Chapter 93 ขายยาฟื้นฟูด้วยวิธีการโหดร้าย
ทรัพย์สินที่เขาได้มาจากคลังของโจรภูเขา และยังมีรางวัลจากเจ้าเมืองอีก คำนวณคร่าว ๆ ก็มีราว ๆ 50,000 เงิน เขาใช้มันซ่อมแซมลานสวนด้านในไป 10,000 เงิน แล้วเขามีเงินถึง 100,000 เหรียญเลยอย่างงั้นรึ?
แน่นอนว่าย่อมมี.
เขาที่ทำลายสำนักหลิงชวน และยังได้กวาดสมบัติทั้งหมดมา นอกจากนี้ยังมีทักษะยุทธ์อีกไม่น้อยที่สามารถขายทำเงินได้ และที่สำคัญเขายังได้รับทองคำมาถึง 10,000 เหรียญ.
อ้ายซางเกอและอ้ายซางหนี่ ดวงตาที่เผยความประหลาดใจออกมาเป็นอย่างมาก.
100,000 เงินไม่ใช่เงินจำนวนเล็กน้อยเลย สำนักระดับเก้าสามารถจ่ายได้ เป็นอะไรที่พวกเขาไม่อยากเชื่อจริง ๆ !
“ประมุขอ้าย.”
จุนซ่างเซียกล่าว “สมุนไพรเหล่านี้ต้องใช้เวลาเตรียมนานเท่าไหร่?”
อ้ายซางหนี่ครุ่นคิดเล็กน้อย กล่าวออกมาว่า “หากเจ้าสำนักจุนต้องการด่วน สองชั่วยามก็สามารถเตรียมเสร็จแล้ว.”
“ข้าต้องการด่วน.”จุนซ่างเกี่ยวกล่าว.
เขาต้องการจะนำสมุนไพรมาใช้ในตอนนี้เลยด้วยซ้ำ เขามีระบบปรุงยาที่สามารถปรุงยาเท่าไหร่ก็ได้.
อ้ายชางหนี่จ้องมองไปยังอ้ายซางฟาง กล่าวออกมาว่า “แจ้งไปยังอาวุโสคลังยา นำสมุนไพรที่เจ้าสำนักจุนต้องการมาส่งที่ร้านยาในทันที.”
“รับทราบ.”
อ้ายซางฟางที่รับคำสั่ง ก่อนที่จะลุกขึ้นจากไป.
ต้องใช้เวลาสองชั่วยามเป็นอย่างต่ำ ดังนั้นอ้ายชางหนี่จึงยังคงอยู่พูดคุย “เจ้าสำนักจุนซื้อสมุนไพรมากมายไป เป็นไปได้ว่าเพื่อใช้ปรุงยาอย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวกล่าว “ไม่ผิด.”
ตระกูลอ้ายนอกจากขายยาและสมุนไพรแล้ว พวกเขาไม่ใช่ตระกูลที่ชื่นชอบการต่อสู้นัก กล่าวได้ว่าพวกเขา รู้จักที่จะใช้ไม้อ่อนและไม้แข็ง ไม่ได้เผยตัวแสดงความอหังการออกมาเพียงอย่างเดียว.
คนที่อยู่ตรงหน้าก็คือจุนซ่างเซียว.
คนที่สามารถทำลายสำนักหลิงชวน ประมุขอ้ายครุ่นคิด อย่างที่เคยกล่าวไว้ ไม่แจเป็นมิตรก็ไม่ควรเป็นศัตรู ดังนั้นจึงได้นั่งลง พูดคุยเพื่อพัฒนาความสัมพันธ์.
การทำการค้าความสงบถือว่าเป็นสิ่งล้ำค่า ซึ่งแตกต่างจากตระกูลใหญ่ที่ก้าวเดินไปบนวิถียุทธ์ หากว่าสามารถหลีกเลี่ยงความวุ่นวายได้ ก็ควรหลีกเลี่ยง ไม่จำเป็นต้องถืออาวุธขึ้นสู้ตลอดเวลา.
อ้ายซางหนี่ที่เผยท่าทางประหลาดใจ กล่าวออกมาว่า “เจ้าสำนักจุนเป็นนักปรุงยาอย่างงั้นรึ?”
“ไม่ผิด.”จุนซ่างเซียวกล่าว.
อ้ายซางหนี่ที่เผยความประหลาดใจมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม “เจ้าสำนักจุนมีพลังบ่มเพาะที่ไม่ธรรมดา หนำซ้ำยังเข้าใจวิถีปรุงยาอีก นับเป็นมังกรในหมู่ผู้มนุษย์!”
คู่ควรกับคนตระกูลการค้า คำพูดที่ทำให้จุนซ่างเซียวเหนียมอายทีเดียว ก่อนที่เขาจะกล่าวออกมาอย่างถ่อมตัว “จุนโหมวเพียงศึกษาเพื่อที่จะช่วยสนับสนุนสำนัก มันเป็นสิ่งจำเป็นที่เหมือนกับอาหารที่มีไว้เพื่อเลี้ยงชีพ.”
อ้ายซางหนี่และอ้ายซางเกอที่มุมปากกระตุก.
การปรุงยานั้นไม่ใช่พ่อครัว ที่ใคร ๆ ก็สามารถเรียนรู้ฝึกฝนได้ นักปรุงยานั้นจำเป็นต้องมีพรสวรรค์และร่างกายที่เหมาะสมด้วย.
ในทวีปชิงหยุนนั้น มีผู้ฝึกยุทธ์มากมาย แต่กับมีเพียงแค่คนเดียวในหนึ่งแสนคนที่มีพรสวรรค์ปรุงยา กล่าวได้ว่าเป็นเรื่องที่หายากมาก ๆ.
อ้ายซางหนี่กล่าว “เจ้าสำนักจุน ในเมื่อเข้าใจวิถีปรุงยาได้ ก็ถือว่าประสบความสำเร็จอย่างสูงแล้วไม่ใช่รึ?”
“ก็เพียงแค่ใช้ได้.”
ในเวลาเดียวกันจุนซ่างเซียวที่ราวกับคิดอะไรได้ เขาที่เคาะนิ้วบนโต๊ะและกล่าวออกมาว่า “ใช่แล้ว ประมุขอ้าย ตระกูลอ้ายสนใจที่จะซื้อยาหรือไม่?”
อ้ายซางหนี่ที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม “ตระกูลอ้ายเองก็รับเม็ดยาจากนักปรุงยามาขายด้วยเช่นกัน.”
ตระกูลอ้ายนั้นมีสาขากระจายอยู่ทั่วมนทลชิงหยาง เม็ดยาที่พวกเขาขายมีทั้งที่ปรุงเองและรับมาขายแทบจะครึ่งต่อครึ่งทีเดียว.
จุนซ่างเซียวกล่าว “ข้ามีเม็ดยาฟื้นฟู ไม่รู้ว่าประมุขอ้ายสนใจจะซื้อหรือไม่?”
“เรื่องนี้......”
ประมุขอ้ายที่ลังเลเล็กน้อย ก่อนกล่าวออกมาอย่างนุ่มนวล “ขอกล่าวตรงตรงให้เจ้าสำนักจุนรู้ เม็ดยาฟื้นฟูเป็นเม็ดยาทั่วไปที่สุด ตระกูลอ้ายของพวกเรามีมากมาย ตอนนี้ยังไม่ต้องการ.”
จุนซ่างเซียวพิงหลัง อย่างสบายกล่าวออกมาว่า “ประมุขอ้าย เปิ่นจั้วขอกล่าวตามตรง เม็ดยาฟื้นฟูที่ตระกูลอ้ายมีนั้นไม่ต่างจากขยะ.”
อ้ายซางหนี่และอ้ายซางเกอที่ตกใจ แววตาที่เผยความโกรธออกมา.
เม็ดยาฟื้นฟูที่พวกเขามีอยู่เวลานี้ มีคุณภาพสูงโดยตลอด จู่ ๆ มาบอกว่าเป็นเหมือนขยะ จะให้พวกเขายอมรับได้อย่างไร.
จุนซ่างเซียวที่นำเม็ดยาระดับสามัญออกมา วางไว้บนโต๊ะกล่าวออกมาว่า “ประมุขอ้ายโปรดยล เม็ดยาที่เปิ่นจั้วปรุงขึ้นมา.”
อ้ายซางเกอที่กล่าวออกมาเล็กน้อย “ประมุขจุน เม็ดยาของท่านไม่ใช่ว่ามีอยู่ทั่วไปอย่างงั้นรึ?”
เขาที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในการจัดการค้าขายเม็ดยามาหลายปี กับเม็ดยาเพียงแค่เห็นก็บอกได้แล้ว.
เม็ดยาฟื้นฟูระดับสามัญนี้ ความจริงหากมีส่วนที่ต่างก็เพียงแค่ มันเป็นเงาที่เข้มกว่าปรกติเล็กน้อยเท่านั้น ก่อนหน้านี้เขาที่นำมันออกมาช่วยหลี่ชิงหยาง ลู่เชียนเชียน ยังคิดว่ามันเป็นเพียงแค่เม็ดยาที่ใช้รักษาบาดแผลทั่วไปเท่านั้น.
จุนซ่างเซียวกล่าว “ขอให้ประมุขอ้ายตรวจสอบดูให้ระเอียด.”
อ้ายซางหนี่และอ้ายซางเกอที่มองหน้ากันและกัน ขณะที่ขูดเม็ดยา ก่อนที่จะปล่อยพลังวิญญาณปกคลุม ส่ายหน้าไปมา กล่าวออกมาว่า “เจ้าสำนักจุน มันเป็นเพียงเม็ดยาทั่วไป เป็นเม็ดยาขั้นต้นที่แม้แต่นักปรุงยามือใหม่ก็สามารถปรุงขึ้นมาได้.”
พวกเขาที่ขายเม็ดยามาจากรุ่นสู่รุ่น มีรึ?ที่พวกเขาจะไม่สามารถระบุคุณภาพสินค้าได้!
“เช่นนั้น.”
จุนซ่างเซียวกล่าว “มาทดสอบผลของเม็ดยาฟื้นฟูของข้าเป็นอย่างไร ประมุขอ้ายเชิญผู้จัดการหม่าที่ได้รับบาดเจ็บก่อนหน้านี้มายืนยันก็ได้.”
อ้ายซางหนี่และอ้ายซางเกอจ้องมองหน้ากันและกัน ก่อนที่จะพยักหน้าพร้อมกัน จากนั้นอ้ายซางเกอก็ออกไปด้านนอก นำหม่าเจิ้งกลับเข้ามา.
“ฟิ้ว!”
พริบตาที่หมาเจิ้งเข้ามาในห้อง จุนซ่างเซียวก็พุ่งออกไปด้วยความเร็ว หมัดที่อาบไปด้วยพลังวิญญาณ ต่อยไปยังท้องของหม่าเจิ้งทันที ร่างของหม่าเจิ้งถึงกับงองุ้ม.
“พรึด-”
ผู้จัดการร้านหม่าที่ดวงตาเบิกกว้าง พ่นโลหิตออกมาในทันที.
จุนซ่างเซียวที่อ้อมไปยังด้านหลัง ก่อนที่จะฟาดลงไปบนไหล่ให้หม่าเจิ้งล้มลงกระแทกพื้น.
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก เวลานี้ผู้จัดการร้านหม่านอนครึ่งเป็นครึ่งตายอยู่บนพื้น อ้ายซางหนี่ที่โกรธเกรี้ยวลุกขึ้นยืน คำรามออกมาด้วยความโกรธ “จุนซ่างเซียว เจ้าทำเกินไปแล้ว!”
กับการเจรจาการค้าก่อนหน้านี้ เขาไม่คิดต่อรองอะไรเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้อีกฝ่ายกับโจมตีผู้จัดการร้านหม่า การกระทำเช่นนี้ จะไม่ทำให้เขาโกรธเกรี้ยวได้อย่างไร!
จุนซ่างเซียวที่เดินกลับไปยังที่นั่ง ก่อนที่จะผายมือ กล่าวออกมาว่า “ผู้จัดการหม่าเวลานี้นับว่าได้รับบาดเจ็บหนักมาก เช่นนั้นขอให้ประมุขอ้ายได้ทดสอบเม็ดยา หากไม่สามารถรักษาเขาได้ในทันที จุนโหมวยินดีที่จะชดเชยทุกอย่าง ดังที่ท่านต้องการ.”
จะขายยา กับทุบตีอีกฝ่ายอย่างรุนแรง นี่เป็นการเดิมพันที่น่าหวั่นเกรงมาก หากไม่สำเร็จคงจะขำไม่ออกอย่างแน่นอน.
“รักษาได้ในทันทีอย่างงั้นรึ?”
อ้ายซางหนี่ที่แค่นเสียงเย็นชา กล่าวออกมาว่า “เจ้าสำนักจุน หากสามารถรักษาได้ในทันที คงจะเป็นยาเซียนแล้ว.”
อย่างไรก็ตาม เขาก็ตัดใจก้าวเดินไปยังด้านหน้าผู้จัดการหม่า พร้อมกับป้อนเม็ดยาฟื้นฟูระดับสามัญเข้าไปในปาก ต้องไม่ลืมว่าการโจมตีก่อนหน้านี้รุนแรงมาก หากไม่รีบรักษา เกรงว่าอาจจะอันตรายถึงชีวิต.
เม็ดยาที่เข้าไปในปากก็ละลายไปในทันที.
อย่างไรก็ตาม พริบตานั้น ผู้จัดการหม่าที่ครึ่งเป็นครึ่งตาย จู่ ๆ ก็กระเด้งลุกขึ้นมายืนในทันที.
“พรึด โครม!”
อ้ายซางหนี่และอ้ายซางเกอที่ตื่นตระหนกตกใจจนถอยหลังออกมา ใบหน้าที่เผยความอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมาก.
ผู้จัดการหม่าที่ครึ่งเป็นครึ่งตายก่อนหน้านี้ กับลุกขึ้นมายืนในทันที ภาพที่พวกเขาเห็นนั้น จะไม่ให้ตื่นตระหนกตกใจได้อย่างไร!
“ข้า....”
ผู้จัดการร้านหม่าที่ยกมือทั้งสองข้างขึ้น ใบหน้าแววตาที่งงงัน “บาดเจ็บรึ?”
แววตาของอ้ายซางหนี่และอ้ายซางเกอที่เบิกกว้างกลมโตแทบถลนออกจากเบ้า.
จุนซ่างเซียวที่โจมตีเขาอย่างรุนแรงก่อนหน้านี้ อาการบาดเจ็บนั้นหนักหนาแน่นอน ถึงแม้นว่าจะรักษาได้ แต่ก็ยังต้องนอนบนเตียงอย่างน้อยสามเดือนเป็นอย่างต่ำ!
กับเม็ดยาฟื้นฟูที่ดูธรรมดาสุด ๆ กับทำให้พวกเขาเหลือเชื่อ จนพูดไม่ออก!
ล้อเล่น?
ภาพลวงตารึอย่างไร!
อ้ายซางหนี่ที่เวลานี้ราวกับถูกค้อนยักษ์ทุบลงมาบนกบาล ก้าวไปด้านหน้า เร่งรีบตรวจสอบชีพจรของผู้จัดการร้านหม่าในทันที พลังวิญญาณของเขาที่ตรวจสอบเส้นชีพจรกล้ามเนื้อที่สมบูรณ์ ร่างกายของเขาถึงกับแข็งค้างไปเลยเหมือนกัน.
อ้ายซางเกอ เองก็เร่งรีบเข้าไปตรวจสอบชีพจรของอีกฝ่าย ไม่ว่าจะภายในภายนอกไม่มีอาการบาดเจ็บหลงเหลือเลยแม้แต่น้อย สมองของพวกเขาที่กลายเป็นว่างเปล่าไปในทันที กับสิ่งที่เขาเห็น มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่.
บาดแผลที่สาหัสขนาดนั้น สามารถรักษาได้อย่างรวดเร็ว.
นี่ไม่ใช่เม็ดยาฟื้นฟูแล้ว มันคือเม็ดยาเซียนต่างหาก อ๊าก!
อ้ายซางหนี่และอ้ายซางเกอ แม้แต่ผู้จัดการร้านหม่าที่ค่อย ๆ ได้สติ พวกเขามองหน้ากันและกัน.
จุนซ่างเซียวที่กอดอก กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม “ประมุขอ้าย เม็ดยาฟื้นฟู จุนโหมว ผลเป็นอย่างไรบ้าง?”
อ้ายซางหนี่ที่สูดหายใจลึก ก่อนที่จะกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม จริงจัง “เจ้าสำนักจุน เม็ดยาฟื้นฟูของเจ้ามีมากเท่าไหร่ ตระกูลอ้ายขอรับไว้หมด!”
กับการรักษาบาดแผลได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้ ยิ่งมีมากก็ยิ่งดี.
เม็ดยาที่มีผลอันยอดเยี่ยมเช่นนี้ เกรงว่า คงจะมีผู้คนมากมายที่ต้องการ!
สมองของพ่อค้าเช่นเขา คิดคำนวณอย่ารวดเร็ว หากนำมาประมูลขาย จะต้องได้รับราคาที่มากมายมหาศาลอย่างแน่นอน.
จุนซ่างเซียวกล่าว “ราคาล่ะ?”
“เจ้าสำนักจุนเชิญเสนอ!”อ้ายซางหนี่กล่าว.
จุนซ่างเซียวที่สีคางไปมา หลังจากครุ่นคิด ก็เอ่ยกล่าวออกมาว่า “หนึ่งหมื่นเงิน.”
“ตกลง!”
อ้ายซางหนี่ที่ไม่คิดต่อรองเลยแม้แต่น้อย.
จุนซ่างเซียวที่มุมปากกระตุก ลอบคิดในใจอย่างหงุดหงิด “ต่ำไปรึ? พลาดแล้วไง!”
……
