ตอนที่ 29 ชุดคลุมไหมนิลดำ (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 21/03/2567)
“คุณชายต้องการชุดแบบไหน ทางร้านเรามีตั้งแต่เกราะระดับต่ำไปถึงเกราะระดับสมบูรณ์เลยทีเดียว!” หลังจากคนแคระเดินตามชายหนุ่มเข้ามาในร้านก็รีบกล่าวแนะนำ
“มีแบบที่ไม่ใช่พวกเกราะเหล็กหรือที่มันรุงรังหรือไม่ ข้าอยากได้พวกชุดเสื้อผ้าแบบใส่สบาย ใช่ชีวิตประจำวัน” ชายหนุ่มบอกในสิ่งที่เขาต้องการ
“อืมม มีน่ะมันมี แต่ว่าชุดพวกนั้นแม้จะสวยงามแต่ไม่แข็งแกร่งเท่าชุดเกราะ ยกตัวอย่างเช่นชุดคลุมไหมนิลดำตัวนี้ เป็นถึงชุดระดับราชวงศ์ นับว่าระดับสูงที่สุดในร้านเราแล้ว” คนแคระกล่าวพลางชี้ไปยังชุดคลุมตัวหนึ่งที่มีสีดำนิล เนื้อผ้าดูเรียบเนียนใส่สบายเป็นอย่างมาก ลวดลายสีแดงเพลิงรูปต้นไม้บนเสื้อให้ความรู้สึกน่าดึงดูดให้สวมใส่ไม่น้อยทีเดียว
“แล้วมันไม่ดีอย่างไร? ระดับมันก็สูงนี่” ชายหนุ่มกล่าวถาม จากที่เขาทราบมาระดับของอาวุธและชุดเกราะต่างๆจะแบ่งเป็นตามนี้
ระดับต่ำ
ระดับกลาง
ระดับสูง
ระดับสมบูรณ์
ระดับราชวงศ์
ระดับกึ่งจักรพรรดิ
ระดับจักรพรรดิ
ระดับตำนาน
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงข้อมูลที่ผู้คนบนโลกนี้ทราบเท่านั้น มันยังมีระดับที่สูงขึ้นไปอีกเพราะเขาเคยถามระบบไปแล้ว แต่มันไม่ยอมบอกอะไรเพิ่มเติมนอกจากบอกว่ามี
“มันก็ดีนั่นแหละ พวกชุดผ้าจะช่วยในเรื่องการรวมพลังปราณ เสริมการป้องกันพลังปราณ แต่ถ้าพลังปราณหมดมันก็ไม่ค่อยจะช่วยในการป้องกันเท่าไหร่” คนแคระอธิบาย
“ส่วนพวกชุดเกราะก็เหมือนกับพวกชุดผ้า แต่มันสามารถป้องกันการโจมตีได้ดีกว่าแม้ผู้สวมใส่จะไร้ซึ่งพลังปราณ” เขาชี้ไปยังชุดเกราะและชุดผ้าพลางอธิบายไปด้วย
“ดังนั้นชุดที่ขายดีที่สุดจึงเป็นชุดเกราะเหล็ก เกราะทอง หรือเกราะที่ทำจากแร่หายากต่างๆ ส่วนอันดับถัดมาก็คือชุดเกราะที่ทำจากหนัง แม้พวกนี้ความคงทน การป้องกันจะด้อยกว่าแต่ก็แลกมาด้วยน้ำหนักที่เบา ทำให้เคลื่อนที่ได้ง่าย” คนแคระทำท่ากลิ้งไปมาเพื่อให้ชายหนุ่มตรงหน้านึกภาพออก
“ส่วนอันดับสุดท้ายก็คือชุดผ้าหรือชุดที่ทำจากไหม ใย ต่างๆ ถ้าเป็นชุดที่ทำจากไหมธรรมดาไม่มีคุณสมบัติอะไรเลยตามร้านข้างทางทั่วไปก็จะนิยมในหมู่ปุถุชนคนธรรมดา แต่ถ้าเป็นพวกไหม ใยพิเศษ จะเป็นที่นิยมในผู้ฝึกตนชั้นสูง หรือผู้ฝึกตนด้านศิลปะ การดนตรี ร่ายรำ ทำนองนั้น แต่ก็นับว่าขายได้น้อยที่สุดถ้าเทียบยอดขายทั้งหมด” ด้วยความที่อยากผูกมิตรกับชายหนุ่มตรงหน้า คนแคระเลยตั้งใจอธิบายอย่างยาวเหยียดด้วยความอดทน
ความจริงแล้วชุดเกราะสีทองตัวที่ชายตรงหน้าทำพัง อย่างน้อยต้องเป็นผู้ฝึกตนระดับสามถึงจะทำลายได้ในหมัดเดียวแบบนั้น เพราะอย่างนั้นผูกมิตรกับคนระดับนี้ไว้ก็ไม่เสียหายอะไร
“เพราะงั้น เชิญท่านมาดูชุดเกราะทางด้านนี้ดีกว่า” คนแคระผายมือไปยังด้านหนึ่งของร้านที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ชุดในห้องนั้นล้วนเป็นชุดเกราะแบบต่างๆ มีหลากหลายละลานตา อัดแน่นไปด้วยพลังบางอย่าง ให้ความรู้สึกว่าชุดเหล่านี้ต้องแข็งแกร่งเป็นแน่
“ไม่ล่ะ เจ้าพาข้าไปดูพวกชุดคลุมดีกว่า” พอชายหนุ่มพูดจบ คนแคระเจ้าของร้านก็เดิมนำทางไปยังห้องที่ขนาดไม่ใหญ่นัก มีชุดที่ทำจากไหม ใย ต่างๆ หลากหลายรูปแบบ ลวดลาย และสีสัน
แต่เลือกดูอยู่นานก็ยังไม่พบกับชุดที่เขาถูกใจ ชุดพวกนี้แม้จะดูดีอยู่บ้างแต่ไม่มีความรู้สึกดึงดูดให้เขาอยากสวมใส่เหมือนชุดคลุมไหมนิลดำ
[“ทำไมข้าถึงชอบชุดนั้นกัน”] ชายหนุ่มอดคิดขึ้นมาไม่ได้ ความจริงจะชุดไหนมันก็เหมือนๆกัน ทำไมเขาจะต้องเรื่องมากด้วย
[“ตรวจสอบ!”] เขาเรียกใช้ทักษะทันที
ชุดคลุมจักรวาล เก้าภพ (จิตวิญญาณเสียหาย)
ระดับ : ระดับราชวงศ์ (???)
ความสามารถ : ยังไม่ปรากฏ(ถูกผนึก)
[“น่าสนใจ”] ชายหนุ่มคิดขึ้นมาหลังได้เห็นสิ่งที่ปรากฏตรงหน้า
“ข้าเอาชุดนี้ เท่าไหร่?” ชายหนุ่มชี้ไปยังชุดคลุมที่คนแคระบอกตอนแรก พอเห็นดังนั้นเจ้าของร้านก็หน้าซีดไปเลย
“คือว่า นายท่าน ชุดนี้มีปัญหาอยู่นิดหน่อย” คนแคระทำท่าทางลนลาน ไม่กล้ากล่าวออกมา
“อะไร” ชายหนุ่มเริ่มเกิดความสงสัยขึ้นมานิดหน่อย
“อะแฮ่ม..อย่างที่ข้าบอกท่านไป ผู้ฝึกตนระดับสูงและศิลปะ ดนตรีต่างๆล้วนชื่นชอบชุดผ้าไหม ใย ดังนั้นชุดนี้ล้วนมีผู้คนต้องการจะซื้อเป็นจำนวนมาก...”
“แต่ไม่เคยมีผู้ใด สวมใส่ชุดนี้ได้เลย! ยามที่หยิบขึ้นมาแล้วทำท่าจะสวมใส่ พวกเขาจะรู้สึกเหมือนถูกท้องฟ้ากดทับ ไม่อาจขยับตัวได้แม้แต่น้อย แต่ถ้าหากแค่หยิบจับปกติล้วนไม่เป็นอันใด” คนแคระกล่าวด้วยสีหน้าหวาดกลัว เขาก็เป็นผู้หนึ่งที่เคยคิดจะลองสวมชุดนี้ พวกชุดระดับสูงย่อมมีความพิเศษ ปรับขนาดให้เข้ากับรูปร่างเจ้าของผู้สวมใส่ได้โดยตัวมันเอง
“เพราะเหตุนั้น ข้าแนะนำว่าท่านเลือกตัวอื่นดีกว่า” คนแคระกล่าวเตือนด้วยความหวังดี
“ไม่ ข้าจะเอาตัวนี้ เจ้าไม่ต้องสนใจว่าข้าจะเป็นอะไร ใส่ไม่ได้ข้าก็จะเอาไปตั้งโชว์แทน” ชายหนุ่มยังคงยืนยันคำเดิม
“เฮ้อ แล้วแต่ท่านก็แล้วกัน อย่างที่ข้าบอกท่าน สินค้าในร้านของข้าระดับมากที่สุดคือระดับสมบูรณ์ ส่วนชิ้นนี้คือข้อยกเว้น ข้าได้มันมาจากชายลึกลับในแดนต้องห้ามเมื่อนานมาแล้ว ทุกวันนี้ก็แค่เอามาตั้งโชว์เรียกลูกค้าเท่านั้น ถ้าอ้างอิงตามราคาตลาดที่เคยมีการประมูลชุดคลุมระดับราชวงศ์เมื่อปีที่แล้วจบไปที่ หนึ่งหมื่นผลึก ข้าขายให้ท่านในราคาหนึ่งหมื่นห้าพันผลึกก็แล้วกัน” คนแคระกล่าวออกมายืดยาว ในตอนแรกชายหนุ่มนึกว่าคนแคระตรงหน้าจะลดราคาให้หรืออะไรแบบนั้น แต่มันดันขึ้นราคาซะงั้น
“ท่านอย่ามองข้าแบบนั้น ที่ข้าขายราคานี้ก็เพราะร้านของข้าจะหมดสินค้าที่ใช้ดึงดูดผู้คนไปเชียวนะ แล้วการจะหาสินค้าระดับนี้มาใหม่ได้ ปีหนึ่งแทบจะปรากฏออกมาแค่ชิ้นเดียวเอง” เห็นสายตาชายหนุ่มที่มองมาเขาจึงรีบอธิบาย
“ไม่ต้องพูดแล้ว นี่ผลึกของเจ้า นับเอาเองก็แล้วกัน” ชายหนุ่มกล่าวจบก็เรียกผลึกออกมาจากแหวนมิติ ผลึกปริมาณมากปรากฏออกมาในทีเดียวทำให้ทั่วบริเวณเต็มไปด้วยแสงระยิบระยับเต็มไปหมด ทุกคนที่อยู่ในร้านต่างอ้าปากค้างกับภาพที่เห็น ต้องมีเบื้องหลังแบบใดกันถึงเรียกผลึกออกมาในทีเดียวมากขนาดนี้โดยตาไม่กระพริบสักนิด
“ขะ ขอบคุณท่านมาก นี่คือชุดของท่าน ส่วนการ์ดใบนี้คือการ์ดแสดงตนว่าเป็นแขกกิตติมศักดิ์ของทางร้านเรา ไม่ว่าท่านจะเลือกซื้ออะไร สาขาใดในอาณาจักรแห่งนี้ ถ้าเป็นร้านของทางเรา ท่านจะได้รับส่วนลดสองส่วนจากสิบส่วน” แม้เขาจะอึ้งอยู่บ้างแต่ก็รีบเก็บอาการอย่างรวดเร็ว และส่งชุดรวมถึงการ์ดทองคำที่แทบจะมีไม่กี่คนที่ได้รับให้ชายหนุ่มไป ลูกค้าชั้นดีแบบนี้ปล่อยให้หลุดมือไม่ได้!
“อืม มีห้องลองชุดไหม” ชายหนุ่มรับมาแล้วกล่าวถาม
“มีๆ ด้านนี้เลย” คนแคระชุดไปยังห้องส่วนตัวขนาดใหญ่ห้องหนึ่ง ด้านในมีชุดเฟอร์นิเจอร์หรูหรา โคมประดับแพงระยับ และกระจกบานใหญ่รอบทิศ
“ขอเชิญท่านเปลี่ยนชุดได้เลย ห้องอาบน้ำก็อยู่ด้านใน” กล่าวจบคนแคระก็เดินจากไป
เมื่อคนแคระจากไปชายหนุ่มจึงล็อคห้องและใช้พลังปราณผนึกรอบห้องไว้อีกชั้นหนึ่ง หลังจากนั้นก็เข้าห้องอาบน้ำลงแช่ในอ่างน้ำร้อนขนาดใหญ่ที่มีกรีบดอกไม้โรยไว้ด้านบน ที่ด้านข้างของอ่างมีหัวมังกรกำลังพ่นน้ำออกมาตลอดเวลา
“เฮ้อ สบายจริงๆ ปกติได้แต่ใช้พลังธาตุน้ำทำความสะอาดตัว แต่มันก็เป็นคนละความรู้สึกกับการได้แช่น้ำอยู่แล้ว”
หลังจากแช่น้ำทำความสะอาดตัวอยู่สักพักชายหนุ่มจึงเดินมาหยิบชุดคลุมไหมนิลดำขึ้นมาดู มันเป็นชุดคลุมทั้งตัว ยามสวมใส่ทำให้สีดำนิลของชุดตัดกับผิวขาวราวหิมะของเขาได้เป็นอย่างดี ถ้าสังเกตให้ดีจะเห็นว่าตอนที่ชายหนุ่มสวมใส่ชุดนั้น ลวดลายต้นไม้สีแดงบนชุดเหมือนจะเริ่มกระพริบขึ้นมานิดหน่อยก่อนที่จะหยุดลง
“อืม ตัวข้าก็ดูดีไม่น้อย” ชายหนุ่มกล่าวออกมาระหว่างหมุนตัวอยู่หน้ากระจก ร่างสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อเหลาเหมือนเทพเซียน ผิวสีขาวราวหิมะ เส้นผมสีดำดุจนิล นัยน์ตาสีแดงเหมือนทับทิมโลหิต ชุดคลุมสีดำที่สวมใส่เข้าไปยิ่งขับเน้นให้ตัวเขาดูลึกลับ และทำให้ผู้คนรู้สึกเกรงกลัวได้ไม่ยาก
