727-730(ฟรี)

บทที่ 727 การประสานงาน

```

"เอาล่ะ! ตอนนี้เราได้แก้ไขอันตรายที่ซ่อนอยู่ที่ใหญ่ที่สุดแล้ว รีบเร่งกลับไปตอกเสากันเถอะ" หวู่ปินบอกกับทุกคน

พูดตรงๆ

หลังจากถูกผีหลอกหลอนหยางเถา, เฉินกง, เซี่ยยี่, หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น ต่างก็ไม่รู้ว่างานนี้ล้มเหลวไปแล้วหรือไม่

ถ้ามันล้มเหลวไปแล้วก็ไม่มีประโยชน์ที่จะดำเนินภารกิจต่อไป

ยังไงก็ตาม

เนื่องจากรถบัสผีจะมาถึงหลังจากหมดเวลาของภารกิจแล้ว แม้ว่าทั้งเก้าคนอยากจะออกจากสุสานผีสิงเร็วกว่านี้ พวกเขาก็ทำไม่ได้

หลังจากพูดคุยกันสั้นๆ ทุกคนก็ตัดสินใจทำภารกิจต่อ

ก่อนหน้านี้พวกเขาได้รับการแนะนำสั้นๆ จากผู้อาศัยชั้นบนที่ชื่อฮงเกอเท่านั้น

งานนี้มีไว้สำหรับ หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, หยางเถา, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น ทั้งเก้าคนเพื่อตอกเสาเข็มลงบนพื้นในสุสานอย่างมั่นคง! !!

เพื่อป้องกันไม่ให้เสาล้ม

งานนี้ไม่ได้ระบุเจาะจงว่าห้ามผีสักตัวเดียวออกจากสุสานได้

จำเป็นต้องตอกเสาที่ยังอยู่บนพื้นดินและยังไม่ล้มลงไปให้ลึกลงไปที่พื้น

ดังนั้น

หยางเถาเปิดเขตแดนผีที่ควบคุมด้วยจิตวิญญาณของเขาเองอีกครั้ง

ทันใดนั้นแสงสีเทาแห่งความตายก็กะพริบจากร่างของหยางเถา

ล้อมรอบ หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น ทั้งแปดคนทันที

ด้วยความคิดจากหยางเถา

ทั้งหมดก็หายไปจากจุดเดิมทันที

หยางเถากำลังพาพวกเขากลับไปยังตำแหน่งเดิมเพื่อตอกเสา

ในระหว่างกระบวนการนี้ พวกเขายังได้เห็นเสาที่เคยดำเนินการมาก่อนด้วย

เสาเหล่านั้นที่ถูกพวกมันผลักสองในสามลงบนพื้นไม่ได้รับผลกระทบจากผีเหมือนเมื่อก่อน พวกมันทั้งหมดติดแน่นอยู่กับพื้น ดังนั้น หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, หยางเถา, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น จึงไม่จำเป็นต้องเริ่มจากศูนย์! !!

พวกเขาแค่ต้องเริ่มทำงานจากจุดสี่ในห้า

งานนี้ทุกคนก็โล่งใจไปพร้อมๆ กัน

หากต้องเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ยอมแพ้แน่นอน

"ปัง!!"

"ปัง"

"ปัง"

ในสุสาน

หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, หยางเถา, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น ต่างก็หยิบค้อนไม้ขึ้นมาและทำงานยุ่งวุ่นวาย

เพราะเสาหน้าหลุมศพห่างกันสิบเมตร

ทุกคนจึงเว้นระยะห่างกันสิบเมตร

กล่าวคือตั้งแต่คนแรกจนถึงคนสุดท้ายมีระยะทางรวมเก้าสิบเมตร

ถึงแม้จะไม่ได้เห็นกันตั้งแต่ต้นจนจบ

แต่คนตรงกลางมองเห็นและประสานงานได้

และหยางเถาที่สามารถตอกเสาเข็มได้ด้วยการทุบเพียงครั้งเดียว ก็ไม่ได้เคลื่อนไปยังเสาถัดไป แต่ยืนเฝ้าอยู่กับที่

```

บทที่ 728 ความอิจฉา

เพื่อป้องกันไม่ให้ผีล้มเสาหลุดพ้นจากหลุมศพมาโจมตีตัวเองและผู้อื่น

กล่าวคือ หยางเถา คอยเฝ้า หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่นและอื่นๆ อีกมากมาย

จนกว่าพวกเขาจะผลักดันเสาที่ได้รับมอบหมายให้ลงพื้นสองในสาม กลุ่มจึงไปยังเสาต่อไป

“ฉันอิจฉาพี่หยางจริงๆ แค่ทุบด้วยค้อนเพียงครั้งเดียวก็เสร็จแล้ว” เซี่ยยี่พูดอย่างอิจฉากับเฉินกงที่อยู่ห่างจากเธอสิบเมตร

เธอหวังว่าเธอจะทำแบบเดียวกันได้ด้วยการฟาดค้อนเพียงครั้งเดียว

“ใช่แล้ว เซี่ยยี่ มันคงจะดีมากถ้าเราสามารถควบคุมผีได้อย่างสมบูรณ์แบบ” เฉินกงเห็นด้วยอย่างสุดซึ้งด้วยความมั่นใจ

จากนั้นเขาก็ปลอบเธอ "จริงๆ แล้ว เราโชคดีมากที่ได้พบกับพี่สาวหยาง และเพราะพี่สาวหยาง เราจึงได้พบกัน เอ่อ... เจ้านาย และกลายเป็นมือปราบผี ซึ่งถือว่าโชคดีอย่างไม่น่าเชื่อ! !!"

เฉินกงพูดเมื่อนึกถึงฉินเฟิง การแสดงออกของเขากลายเป็นการแสดงความเคารพ

สำหรับเขาแล้ว ฉินเฟิงเป็นเหมือนพ่อแม่ที่เกิดใหม่ หากไม่มี ฉินเฟิง เขาอาจจะตายในภารกิจโรงแรมครั้งแรกของเขา โดยถูกสังหารโดยรูปแบบที่คาดเดาได้ของผีที่ซ่อนตัวอยู่

จนถึงทุกวันนี้ เฉินกง ยังคงรู้สึกขอบคุณ ฉินเฟิง มาก

เขากล่าวต่อ "หากไม่ได้พบกับเจ้านาย เราคงตายไปนานแล้ว ไม่ต้องพูดถึงการเป็นมือปราบผีที่ทรงพลัง และสามารถเอาชีวิตรอดได้จนถึงตอนนี้"

เซี่ยยี่พยักหน้าเห็นด้วย สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเคารพและความขอบคุณ "ใช่แล้ว เราโชคดีที่ได้พบเขา ไม่เช่นนั้นเราจะต้องตาย"

จากนั้นเธอก็กล่าวเสริมว่า "ฉันสงสัยว่าเมื่อไหร่เราจะสามารถควบคุมผีได้อย่างสมบูรณ์แบบเหมือนพี่หยาง"

ความกตัญญูกตเวที

ความเคารพก็คือความเคารพ

โรงแรมผีสิงมักจะปรากฏอยู่เหนือพวกเขาเหมือนดาบที่ห้อยอยู่ด้วยด้าย ต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของพวกเขาเองเสมอ

“เฮ้ เฒ่าเจียง ตอนนี้เราปลอดภัยแล้วหรือยัง?” อีกด้านหนึ่ง

หวังฮั่นถามเจียงไป๋ข้างๆเขา

"ใช่แล้ว ถูกต้อง หากเราไม่ล้มเหลวในตอนนี้ เราก็สามารถทำงานนี้ให้สำเร็จได้" เจียงไป๋พยักหน้า น้ำเสียงของเขาผ่อนคลายลงเล็กน้อย

แม้ว่าการปรากฏตัวของผีที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งนั้นไม่ได้เลวร้ายสำหรับทุกคน

เพราะการปรากฏของผีตนนี้ปลุกผีขึ้นมาหมดสุสานก็เปรียบเสมือนระเบิดเวลา

สิ่งที่เหลืออยู่คือหลุมศพที่ค่อนข้างมั่นคง ซึ่งผีที่ถูกผนึกไว้ไม่สามารถออกมาได้เลย แม้ว่าหลุมศพบางส่วนจะได้รับผลกระทบ ทำให้เสาบางส่วนถูกผลักออกไปบางส่วน

แต่เพราะพวกเขาได้กักขังผีตัวนั้นไว้ทันเวลา เสาเหล่านั้นจึงไม่มีทีท่าว่าจะล้มลง

ผีที่ถูกผนึกอยู่ข้างในไม่สามารถออกมาได้แน่นอน

ถือเป็นการพลิกผันของเหตุการณ์ที่โชคดีท่ามกลางความโชคร้าย

บทที่ 729 การสนทนาในโรงแรมผี

ในขณะที่ หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, หยางเถา, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น ต่างก็เดิมพันกันอย่างจริงจัง ในขณะนี้ บนชั้นห้าของ โรงแรมผี ฮงเกอ , เฉินตง, ฉีเหว่ย, เซี่ยเยว่ฉิน และ เหล่ากวน กำลังนั่งอยู่บนโซฟา พูดคุยถึงสถานการณ์ของภารกิจพิเศษนี้

“สี่วันผ่านไปแล้ว และเราไม่รู้ว่าหวู่ปิน เกาหมิง และคนอื่นๆ ปฏิบัติภารกิจของพวกเขาอย่างไร…?” เฉินตงพูดแล้วเอนหลังบนโซฟาด้วยสีหน้าว่างเปล่า

พูดตรงๆ

เขาหวังว่า หวู่ปิน, เหม่ยลี่, หยางเถา และคนอื่นๆ จะรอดได้ แต่เขาก็หวังว่าพวกเขาจะไม่กลับมาอีก

ความคิดที่ขัดแย้งกันอย่างมาก

เหมือนกับคำพูดที่ว่าแกล้งทำเป็นมีคุณธรรมแต่กลับขัดแย้งกันโดยสิ้นเชิง

ฉีเหว่ยนั่งอยู่อีกด้านหนึ่งโดยเหยียดขาและถือแก้วไวน์และพูดว่า "สถานการณ์ของพวกเขาจะเป็นเช่นไรอีก พวกเขาอาจจะนอนอยู่ในหลุมศพแล้ว"

พูดจบเขาก็ดื่มจากแก้วไวน์อย่างฉุนเฉียว

ภารกิจพิเศษนี้เป็นที่รู้จักของ เฉินตง, ฉีเหว่ย, เซี่ยเยว่ฉิน และ เหล่ากวน

และ

ถ้าไม่ใช่เพราะ หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, หยางเถา, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น ที่มาทำภารกิจพิเศษนี้

พวกเขาทั้งสี่ก็จะต้องเป็นผู้ทำภารกิจพิเศษนี้

ท้ายที่สุดผู้บริหารไม่ได้ทำการกุศล การฝึกอบรม ไม่ฟรี

ไม่อย่างนั้นทำไมถึงมีคำว่า "พลีชีพ" ในผู้อาศัยระดับสูง

"พวกพลีชีพ"

หมายถึงคนอย่าง หวู่ปิน, หยางเถา และ เจียงไป๋ ที่ทำภารกิจพิเศษ

สำหรับภารกิจพิเศษนี้

จริงๆแล้วมันเป็นงานที่ผู้พักอาศัยระดับสูงต้องจัดการ

อย่างไรก็ตาม

ผู้พักอาศัยในชั้นที่สูงกว่ามีการควบคุมสิทธิ์บางอย่างของ โรงแรมผี อย่างจำกัด ทำให้พวกเขาสามารถโอนภารกิจที่จำเป็นต้องดำเนินการออกไปได้

ตราบใดที่ผู้อยู่อาศัยคนอื่นๆ เข้ายึดครอง ผู้อยู่อาศัยชั้นบนก็ไม่จำเป็นต้องทำงานนี้อีกต่อไป

ดังนั้นผู้พักอาศัยชั้นสูงจึงใช้วิธีนี้เพื่อหลีกเลี่ยงงานที่ได้รับมอบหมายจาก โรงแรมผี อย่างถูกกฎหมาย

และอยู่ในโรงแรมผีตลอด

การสูญเสียการควบคุมในโรงแรมผีก็เกี่ยวข้องกับผู้อยู่อาศัยชั้นบนเหล่านี้ด้วย

“ความสามารถของ หวู่ปิน, เกาหมิง และ หยางเถา ดูเหมือนจะค่อนข้างดีสำหรับฉัน หากพวกเขาสามารถเอาชีวิตรอดและทำภารกิจนี้ให้สำเร็จได้ ก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย” เหล่ากวนที่นิ่งเงียบอยู่ก็พูดขึ้น

แน่นอน

ไม่ใช่ว่าเกล่ากวนจะชอบหวู่ปิน, ห่าวเหม่ยลี่, เกาหมิง, หยางเถา, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และหวังฮั่น ทั้งเก้าคน

........

แต่เพราะเขารู้ลึก

เป็นเพราะการมีอยู่ของเก้าคนนี้นั่นเอง

หน้าที่ของคนพลีชีพจะตกอยู่กับพวกเขา

หากไม่มีหวู่ปินและคนอื่นๆ

มีแนวโน้มว่าภารกิจพิเศษนี้คงจะตกอยู่กับ เฉินตง, ฉีเหว่ย, เซี่ยเยว่ฉิน และ เหล่ากวน เอง

ดังนั้น เหล่ากวนจึงหวังเป็นพิเศษว่าหวู่ปินและคนอื่นๆจะทำภารกิจนี้สำเร็จ

จากนั้น ในอนาคต บทบาทของคนพลีชีพก็จะตกเป็นภาระของพวกเขาตลอดไป

“ใช่แล้ว หวู่ปินและคนอื่นๆ มีความสามารถค่อนข้างมาก เหมาะมากสำหรับการทำภารกิจพิเศษ” เซี่ยเยว่ฉิน พยักหน้าเห็นด้วย

บทที่ 730: ดูไม่ดี

เห็นได้ชัดว่า เซี่ยเยว่ฉิน ตระหนักดีถึงประเด็นนี้เช่นกัน

เธอรู้จักบทบาทของ หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, หยางเถา, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น ทั้งเก้าคน

พูดตรงๆ

ทั้งเก้าคนนี้เป็นแพะรับบาปของ เฉินตง, ฉีเหว่ย, เซี่ยเยว่ฉิน และ เหล่ากวน

ทั้งสี่คนต่างตระหนักดีถึงความจริงข้อนี้

นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขาหวังว่า หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, หยางเถา, เฉินกง เซี่ยยี่ รวมถึง เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น จะทำภารกิจสำเร็จได้สำเร็จ

อย่างไรก็ตาม พวกเขารู้ด้วยว่าภารกิจพิเศษนี้คงจะยากกว่าภารกิจทั่วไปที่ออกโดย โรงแรมผี แน่นอน

ไม่ต้องสงสัยเลย

ดังนั้นทั้งสี่คนจึงเริ่มกังวลเกี่ยวกับหวู่ปินและคนอื่นๆ จริงๆ

หลังจากที่เซี่ยเยว่ฉินพูดจบ

ไม่มีใครพูดอีก บรรยากาศก็เงียบลงทันที

ความรู้สึกแรงโน้มถ่วงแผ่ซ่านไปทั่วอากาศ

ณ ตอนนี้

ฮงเกอซึ่งกำลังนั่งสมาธิโดยหลับตาอยู่ ได้ลืมตาขึ้นมาเล็กน้อยแล้วพูดกับเฉินตง ชีเว่ย เซี่ยเสวี่ยฉิน และเหล่ากวนอย่างเฉยเมย:

“คุณไม่จำเป็นต้องคิดมาก ถ้าทั้งเก้าคนนั้นไม่มีความสามารถ พวกเขาอาจจะไม่รอด แทนที่จะกังวลเกี่ยวกับพวกเขาที่นี่ คุณควรมองหาผู้อยู่อาศัยคนอื่นที่สามารถฝึกฝนได้เช่นกัน”

ฮงเกอรู้ดีว่าเฉินตง,ฉีเหว่ย, เซี่ยเสวี่ยฉิน และเหล่ากวนกำลังคิดอะไรอยู่ พวกเขาไม่ต้องการให้ หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, หยางเถา, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น ตายในภารกิจพิเศษนี้

แล้วพวกเขาก็จะต้องทำภารกิจพิเศษต่อไปด้วยตัวเอง

นั่นคือเหตุผลที่ฮงเกอเตือนพวกเขาทั้งสี่ แทนที่จะกังวลที่นี่ พวกเขาควรมองหาแพะตัวอื่นที่มีศักยภาพใหม่เพื่อทดแทนตัวเอง

"เข้าใจแล้ว"

“ฮงเกอ”

ทุกคนพยักหน้า สีหน้าเคร่งขรึม

เฉินตง, ฉีเหว่ย, เซี่ยเยว่ฉิน และ เหล่ากวน ต่างก็เข้าใจความหมายเบื้องหลังคำพูดของ ฮงเกอ

นั่นคือ หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, หยางเถา, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น ในภารกิจพิเศษนี้ที่ออกโดย โรงแรมผี ซึ่งจริงๆ แล้วเป็นของภารกิจของระดับสูง -ผู้อยู่อาศัยชั้นล่างมีแนวโน้มที่จะถูกทำลายล้างอย่างสมบูรณ์

และฮงเกอก็คิดอย่างเหยียดหยาม ฮะ! นี่เป็นงานระดับนรกสำหรับผู้อยู่อาศัยชั้นแปด พวกเขาคิดว่าจะทำภารกิจสำเร็จได้จริงหรือ?

หากหนึ่งหรือสองคนรอดมาได้ นั่นคงเป็นปาฏิหาริย์

คิดว่ารอดกันหมด?

นั่นมันเรื่องเหลือเชื่อชัดๆ

และ เฉินตง, ฉีเหว่ย, เซี่ยเยว่ฉิน และ เหล่ากวน ก็เริ่มกังวล

ถ้า หวู่ปิน, เหม่ยลี่, เกาหมิง, หยางเถา, เฉินกง, เซี่ยยี่, เจียงไป๋, ซูเฉิน และ หวังฮั่น ตายกันหมดแล้ว พวกเขาก็จะต้องหาตัวแทนใหม่

อย่างไรก็ตาม พวกเขาทุกคนรู้ดีว่าผู้อยู่อาศัยในปัจจุบันของโรงแรมผีนั้นไม่ได้มีคุณภาพสูง ทุกคนไม่สามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง

แน่นอน

ยังมีผู้อยู่อาศัยอีกสองหรือสามคนในชั้นล่างที่มีจิตใจและสติปัญญาที่ดี

แต่เพียงสองหรือสามคนนี้สำหรับภารกิจพิเศษระดับสูงมาก ก็แค่หยดลงในถัง

แม้ว่าพวกเขาจะได้รับการฝึกฝนและความแข็งแกร่งของพวกเขาดีขึ้นเพื่อรับภารกิจพิเศษ พวกเขาก็แทบจะไม่สามารถเอาชีวิตรอดได้อย่างแน่นอน

ไม่!!

มันเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะรอด