บทที่ 088 – ราชา และ นายพลของเขา(1)
บทที่ 088 – ราชา และ นายพลของเขา(1) มันเป็นเวลารุ่งสางแล้ว แสงแดดยามเช้าสะท้อนแสงมัวสู่เปลือกตาผม มันได้เวลาที่ต้องตื่นแล้วตอนนี้ แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังคงดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดหัวแล้วซุกตัวลงไปที่เตียง มันเป็นเรื่องถูกต้อง พูดง่ายๆคือ ถ้ารู้สึกไม่ชอบก็แค่ผัดผ่อนมันไปก่อนก็ได้ ……นี่ไม่ฟังดูปรัชญาเกินไปเห...