ตอนที่ 36 มากับข้า! (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 11/04/2567)
ฟิ้ว ปึก! ปึก!
แต่ก่อนที่ฝ่ามือของชายชราจะถึงร่างกายของปลาปากเสีย ก็ได้มีบางสิ่งพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง พุ่งกระแทกเข้าใส่แขนของชายชราจนแขนข้างนั้นสะบัดไปอีกทางอย่างแรง ทำให้ปลาปากเสียได้จังหวะถอยหนีออกมา
“ใครกัน! บังอาจลอบโจมตีข้า” ชายชราใช้มืออีกข้างจับแขนข้างที่ถูกลอบโจมตี แขนข้างนั้นห้อยอยู่ข้างลำตัว ดูจากสภาพแล้วกระดูกน่าจะแตกหักจนหมด
“อืม พอใช้ได้อยู่เหมือนกันนะ เจ้าสิ่งนี้” เสียงของชายหนุ่มดังขึ้น ดึงดูดความสนใจของทุกสายตาให้หันไปมอง
ต้นเสียงเป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง ผิวกายขาวดุจหิมะ เส้นผมสีดำนิลเงางาม ดวงตาแดงดุจทับทิม สวมชุดคลุมยาวทั้งตัวลายต้นไม้สีเลือด กำลังยืนเล่นลูกหินกลมๆสองลูกอยู่ในมือ ดูเหมือนว่าจะเป็นของสิ่งนี้ที่ใช้โจมตีชายชราเมื่อสักครู่
“หืม เจ้าสิ่งนั้นมันคืออะไรกัน?” ชายชราจ้องมองลูกหินกลมๆในมือของชายหนุ่มเบื้องหน้าตาเขม็ง เขาลองใช้เคล็ดวิชาตรวจสอบก็ไม่อาจบอกได้ว่าของสิ่งนั้นคืออะไร แสดงว่าจะต้องเป็นสิ่งล้ำค่าอย่างแน่นอน!
“ขอบคุณที่ช่วยข้าไว้ขอรับ นายท่าน!” ปลาปากเสียรีบเดินไปอยู่ข้างกายของชายหนุ่มแล้วก้มตัวขอบคุณยกใหญ่
ผัวะ!
“เจ้า! ฉลาดเสียหน่อยสิ” ชายหนุ่มตบศีรษะปลาปากเสียอย่างแรง ทำเอามันมึนงงไปไม่น้อย
“ของวิเศษมีก็ใช้เข้าไปสิ” ว่าแล้วชายหนุ่มก็ใช้เคล็ดขายตรงส่งอมยิ้ม ลูกอม น้ำแดง อาหารปลา ยาลดไข้บรรเทาปวด เข้าปากของมันไปจนหมด
ร่างกายของมันค่อยๆลดขนาดลงจนกลับมามีขนาดเท่าตอนแรก แต่พละกำลัง ลมปราณ ฟื้นฟูกลับมาจนหมด ความเจ็บปวดต่างๆจางหายไป พิษปราณศพก็ถูกขับออกไปจากร่างจนหมด ตอนนี้เหมือนร่างกายของมันได้เกิดใหม่ก็ไม่เกินเลย
“ขั้นพลังปราณของข้า เลื่อนระดับแล้ว?!” ปลาปากเสียอุทานออกมาด้วยความตกใจ เหมือนว่าการได้ต่อสู้กับผู้ที่มีฝีมือเหนือล้ำกว่าตนจะทำให้มันได้รับสิ่งตอบแทนกลับมาไม่น้อย ผู้คนโดยรอบพากันตื่นตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนถึงขั้นลืมหายใจเลยทีเดียว
แค่กินของเหล่านั้นเข้าไปก็หายดีเป็นปลิดทิ้ง?
เลื่อนขั้นในทันที?
แล้วพวกข้าจะฝึกฝนให้เสียเวลาทำไมกัน!!
“เจ้า...เป็น เจ้านายของสัตว์เดรัจฉานนั่นรึ?” ชายชราเห็นภาพตรงหน้าจึงกล่าวถามออกมา ในใจเกิดความหวั่นเกรงขึ้นมาไม่น้อย แต่เขาก็ไม่หวาดกลัวที่จะต่อสู้ เพราะเขายังมีไพ่ตายอยู่อีก
“ใช่ หรือ ไม่ใช่ แล้วสำคัญอย่างไร?”
“ยังไงวันนี้เจ้าก็ต้องตายอยู่ที่นี่!” ชายหนุ่มกล่าวออกมาด้วยเสียงอันราบเรียบ ให้ความรู้สึกขนลุกไม่น้อย
“พวกเราต่างคนต่างไปจะดีกว่าไหม เจ้าไปทาง ข้าไปทาง” ชายชรากล่าวออกมา เขาไม่ต้องการเผยไพ่ในมือออกมาทั้งหมด
“วันนี้มีทางออกเดียว เจ้าตาย ข้าจากไป เก่งจริงก็เข้ามา!” ชายหนุ่มไม่สนข้อเสนอของชายชรา และกระดิกนิ้วกลางให้เป็นสิ่งแทนคำตอบ
“ปากดีไปเถอะ ขนาดเจ้าเดรัจฉานนั่นยังสู้ไม่ได้ เจ้าจะเอาอะไรมาฆ่าข้าได้กัน!” ชายชราคำรามออกมาเสียงดัง
“หลอมรวม! เคล็ดกลืนศพ!” พลันสิ้นคำกล่าวหนังสือเกาแก่สีดำสนิทที่ลอยตัวอยู่ก่อนหน้านี้ก็ปล่อยออร่าออกมามากยิ่งขึ้นไปอีก ชายชราเร่งพลังในร่างกายออกมาจนหมด
ซากศพที่รวมตัวกันก่อนหน้านี้เร่งความเร็วมากยิ่งขึ้น ในพริบตาเลือดเนื้อทั้งหมดที่อยู่ทั่วบริเวณก่อนหน้านี้ ก็พุ่งเข้าหลอมรวมกับชายชราในทันที
อ๊ากกกกก
ชายชรากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เคล็ดวิชาลับ กลืนศพ! เมื่อสำแดงเคล็ดวิชานี้ออกมา ซากศพ เลือดเนื้อ พลังปราณ ของก้อนศพที่เขารวบรวมไว้จะถูกดูดกลืนเข้ากับร่างกายของเขาจนหมด มันจะช่วยยกระดับพลังปราณ ความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อและเลือดได้เป็นปริมาณมหาศาล
แต่ความเสี่ยงของมันก็มีมากเช่นกัน เพราะเขาจะต้องแบกรับความเจ็บปวดอันมหาศาล เหมือนถูกเข็มทิ่มแทงทั่วทั้งร่างนับล้านล้านเล่ม วิญญาณถูกฉีกกระชากและหลอมรวมเข้าใหม่กับบรรดาเศษวิญญาณของเหล่าก้อนศพ ถ้าล้มเหลวตัวเขาก็จะเป็นเพียงร่างศพเคลื่อนที่ได้ซึ่งปราศจากวิญญาณอีกต่อไป!
“แฮ่ก แฮ่ก ข้า... ข้าทำสำเร็จรึ” เสียงที่ออกมาจากปากแทนที่จะเป็นเสียงแก่ชราเหมือนก่อนหน้านี้ กลับเป็นเสียงของชายหนุ่มผู้หนึ่งแทน
ภาพตรงหน้าทำเอาสายตาของทุกคนนิ่งอึ้งไปเลย ชายชราก่อนหน้ากลายเป็นชายหนุ่มผมยาวสลวยสีดำไปซะอย่างนั้น!
“ฮ่าฮ่า ข้า ข้าย้อนวัยกลับมาเป็นช่วงที่รุ่งโรจน์ที่สุดแล้ว!” ชายหนุ่มหัวเราะออกมาดังลั่น พร้อมปล่อยพลังปราณออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่เพียงแค่นั้นก็ทำเอาผู้คนโดยรอบพากันทรุดลงกับพื้นจนหมด ยกเว้นก็แต่เย่ซีและฟิชเท่านั้น
“หืม ระดับสี่ ขั้นสิบ อีกนิดเดียวก็จะระดับห้าเลยรึ?” เย่ซีตรวจสอบสถานะของชายตรงหน้าแล้วกล่าวออกมา
“เจ้าเก่งไม่เบานี่ ที่รู้ระดับขั้นของข้าได้” ชายเคยชราที่ได้ยินคำกล่าวของชายหนุ่มตรงหน้าก็หันไปมองด้วยความแปลกใจ เพราะเขาสัมผัสได้ว่าชายเบื้องหน้าระดับสี่เหมือนกันแต่ขั้นพลังต่ำกว่าเขา น่าแปลกที่สามารถรับรู้ระดับขั้นของเขาได้
“คนมันเก่งก็แบบนี้ล่ะ เจ้าอย่าแปลกใจเลย” ดูเหมือนสัตว์เลี้ยงเป็นยังไง เจ้าของก็เป็นอย่างนั้น ปากดีไม่แพ้กัน
“เจ้าสนใจมากับข้าหรือไม่? ข้าจะพาเจ้าเข้าร่วมกับสิ่งที่เจ้าไม่อาจจินตนาการถึงมาก่อน เจ้าจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ เงินทอง อำนาจ เคล็ดลับ หญิงสาว ล้วนมีให้เจ้าทุกอย่าง” ชายคนนั้นกล่าวเชิญชวนออกมา ชายหนุ่มตรงหน้าเขานับว่าประหลาดนัก
แม้ระดับขั้นจะต่ำกว่าแต่กลับไม่ได้รับผลกระทบจากพลังปราณของเขา แถมยังมีสัตว์เลี้ยงที่ฝีมือเกือบจะเท่าตัวเขา และสิ่งของลึกลับอีกมากมาย ถ้าเขาสามารถพาตัวกลับไปเข้าร่วมองค์กรได้ ตัวเขาคงได้รับรางวัลไม่น้อยทีเดียว
“ไปไหนล่ะ? ที่เจ้ากล่าวออกมาเป็นเรื่องจริง?” ชายหนุ่มกล่าวถามออกไป
“แน่นอน ข้าสาบานกับฟ้าดินได้เลยถ้าเจ้าไม่เชื่อข้า” ชายเคยชราที่ได้ยินชายหนุ่มถามกลับมาเขาก็ยิ้มให้ ในใจรู้สึกยินดีเพราะมันคิดว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะตอบตกลงแน่นอน
“ไม่ต้องหรอก เจ้าคิดมากเกินไป! ข้าไม่ชอบอะไรเน่าๆเหม็นๆเหมือนเจ้าหรอก วันนี้แค่เจ้าทิ้งร่างไว้ที่นี่ก็พอแล้ว ไม่ต้องกลับไปหรอก” ชายหนุ่มกล่าวออกมาเสียงเรียบ จากนั้นเขาก็ซักพลังปราณธาตุแสงเข้าใส่สายตรงหน้า เสียดายที่เขาใช้พลังธาตุได้แค่แบบทื่อๆ ลูกบอลแสงที่พุ่งไปถูกชายตรงหน้าหลบได้อย่างง่ายดาย
[“ระบบ ถ้าข้าใช้เคล็ดขายตรงส่งสินค้ายัดเข้าร่างกายของเขา จะสามารถระเบิดร่างของเขาได้ไหม?”] ชายหนุ่มกล่าวถามระบบออกมา
[“ความเป็นไปได้น้อยมาก เพราะชายเบื้องหน้าสามารถกระจายพลังที่จะได้รับจากสินค้าเข้าไปยังซากศพชิ้นส่วนต่างๆได้ ถ้าทำแบบนั้นจะเป็นการเพิ่มพลังให้เขาเสียเปล่าๆ”] ระบบตอบกลับมา ชายหนุ่มก็เข้าใจได้ เพราะเดิมทีทักษะนี้มันก็ไม่ได้มีไว้ต่อสู้อยู่แล้ว
“ปราณธาตุแสง! น่าสนใจ!! ข้าจะต้องเอาเจ้ากลับไปให้ได้ แม้เป็นศพก็ตาม!!” เสียงชายตรงหน้าดังขึ้นขัดความคิดของเย่ซีทำให้ชายหนุ่มได้สติกลับมา
ตัวเขายามนี้เหมือนจะต้องลงมือเองเสียแล้ว
ได้ต่อสู้จริงจัง! ท่าจะสนุกไม่น้อย!!
