ตอนที่ 21 ปลิงน้ำแดง (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 04/03/2567)
“พ่อค้า ไอ้นี่อะไร” ขณะที่เย่ซีกำลังเถียงกับระบบอยู่ก็มีชายคนหนึ่งชี้ไปยัง ก้อนดำๆหรือก็คือปลิง ที่ชายหนุ่มตรวจสอบไปก่อนหน้านี้
“โอ้ ตาแหลมจริงๆพ่อหนุ่ม เจ้านี้คือปลิงทะเลตากแห้ง ของขึ้นชื่อของเขตเหอเป่ยเลยนะ กว่าข้าจะได้มาหมดไปหลายตังเลยนา” ชายกลางคนในชุดพ่อค้าสีดำขลิบทองกล่าวออกมาพลางลูบพุงที่อ้วนท้วมของเขา
“เท่าไหร่ ข้าจะเอาไปตุ๋นน้ำแดงให้นายท่านกิน” เหมือนว่าชายคนนั้นจะเป็นข้ารับใช้ของใครสักคน ดูจากลักษณะการแต่งตัวเหมือนจะมีฐานะไม่ใช่น้อย
“ถูกมากๆ แค่ 50 เหรียญทองเท่านั้นเอง” พ่อค้ากล่าวออกมาเหมือนเป็นราคามิตรภาพ แต่ในสายตาของทุกคนที่ได้ยินเหมือนเป็นมิจฉาชีพมากกว่า
“จะบ้าเรอะ ขนาดเนื้อสัตว์อสูรระดับหนึ่ง ถ้าเทียบปริมาณเท่ากับไอ้ปลิงตัวนี้แล้วยังถูกกว่าซะอีก” ชายที่เหมือนจะเป็นคนรับใช้โวยวายออกมา
“ไม่เอาก็ไม่เอาสิ ข้าได้มาแพงก็ต้องขายแพง เดินทางมาตั้งไกล ย่อมมีบวกราคาเพิ่มไปสักเล็กน้อย” เจ้าของร้านกล่าวออกมา เขาไม่ได้สนใจว่าลูกค้าจะซื้อไหม เพราะทำการค้ากำไรน้อยก็ยังดีกว่าขาดทุน
“เหอะ! จะมีไอ้โง่ที่ไหนมาซื้อ..”
ยังไม่ทันจะพูดจบก็มีชายหนุ่มร่างสูง ผมสีดำนิล นัยน์ตาสีแดงโลหิต โครงหน้าหล่อเหลาเข้ารูปเหมือนเทพเซียน เดินมาหยิบปลิงตัวนั้นแล้วยื่นเงินให้พ่อค้าอ้วน
“ข้าซื้อ นี่เงินของเจ้า ถ้าจบก็แค่อยู่เงียบๆ ของแพงเขามีไว้ขายให้คนที่รู้ค่าของมัน” เย่ซีกล่าวออกมา เมื่อพ่อค้ารับเงินไปเขาจึงได้ปลิงมาถือไว้ในมือ
“จะ...เจ้า เจ้ารู้ไหมข้าเป็นใคร? นายของข้าคือผู้ใด?” ชายรับใช้ชี้หน้าเย่ซีพลางกล่าวออกมา
แต่น่าเสียดายที่ชายหนุ่มไม่ได้สนใจมันเลยแม้แต่น้อย หลังได้รับปลิงมาแล้วเขาก็เดินจากไปท่ามกลางผู้คนโดยรอบที่พากันงงงวย ชายท่าทางยากจนคนนั้นเป็นใคร? เอาเงินมาจากไหน? ซื้อไปทำไม? แต่ก็ไม่มีผู้ใดได้คำตอบเพราะชายคนนั้นเดินจากไปแล้ว
“อย่าให้ข้าเจอเจ้าอีก! ข้าเอาเรื่องเจ้าแน่!!” ชายหนุ่มได้ยินเสียงคนตะโกนไล่หลังมา แต่ก็ไม่ได้สนใจเหมือนเคย
“นี่ๆ เจ้าซื้อไอ้ก้อนอึนี่มาทำไม?” หลังเดินจากมาหยางเสียก็ถามชายหนุ่มที่เดินนำหน้านางอยู่
“ไม่มีอันใด ข้าแค่อยากกินปลิงทะเลน้ำแดง” ชายหนุ่มตอบโดยที่ในมือก็ยังถือปลิงสำรวจไปมา
เขามองไม่เห็นจะออกว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิต แถมตอนนี้ยังอยู่ถึงระดับจักรพรรดิอีก สัมผัสของมันดูแข็งกระด้าง เป็นก้อนเดียวกัน สีดำอมม่วง
[ภารกิจ...คนช่างสังเกต...สำเร็จ]
[เพิ่มระบบตรวจจับสิ่งล้ำค่าในรัศมีหนึ่งกิโลเมตร...สำเร็จ]
สิ้นเสียงของระบบ ชายหนุ่มก็ไม่เห็นว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปสักนิด เขาจึงถามระบบ “มันพิเศษยังไงรางวัลนี้?”
“ระบบจะแจ้งเตือนสิ่งของล้ำค่า สิ่งมีชีวิต ทุกสิ่งที่มีคุณสมบัติยอดเยี่ยม ภายในรัศมีหนึ่งกิโลเมตรโดยที่โอสไม่ต้องไปวิ่งหาด้วยตนเอง” ระบบตอบกลับมา
“แต่ตอนนี้ไม่เห็นจะมีอะไรแจ้งเตือนเลย?” ชายหนุ่มถามสิ่งที่สงสัยออกมา
“เป็นเพราะสิ่งรอบตัวตอนนี้ มีแต่ขยะ!” นับว่าเป็นครั้งแรกเลยที่ระบบเพิ่มเสียงดังขึ้นมากว่าปกติให้ได้ยินในตอนท้าย ทำให้ชายหนุ่มประหลาดใจนิดหน่อย
“แล้วต้องทำยังไงกับไอ้นี่?” เย่ซีถามถึงปลิงในมือของเขา ถึงชื่อต่อท้ายมันจะดูเท่ก็จริง แต่ตอนนี้มันช่างไร้ประโยชน์เสียจริง
“โฮสโปรดหาทางด้วยตนเอง...” ไม่ช่วยอะไรเหมือนเคย
“ขอบคุณมาก!” ชายหนุ่มประชดกลับไป
เขาพยายามคิดถึงวิธีการต่างๆ เท่าที่จะคิดได้ เขาเคยอ่านนิยาย การ์ตูน มาบ้าง จึงคิดว่าอาจจะใช้วิธีพวกช็อตไฟฟ้า หาคนที่มีพวกเคล็ดวิชาปลุกชีพ ตามหาสมุนไพร ของล้ำค่ามาใช้ชุบชีวิต หาผู้ทรงพลังสักคนช่วยเหลือ แต่วิธีการต่างๆก็คงใช้เวลาอีกนานกว่าจะเริ่มทดลองได้ แถมไม่รู้ว่าจะได้ผลลัพธ์อย่างไรด้วย
ไหนจะก้อนหินเฮงซวยสองก้อนที่จ่ายไปตั้งสองพันผลึกก่อนหน้านี้อีก ไม่เห็นจะใช้ทำอะไรได้เลย ตอนนี้เขาเลยโยนไว้ในโหลเลี้ยงปลาของฟิชไปแล้ว เขาเห็นมันเอาครีบไปตบๆเล่นบ้างเป็นบางเวลา
“เจ้าเหม่ออะไรน่ะ?” หญิงสาวที่เห็นชายหนุ่มยืนนิ่งเลยถามออกมา
“ก็แค่คิดอะไรนิดหน่อย เจ้าว่าถ้าจะเลี้ยงปลิงต้องทำยังไง?” ชายหนุ่มจนปัญญาอยู่บ้าง เลยถามหญิงสาวไปแบบไม่คิดอะไร
แต่นางกลับตอบออกมาว่า “คงใช้เลือดเลี้ยงมั้ง ปลิงมันดูดเลือดนี่นา?” พลันทำให้เขาคิดว่า มันอาจจะเวิร์คก็ได้!
“ใช่แล้ว ไม่แน่อาจจะใช้ได้” ว่าแล้วชายหนุ่มก็หาซื้อโหลแก้วข้างทาง ขนาดประมาณโหลเลี้ยงปลาทั่วไป หลังจากซื้อเสร็จเขาก็เดินไปหาจุดที่ไม่ค่อยจะมีผู้คนนักเพื่อทดลองอะไรบางอย่าง
ชายหนุ่มนำก้อนอึ...ไม่สิ ปลิง ใส่ลงไปในโหลแก้ว หลังจากนั้นจึงเทน้ำแดงลงไปเรื่อยๆจนเต็ม น้ำแดงมีสรรพคุณในการบำรุงเลือด ฟื้นฟูเลือด อาจจะใช้แทนเลือดได้
หลังจากปลิงในโหลแก้วถูกเทน้ำแดงใส่ลงไป มันก็ยังคงนิ่งอยู่ แต่หลังผ่านไปเกือบห้านาทีเย่ซีก็พบว่ามันก็ค่อยๆขยับ ช้าๆ ช้าจนถ้าไม่สังเกตให้ดีเขาแทบจะมองไม่ออก เจ้าปลิงค่อยๆดูดซับของเหลวสีแดงในโหลแก้วเข้าไปเรื่อยๆจากที่เต็มโหล มาครึ่งโหล และหมดโหล จนในที่สุด มันก็กลับมาขยับดุกดิกไปมาได้อีกครั้ง!
เวลานี้ มารโลหิตนภาสีชาด กลับมามีชีวิตอีกครั้งแล้ว!
ใครจะทราบว่าโลกนี้จะปั่นป่วนอีกมากแค่ไหน!!
แต่นั่นก็อาจจะอีกนาน เพราะตอนนี้ มันยังเป็นแค่ปลิงอยู่...
