู้อาวุโสจำนวนนับไม่ถ้วนแสดงความขอบคุณต่อผู้อาวุโส และในที่สุด รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของทุกคน

ถูกกักขังอยู่ในวังโอสถเป็นเวลาสามเดือนเหรอ? การลงโทษนี้ไม่มีอะไรเลย น้องชายชิงเหอสามารถมุ่งความสนใจไปที่การปลูกฝังในวังโอสถได้เป็นเวลาสามเดือน นอกจากนี้ หากเขาต้องการอะไร พี่ชายคนโตของเขาก็ยังจัดหาให้เขาได้

ทุกคนยิ้ม... แต่ชูชิงเหอกำลังร้องไห้

แค่นี้เหรอ? ผู้เฒ่า... อย่างน้อยก็ช่วยถอนสถานะการเป็นศิษย์สายตรงของฉันได้ไหม?

การสูญเสียสถานะของลูกศิษย์สายตรงจะเลื่อนระดับให้ฉันเป็นขั้นห้าโดยตรง การถูกคุมขังหมายถึงอะไร?

แต่ตอนนี้ ชูซิงเหอไม่มีทางเลือก การคุมขังสามเดือนก็เป็นเพียงการคุมขังสามเดือน มันดีกว่าไม่มีอะไรเลย

ในเวลาเดียวกันกับที่คำพูดของผู้เฒ่าจบลง ชูชิงเหอรู้สึกตกใจในหัวของเขา และวินาทีต่อมา เข็มทิศแห่งความโชคร้ายที่ซ่อนอยู่ในใจของเขาก็เริ่มหมุนเป็นครั้งแรก

ตัวชี้หยุดอย่างรวดเร็วเมื่อถูกลงโทษจำคุกสามเดือน แสดงว่าภารกิจของเขาเสร็จสิ้นแล้ว และรางวัลก็ปรากฏต่อหน้าต่อตาของ ชูชิงเหอ

จากการกักขังสามเดือน รางวัลคือการฝึกฝนขั้นสูงสุดของปรมาจารย์การต่อสู้ระดับสอง...

ชูซิงเหอรู้สึกถึงพลังที่มองไม่เห็นที่ถูกปล่อยออกมาจากเข็มทิศ และพลังทางจิตวิญญาณของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาเพิ่งทะลุผ่านไปสู่ขั้นเริ่มต้นของระดับสอง และตอนนี้เขามาถึงจุดสูงสุดของปรมาจารย์การต่อสู้ระดับสองโดยตรง...

สุดยอด!

แม้จะกำไรเล็กน้อยแต่ก็ยังมีเนื้ออยู่ ในที่สุดฉันก็เห็นความหวัง!

ผู้อาวุโสใหญ่ หยิบโทเค็นของสวรรค์กว้างใหญ่ และออกจาก วังนกกระเรียน เรื่องนี้สำคัญเกินไปและต้องรายงานต่อหัวหน้านิกาย

พี่ชายหลายคนมาปลอบใจ ชูชิงเหอ

“ศิษย์น้องชิงเหอ มันเป็นความผิดของพี่เฟิง ฉันไม่ควรทำแบบนั้นตามเจตนาดีของคุณ!” เฟิงเฟยโทษตัวเอง

“พี่เฟิง คุณคิดผิดแล้ว มันเป็นความผิดของฉันเองที่ไม่ระวัง ซึ่งนำไปสู่ผลลัพธ์นี้ พี่ใหญ่ คุณเองก็ถูกลงโทษเพราะฉัน ฉัน... ฉัน…”

“อา... ศิษย์น้องชิงเหอ การลงโทษของศิษย์พี่เฟิงนั้นไม่มีอะไรเลย ที่อื่นไม่มีทรัพยากรสำหรับยาเหมือนที่ วังนกกระเรียน  ดังนั้น ศิษย์น้อง คุณไม่จำเป็นต้องตำหนิตัวเอง”

“ถูกต้อง ครั้งที่แล้วที่ฉันทำผิด และถ้าไม่ใช่เพราะน้องชายซิงเหอ ฉันคงถูกไล่ออกจาก วังนกกระเรียน”

“และฉัน... น้องชายซิงเหอ คุณเป็นคนชอบธรรมต่อพี่ชายของคุณมาโดยตลอด เราจะไม่ยืนเฉยและเฝ้าดูคุณถูกลงโทษ!”

“ถูกต้อง! ศิษย์น้องชิงเหอ ไม่ต้องกังวล สามเดือนจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพียงแค่มุ่งเน้นไปที่การเพาะปลูกใน วังโอสถ หากคุณต้องการอะไร เพียงแค่พูดคำนั้นมา แล้วเราจะจัดให้”

“ขอบคุณครับรุ่นพี่” ชูชิงเหอรู้สึกสะเทือนใจอย่างแท้จริงในขณะนี้

ผู้เฒ่าหลายคนมาปลอบใจ ชูชิงเหอ โดยส่วนใหญ่เตือนเขาว่าอย่าบ่นใด ๆ เกี่ยวกับการลงโทษจากผู้อาวุโสใหญ่ ตัวละครของผู้อาวุโสใหญ่ เขาหวังดีกับคุณย่างลึกซึ้งและทำให้คุณมีความรับผิดชอบ

ให้คุณมีความรับผิดชอบ... ชูชิงเหอ รู้สึกอยากจะถ่มน้ำลาย ถือเป็นการลงโทษหรือไม่?

การลงโทษที่ฉันต้องการไม่ใช่แบบนี้เลย...

ผู้อาวุโสใหญ่ เข้าไปในวังกว้างใหญ่เป็นการส่วนตัวและส่งคืนสัญลักษณ์ของสวรรค์กว้างใหญ่ ผู้นำนิกายก็ตกใจเช่นกันเมื่อเขาได้ยินเกี่ยวกับสถานการณ์ในเวลานั้น

ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับลูกศิษย์ที่จะมีกลุ่มคนอ้อนวอนแทนเขา แต่สำหรับลูกศิษย์ที่ทำให้ทั้ง วังกระเรียน ขอร้อง มันไม่น่าเชื่อเลย

เกี่ยวกับการลงโทษของผู้อาวุโสใหญ่ ปรมาจารย์นิกายกล่าวว่าเขาเข้าใจและเตือนผู้อาวุโสใหญ่ ให้จับตาดูเด็กตัวเหม็น ชูชิงเหอ ไม่เพียงแต่ในการเรียนรู้การเล่นแร่แปรธาตุเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการปลูกฝังเจตนารมณ์การต่อสู้ของสวรรค์อันกว้างใหญ่ด้วย

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ผู้อาวุโสใหญ่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกในที่สุด เขารู้ว่าเขาผ่านการทดสอบนี้ที่กำหนดโดยปรมาจารย์นิกาย

ท้ายที่สุดแล้ว ผู้อาวุโสใหญ่ เองก็รู้ดีว่าการลงโทษของเขานั้นไม่มีอะไรเลย ไม่ว่าผู้นำนิกายจะไม่พอใจหรือไม่ก็ตาม ความจริงที่ว่าผู้นำนิกายพูดเช่นนั้น บ่งบอกว่าเขาพอใจกับการกระทำของเขามาก

ข่าวแพร่กระจายอย่างรวดเร็วทั่วทั้งนิกายสวรรค์กว้างใหญ่

ความผิดของ ชูชิงเหอ และเหตุการณ์ที่ศิษย์ทุกคนของ วังกระเรียน คุกเข่าและอ้อนวอนทำให้หลายคนตกตะลึง

“ฉันจะบอกคุณให้ ถ้าฉันอยู่ที่นั่น ฉันจะขอร้องให้พี่ชายชิงเหออย่างแน่นอน!” ว่านหลินซึ่งปัจจุบันเป็นศิษย์ชั้นยอดของพระราชวังชิวหลินกล่าว ไม่ว่าพี่สาวและน้องสาวคนอื่น ๆ ของพระราชวังชิวหลัน จะคิดอย่างไร เธอก็สนับสนุน ชูชิงเหอ อย่างแน่นอน

“น้องชายชิงเหอเป็นคนชอบธรรมที่สุดเท่าที่ฉันเคยพบมา ไม่ต้องสงสัยเลยเกี่ยวกับการปฏิบัติต่อเพื่อนสาวกของเขา ฉันอาจไม่เก่งคำพูด แต่ถ้าน้องชายซิงเหอประสบปัญหา ฉัน ว่านหลิน แม้จะต้องเสี่ยงชีวิตของฉันก็จะช่วย!”

ว่านลินกลายเป็นแฟนคลับตัวน้อยของชูชิงเหอโดยไม่รู้ตัว...