บทที่ 4 : การเลื่อนขั้นอันบ้าคลั่ง, กำเนิดทายาทคนแรก
บทที่ 4 : การเลื่อนขั้นอันบ้าคลั่ง, กำเนิดทายาทคนแรก
ในขณะนี้, เย่หวู่ชางก็มีความมั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเองมากขึ้นเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม, แน่นอนว่าเขาไม่ลืมเย่ว์รู่ชวงภรรยาของเขา
ทันทีที่เขาออกมาจากการฝึกตน….เขาก็มุ่งตรงไปที่ห้องของเย่ว์รู่ชวงทันที
……….
และในขณะนี้, คิ้วของเย่ว์รู่ชวงขมวดเล็กน้อยราวกับว่าเธอกำลังใคร่ครวญอะไรบางอย่าง
เพราะเธอไม่คาดคิดเลยว่าหลังจากงานแต่งงานของพวกเขา เย่หวู่ชางจะหายไปเลยเป็นเวลาถึงสามวัน
บางทีสำหรับเย่หวู่ชาง การแต่งงานกับเขาอาจจะเป็นเพียงวิธีปกป้องตระกูลของเขาก็ได้ (นางเอกงอนเเล้ว)
เเต่เเบบนี้ก็ดีเช่นกัน เธอจะได้สามารถมุ่งเน้นไปที่การฝึกตนและพยายามปลุกร่างเต๋าเก้าทุกข์ยากของเธอให้สมบูรณ์โดยเร็วที่สุด
ตอนนี้เธออายุยี่สิบปีแล้ว ซึ่งถือว่าเธอก้าวหน้าช้ามากเมื่อเทียบกับอัจฉริยะชั้นยอดเหล่านั้น
หากเธอยังเป็นเช่นนี้ต่อไป เธอกลัวว่ามันจะยากยิ่งขึ้นสำหรับเธอที่จะตามคนอื่นได้ทัน
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ เธอก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นอีกเล็กน้อยที่จะได้มีเวลาฝึกตนมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม, เธอกลับไม่รู้ตัวเลยว่าหัวใจของเธอได้ถูกครอบครองโดยผู้ชายคนนั้นเรียบร้อยแล้ว
ทันใดนั้น, ประตูก็ถูกผลักให้เปิดออก
เเละเมื่อเธอเห็นใบหน้าของชายคนนั้น, เย่ว์รู่ชวงก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความดีใจ
"สามี!" เย่ว์รู่ชวงพึมพำเบาๆ
"รู่ชวง, ข้าเอาบางอย่างมาให้เจ้า"
หลังจากพูดจบ, เขาก็หยิบยาเสริมพลังปราณระดับสูงสุดออกมาสามขวดแล้วมอบให้เย่ว์รู่ชวงโดยตรง
“ยาเสริมพลังปราณระดับสูงสุด!” ริมฝีปากสีแดงของเย่ว์รู่ชวงเปิดกว้างด้วยความประหลาดใจ
ยาเสริมพลังปราณระดับสูงสุดทั้งหมดสามร้อยเม็ด….ยาเม็ดจำนวนมากขนาดนี้, แม้แต่ตระกูลเย่ว์ก็ยากที่จะนำมามอบให้เธอได้
ดังนั้น, เธอจึงไม่เคยคาดหวังเลยว่าเย่หวู่ชางจะนำสิ่งนี้มาให้เธอจริงๆ
เเละด้วยสิ่งนี้…..ความคับข้องใจและความไม่พอใจทั้งหมดก็ได้หายไป
เธอคิดได้ทันทีว่าที่เย่หวู่ชางหายตัวไปเป็นเวลาสามวันก็เพื่อรวบรวมทรัพยากรสำหรับเธอ (ความรักทำให้คนตาบอด….นี่มันรางวัลจากระบบค่ะสาว)
ในขณะนี้, หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ
เมื่อมองไปที่เย่หวู่ชางอีกครั้ง….เธอก็รู้สึกว่าชายคนนี้มีเสน่ห์มากยิ่งขึ้นเมื่อเทียบกับเมื่อสามวันก่อน
แรงกระตุ้นนี้ได้ครอบงำจิตใจของเธอ และเย่หวู่ชางก็ได้ครอบครองหัวใจของเธออย่างสมบูรณ์
…….
ในขณะนี้
เย่หวู่ชางได้มองไปที่เยว่รู่ชวงและเปิดใช้งานดวงตาแห่งโชคชะตาไปด้วย
[เย่ว์รู่ชวง: การประเมินโชค: สีทอง, คุณสมบัติ: ขั้นสูงสุด, ขอบเขต: อาณาจักรควบแน่นแกนกลางขั้นที่เจ็ด, พรสวรรค์: ร่างเต๋าเก้าทุกข์ยาก]
[ร่างเต๋าเก้าทุกข์ยาก: ต้องประสบกับภัยพิบัติถึงเก้าครั้งจึงจะตื่นโดยสมบูรณ์…โดยแต่ละครั้งจะยากกว่าครั้งก่อนหน้า, เเละหากไม่สามารถเอาชนะภัยพิบัติได้คนๆนั้นก็จะต้องพินาศ!]
หลังจากอ่านข้อความนี้ ในที่สุดเย่หวู่ชางก็เข้าใจว่าทำไมเย่ว์รู่ชวงถึงกลายเป็นคนไร้ค่าในชั่วข้ามคืน!
อย่างไรก็ตาม ร่างเต๋าเก้าทุกข์ยากนี้ก็ไม่ควรถูกมองข้ามพอๆกัน
เมื่อมันเติบโตขึ้น มันจะมีความหมายอย่างมากต่อตระกูลเย่ของเขา
ยิ่งกว่านั้น, ทั้งพรสวรรค์ โชค และรูปร่างหน้าตาของภรรยาของเขายังหายากมาก
ดังนั้น, เขาอดไม่ได้ที่จะตั้งตารอว่าทายาทที่น่าสะพรึงกลัวแบบไหนที่จะเกิดจากการรวมตัวกันของร่างเต๋าอันยิ่งใหญ่ทั้งสอง
เมื่อคิดได้ถึงสิ่งนี้ เขาก็รู้สึกตื่นเต้นมากเช่นกัน
“รู่ชวง….มันดึกแล้ว เราควรพักผ่อนด้วยกันนะ!”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เย่ว์รวงชวงก็วางยาเสริมพลังปราณออกไป…. เปลี่ยนความเขินอายก่อนหน้านี้ หลับตาลง และจูบเย่หวู่ชาง!
การต่อสู้อันดุเดือดนี้กินเวลาตลอดทั้งคืนและจบลงเมื่อเย่ว์รู่ชวงยอมจำนน
สำหรับเย่หวู่ชาง, เพราะร่างเต๋าเหอหวน….เขาจึงไม่รู้สึกอ่อนเพลียอีกต่อไป
เขาเดินออกจากห้องนอนด้วยท่าทางสดชื่นและมีชีวิตชีวา
ในขณะนี้, ในที่สุดเขาก็เข้าใจในอีกแง่มุมที่น่ากลัวของร่างเต๋าเหอหวน
……..
ตลอดครึ่งเดือนถัดมา เย่หวู่ชางก็พักอยู่ในห้องของเยว์รู่ชวงอย่างมีความสุขทุกคืน
จนกระทั่งระบบเเจ้งเตือนว่าเย่ว์รู่ชวงกำลังตั้งครรภ์….เย่หวู่ชางก็มีความสุขมาก และมอบยาเสริมพลังปราณระดับสูงสุดให้เธออีกสองขวด
หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็เลือกที่จะไม่ต่อสู้กันอีก…..แต่มุ่งความสนใจไปที่การฝึกตนของพวกเขาแทน (มีลูกในท้องต้องพักยกนะ)
ในช่วงเวลานี้…..เย่ว์รู่ชวงเริ่มรู้สึกว่าพลังการต่อสู้บนเตียงที่เหมือนกับสัตว์ร้ายของเย่หวู่ชางนั้นน่ากลัวมากเกินไป
เธอต้องการแบ่งปันแรงกดดันโดยรับนางสนมมาให้เขา
อย่างไรก็ตาม, เย่หวู่ชางกลับปฏิเสธอย่างไม่ใยดี
ล้อเล่นหรือ, เมื่อได้สัมผัสร่างศักดิ์สิทธ์ของเย่ว์รู่ฉวง….เเล้วเขาจะสนใจผู้หญิงธรรมดาๆได้อย่างไร?
…….
หลังจากนั้น, กาลเวลาก็เลยผ่านไป
ตอนนี้เย่หวู่ชางได้เข้ามาดูแลตระกูลอย่างสมบูรณ์….เเละแม้ว่าเขาจะไม่ได้จัดการเรื่องราวของตระกูลมากนัก แต่เขาก็เปลี่ยนภาพลักษณ์ก่อนหน้านี้ของเขาได้อย่างยอดเยี่ยมเเล้ว, ซึ่งสิ่งนี้ทำให้ผู้อาวุโสทั้งสามคนพอใจอย่างมาก
ตราบใดที่เย่หวู่ชางไม่กระทำการโดยประมาท….พวกเขาก็สามารถมุ่งความสนใจไปที่การจัดการกิจการของตระกูลเย่ได้
เวลาสิบเดือนได้ผ่านไปอย่างเงียบๆ
ด้วยการใช้ยาเสริมพลังปราณระดับสูงสุดที่เย่หวู่ชางมอบให้เพื่อสู้กับความทุกข์ยากทั้งแปดครั้ง….ในที่สุดเย่ว์รู่ชวงก็ได้มาถึงจุดสูงสุดของอาณาจักรควบแน่นแกนกลางเเล้ว
อย่างไรก็ตาม, เนื่องจากการมาถึงของชีวิตเล็กๆนี้….เย่ว์รู่ชวงจึงไม่รีบเร่งที่จะทะลวงความทุกข์ยากครั้งที่เก้า
หลังจากอยู่ด้วยกันมาเกือบปี เธอก็ตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ที่ปฏิบัติต่อเธอด้วยความอ่อนโยนอย่างสมบูรณ์
เเถมเธอยังรู้ด้วยว่าชีวิตเล็กๆ นี้มีความหมายต่อเย่หวู่ชางมากเเค่ใหน….ดังนั้นเธอจึงระมัดระวังอย่างมาก
แม้ว่าเธอต้องการจะทะลวงครั้งที่เก้าและปลุกร่างเต๋าเก้าทุกข์ยากของเธอให้สมบูรณ์….แต่เธอก็ยังคงอดกลั้นไว้
เเละในที่สุด ด้วยความเจ็บปวดอันรุนแรง…. เยว่รู่ชวงก็เข้าสู่ช่วงการคลอดบุตร
ส่วนเย่หวู่ชางก็รออยู่นอกประตูอย่างใจจดใจจ่อ
เมื่อเสียงร้องของเด็กทารกดังขึ้น เย่หวู่ชางก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นทันที
เขากำลังจะเป็นพ่อคนเเล้ว
เเละพร้อมกันนั้น, เสียงของระบบก็ดังขึ้นในจิตใจของเขาทันที
[ติ๊ง! ทายาทคนแรกของโฮสต์กำเนิดขึ้นมาเเล้ว, กำลังอยู่ระหว่างการประเมินคุณสมบัติ...]
…………………