บทที่ 249 เวลามาถึงแล้ว (1)

บทที่ 249 เวลามาถึงแล้ว (1)

บทที่ 249 เวลามาถึงแล้ว (1) คลื่นความร้อนที่แผดเผากระจายออกไป และความหนาวเย็นในถ้ำก็สลายไปในพริบตา ราวกับว่าดวงอาทิตย์ส่องแสงต่อหน้าต่อตาทุกคนและแสงนั้นก็ทำให้มองไม่เห็น ไอร้อนพุ่งเข้าตาและจมูกพวกเขา มันอบอ้าวมากจนพวกเขาคิดไม่ออก แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างไกลเซี่ยจิงเชิงและคนอื่นๆ ก็ยังคงรู้สึกว่าแสงสีแ...