บทที่ 51: จงตายไปซะ!
“ช่างน่าขัน! เป็นเพียงบุตรคนรองจากบ้านมหาเสนาบดีกลับกล้าก่อความวุ่นวายใหญ่โตครั้งแล้วครั้งเล่า เป็นเพราะหนิงอ๋องคอยให้ท้ายนางเองสินะ?” เฟิ่งมู่ชิงพูดเสียงเข้มในขณะที่ดวงตาล้ำลึกของนางเย็นชาจนซือคงหรูหลางสั่นสะท้าน ไอสังหาร! นี่มันไอสังหารชัด ๆ เลย! อ๋องหนุ่มที่ได้รับแรงกดดันมีสีหน้าเหยเก เขารู้สึกหา...