บทที่ 11 : วิกฤติกำลังมา

บทที่ 11 : วิกฤติกำลังมา

“ตระกูลเย่ว์งั้นรึ, ตอนนี้พวกเขายังต้อง​กระเสือกกระสนเพื่อป้องกันตัวเองกันอยู่เลย”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ผู้นำตระกูลหวังและผู้นำตระกูล​เจียงก็จ้องมองมาที่ผู้นำตระกูล​ชูอย่างสงสัย

เมื่อเห็นสิ่งนี้, หัวหน้าตระกูลชูก็แสดงท่าทีดูถูกเหยียดหยามทั้งสองคน

พวกเขาช่างไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยจริงๆ….เเม่เเต่สถานการณ์​ในปัจจุบัน พวกเขายังไม่​รู้เรื่อง​เลย

"งั้นข้าจะบอกตามตรงเลยล่ะกัน…..ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันใกล้สวรรคตแล้ว!"

เมื่อได้ยินดังนั้นทั้งสองก็ตกตะลึงอย่างมาก….​แต่เมื่อครุ่นคิด​เล็กน้อย, พวกเขาก็ตระหนักได้กว่าฮ่องเต้องค์ปัจจุบันจะได้ขึ้นสู่บัลลังก์ เขาก็ชรามากแล้ว

นอกจากนี้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เขาก็ย่ามใจมากเกินไป….จนทำให้การฝึกตน​ของ​เขารุดหน้าช้ามาก

จนถึง​ปัจจุบัน​ เขายังไม่มี​วี่แวว​ว่าจะสามารถ​ก้าวไปสู่อาณาจักรปราการสวรรค์ได้เลย

เท่าที่สังเกตุดู, อายุขัยของใครหลายคนในอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์อยู่​ที่ประมาณ​สี่ร้อยปีเท่านั้น และเขาเองก็มีอายุมากกว่าสามร้อยปีในตอนที่เขาขึ้นสู่บัลลังก์

ตอนนี้เขาต้องกินยาเพื่อยืดอายุ….แต่อย่างไรเสียมันก็ใกล้ถึงขีดจำกัดเต็มที่แล้ว​

อย่างไรก็ตาม ข่าวนี้มันเกี่ยวข้องกับพวกเขาอย่างไรกัน?

เมื่อเห็นสีหน้าสับสนของคนทั้งสอง….หัวหน้าตระกูลชูก็เริ่ม​อธิบายต่อไป

“ทุกวันนี้ในเมืองหลวง, การแข่งขันระหว่างเหล่าองค์ชายนับวันยิ่งรุนแรงมากขึ้น​”

“น้องสาวของหัวหน้าตระกูลเย่ว์เองก็มีบุตรชายอยู่คนหนึ่ง….ซึ่งเขาเองก็ย่อมมีส่วนร่วมในการต่อสู้เพื่อชิงบัลลังและแน่นอนว่าตระกูลเย่ว์ย่อมให้การสนับสนุนเขาเป็นแน่!”

“เเต่น่าเสียดาย, แม้ว่าเจ้าชายผู้นี้จะได้รับความโปรดปราน….แต่พัฒนาการของเขายังน้อยเกินไป ช้ากว่าเหล่าเจ้าชาย​คนอื่นๆอยู่​มากโข!”

“แม้ว่าตระกูลเย่ว์จะแข็งแกร่ง แต่เขาเองก็อยู่ใจกลางราชวงศ์เเละใจกลางเมืองหลวง”

“ความแข็งแกร่งของเขาถือว่าอยู่ในระดับธรรมดาสามัญ, อีกทั้งยามนี้ตระกูลเย่ว์ยังกำลังถูกจับตามองโดยเหล่ากองกำลังมากมาย…..ตระกูลจึงจำเป็นต้อง​อยู่อย่างสงบเสงี่ยม​เจียมตัว!”

“อีกอย่าง, นิกายดาบสังหารวารีนั้นเป็นกองกำลังที่เป็นกลาง….ดังนั้นพวกเขา​จึงเป็นที่ต้องการของหลายฝ่าย”

“หากตระกูลเย่ทำให้พวกเขาขุ่นเคืองจนพวกเขาไปเข้าร่วม​กับศัตรู…..มันก็นับได้ว่า​เป็น​การสูญเสียที่ไม่คุ้มเลย​!”

“นอกจากนี้, การที่ตระกูลเย่ว์ให้เย่ว์รู่ชวงมาแต่งงานเข้าตระกูลเย่….มันก็แสดงให้เห็นเเล้ว​ว่าพวกเขาไม่ได้สนใจตระกูลเย่จริงๆ มันเป็นเพียงวิธีการตอบแทนบุญคุณ​เท่านั้น!”

“ตอนนี้ตระกูล​เย่ว์กำลังประสบปัญหา….พวกเขาจึงไม่มีเวลามาสนใจตระกูลเย่อีกต่อไป”

“อีก​อย่าง, ถึงเเม้ว่าเย่ว์รู่ชวงจะได้ชื่อว่าเป็นนักบุญ…..เเเเต่ความ​เป็น​จริงในตอนนี้ นางเป็นเพียงคนไร้ประโยชน์ที่ถูกตระกูลทอดทิ้ง​เท่านั้น​!”

"ดังนั้น, ยามที่เราต้องลงมือ​จัดการตระกูลเย่…..พวกเราไม่จำเป็นต้องสนใจท่าทีตระกูลเย่ว์แต่อย่างใด!"

เมื่อได้ยินดังนี้, ผู้นำตระกูลหวังและตระกูล​เจียงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

อย่างไรก็ตาม, พวกเขายังคงมีความลังเลอยู่ในใจ

ท้ายที่สุดแล้วตระกูลเย่คือตระกูล​ที่รอดชีวิตมาจากศึกชิงบัลลังก์ครั้งก่อนและมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน….ใครจะรู้ว่าพวกเขาอาจจะมีไพ่ตายใดๆซ่อนอยู่อีกมาก!

เมื่อเห็นทั้งสองยังคงกังวล​ใจ, หัวหน้าตระกูลชูก็เริ่มรู้สึกรำคาญเล็กน้อย

เขาไม่ได้คาดหวังว่าผู้นำ​ตระะกูลทั้งสองจะขี้ขลาดและระมัดระวังถึงขนาดนี้

ทั้งๆเมื่อสองปีก่อน ยามเมื่อพวกเขาแก่งแย่งทรัพยากรของตระกูลเย่ว….พวกเขาแตกต่างจากตอนนี้อย่างสิ้นเชิง!

เมื่อเห็นเช่นนี้, เขาจึงจำต้องงัดไพ่ตายออกมา!

“พวกเจ้าไม่ต้องกังวลไป, นิกายดาบสังหารวารีจะส่งผู้อาวุโสลำดับที่ 2 มาเป็นผู้นำในภารกิจ​นี้…..รับรองว่าจะไม่มีใครในตระกูลเย่ยที่สามารถ​หลีกหนีไปได้!”

“เมื่อถึงเวลานั้น หากพวกเจ้าทำได้ดี พวกเจ้าอาจจะได้คำชื่นชมหรืออาจจะถึงขั้นได้คบหาเป็นมิตรสหายกับผู้ยิ่งใหญ่​ด้วยซ้ำไป!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของผู้นำตระกูลทั้งสองก็สว่างวาบทันที​

ผู้อาวุโสคนลำดับที่ 2 ของนิกายดาบสังหารวารีเป็นผู้ฝึกตนในอาณาจักรปราการสวรรค์….ผู้ซึ่งสร้างชื่อให้ตัวเองในราชวงศ์ต้าเซี่ยเมื่อร้อยปีก่อน!

หากพวกเขาสามารถสารสัมพันธ์กับผู้อาวุโสคนนี้ได้….มันย่อมเป็นประโยชน์ต่อความก้าวหน้าของตระกูลพวกเขาอย่างไม่ต้องสงสัย

ยิ่งไปกว่านั้น, พวกเขาเองต่างก็มีความแค้นต่อตระกูลเย่มานานแล้ว

ในยามนี้มีตระกูลชูเป็นผู้นำภารกิจ…..ทำไมพวกเขาจะไม่คว้าโอกาสนี้ไว้ล่ะ?

…….

ในขณะที่ทั้งสองกำลังครุ่นคิด​อยู่นั้น

ทันใดนั้นผู้อาวุโสตระกูลชูก็รู้สึกว่าแหวนมิติของเขาได้สั่นไหวไปมาถึงสองสามครั้ง

ไม่ต้องคิดมาก….เขาได้นำแท่งหยกสื่อสาร​เเท่งหนึ่งออกมาเเละมันก็ส่งเสียงเเจ้งเตือน​ทันที​

“ตระกูลเย่ได้พบเหมืองศิลาวิญญาณที่มีความยาวถึงสามพันลี้!”

เมื่อข่าวนี้ออกมา, ดวงตาของผู้นำตระกูลทั้ง​สามก็รุกวาวทันที

เหมืองศิลาวิญญาณ, หากพวกเขาสามารถได้มันมาอยู่ในครอบครอง…..ตะกูลของพวกเขาจะต้องพุ่งทะยานขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย

เเละด้วยสิ่งนี้, ผู้นำตระกูลหวังและตระกูล​เจียงต่างก็พูดโดยไม่ลังเลอีกต่อไป

“พี่ชูมั่นใจได้….พวกเราจะไม่ลังเลตอนที่จัดการตระกูลเย่อย่างแน่นอน”

“ว่าเเต่….นิกายดาบสังหารวารีจะไม่ต้องการเหมืองศิลาวิญญาณอย่างนั้นเหรอ?”

เมื่อ​ได้ยิน​เช่นนี้, ดวงตาของผู้นำตระกูลชูก็กะพริบน้อย…..จากนั้นเขาก็ฉีกยิ้มแล้วพูดว่า

"วางใจได้เลย, นิกายดาบสังหารวารีไม่สนใจเหมืองศิลาวิญญาณอย่างแน่นอน….เเละหลังจาก​จัดการ​ตระกูล​เย่ได้, เราจะแบ่งมันตามการมีส่วนร่วมของแต่ละตระกูล…พวกเจ้าเห็นด้วย​ใหม?"

"เยี่ยมมาก!" ผู้นำตระกูล​ทั้งสองแสดงออกถึงความพึงพอใจในทันที

เเละหลังจากหารือกันต่ออีกเล็กน้อย…..ทั้ง 3 ฝ่ายก็แยกย้ายกันไปในที่สุด​

ยามมองดูแผ่นหลังของผู้นำตระกูล​ทั้งสองที่จากไป…..รอยยิ้มที่ผู้นำตระกูล​ชูพยายามกลั้นไว้ก็ฉายชัดออกมา

สายตาของเขากลายเป็น​เย็นเยียบเเละรอยยิ้ม​เยาะเย้ยก็ปรากฏบนริมฝีปากของเขา​

“ฮ่าฮ่า พวกเจ้าคิดว่าพวกเจ้าสมควรที่จะได้ครอบครองเหมืองศิลาวิญญาณงั้นรึ?”

เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสตระกูลชูผู้นี้มีความทะเยอทะยานและไม่ได้ตั้งใจที่จะแบ่งปันผลประโยชน์​กับผู้ใด

ยิ่งไปกว่านั้น, เขายังมุ่งมั่นที่จะทำให้ตระกูลชูกลายเป็นกละกูลอันดับหนึ่งในมณฆลเมฆาอัศนี….เเล้วเเบบนี้เขาจะปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปได้อย่างไร?

“เหมืองศิลาวิญญาณ, ข้าสามารถใช้โอกาสนี้เพื่อสร้างสัมพันธ์กับผู้อาวุโสลำดับที่ 2 และช่วยให้ตระกูลชูมั่นคงในฐานะตระกูลอันดับหนึ่งในมณฆลเมฆาอัศนีได้!”

นอกจากนี้เขายังรู้ด้วยว่าการพึ่งพาตระกูลชู เพียงอย่างเดียวในการกลืน​กินตระกูลเย่, หวัง และ เจียง นั้นเป็นเรื่องยที่เป็น​ไปไม่ได้

แต่หากมีผู้ฝึกตนอาณาจักรปราการสวรรค์มาช่วย…..นั่นย่อมไม่มีปัญหาแต่อย่างใด

หลังจากกลั่นกรอง​ทุกอย่าง​แล้ว เขาก็ออกจากห้องโถงและมาที่ลานบ้านของตระกูลชู

จากนั้น เขาก็โค้งคำนับด้วยความเคารพและกล่าวว่า

"ข้าน้อยชูเหรินซิน จากตระกูลชู…..ขอเข้าพบผู้อาวุโสลำดับที่ 2!"

"เข้ามา!"

……

วันต่อมา​

ปกติ​เเล้วอุณหภูมิในเดือนมิถุนายนมักจะร้อนเป็นพิเศษ และแม้แต่ผู้ฝึกตนก็ยังรู้สึกรำคาญ

เเละมณฆลเมฆาอัศนีในยามนี้ดูเหมือนจะรกร้างกว่าปกติ มีตลาดขนาดใหญ่และสมาคมการค้าหลายแห่งที่ปิดตัวลงกะทันหัน (ได้ข่าววงในมาว่าคนจะตีกัน)​

เหล่าผู้สังเกตการณ์​ทั้งหลายต่างรู้สึกได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ…พวกเขาจึงรีบกลับบ้านเเละปิดประตูอย่างแน่นหนา

พวกคนทั้งหมดในมณฆลเมฆาอัศนี รับรู้ได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติไป

แน่นอนว่าไม่นานหลังจากนั้น เสียงคำรามก็ดังก้องกังวานไปทั่วทั้งมณฑลจากคฤหาสน์​ของตระกูลเย่

บูม~~!

“ชูเหรินซิน พวกเจ้าสามตระกูลหลักทำเเบบนี้หมายความว่าอย่างไร?”

“นี่พวกเจ้าต้องการที่จะทำสงครามกับตระกูลเย่อย่างเต็มรูปแบบใช่รึไม่?”

…………..