บทที่ 58 ประตูราโชมอนสามชั้น ฟรี

ริวอุนกดสีหน้าจริงจัง กระแสสายฟ้าของตัดสายฟ้าหลั่งไหลออกมาทั่วทั้งตัว งูสิงค์นับพันตัวต่างถูกสายฟ้าเผาจนไหม้เกรียม

ทว่าการทำแบบนี้ไม่ได้เป็นการแก้ปัญหา เหล่างูสิงค์นั้นเยอะเกินไป เป็นไปไม่ได้ที่จะคงสภาพตัดสายฟ้าเอาไว้ตลอดเวลา

ในขณะนั้นเอง กามะบุนตะก็ตวัดมีดเล่มใหญ่เข้ามา วิกฤตที่เพิ่งคลี่คลายกลับมาอีกครั้ง

“ยังขาดวิชานินจาขนาดใหญ่อยู่” ริวอุนพึมพำเบา ๆ

วิชานินจาระดับ S ที่เขาเชี่ยวชาญในปัจจุบันมี ตัดสายฟ้า กิเลนและดาวกระจายวงจักร

แม้ว่าพลังของตัดสายฟ้าจะแรงมาก แต่ก็เหมาะกับการโจมตีเป้าหมายเดียวมากกว่า กิเลนเองการโจมตีกว้างก็จริงแต่ก็ใช้งานได้ยาก ดังนั้นในสามวิชานินจาระดับ S มีเพียงดาวกระจายวงจักรเท่านั้นที่ใช้งานได้

แต่สิ่งที่สำคัญคือมันใช้งานได้ไม่บ่อยนัก แม้ว่าสิ่งที่เขาได้มาคือการโจมตีกระจายวงกว้างก็จริง มันก็ต้องอย่าลืมว่าเขาพึ่งพาเพียงกายเซียนระดับกลางเพื่อใช้งานและคงสภาพดาวกระจายวงจักร รวมไปถึงฟื้นสภาพแขนที่บาดเจ็บด้วย หากไม่มีก็ไม่สามารถใช้งานต่อเนื่องได้เหมือนนารูโตะ มันเลยสามารถใช้เป็นไพ่ตายได้เท่านั้น

ร่างของริวอุนกระโดดหลบมีดของกามะบุนตะ เท้าทั้งสองเหยียบบนน้ำอีกครั้ง

“คาถาน้ำ: คลื่นน้ำระเบิดจู่โจม”

แม่น้ำใต้ฝ่าเท้าเขานูนขึ้นจนกลายเป็นคลื่นยักษ์ แรงกดทับบดงูสิงค์จนแหลกเละ

“คาถาดิน: บ่อน้ำพุเหลือง” จิไรยะประสานอิน จากนั้นก็พ่นน้ำเหลืองออกจากปาก

น้ำเหลืองท่พ่นออกมากัดก่อนดินจนกลายเป็นโคลนเหลว ก่อนที่น้ำเหลืองที่ว่าจะค่อย ๆลามไปยังริวอุน ทว่ามันไม่ได้เล็งริวอุน จิไรยะเล็งไปที่แม่น้ำที่ริวอุนยืนอยู่

เขาตระหนักได้ว่าหากปิดกั้นแม่น้ำ พลังของริวอุนก็อาจจะลดลงมานิดหน่อย การใช้คาถาน้ำของอีกฝ่ายก็จะกินจักระเยอะขึ้นในการใช้ เรียกได้ว่าเป็นการเพิ่มการใช้จักระของริวอุนให้หมดเร็วขึ้น

ริวอุนไม่สามารถรับความเสี่ยงจากการยืนบนน้ำย่อยกบได้ ทำให้แม่น้ำที่เขาต้องการถูกปิดกั้นไปเรียบร้อย เรียกได้ว่าวิธีนี้สามารถใช้ได้เพียงนินจาที่มีระดับคาเงะเท่านั้นเพราะมันเปลืองจักระมากนัก

เมื่อสูญเสียแม่น้ำไป งูสิงค์ที่เหลือก็กระโจนเข้าใส่ริวอุนทันที บางตัวก็ไม่ได้เข้าไปใกล้แล้วเลือกพ่นพิษเข้าใส่ริวอุนแทน

“คาถาดิน: แปลงรูปดินเหนียว” มือดินเหนียวขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น มือสองข้างนั้นพยายามคว้าจับตัวริวอุนเอาไว้

‘ต้องอย่าเผลอให้โดนจับเด็ดขาด’ ริวอุนคิดในใจ

ตอนนี้ศึกสามทางกำลังเริ่ม งูสิงค์ก็เริ่มลงมือ จิไรยะและมือดินก็อีกสองทาง หากถูกมือดินเหนียวยักษ์จับได้ เขาคงถูกเหล่าสูงสิงค์ที่ว่ากัดอย่างแน่นอน

จังหวะนั้นริวอุนเลือกกระโดดหลบไปอีกทางหนึ่ง อย่างไรก็ตาม กามะบุนตะราวกับรออยู่ มันแกว่งมีดขนาดใหญ่ของมันไปรอบ ๆ

โอโรจิมารุก็ประสานอิน งูเหลือมตัวใหญ่พุ่งออกมาจากแขนเสื้อพยายามจับริวอุนอีกทางหนึ่ง เรียกได้ว่าตอนนี้ไม่ว่าจะขยับไปทางไหนก็ทางตัน

การโจมตีร่วมกันของสองนินจาทำให้เด็กหนุ่มทำได้เพีียงล่าถอยอย่างเดียว

“พันปักษา: หอกคม” หอกอันแหลมคมของพันปักษาแทงทะลุงูเหลือมตัวใหญ่และใช้สายฟ้านั้นเลี่ยงเหล่างูสิงค์ที่กำลังคืบคลานมาตามพื้น

ริวอุนไม่ยืนกับที่ เขาเปลี่ยนที่ยืน แล้วก็เป็นอีกครั้งที่กามะบุนตะฟันมีดยาวในมือลงมาทางที่เขาหลบไป

ตูม!

แผ่นดินสั่นสะเทือนอย่างแรง ฝุ่นจำนวนมากคละคลุ้ง ปกคลุมบริเวณโดยรอบ

ฟุ่บ!

ริวอุนทะยานออกจากควัน จากนั้นก็กระโดดหลายครั้งเพื่อออกห่างจากกลุ่มของโอโรจิมารุและคนอื่น ๆ

“ลำบากจริง ๆ ความสามารถในการตรวจจับของชิบะ ริวอุนดีมาก วิธีการธรรมดาทำอะไรเขาไม่ได้เลย” จิไรยะเบ้หน้าเล็กน้อย

ถ้าเป็นนินจาคนอื่นล่ะก็ ภายใต้การระดมโจมตีแบบนี้ พวกเขาก็อาจเผยข้อบกพร่องและได้รับบาดเจ็บไปแล้ว แต่ความสามารถของริวอุนนั้นดีเกินกว่าที่คิดไปมากมาย

ทุกครั้งที่พวกเขาโจมตีเข้าไป ริวอุนสามารถรับรู้ได้ล่วงหน้าก้าวหนึ่งเสมอแล้วจึงโต้กลับ ดังนั้นการโจมตีต่อเนื่องจึงไม่เกิดประโยชน์ใด ๆเลย

“ไม่เป็นไร” โอโรจิมารุไม่สนใจเรื่องนั้น การต่อสู้ครั้งนี้ใช้จักระไปมาก

ในความเห็นของเขา ตราบใดที่ยังคงโจมตีต่อไป ริวอุนจะแสดงจุดอ่อนออกมาไม่ช้าก็เร็ว

“อืม” จิไรยะรับคำแล้ววิ่งเข้าไปหาริวอุนอีกครั้ง แต่ก่อนจะเข้าไปเขาก็หยุดตัวเองไว้ก้าวหนึ่ง เพราะตอนนี้ริวอุนยกแขนขึ้น โดยบนมือนั้นมีลูกบอลจักระหมุนอย่างน่ากลัวอยู่ในมือ

ฟู่! ฟู่! ฟู่! ฟู่!

เสียงเหมือนเลื่อยไฟฟ้าตัดผ่านอากาศ ลมที่เกิดจากการหมุนของจักระค่อย ๆเร็วขึ้นและก่อตัวเป็นรูปดาวกระจาย ยิ่งดาวกระจายหมุนเร็วแค่ไหน อากาศรอบข้างก็ยิ่งปั่นป่วน เศษฝุ่นถูกพัดฟุ้ง

‘นี่คืออะไรน่ะ?’ จิรไยะรู้สึกว่าคลื่นอากาศปั่นป่วน จึงยกแขนขวาขึ้นกันโดยไม่รู้ตัวเพื่อสกัดกั้นลมแรง

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เห็นจักระรูปดาวกระจายในมือชิบะ ริวอุน เขาก็รู้สึกกลัวโดยไม่มีสาเหตุและรับรู้ถึงภัยคุกคามร้ายแรงจากวิชานี้

“จิไรยะ ถอยกลับเดี๋ยวนี้!” โอโรจิมารุตะโกนเสียงดัง มือของเขาตบลงบนพื้น

“คาถาอัญเชิญ: ประตูราโชมอนสามชั้น!”

ตูม! ตูม! ตูม!

ผืนดินสั่นสะเทือน ขณะที่พื้นดินด้านหน้าจิไรยะปรากฎประตูรูปร่างหน้าตาแปลก ๆสามชั้นขึ้นมาทีละประตู

********************