ตอนที่ 15 บ้าไปแล้ว เย่เฉินมีอันดับสูงขนาดนี้เลยงั้นเหรอ?
ห้องต่อสู้นั้นเป็นห้องเดี่ยวขนาดเล็ก
มีสิ่งอำนวยความสะดวกภายในซึ่งดูคล้ายกับห้อง VR e-sports ในชาติที่แล้ว จะต้องสวมหมวกแบบพิเศษเพื่อเชื่อมต่อกับเครือข่ายข้อมูลของค่ายฝึกพิเศษจากโลกเสมือนจริง
หลังจากนั้นก้ถ่ายเทพลังวิญญาณลงไปก็จะสามารถใช้งานได้ตามปกติ
“ยินดีต้อนรับ นักเรียนจากค่ายฝึกพิเศษรุ่นที่ 100 เย่เฉิน”
หลังจากการดำเนินการบางอย่าง มีเสียงการแจ้งเตือนดังขึ้น
"มันค่อนข้างสมจริงอย่างมากเลยล่ะ"
เย่เฉินมองไปที่เวทีการต่อสู้ขนาดใหญ่ที่เขาอยู่และพึมพำออกมา
มีสองโหมดการต่อสู้หลักในห้องต่อสู้เสมือนจริงแห่งนี้ คือการต่อสู้กับมนุษย์หรือต่อสู้กับสัตว์วิญญาณ
เย่เฉินเลือกที่จะต่อสู้กับมนุษย์แบบสุ่ม
“การต่อสู้กำลังจะเริ่มต้นแล้ว เย่เฉิน โปรดเตรียมตัวให้พร้อม”
หลังจากเสียงบี๊บสิ้นสุดลง คู่ต่อสู้ที่ดูเกือบเหมือนเป็นคนจริงก็ปรากฏตัวขึ้น
เหตุผลที่บอกว่าเกือบนั่นก็เพราะสีหน้าของคู่ต่อสู้นั้นไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลย
“นี่ควรจะเป็นนักเรียนจากสักรุ่นหนึ่งใช่ไหมนะ?”
เย่เฉินก็ไม่รู้ข้อมูลของคู่ต่อสู้ และแทงด้วยหอกในมือทันทีหลังจากที่เขาได้ปลดปล่อยวิญญาณยุทธ์ของเขาออกมา
ช่วงเวลาต่อมา หัวของคู่ต่อสู้ก็ถูกแทงโดยตรงในทันที
"อ่อนแอมากขนาดนี้?"
เย่เฉินชะงักไปครู่หนึ่ง
“ได้รับชัยชนะ การดวลครั้งต่อไปกำลังจะเริ่มต้นขึ้น”
หลังจากนั้นไม่นาน
“ได้รับชัยชนะ การดวลครั้งต่อไปกำลังจะเริ่มต้นขึ้น”
...
“ขอแสดงความยินดีผู้เข้าร่วมการทดสอบ เย่เฉิน สำหรับชัยชนะติดต่อกันสามครั้ง ความยากของการต่อสู้จะเพิ่มขึ้น ทุกครั้งที่เจ้าได้รับชัยชนะในเกม เกมนั้นจะรวมอยู่ในการจัดอันดับ และข้อมูลของเจ้าจะถูกป้อนเข้าสู่ระบบการจับคู่การแข่งขันนับจากนี้เป็นต้นไป”
เมื่อเย่เฉินชนะและได้รับชัยชนะในครั้งที่สาม น้ำเสียงนั้นก็เปลี่ยนไป
“เป็นเช่นนั้นเอง!”
จู่ๆ เย่เฉินก็พบว่ามันน่าสนใจมาก
ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเลือกคู่ต่อสู้ด้วยตัวเองหรือเปล่านะ?
“ค่ายฝึกพิเศษนั้นมีมาถึงรุ่นที่ 100 มีจำนวนคนที่เคยเข้าร่วมแล้วมากกว่า 50,000 คน ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้วจะอยู่อันดับไหนกันนะ?”
ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น คู่ต่อสู้คนที่สี่ก็ได้ปรากฏตัวขึ้น
ต่างจากสามเกมก่อนหน้านี้ เย่เฉินสามารถเห็นข้อมูลของคู่ต่อสู้ในเกมนี้
ชื่อ: หลินกง
ระดับ: ระดับ 14
วิญญาณยุทธ์: เถาวิเศษ(สี่ดาว)
"แข็งแรงมาก!"
เย่เฉินรู้สึกตื่นเต้นในทันที ระดับนี้เทียบได้กับของเขาเอง และเขาไม่รู้ว่าแข็งแกร่งกว่าสามคนก่อนหน้านี้มากแค่ไหน
"บูม!"
หลังจากการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น คู่ต่อสู้ที่ชื่อหลินกงได้ปลดปล่อยวิญญาณยุทธ์ของเขาโดยตรง
เถาวัลย์สีดำหนาเท่ากับนิ้วหัวแม่มือพันรอบมือของเขาราวกับอสรพิษ
เย่เฉินเองก็ได้ปลดปล่อยวิญญาณยุทธ์ของเขาออกมา
ทันทีหลังจากนั้นทั้งสองก็โจมตีพร้อมกัน
"บูม!"
แม้ว่าทั้งสองคนจะไม่ได้ใช้ทักษะของวงแหวนวิญญาณของตน แต่คราวนี้การเผชิญหน้าทำให้พื้นดินสั่นสะเทือน
วิญญาณยุทธ์ที่มีคุณภาพเดียวกันควรจะทัดเทียมกัน
แต่อย่าลืมว่าร่างกายของเย่เฉินได้รับพรจากวงแหวนวิญญาณอายุ 900 ปี
ทันใดนั้น มีรอยแตกปรากฏบนเถาวัลย์ของหลินกง
เย่เฉินไม่ได้ให้โอกาสหลินกงได้โต้ตอบ หอกศักดิ์สิทธิ์แห่งยมโลกนั้นเหมือนกับสายฟ้าสีดำ
ภายใต้เสียงลมที่พัดแรง เย่เฉินก็โจมตีทะลุช่องท้องของหลินกง
การต่อสู้สิ้นสุดลงแล้ว เย่เฉินได้รับชัยชนะติดต่อกันสี่ครั้ง!
...
1 ชั่วโมงต่อมา.
“การต่อสู้สิ้นสุดลงแล้ว ได้รับชัยชนะต่อเนื่อง 16 ครั้ง เกมของเจ้าสิ้นสุดลงแล้ว โปรดฝึกฝนให้หนักต่อไป”
การชนะต่อเนื่องของเย่เฉินสิ้นสุดลงเมื่อเย่เฉินถูกฝ่ายตรงข้ามที่มีระดับ 18 ได้แทงทะลุไปที่หน้าอกของเขา
"เขาแข็งแกร่งมาก!"
เย่เฉินยุติการต่อสู้โดยไม่มีความเกรงกลัวความตายแม้แต่น้อยบนใบหน้าของเขา แต่ด้วยวิญญาณยุทธ์ที่แข็งแกร่งและมีแต่ความตื่นเต้น
แม้ว่าเขาจะแพ้ แต่เย่เฉินก็พอใจมากที่สามารถต่อสู้อย่างสูสีและดุเดือดกับคู่ต่อสู้ระดับ 18 ในขณะที่เขานั้นอยู่ในระดับ 14 และในที่สุดก็พ่ายแพ้เนื่องจากการขาดพลังวิญญาณ
ท้ายที่สุดแล้ว พลังวิญญาณที่ระดับ 18 จะมีมากกว่าที่ระดับ 14 หลายเท่าเลยทีเดียว
ความสามารถในการต่อสู้ที่สู้ได้เป็นเวลานานนั้น เนื่องมาจากอายุที่สูงมากของวงแหวนวิญญาณวงแรกของเขาส่วนหนึ่ง และการสนับสนุนสมรรถภาพทางกายของเขาในอีกส่วนหนึ่ง
“ข้าคงจะไปถึงระดับ 18 ในตอนท้ายของค่ายฝึกนี้ และถ้าข้าบวกอายุของวงแหวนวิญญาณที่เหลืออีก 400 ปี ข้าควรจะสามารถเอาชนะเขาได้อย่างง่ายดายด้วยวงแหวนวิญญาณพันปี” เย่เฉินพึมพำ
"อีกสองเดือนต่อจากนี้ วงแหวนวิญญาณวงแรกของข้าจะมีอายุถึง 7,000 ปี เมื่อถึงตอนนั้น แม้ว่าข้าจะยังระดับ 14 ข้าก็ควรที่จะสามารถเอาชนะมหาวิญญาจารย์ ในระดับ 20 ได้อย่างง่ายดายได้เลยใช่ไหมนะ?"
ในเวลานี้ การจัดอันดับของเย่เฉินก็ออกมาเรียบร้อย
“อันดับที่ 851 เย่เฉิน (รุ่นที่ 100) ระดับ 14”
บางทีอาจเป็นเพื่อปกป้องความเป็นส่วนตัวของนักเรียนและไม่มีเนื้อหาปรากฏในการจัดอันดับมากนัก
“ข้าเข้าสู่ 1,000 อันดับแรกแล้วจริง ๆ เหรอเนี่ย?”
เย่เฉินตกตะลึง
รู้ไหมว่านี่เป็นรุ่นที่ 100 แล้วและมีผู้ที่เข้าร่วมมากกว่า 50,000 คนเลยทีเดียว
เย่เฉินนั้นมาที่นี่ได้เพียงวันเดียวเท่านั้น ดังนั้นอันดับของเขาจึงถือได้ว่าสูงมาก
หลังจากเล่นไป 20 เกมติดต่อกัน เย่เฉินไม่ได้วางแผนที่จะเล่นต่อ
เมื่อเย่เฉินออกมาจากห้องต่อสู้เสมือนจริง เขาบังเอิญเห็นหวังเหอเดินมาจากระยะไกล
หวังเหอเหลือบมองเย่เฉินด้วยความประหลาดใจ และพูดออกมาทันทีพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ : "เย่เฉิน ดูเหมือนว่าเจ้าได้เข้ามาและได้จับคู่แล้ว ผลงานของเจ้าเป็นอย่างไรบ้างกันล่ะ"
"ก็ไม่มีอะไรมากนะ"
เย่เฉินทิ้งคำพูดเหล่านี้ไว้อย่างสบายๆ
"หึหึ."
หวังเหอไม่ได้จริงจังกับมัน ชายคนนี้สงบพอ และเขาไม่รู้ว่าความมั่นใจของเขานั้นมาจากไหน
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ หวังเหอก็พูดว่า: "เย่เฉิน มาสนุกที่ลานกว้างหลังอาหารเย็นกันไหมล่ะ?"
"ข้าไม่สนใจ"
เย่เฉินขี้เกียจเกินกว่าจะเล่นเกมฝึกฝน ดังนั้นเขาจะมาจริงถ้าเขาต้องการ
จะดีกว่าที่จะใช้เวลาในบ่อพลังวิญญาณมากขึ้น ถ้ามีเวลาสำหรับการสนทนานี้
“หึหึ ถ้ากลัวก็กลัวต่อไปเถอะนะ”
หวังเหอยิ้มและพูดว่า: "ข้านั้นใจกว้างมากพอ ดังนั้นจึงจะปล่อยเจ้าไป"
หลังจากพูดแล้ว เขาก็เข้าไปในห้องต่อสู้เสมือนจริง
เย่เฉินหัวเราะเบา ๆ และไม่สนใจเขาต่อไป
...
1 ชั่วโมงต่อมา.
ในห้องต่อสู้เสมือนจริง หวังเหอถูกคู่ต่อสู้โจมตีที่หัวของเขา และชัยชนะที่ได้รับมาก็สิ้นสุดลง
“การต่อสู้สิ้นสุดลงแล้ว การชนะต่อเนื่อง 12 ครั้ง เกมของเจ้าสิ้นสุดลงแล้ว โปรดฝึกฝนให้หนักต่อไป”
หลังจากได้ยินเสียงบี๊บ หวังเหอก็ยืดตัวออก
"ห้องต่อสู้เสมือนจริง... ช่างน่าสนใจจริงๆ ข้าไม่รู้ว่าตัวเองอยู่อันดับเท่าไหร่กันนะ"
เขาเพิ่งแพ้คู่ต่อสู้ระดับ 17 และหวังเหอก็พอใจกับผลลัพธ์นี้อย่างมาก
ท้ายที่สุดแล้วระดับ 14 สามารถเอาชนะระดับ 17 ได้และมันก็เพียงพอแล้วที่จะภาคภูมิใจ
ในไม่ช้า อันดับของหวังเหอก็ออกมา
“อันดับที่ 931 หวังเหอ (รุ่นที่ 100) ระดับ 14”