Chapter 99 สั่นสะเทือนไปทุกหนแห่ง.
“ยืน...”
“ท่านพ่อ! ข้ายืน ข้ายืนได้แล้ว!”
แววตาของนายน้อยสองตระกูลซ่งที่ระเบิดความดีใจออกมา น้ำตาที่ไหลอาบไปทั่วสองแก้ม แขนขาที่ขยับ ยังคงสั่นอยู่ แต่ก็สามารถลุกขึ้นยืนได้!
สามปี.
มากกว่าหนึ่งพันวัน.
เขาที่ต้องนอนอยู่บนเตียง.
สำหรับผู้ฝึกยุทธ์ ผู้ที่เคยเป็นยอดพรสวรรค์ เรื่องนี้ไม่ต่างกับตายทั้งเป็น.
วันนี้ นายน้อยตระกูลซ่ง!กลับมาอีกครั้ง เขาสามารถยืนได้แล้ว รับรู้ความรู้สึกสัมผัสได้ทั่วร่าง!
และสิ่งที่ทำให้เขาตื่นเต้นที่สุด จุดชีพจรที่เปิดยังคงเชื่อมต่อกัน ทำให้เขามีพลังบ่มเพาะเปิดชีพจรขั้นที่เจ็ด เหมือนก่อนที่เขาจะเป็นอัมพาต!
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
แขนทั้งสองที่กำแน่น มีวงแหวนปรากฏขึ้นที่ข้อมือเจ็ดวง.”
นี่คือความดีใจตื่นเต้นอย่างที่สุด....
อารมณ์ภายในใจที่พลุ่งพล่าน นายน้อยสองที่อดไม่ได้ที่จะแสดงพลังออกมา น้ำตาที่ยังคงอาบไปทั้งสองแก้ม.
บุตรของเขาที่น้ำตาคลอ ทว่านี่ไม่ใช่เพราะกำลังเศร้าเสียใจ.
บุตรของเขาที่ลุกขึ้นยืนได้ ใบหน้าที่ซีดเซียวมีโลหิตฝาดขึ้นมา กระทั่งสามารถรวมพลังวิญญาณได้ ร่างกายของประมุขซ่งก็สั่นไหว อดไม่ได้ที่จะน้ำตาคลอเบ้าไปด้วย.
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ที่เข้าร่วมงานประมูลต่างก็ตื่นตะลึง ดวงตาเบิกกว้าง แววตาที่เผยความไม่อยากเชื่อออกมา.
นายน้อยซ่งที่นอนบนเตียงมาสามปีแล้ว กินเม็ดยาฟื้นฟู ไม่เพียงแต่ยืนได้ ร่างกายยังแข็งแกร่งใช้พลังวิญญาณออกมาได้ในทันที แม้จะเห็นกับตาก็ยังยากจะเชื่อลง!
อ้ายซางหนี่ที่ลอบพ่นลมหายใจ.
ตอนแรกเขาเองก็แอบกังวลเกี่ยวกับยาฟื้นฟูจะรักษาคนที่บาดเจ็บมานานแล้วได้หรือไม่ ตอนนี้สามารถยืนยันได้แล้ว เช่นนั้นการประมูลในครั้งนี้......
ไม่ผิด.
ไม่มีอะไรน่าเป็นกังวลอีกแล้ว ไม่มีใครขวางได้อีกแล้ว!
หลากหลายตระกูลใหญ่และสำนักต่าง ๆ ที่เห็นผลของเม็ดยาที่ต่อต้านสวรรค์เช่นนี้ ดวงตาเป็นประกายขึ้นมาในทันที!
“สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี!”
อ้ายซางหนี่ที่ก้าวขึ้นมาบนเวทีประมูล กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สดใส “เม็ดยาฟื้นฟูของตระกูลอ้ายวิจัยพัฒนานั้น เหมาะกับระดับศิษย์ยุทธ์และเปิดชีพจร ผลของมัน ทุกท่านก็ได้เห็นแล้ว เริ่มการประมูลได้!”
เหมาะกับระดับศิษย์ยุทธ์และเปิดชีพจรงั้นรึ?
เหล่าชาวยุทธ์มากมายที่เผยท่าทางเสียดาย ทว่าคิดดูอีกที หากไม่มีขีดจำกัดเลย สามารถรักษาบาดแผลหนักหนาได้ถึงขนาดนี้...มันคงเป็นยาที่น่าพรั่นพรึงเกินไป!
ต้องซื้อ!
เหล่าตระกูลใหญ่และสำนักต่าง ๆ ที่มีทรัพยากรมากมายย่อมตัดสินใจได้ง่าย.
ทุกคนที่รอคอย อ้ายซางหนี่กล่าวต่อ “เม็ดยาฟื้นฟูเม็ดแรก ราคาเริ่มต้นที่ 10,000 เงิน!”
“20 000 เงิน!”
“30 000 เงิน!”
“35 000 เงิน!”
“40 000 เงิน!”
เพียงแค่การประมูลแรกเท่านั้น เหล่าตระกูลใหญ่และสำนักต่าง ๆ ก็ประมูลกันอย่างบ้าคลั่งแล้ว.
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ไร้สังกัด ที่ต้องการประมูลแต่ก็ทำได้แค่นิ่งเงียบ ก่อนที่จะถอนความคิดที่จะประมูลไป.
......
หลังจากการแย่งประมูลอย่างบ้าคลั่ง เม็ดยาฟื้นฟูเม็ดแรกก็จบที่ราคา 100,000 เงิน โดยสำนักเจิ้นหยวน! สำนักระดับหก.
นี่ถือว่าเป็นราคาที่สูงเสียดฟ้าทีเดียว!
สำหนักเจิ้นหยวน ไม่ใช่ว่ามีเงินมากมายไร้ขีดจำกัด ทว่าศิษย์สายตรงของพวกเขามีหลายคนที่ได้รับบาดเจ็บหนักเหมือนกับนายน้อยสองตระกูลซ่ง บาดเจ็บมาหลายปี ยากจะรักษาให้หายได้.
และแน่นอนเหล่าตระกูลใหญ่ สำนักใหญ่ที่มางานนี้ ต่างก็มีคนในสังกัดที่กำลังเจ็บป่วยเช่นเดียวกัน.
และอีกอย่างตลอดชีวิตนี้จะมีใครรับประกันได้ว่าพวกเขาจะไม่บาดเจ็บล่ะ?
สำนักเจิ้นหยวนที่ซื้อเม็ดยาด้วยราคา 100,000 เงิน เหล่าชาวยุทธ์ที่ตระหนักได้ เม็ดยาที่ฟื้นฟูอาการบาดเจ็บได้อย่างรวดเร็ว นี่เป็นเม็ดยาที่ทรงพลังมาก ราคามันแพงจนทำให้พวกเขาเศร้าใจขึ้นมาทันที!
ไม่ผิด นี่คือเม็ดยาที่มีราคาสูงมาก.
เพราะว่ามันมีจำนวนจำกัดเหลือเม็ดยาฟื้นฟูเพียงเจ็ดเม็ด เหล่าตระกูลใหญ่และสำนักใหญ่ที่ไม่ขัดสนเงินทองจึงแย่งชิงกันอย่างบ้าคลั่ง จนทำให้ราคามันเฉลี่ยอยู่ในระดับ 100,000.
เม็ดสุดท้าย ขายไปในราคา 120,000 เงิน!
เม็ดยาฟื้นฟู แต่ละเม็ดเทียบกับ 12 ศิลาวิญญาณอย่างคาดไม่ถึง ทำให้ทุกคนตื่นตะลึงตกใจอย่างแน่นอน.
อย่างไรก็ตาม.
หลังจากการประมูลจบลง เรื่องนี้ก็ยังไม่จบ.
เกี่ยวกับเม็ดยาของตระกูลอ้าย สามารถรักษานายน้อยสองตระกูลซ่งที่แพร่ข่าวดังกล่าวออกไปอย่างรวดเร็ว ราวกับพายุที่พัดกระหน่ำไปทั้งมนทลชิงหยาง.
“เป็นความจริงอย่างงั้นรึ?”
“นายน้อยซ่งที่เป็นอัมพาตมาสามปี มีหมอที่มีชื่อเสียงมากมายที่ผ่านมารักษาก็ไม่หาย ทว่าหลังจากใช้เม็ดยาฟื้นฟูไม่กี่ลมหายใจก็หายดี เป็นเพียงข่าวลือหรือไม่?”
“ข้าไปยังเมืองซุนหยางเมื่อวานนี้ ข้าเห็นนายน้อยซ่งกำลังเดินอยู่บนถนน ไม่ได้เป็นคนป่วยอัมพาตอีกต่อไปแล้ว!”
การหายดีของนายสองตระกูลซ่ง แม้นว่าจะหายดีแต่ก็ยังทำให้พวกเขาสงสัย ทว่าจากนั้นไม่นาน ศิษย์หลักของสำนักเจิ้นหยวนที่ได้รับบาดเจ็บหนักลงจากเขา นับจากนั้นทุกคนก็เชื่ออย่างสมบูรณ์!
แทบจะในทันที เกี่ยวกับเรื่องของเม็ดยาฟื้นฟูกลายเป็นข่าวใหญ่กระจายไปทั่วมนทล เหล่าตระกูลใหญ่ก็มีคนเจ็บป่วยเร่งรีบเดินทางมายังเมืองฮูหยางกันอย่างคับคั่ง.
ตระกูลอ้ายที่หัวกระไดไม่แห้ง หากแต่ประมุขตระกูลอ้ายที่ได้ให้คำตอบไปว่า “เม็ดยาฟื้นฟูนั้นมีประสิทธิภาพที่ลึกล้ำ ปรุงได้ยากมาก ทว่าเมื่อปรุงขึ้นได้มากพอ พวกเราจะเชิญทุกคนเข้าร่วมประมูลอย่างแน่นอน ขอให้ทุกท่านมาวันหลัง.”
เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ทุกคนต่างก็ทำได้เพียงแค่ตัดใจและกลับไปอย่างเศร้าสร้อย.
มีเหล่าพรสวรรค์ของตระกูลใหญ่และสำนักต่าง ๆ ที่ได้รับบาดเจ็บ พวกเขาถึงกับตัดสินใจอาศัยอยู่ในเมืองฮูหยางชั่วคราว รอคอยให้ตระกูลอ้ายประกาศขายยาอีกครั้ง.
แล้วไม่มีคนที่คิดจะปล้นชิงอย่างงั้นรึ?
มีแน่นอน ทว่าพวกเขาก็ถูกกำจัดไปแทบจะในทันทีเช่นกัน ต้องไม่ลืมว่านี่คือร้านขายยาที่เก่าแก่ แม้นว่าจะไม่มีพลังที่แข็งแกร่งมากมายนัก ทว่าก็มีสหายและคนรู้จักอย่างกว้างขวาง การล่วงเกินตระกูลอ้าย แทบจะเป็นการล่วงเกินทุกคนทั่วยุทธภพ.
......
“เจ้าสำนัก!”
วันหนึ่ง ซูเซียวโม่ที่เข้ามารายงาน “เมืองฮูหยาง ประมุขตระกูลอ้ายขอเข้าพบ.”
ดวงตาของจุนซ่างเซียวที่เป็นประกาย มุมปากยกขึ้นกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม “เชิญประมุขอ้ายไปที่ห้องโถงใหญ่.”
“ครับ.”
ซูเซียวโม่ที่ถอยกลับไป.
จุนซ่างเซียวที่สีจมูก กล่าวออกมาว่า “ดูเหมือนประมุขอ้ายจะขายเม็ดยาฟื้นฟูแล้ว.”
เขาคาดว่าอ้ายซางหนี่จะมาเยือน ทว่าคาดไม่ถึงว่าจะเร็วขนาดนี้.
......
ห้องโถงสำนัก.
จุนซ่างเซียวที่ก้าวเข้ามา ยกมือประสานกล่าวออกมาว่า “ประมุขอ้ายมาเยือน สำนักไท่กู่เจิ้งที่เล็กกระจิดริด รู้สึกเป็นเกียรติจริง ๆ.”
ในฐานะที่เป็นผู้ปกครองสำนัก ย่อมอดดีใจไม่ได้ ที่ได้เป็นหุ้นส่วนธุรกิจ.
อ้ายซางหนี่ที่นั่งลงที่โต๊ะรับแขก กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มยกมือประสานออก “หลายวันไม่พบ เจ้าสำนักจุนพลังบ่มเพาะเพิ่มขึ้นอีกแล้ว.”
หลังจากพูดจาสัพเพเหระ เขาก็เข้าเรื่องหลักในทันที “เจ้าสำนักจุน เก้าเม็ดยาฟื้นฟู ได้ขายไปทั้งหมดแล้ว.”
“ได้มากเท่าไหร่?”
“850,000 เงิน.”
เจ้าสำนักจุนที่ใบหน้ายังคงสุขุม ทว่าภายในใจที่แทบกรีดร้องออกมา “มารดามันเถอะ สมองของของข้าคงถูกลาดีดเอาแล้ว ในเวลานั้นจึงตั้งราคาเพียง 10,000 เงินเท่านั้น!”
“เจ้าสำนักจุน.”
อ้ายซางหนีนำตั๋วเงินมาวางไว้บนโต๊ะ กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม “นี่คือ 200,000 เงิน ถือว่าเป็นเงินพิเศษ ตอบแทบที่ให้เข้าพบ.”
คู่ควรเป็นพ่อค้า ที่มีศาสตร์และศิลป์ในการขาย.
จุนซ่างเซียวที่โบกมือเก็บตั๋วเงินเข้าไปในแหวนมิติ กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม “ไม่ผิดหวังที่ได้พบหุ้นส่วนที่จะร่วมมือกันในระยะยาว.”
ร่วมมือกันในระยะยาว?
ภายในใจของอ้ายซางหนี่ที่เผยความตื่นเต้นดีใจ “เจ้าสำนักจุน เป็นไปได้ว่าเม็ดยาฟื้นฟู?”
จุนซ่างเซียวที่ยกมือขึ้นสีคาง กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม “ประมุขอ้ายมาเยือนครั้งนี้ คงไม่ได้มีเพียงแค่เรื่องนี้?”
“เอ่อ.....”
อ้ายซางหนีที่ครุ่นคิด กล่าวอักอ่วน ยกมือประสานอกกล่าวออกมาว่า “เจ้าสำนักจุนเชื่อใจ อ้ายโหมวรู้สึกเป็นเกียรติยิ่งนัก.”
สำหรับพ่อค้านั้น แน่นอนว่าพวกเขาย่อมต้องคิดถึงเป็นผลกำไรมาก่อนเสมอ.
เม็ดยาฟื้นฟูนั้นสามารถสร้างกำไรมหาศาล แน่นอนมีเหรอที่พวกเขาจะไม่เข้ามาประจบ.
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ประมุขอ้ายสามารถกล่าวออกมาได้โดยตรง ตอนนี้ข้าถือท่านเป็นหุ้นสวนที่เชื่อใจได้.”
กล่าวเสร็จ เขาได้นำเม็ดยาสิบขวดวางไว้บนโต๊ะ กล่าวต่อว่า “เปิ่นจั้วนั้นมีเม็ดยาฟื้นฟูสิบเม็ด ประมุขอ้ายสามารถนำไปขายได้ ส่วนราคานั้น....”
“1 ล้าน!”อ้ายซางหนีที่ตอบกลับทันที.
จุนซ่างเซียวที่ได้ยินแทบสำลัก เขาที่กำลังจะเอ่ยออกมาว่าห้าแสนเหรียญ ต้องรีบกลืนมันกลับไปทันที หัวใจที่อดไม่ได้ที่ต้องด่าตัวเองอีกครั้ง “จุนซ่างเซียว เจ้าช่างไร้วิสัยทัศน์อีกแล้ว!”
เขาที่กล่าวตอบรับทันที “แลกเปลี่ยน!”
ประมุขอ้ายที่นำตั๋วเงินหนึ่งล้านออกมา ตลอดจนทำการเซ็นสัญญาซื้อขายกันอีกด้วย.
หลังจากเซ็นสัญญาซื้อขายเสร็จแล้ว การทำธุรกิจครั้งนี้ก็ถือว่าสมบูรณ์.
อย่างไรก็ตามก่อนที่อีกฝ่ายจะกลับ จุนซ่างเซียวก็กล่าวเตือนอีกฝ่าย “ประมุขอ้าย เปิ่นจั้วไม่ต้องการเปิดเผยตัวต่อสาธารณะชน ดังนั้นการร่วมมือกับตระกูลอ้ายนั้น หวังว่าท่านจะเข้าใจว่าควรจัดการเรื่องนี้อย่างไร.”
“เข้าใจแล้ว.”
เข้าใจอะไร? เข้าใจว่าเจ้าสำนักไท่กู่เจิ้ง ไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ว่า ตัวเขานั้นมีเม็ดยาที่ต่อต้านสวรรค์นี้ในมือ.
หลังจากที่ประมุขอ้ายจากไป หลี่ชิงหยางก็เข้าพบ “ที่พักของศิษย์น้องเย่ที่พังถล่มลงมา ให้ซ่อมเลยหรือไม่?”
จุนซ่างเซียวนำตั๋วเงินจำนวนหนึ่งออกมา “ซ่อมได้เลย เปิ่นจั้วต้องการให้เจ้าสร้างตำหนักใหญ่เป็นพื้นที่หวงห้าม ลานด้านในด้วย และขยายพื้นที่สิ่งอำนวยความสะดวกด้านนอกออกไปอีกด้วย.”
หลี่ชิงหยางที่รับตั๋วเงินมา ทันใดนั้นเขาถึงต้องอุทานออกมาทันที “100,000 เงิน!”
