บทที่ 268 : ในท้องทะเล (2)
บทที่ 268 : ในท้องทะเล (2)
"เอาล่ะต่อไป"
ฉันแจกกระดาษแผ่นเล็ก ๆ ให้ทุกคน
มันเป็นแผนที่แบบจำลองตามแผนที่โฮโลแกรมในห้องควบคุม
วงกลมสีแดงตรงกลางคือพื้นที่ของบอส จุดดำด้านนอกคือฐานของเรา
"เมื่อเตรียมการเสร็จ เราจะเคลื่อนพลออกไปยึดครองฐานด้านนอก เราไม่มีเวลา ดังนั้นเราอาจจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย"
“เราจะยึดครองฐานด้านนอกได้ยังไง?”
"เรามีของวิเศษอยู่นี่?"
ทุกคนคงเดาได้ว่ามันคืออะไร
แต่มันยังใช้ไม่ได้ในตอนนี้
'น้ำตาเงือก'
นี่คือสิ่งของที่ช่วยให้สามารถหายใจใต้น้ำได้
แต่อย่างไรก็ตามดันเจี้ยนรายวันที่สามารถรับวัสดุในการประดิษฐ์มันได้ยังไม่ได้เปิดใช้งาน
"น้ำตาเงือกงั้นเหรอ? มันจะทำให้เราหายใจใต้น้ำได้?"
"ใช่ ตอนนี้มีแค่วิธีว่ายน้ำเท่านั้น ดังนั้นระหว่างที่เรือเหาะเคลื่อนที่ เราจะฝึกต่อสู้ใต้น้ำไปด้วย"
ฉันอธิบายต่อ
"พวกนายก็เคยเห็นเจ้าปลาซาร์ดีนตัวนั้นแล้วนิ พวกนายเองก็รู้ว่าการโจมตีมันในน้ำนั้นไม่ง่าย ถ้ามันไม่โผล่ขึ้นมา เราต้องลงไปหามัน"
"ลงไปในทะเล? ฟังดูโหดไปหน่อยนะฮาน..."
"อาวุธที่เราใช้ตอนนี้เมื่อลงไปใต้น้ำมันไม่ได้ผลดีนัก เราต้องฝึกฝนทักษะใหม่"
มีทักษะที่เรียกว่า 'การโจมตีใต้น้ำ' เราต้องทำมันให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม
"ไม่ต้องกังวล ครั้งนี้ไม่ต้องจุดไฟเผาตัวเอง”
ฉันพูดติดตลก
จากนั้นก็พิจารณารายละเอียดอื่น ๆ ในแผนที่
มีฐานทั้งหมดสี่แห่ง ฐานแรกน่าจะมีน้ำตาเงือกซ่อนอยู่ แต่อีกสามฐานที่เหลือ... เราต้องลงไปดูเอง
'แล้วก็กุญแจ...'
ข้อมูลยังไม่ปรากฏแน่ชัด มันอาจจะอยู่ในตัวมังกรน้ำ หรือที่ไหนสักแห่งในทะเล หรืออาจจะอยู่ในส่วนลึกสุดของทะเลก็ได้
หลังจากอธิบายภารกิจให้ทุกคนฟังแล้ว ฉันก็มองออกไปนอกหน้าต่าง
ตอนนี้ดึกมากแล้ว ไรก็ได้ตัดการเชื่อมต่อไปแล้วเช่นกัน
'เรือเหาะลำนี้มีสิ่งอำนวยความสะดวกสี่อย่าง'
ที่พัก ศูนย์ฝึก คลังอาวุธ และห้องรอ
'การมีห้องรอ หมายความว่า เราสามารถเรียกฮีโร่คนอื่นมา หรือสับเปลี่ยนฮีโร่ได้'
ก่อนหน้านี้ไรก็ได้พยายามเรียกฮีโร่คนอื่นเข้ามา แต่ระบบแจ้งว่าไม่ตรงตามเงื่อนไข
"ไอเซล"
[ท่านโลกิ เรียกหาฉันเหรอคะ? ] ไอเซลปรากฏตัวขึ้นและบินมาเกาะที่ไหล่ เธอเก็บปีกและมองมาที่ฉัน
"ฉันอยากคุยกับคนอื่น ๆ ในห้องรอ เป็นไปได้ไหม?"
[กระแสเวลาแตกต่างกันมาก มันอาจจะยาก...]
"ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร"
[ไม่ค่ะ! ฉันจะลองพยายามดูนะคะ!] ไอเซลพับแขนเสื้อขึ้น ฉันหัวเราะกับท่าทีเธอและบอกเธอว่าฮีโร่ที่ฉันอยากคุยด้วยคือใคร
ครู่ต่อมา...
<ฮื้อ? >
เสียงของอีดิสดังก้องอยู่ในหูของฉัน
<ฮานเหรอ? นายทำอะไรอยู่ข้างในน่ะ? ทำไมยังไม่ออกมา? >
"กำลังตั้งแคมป์...ฉันมีเรื่องจะบอก"
<ว่ามาเลย>
ฉันเล่าเรื่องที่เรากำลังเผชิญอยู่ให้เธอฟัง ทั้งคุณสมบัติของสนาม บอส และสิ่งที่พวกเธอต้องทำ
<เรียนรู้ทักษะการจู่โจมใต้น้ำ? >
"แค่ทำความคุ้นเคยกับการต่อสู้ในน้ำก็พอ ไม่จำเป็นต้องใต้น้ำ นายท่านจะสร้างสระว่ายน้ำให้เร็ว ๆ นี้ ฝากบอกปาร์ตี้อื่นด้วย"
<ได้ ไว้ใจฉันได้เลย...ฮานนายห้ามตายนะ...>
และการสื่อสารก็ขาดหายไป
[แฮ่ก ๆ ๆ !]
ไอเซลทรุดลงกับพื้น หน้าผากของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ
ฉันยิ้มและพูดว่า
"ยังเหลืออีกคน"
[ยังไม่จบอีกเหรอคะเนี่ย! ]
"คนสุดท้ายแล้ว"
[ได้ค่ะ! เพื่อท่านโลกิ ฉันจะทำให้เต็มที่!] ไอเซลหมุนแขน
[พลังนางฟ้าาาาาาา!]
"ฉันอยากคุยกับออลก้า"
[ยัยแม่มดเวทย์ไฟนั่นน่ะเหรอคะ? ได้เลย!] ผงวิบวับกระจายออกมาจากปีกของเธอ
"ออลก้าฉันเองนะ"
<ฮาน? มีอะไรงั้นเหรอ? >
“เรายังอยู่ในภารกิจ”
<ภารกิจเหรอ? นี่มันผ่านมาสามวันแล้วนะ...>
ถ้าคำนวณตามเวลาบนหอคอยที่เราต้องปีนจะเป็นสามเท่าของห้องรอ ก็น่าจะประมาณนั้น
"การฝึกเป็นยังไงบ้าง?"
<ดีเลยแหละ อีกแค่สัปดาห์เดียว นายจะได้เห็นเวทย์มนตร์ที่จะทำให้เด็กนั่นร้องไห้แน่...>
เสียงเธอเริ่มขาดหาย ดูเหมือนการสื่อสารจะไม่เสถียรแล้ว
<ว่าแต่...เกิดอะไรขึ้น? >
"ก่อนอื่น โยนเวทมนตร์ลมที่กำลังฝึกนั่นทิ้งไปซะ"
<...หา? >
"เธอก็รู้ว่าฉันให้เธอทำอะไรบนชั้นที่ 20 เวทย์ไฟที่ใช้ระเบิดศัตรูนั้นเธอต้องร่ายมันให้ได้ภายใน 30 วินาที หรือไม่ก็เพิ่มพลังโจมตี อ้อ แล้วก็ฝึกว่ายน้ำด้วย"
<เดี๋ยวก่อน นี่มันอะไรกันเนี่ย ฉันตกใจแล้วนะ...>
"มันหมายความว่า อาจมีการเปลี่ยนแปลงในปาร์ตี้ 1"
ตอนนี้ปาร์ตี้ 1 มีห้าคน แต่จำนวนอาจเพิ่มขึ้น
ข้อเสียของนักเวทย์คือ พวกเขาไม่สามารถบังคับเรือเหาะและใช้เวทย์เสริมไปพร้อมกันได้ ถ้าคาทีโอควบคุมเรือเหาะ เขาจะไร้ประโยชน์ในการต่อสู้ระยะประชิด ดังนั้นจะกลายเป็นว่าไม่มีนักเวทย์ในปาร์ตี้ 1
'ดูเหมือนคาทีโอจะไม่ค่อยสนใจเรื่องร่วมมือกันด้วย'
<ล้อเล่นใช่มั้ย? มีที่ว่างงั้นเหรอ? >
"ฉันไม่มาพูดเล่นอะไรแบบนี้หรอก"
<แต่ฉันไม่มีประโยชน์ในทะเล...>
"แล้วมันยังไงล่ะ..."
<ก็มีคนเคยพูดไว้แบบนั้น!>
ออลก้าตะโกนเสียงดัง แต่คำพูดต่อไปของเธอทำให้ฉันประหลาดใจ
<รอดูเลย! ฉันจะกลับไปหลังจากฝึกเสร็จ!>
"...ได้สิ"
<ไม่ได้โกหกใช่ไหม? ไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย? >
"แน่นอนว่าไม่"
<อ่า...>
ความเงียบเข้าปกคลุม
<...ขอบคุณนะ>
"เธอทำฉันขนลุก ...ฉันบอกเธอเพราะฉันจะใช้เธอต่างหาก"
ฉันตัดการเชื่อมต่อทันที
[แฮ่ก ๆ ๆ !]
ไอเซลหอบหายใจอยู่บนโต๊ะ
"จบแล้ว ขอบคุณที่ลำบากช่วยนะ"
[ฮ่า……เมื่อกี้ฉันคิดว่าฉันกำลังจะตาย ว่าแต่ทำไมท่านโลกิถึงตัดสินใจแบบนั้นคะ? ท่านโลกิไม่จำเป็นต้องเรียกใช้ผู้หญิงคนนั้นเฃยนะคะ]
“ถ้าเอาคาทีโอออกไปเนื่องจากต้องควบคุมเรือเหาะ ก็จะยังมีที่ว่างในปาร์ตี้ที่ 1 เหลือใช่ไหม?”
[นั่นหมายจะให้เขาเป็นช่างเครื่องเหรอคะ...?]
ฉันกระแอม
ไอเซลเบิกตากว้าง