บทที่ 7 : อาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์, เจตนาดาบที่ตื่นขึ้น
บทที่ 7 : อาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์, เจตนาดาบที่ตื่นขึ้น
ด้วยการใช้คะแนนโชคลาภถึงหนึ่งหมื่นคะแนน, เสียงฟ้าร้องก็ปรากฏเเละดังก้องอยู่ในจุดตันเถียนของเย่หวู่ชาง
เสียงฟ้าร้องอันไม่มีที่สิ้นสุดนั้นได้ระเบิดไปทั่วในทะเลแห่งจิตสำนึกของเขา
หลังจากนั้น แกนทองคำของเขาก็เริ่มดูดซับพลังวิญญาณอย่างต่อเนื่องและแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อยๆ
ในที่สุด, แกนทองคำก็ระเบิดเเละกระจายออกเป็นอนุภาคจำนวนนับไม่ถ้วนรอบๆตันเถียน
แต่ละอนุภาคเหล่านี้กลายเป็นแกนทองคำขนาดเล็ก
เเละแกนทองคำขนาดเล็กนับพันล้านอนุภาคนี้ก็ได้เติมเต็มจุดตันเถียนของเขา พร้อมกันนั้นก็เปลี่ยนแปลงร่างกายของเขาไปพร้อมๆกัน
จนกระบวนการนี้เสร็จสิ้น….เขาก็ได้ทะลวงมาถึงระดับอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์เรียบร้อยแล้ว
นอกจากนี้, จากการสะสมครั้งก่อนของเขา….การบ่มเพาะพลังของเขาจึงเกือบจะถึงจุดสูงสุดของขั้นที่หนึ่งของอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เมื่อเขาลืมตาอีกครั้งและมองดูสถาณการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า เขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างพึงพอใจ
จากนั้นโดยไม่ยอมเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์, เขาเลือกที่จะใช้คะแนนโชคลาภเพื่อเสริมทักษะการบ่มเพาะของเขาทันที
[ใช้คะแนนโชคลาภ 1,000 คะแนน ศิลปะจันทราสีม่วงได้เข้าสู่ระดับความสำเร็จเล็กน้อย!]
[...]
[...]
[ใช้คะแนนโชคลาภ….ศิลปะจันทราสีม่วง ได้เข้าสู่ระดับความสมบูรณ์แบบแล้ว!]
ด้วยการใช้คะแนนโชคลาภไปถึง 20,000 คะแนน, ทักษะการบ่มเพาะระดับปฐพีขั้นสูงของเขาก็เข้าสู่ระดับความสมบูรณ์แบบโดยตรง
ทันใดนั้น….ด้วยการรวบรวมและการควบแน่นของพลังวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วน
จุดตันเถียนและทะเลแห่งจิตสำนึกของเขาก็ขยายออกไปหลายต่อหลายเท่าตัว
นี่เป็นอีกความน่าสะพรึงกลัวหนึ่งของทักษะระดับปฐพี….ผลกระทบของมันเหนือกว่าทักษะศิลปะจันทราลึกซึ้งมากมาย
[ใช้คะแนนโชคลาภ 300 คะแนน, วิชาดาบหมื่นอสูรได้เข้าสู่ระดับความสำเร็จเล็กน้อยแล้ว!]
[ใช้คะแนนโชคลาภ….]
[ใช้คะแนนโชคลาภ….วิชาดาบหมื่นอสูรได้เข้าสู่ระดับความสมบูรณ์แบบ และโฮสต์ได้เข้าใจทักษะขั้นสูงสุดของวิชาดาบหมื่นอสูร - หมื่นอสูรบุกโจมตี, - หมื่นอสูรประจันนภา!]
วิชาดาบหมื่นอสูร, หมื่นอสูรบุกโจมตี…..เพิ่มพลังในการฟันขึ้นห้าสิบเท่าในทันที
วิชาดาบหมื่นอสูร, หมื่นอสูรประจันนภา……ฟาดฟันอย่างรุนแรง แปลงร่างเป็นมังกรสีน้ำเงิน กวาดล้างทุกสรรพสิ่ง สามารถทำลายภาพลวงตาทั้งหมดได้ ไม่อาจหยุดยั้งได้ด้วยพลังในระดับอาณาจักรเดียวกัน
…….
ในขณะนี้, พลังอันน่าสะพรึงกลัวของทักษะการต่อสู้ระดับปฐพีขั้นสูงได้ถูกเผยออกมา
[ติ๊ง! เนื่องจากทักษะการต่อสู้ของโฮสต์มาถึงระดับความสมบูรณ์เเบบ, ความเข้าใจในเจตนาดาบของโฮสต์จึงมาถึงระดับเชี่ยวชาญ…..ขณะนี้อยู่ที่ขั้นแรกของเจตนาดาบแล้ว!]
เมื่อได้ยินเสียงนี้ เย่หวู่ชางก็อดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มสดใสออกมา
เจตนาดาบ, นี่เป็นรางวัลพิเศษโดยแท้
สิ่งนี้ขึ้นอยู่กับความเข้าใจของเเต่ละบุคคลโดยสิ้นเชิง
อัจฉริยะธรรมดาทั่วไปไม่สามารถทำความเข้าใจถึงมันได้
ไม่ต้องพูดถึงผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์, แม้แต่อาณาจักรปราการสวรรค์ที่เต็มไปด้วยอัจฉริยะหรืออัจฉริยะของอาณาจักรพระราชวังสีม่วงก็ไม่เคยมีคนเข้าใจมัน
สำหรับเย่หวู่ชางที่จะเข้าใจมันตั้งแต่ช่วงแรกของอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์นั้น….ย่อมเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวสำหรับผู้อื่นอย่างมาก
แนวคิดในเรื่องเจตนาดาบสำหรับในโลกนี้ เป็นสิ่งที่แข็งแกร่งมาก
เมื่อหลอมรวมเจตนาดาบเข้าไปในกระบวนท่าการต่อสู้….มันจะสามารถปลดปล่อยพลังออกมาได้หลายสิบเท่าในทันที
กล่าวได้ว่าพลังการต่อสู้ของเหล่าผู้ฝึกตนที่มีเจตนาดาบและผู้ที่ไม่มีนั้น…ไม่ถือว่าอยู่ในระดับเดียวกันเลย
เเละเมื่อพิจารณาคะแนนโชคลาภที่เหลืออีกสองสามพันคะแนน
เย่หวู่ชางก็ไม่เสียเวลาใดๆ เเละใช้มันเพื่อฝึกฝนย่างก้าวข้ามภูผา และหมัดทลายอเวจีจนถึงระดับความสมบูรณ์แบบทั้งคู่
และด้วยคะแนนโชคลาภของเขาที่ใช้ไป, ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาจึงได้มาถึงระดับที่หน้าหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
แม้ว่าเขาจะอยู่ที่ขั้นแรกของอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์ แต่พลังการต่อสู้ของเขาตอนนี้ก็เทียบได้กับคนที่อยู่ในขั้นเก้าของอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์เรียบร้อยแล้ว
ในบรรดาคนรุ่นเดียวกัน เขาแทบจะเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้คนใดก็ได้โดยไม่เกรงกลัว
………
ครึ่งเดือนต่อมา
ด้านเย่ว์รู่ชวงก็ฝึกฝนจนสำเร็จเช่นกัน
ในยุคนี้ผู้หญิงไม่ได้ประสบปัญหาหลังการคลอดบุตร…..โดยเฉพาะเหล่าผู้ฝึกยุทธิ์ที่ไม่มีแนวคิดเรื่องการฟื้นฟูหลังคลอด
อย่างไรก็ตาม เย่หวู่ชางยังคงจัดหาทรัพยากรจำนวนมากให้เธอฟื้นฟูร่างกาย
หลังจากอยู่ด้วยกันมาเกือบปี เย่ว์รู่ชวงก็เข้าใจดีว่าผู้ชายของเธอคนนี้ไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่คิด
การที่เขาครอบครองยาระดับสูงอย่างยาฟื้นฟูสมบูรณ์นั้น, เป็นเรื่องที่ผิดปกติมาก
เเต่เธอก็ไม่ได้ซักไซ้อะไรเขา, และเริ่มความพยายามที่จะบุกทะลวงไปสู่ร่างเต๋าเก้าทุกข์ยากระดับเก้าให้ได้
เเละในที่สุด
ภายใต้การช่วยเหลือของค่ายกลรวบรวมวิญญาณระดับเก้า….เย่ว์รู่ชวงก็สามารถบุกทะลวงและก้าวหน้าได้สำเร็จ
ออร่าอันทรงพลังของอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์ระเบิดออกมาจากร่างกายของเธออย่างยิ่งใหญ่, และแรงกดดันนี้น่าสะพรึงกลัวอย่างเห็นได้ชัด
ด้วยร่างกายศักดิ์สิทธ์, ร่างเต๋าเก้าทุกข์ยากของเธอ
เมื่อเธอทะลวงผ่านขั้นเเรกของอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธ์….พลังของเธอก็พุ่งทะยานอย่างต่อเนื่องจากขั้นแรกของอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์ไปถึงขั้นที่หกของอาณาจักรทะเลศักดิ์สิทธิ์ทันที
ในแง่ของพลังการต่อสู้ของเธอนั้น…แม้แต่เย่หวู่ชางก็ยังรู้สึกถึงความกดดันยามเผชิญหน้ากับเธอ
ประกอบกับผลการฟื้นฟูจากยาฟื้นฟูสมบูรณ์….มันทำให้ร่างกายของเธอไปถึงระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน
ณ ขณะนี้, เมื่อมองดูสถานการณ์ปัจจุบันของเธอ น้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาของเย่ว์หรู่ชวงอย่างอดไม่ได้
เดิมที, เธอคิดว่าเธออาจจะต้องใช้เวลาเป็นอย่างน้อยสิบปีในการฝึกฝนในตระกูลเย่ว์เพื่อพยายามพัฒนาร่างเต๋าเก้าทุกข์ยาก
เเถมถ้าหากมีทรัพยากรไม่เพียงพอ เธอก็อาจเผชิญกับความล้มเหลวอีกครั้งก็ไม่ใช่เรื่องที่เเปลกอะไร
เเละแม้ว่าเธอจะทำสำเร็จ, อาการบาดเจ็บสาหัสก็จากการทะลวงความทุกข์ยากก็อาจติดตัวเธอไปตลอดชีวิต
แต่อย่างไรก็ตาม
หลังจากแต่งงานเข้าตระกูลเย่แล้ว….เธอก็ประสบความสำเร็จได้ในเวลาไม่ถึงหนึ่งปี
นอกจากนี้ เธอยังไม่มีอาการบาดเจ็บใดๆตามมาเลย …และสภาพร่างกายของเธอตอนนี้ก็ได้มาถึงจุดสูงสุดแล้ว
ณ เวลานี้, การที่เธอจะพูดว่าเธอแข็งแกร่งที่สุดในตระกูลเย่นั้นก็ไม่ใช่คำพูดที่เกินจริงเลยสักนิด
เเละเมื่อมองดูใบหน้าหล่อเหลาสมบูรณ์แบบของเย่หวู่ชาง
เย่ว์รู่ชวงก็ยิ่งเต็มไปด้วยความรักอันลึกซึ้ง…..หัวใจของเธอถูกครอบครองโดยเขาอย่างสมบูรณ์
“รู่ชวง เจ้า...”
ก่อนที่เย่หวู่ชางจะพูด, ปากของเขาถูกปิดกั้นด้วยริมฝีปากสีแดงเงางาม
“สามี….เรามามีลูกอีกคนกันเถอะ!”
ดวงตาของเย่ว์รู่ชวงเย้ายวน เธอมองไปที่เขาด้วยความเสน่หา….ในดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความอ่อนโยนเหมือนลำธารใสกกระจ่าง
หลังจากปลุกร่างเต๋าของเธอแล้ว….เย่ว์รู่ชวงก็มีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง
ออร่าของเธอไม่เพียงแต่แข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น, แต่รูปร่างหน้าตาของเธอก็ยังงดงามขึ้นอย่างมากอีกด้วย
เมื่อมีดวงตาคู่นี้กำลังจ้องมองมาที่เย่หวู่ชาง….เเล้วเเบบนี้เขาจะต้านทานได้อย่างไรกัน?
ไม่จำเป็นค้องมีคำอธิบายใดๆเขาก็อุอุ้มเย่ว์หรู่วงขึ้นในอ้อมแขนและพาเธอเข้าไปในเรือน
หลังจากเว้นว่างมาหลายเดือน เขาก็เริ่มต้นเดินทางจมลงในความหลงใหลอีกครา
…………………
