บทที่ 587: ราชาที่แปลกประหลาดภายในโหลวเฉิง!
ณ พื้นที่ส่วนกลางของโหลวเฉิงคนยักษ์ ถังเจิ้นกับซือถูหยวนจื่อแยกย้ายกันไปหาสมบัติอย่างไม่หยุดมือ
เมื่อมองดูโดยรอบจะเห็นว่าถนนในโหลวเฉิงคนยักษ์นั้นกว้างอยู่เหมือนกัน พอให้รถ 2 คันวิ่งตีคู่กันแบบไม่เบียด
หากจะเรียกถนนก็กระไรอยู่ เรียกระเบียงคงถูกกว่า เพราะด้านหนึ่งของถนนคือกลางอากาศแบบว่าก้าวพลาดคือตกเหวดิ่งพสุธากันเลยทีเดียว อีกฝั่งคือฝั่งชุดเกราะยักษ์ซึ่งเป็นที่พักอาศัย ส่วนระเบียงนี้ก็ต่อกันเป็นถนนเส้นยาว
ถังเจิ้นเหลือบมองแผนผังของบ้านที่อยู่ติดถนนแล้วทำการแยกแยะที่อยู่อาศัยกับร้านค้าออกจากกัน จากนั้นก็ตรงไปยังร้านค้าโดยเลือกร้านที่ตกแต่งหรูหราและใกล้ที่สุดก่อนเลย
ร้านนี้มีหน้าร้านกว้าง แต่ตอนนี้ปิดสนิทอย่างแน่นหนาและมีฝุ่นเขรอะที่พื้นหน้าประตูซึ่งบ่งบอกว่าไม่มีใครมาที่นี่นานแล้ว
ถังเจิ้นแค่เหลือบมองแล้วสะบัดมือเบา ๆ ปล่อยคลื่นอากาศที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็นกระแทกประตูร้าน
มีเสียงกรุ๊งกริ๊งของกระดิ่งดังขึ้นพร้อมกับประตูร้านที่โดนกระแทกกระเด็น
ถังเจิ้นเคยสังเกตวัสดุก่อสร้างของโหลวเฉิงแห่งนี้ดูแล้วและพบว่ามันไม่ใช่ทั้งเหล็ก ไม้ หรือหิน เป็นสิ่งที่มีความทนทานสูงมากและสามารถทำหน้าที่เป็นเกราะป้องกันที่ดีเยี่ยมในยามที่ถูกโจมตี
การโจมตีเมื่อกี๊ของถังเจิ้นนั้นเหมือนจะลงมือซี้ซั้วตามสบาย แต่จริง ๆ แล้วเขาเอาจริง พลังที่ใช้นั้นน่ากลัวมาก ต่อให้เป็นประตูเหล็กก็ต้องโดนฉีกเป็นชิ้น ๆ
ทว่าประตูตรงหน้าแม้จะปลิดปลิวกระเด็นไปแล้วก็ตาม แต่ถ้าไม่นับว่ามันบิดงอล่ะก็เรื่องร่องรอยอื่น ๆ ก็ไม่มีแล้ว ซึ่งนี่ได้แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของวัสดุที่ใช้ทำ
ที่เจ๋งที่สุดเลยคือไอ้ประตูนี่มันค่อย ๆ คืนสภาพเดิมอยู่ให้เห็นตำตา!
แปลว่านอกจากจะมีความทนทานสูงแล้วยังเป็นสสารจดจำรูปลักษณ์อีกด้วย เป็นของหายากที่มีค่ามากจริง ๆ
หากสามารถวิเคราะห์ส่วนประกอบของมันได้ล่ะก็จะสามารถเอามาใช้เป็นวัสดุในการทำชุดเกราะเจ๋ง ๆ ซึ่งจะช่วยปรับปรุงการป้องกันให้กับพาหนะสงครามของเมืองเชิ่งหลงได้อย่างมาก!
คิดได้ดังนั้นถังเจิ้นก็เก็บประตูทั้ง 2 บานใส่ช่องเก็บของและสำรวจภายในร้าน
จากสิ่งของข้างในก็บอกได้เลยว่าเป็นร้านค้าที่ขายพวกยาและสมุนไพรซึ่งมีของหายากรวมอยู่ด้วย
สมชื่อโหลวเฉิงระดับประเทศจริง ๆ แม้แต่ของที่ขายยังคุณภาพสูง อีกทั้งถังเจิ้นยังพบเจอยามากมายที่ถือเป็นสมบัติในโลกภายนอกด้วย
สะบัดแขนเพียงทีเดียวโดยไม่เสียเวลามองต่อ ของทั้งหมดในร้านก็ไหลพรูดเข้าไปในแหวนเก็บของ
เรียกได้ว่ารื้อถอนร้านค้าขนาดใหญ่ในเวลาเพียงแว้บเดียวในขณะที่คนอื่น ๆ ต้องอาศัยถุงใส่ของใบเขื่องบ้างใบจิ๋วบ้าง!
หลังจากเคลียร์ร้านได้แล้วถังเจิ้นก็หันหลังกลับแล้วกระโจนไปยังร้านต่อไป
ในไม่ช้าถังเจิ้นเขาก็เจอกับร้านขายอาวุธ ร้านขายสินค้าหรูหรา และร้านขายของชำ
ซึ่งเมื่อเขาเข้าไปแล้วก็จะจัดการกวาดเรียบโดยไม่คิดจะเช็ก ทำให้ประสิทธิภาพในการรื้อร้านสูงจนไม่มีใครเทียบได้
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ถังเจิ้นสำรวจอยู่นั้นก็ยิ่งแต่จะสงสัยมากขึ้น เพราะที่นี่มันเงียบเกิน เงียบจนไม่เห็นร่องรอยของการใช้ชีวิตใด ๆ เลย
โหลวเฉิงระดับประเทศจะต้องมีพลเมืองอย่างน้อย ๆ ก็ 1 ล้านคน แล้วมันจะเงียบเหงาเป็นป่าช้าแบบนี้ได้ยังไง
โหลวเฉิงคนยักษ์แห่งนี้มี 99 ชั้นโดยแต่ละชั้นเป็นวงแหวนล้อมรอบตัวยักษ์ แต่ละชั้นรองรับพลเมืองได้อย่างน้อย ๆ ก็ 10,000 คน!
แต่ตอนนี้ชาวเมืองเป็นล้านดังกล่าวได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย แปลว่ามันต้องมีอะไรแหม่ง ๆ ที่ตอนนี้ยังไม่รู้ซุกซ่อนอยู่อย่างแน่นอน
และถังเจิ้นยังรู้สึกได้ถึงพลังจิตสายหนึ่งที่แพร่กระจายอยู่ทั่วทุกซอกมุมของโหลวเฉิงคนยักษ์นี้ด้วย ดูท่าแล้วทั้งเมืองจะตกอยู่ภายใต้การสอดส่องของพลังจิตสายนี้
นี่ยิ่งเพิ่มความสงสัยให้กับถังเจิ้นเข้าไปอีก ตอนนี้สายตาของเขาได้กวาดผ่านทั่วทั้งถนนโดยไม่ได้ตั้งใจและจู่ ๆ ก็ได้เห็นเงาสีดำตัวใหญ่ตัวหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมาและจ้องมองมายังเขาอย่างเย็นชา
ดวงตาเหล่านั้นเย็นชาอย่างผิดปกติ มีเจตนาต้องการฆ่าเขาโดยไม่ได้ปิดบังซึ่งเล่นเอาสะดุ้งโหยงไปเหมือนกัน ถังเจิ้นได้ชักดาบเมี่ยหุนออกมาโดยไม่ลังเล
ในขณะเดียวกันไอ้เจ้าเงาดำมันก็พุ่งเข้ามาใส่พร้อมเงื้ออาวุธในมือ เจตนาคือกะจะฆ่าในทีเดียวเลย!
แถมการลงมือของมันยังโถมเข้าเต็มกำลังแบบไม่ปล่อยให้หลบหรือกัน คือกะว่าพร้อมแหลกไปด้วยกันเลยก็ว่าได้ ช่างเป็นวิธีการที่น่าสิ้นหวังซะจริงเชียว
ถังเจิ้นสะดุ้งเล็กน้อย ซึ่งในช่วงเวลาวิกฤตินี้เขารีบเปิดใช้งาน [เร้นกายโลกมืด] โดยไม่ลังเลและหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
ร่างสีดำนั้นพลาดเป้าไปอย่างหวุดหวิดเฉียดฉิว แต่มันก็ไม่ได้ตื่นตระหนกอะไรและรีบฟันกลับหลังไปอย่างเร็ว!
คมดาบได้โผล่ออกมาจากความว่างเปล่าและถอนกลับเข้าไปในโลกมืดทันที ถังเจิ้นที่อยู่ในโลกมืดได้จับจ้องไปยังใบหน้าที่แท้จริงของเงาดำนั่นด้วยความรู้สึกประหลาดใจก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าไปเล็กน้อย
เพราะร่างของอีกฝ่ายนั้นเหมือนกับยักษ์ตนนี้มาก ๆ ใบหน้าเหมือนกันมีเดือยกระดูกเหมือนกันและดูดุร้ายมาก ๆ เหมือนกัน
แตกต่างกันแค่ที่ขนาดกับหัวและแขนที่ไม่ใช้แบบ 3 เศียร 6 กร แต่เป็นแบบ 2 เศียร 4 กรเหมือนคน 2 คนหันหลังชนกัน
แบบนี้จึงทำให้การลอบเข้าข้างหลังมันไร้ผลโดยสิ้นเชิง เพราะไม่เพียงแค่มันจะมองเห็นเท่านั้น แต่มันยังมีพลังยุทธ์เท่ากับเขาซึ่งก็คือราชา 1 ดาวด้วย!
เมื่อเห็นราชา 4 กรมองไปรอบ ๆ ตัวด้วยดวงตาสีเขียว 2 คู่ตลอดเวลาแล้ว ถังเจิ้นที่อยู่ในโลกมืดก็เยาะเย้ยและรีบวิ่งไปยังร่างของศัตรู
เมื่อแทรกผ่านร่างของราชา 4 กรแล้วถังเจิ้นก็ใช้จังหวะนี้ถอนตัวออกจากโลกความมืดทันที
ด้วยแรงกดดันอันมหาศาลทำให้ถังเจิ้นที่เข้าไปแทรกติดอยู่ในร่างของมันต้องรู้สึกราวกับว่ากำลังติดอยู่ในท่อไอเสียรถ กลิ่นเลือดชวนอ้วกอัดเข้ามาในจมูก
จริง ๆ แล้วการที่เขาปรากฏร่างขึ้นจากในร่างของไอ้เจ้ามอนสเตอร์ 4 แขนนี่ก็ควรที่จะระเบิดร่างมันจากภายในได้แท้ ๆ แต่ด้วยความที่ร่างของมันแข็งแกร่งเกินไปเลยไม่เกิดเหตุการณ์ดังกล่าวขึ้น!
และในเมื่อมันเป็นแบบนี้ก็ต้องเปลี่ยนแผนคือทำลายเครื่องในมันให้เละไปซะ!
เมื่อคิดได้ดังนี้ถังเจิ้นก็หายตัวแล้วโผล่มาอีกรอบพร้อมดาบเมี่ยหุน จากนั้นก็ฟันใส่เครื่องในรอบตัวอย่างเมามัน!
ในขณะนี้ ราชา 4 กรก็ได้รู้สึกถึงวิกฤตการณ์ที่ตนเองกำลังเผชิญซึ่งเหมือนจะมาจากภายในร่างกายของตัวเองแล้ว
แต่ก่อนที่มันจะทันได้ตอบสนองก็ต้องรู้สึกเหมือนร่างกำลังโดนระเบิดจากข้างใน เครื่องในทั้งหมดราวกับถูกมีสับจนเละทำให้เจ็บปวดอย่างยิ่ง
ดูเหมือนมีกระแสน้ำร้อนพุ่งออกจากปากอย่างรุนแรง ปรากฏว่าเป็นก้อนเลือดสกปรกที่ไหลทะลักออกมาพร้อมกับชิ้นส่วนเครื่องใน!
“ไอ้…”
ราชา 4 กรแค่นเสียงเหี้ยมเกรียม หลังจากที่รับรู้ถึงความผิดปกติของร่างกายและรู้ตัวว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ก็เหมือนตายไปแล้วก็ได้กลับคมดาบทั้ง 4 เล่มของตนแล้วเสียบใส่พุงกะทิตนเองอย่างไม่มีลังเล!
ปลายดาบทั้ง 4 แทงทะลุจากพุงด้านหนึ่งไปยังพุงอีกด้านหนึ่งพร้อมกับเสียงฉึก ๆ ๆ ๆ
แต่ก็น่าเสียดายที่ในตอนนี้ราชา 4 กรได้รู้สึกว่าร่างกายตัวเองว่างเปล่าไปแล้ว ซึ่งเห็นได้ชัดว่าศัตรูได้หนีออกจากร่างของตัวเองไปแล้วนั่นเอง
ราชา 4 กรแค่นเสียงหัวเราะอย่างน่าสมเพชครู่หนึ่งก่อนจะคุกเข่าลงกับพื้นเสียงดังตึ้งและมองไปยังถังเจิ้นที่จู่ ๆ ก็โผล่มาอยู่ตรงหน้าตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ จากนั้นมันก็ค่อย ๆ ล้มลงและตายไปพร้อมกับใบหน้าที่ยังคงทิ้งความรู้สึกประหลาดใจเอาไว้!
ในเวลาเดียวกันแถบ EXP ของเขาที่ไม่ขยับมานานตั้งแต่ศึกตีเมืองหานเยว่ก็ถึงคราวกระเตื้องขึ้นมานิดหนึ่ง
ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้เขาฉงนงงงวยมาก เพราะตั้งแต่ต้นจนจบเลยคือเขาไม่มีการแจ้งเตือนใด ๆ เลยว่าราชา 4 กรตัวนี้เป็นมอนสเตอร์!
ถึงกระนั้นแถบ EXP ก็ไม่ใช่อะไรที่เสแสร้งแกล้งทำได้ ราชา 4 กรตรงหน้านี้เป็นมอนสเตอร์แน่ ๆ และไม่รู้ว่าเพราะอะไรแอปเครื่องตรวจจับถึงไม่ระบุให้เลย!
หลังจากที่ตระหนักได้ว่าโหลวเฉิงคนยักษ์นี่อาจเป็นรังของมอนสเตอร์สุดโหดถังเจิ้นก็เริ่มระมัดระวังตัวมากขึ้นทันที และในขณะเดียวกันเขาก็ยิ่งสงสัยว่าทำไมมอนสเตอร์ตัวนี้ถึงเหมือนกับนักรบโหลวเฉิงเลยล่ะ
แล้วในตอนนี้เองความทรงจำหนึ่งได้ผุดขึ้นมาในหัว ซึ่งมันทำให้เขาต้องหยุดหายในไปแวบหนึ่ง ในแววตามีประกายว่าถึงบางอ้อในอะไรบางอย่างวาบขึ้นมา!
