Chapter 57 กำจัดหมาป่าเพลิงปฐพี
หลังจากเปิดค่ายกลรวมวิญญาณแล้ว เหล่าศิษย์ที่เข้าไปด้านใน แม้นว่าจะมีเวลาเพียงสองชั่วยาม. ทว่ามันก็แทบจะมากกว่าการฝึกฝนด้านนอกทั้งวัน ทำให้พวกเขารู้สึกมีความสุขอย่างที่สุด.
จุนซ่างเซียวนั่นสมาธิอยู่ในห้องโถง โคจรวิชาบ่มเพาะเปลี่ยนเส้นเอ็น.
ค่ายกลรวมวิญญาณนั้นมีไว้เพื่อศิษย์เท่านั้น น่าเศร้าใจมากที่เขาไม่สามารถใช้ได้ ทำให้เขาต้องบ่มเพาะด้วยสภาพปรกติอย่างยากลำบากแทน.
“รวมพลังวิญญาณพอแล้ว ถึงเวลาทะลวงชีพจรอีกจุดแล้ว!”
จุนซ่างเซียวที่รวมพลังวิญญาณมาตลอด และถึงเวลาทะลวงชีพจรจุดสุดท้ายแล้ว.
อย่างไรก็ตาม ความพยายามของเขา ท้ายที่สุดก็ล้มเหลว......
“เฮ้อ.”
เขาที่ถอนหายใจยาว “บางทีโชคของข้า คงใช้ไปกับการรีเฟรซร้านค้าแล้ว.”
ระบบกล่าว “วิชาเปลี่ยนเส้นเอ็น แม้นว่าจะช่วยเพิ่มความเป็นไปได้ในการเปิดชีพจร ทว่าการจะทะลวงชีพจรเส้นสุดท้ายนั้น ก็ยังนับว่ายาก.”
“อืม.”
จุนซ่างเซียวที่ตอบรับ ก่อนที่เขาจะนำเวทย์เปลี่ยนรูปปืนพกอันทรีทะเลทรายออกมา พร้อมกับกล่าวออกมาว่า “ข้าควรจะไปเมืองชิงหยางเพื่อซื้อแกนผลึกสัตว์ร้ายมา ถึงจะใช้ได้สินะ?”
ไม่ใช่ว่าว่าพลังบ่มเพาะไม่ใช่เรื่องสำคัญ? หากแต่การมีอุปกรณ์ช่วยสนับสนุนก็ทำให้อุ่นใจได้.
“เอ๊ะ ใช่แล้ว ลืมไปได้ไง!”
ในเวลานั้นเขาที่คิดอะไรขึ้นได้ ก่อนที่จะตบลงไปบนหน้าผาก “ในภารกิจสำนักยังมีภารกิจสังหารหมาป่าเพลิงปฐพีนี่นา มันควรจะเป็นสัตว์ร้ายที่ทรงพลัง งั้นก็ส่งหลี่ชิงหยางไปทำ ก็สามารถรับแกนผลึกจากมันได้.”
ระบบกล่าว “ภารกิจสำนักสามดาว จำเป็นต้องการศิษย์หลายคนร่วมมือกัน การส่งคนเดียวไปทำภารกิจก็เท่ากับส่งไปตายเท่านั้น.”
“มันร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?”
จุนซ่างเซียวที่ลังเลเล็กน้อย ก่อนที่จะเรียกหลี่ชิงหยาง ลู่เชียนเชียนและซูเซียวโม่มา เขาที่กล่าวออกมาเสียงดัง “ที่ด้านนอกหมู่บ้านชิงหยางนั้นมีภัยที่คุกคามชาวบ้านมานานแล้ว นั่นก็คือหมาป่าเพลิงปฐพี พวกเจ้าทั้งสามจะต้องเดินทางไปกำจัดมันพร้อมกับเปิ่นจั้ว.”
“หมาป่าเพลิงปฐพี?”หลี่ชิงหยางที่ใบหน้ากลายเป็นจริงจังทันที “เจ้าสำนัก ข้าได้ยินมาว่าหมาป่าเพลิงปฐพีนั้นเป็นสัตว์ธาตุอัคคีมีพลังเทียบเท่าระดับศิษย์ยุทธ์ มันเกินกว่าที่พวกเราจะสู้ได้.”
จุนซ่างเซียวกล่าว “ดังนั้น ข้าจึงต้องการให้พวกเจ้าสามคนร่วมมือกันและเปิ่นจั้วจะตามไปด้วย.”
“น้อมรับคำสั่ง.”หลี่ชิงหยาง ซูเซียวโม่ที่ยกมือประสาน ก่อนที่ทั้งกลุ่มจะก้าวออกไปด้านนอกห้องโถง ลู่เชียนเชียนเองก็ก้าวตามหลังพวกเขาไปด้วยเช่นกัน.
“ติ๊ง!”
“รับภารกิจสำนัก.”
“แนะนำภากิจ : ช่วยเหลือกำจัดภัยให้กับหมู่บ้านชิงหยาง กำจัดหมาป่าเพลิงปฐพี ที่อยู่ฝั่งตะวันตกของภูเขา [ยังไม่สำเร็จ]”
“ศิษย์ที่รับภารกิจ : ลู่เชียนเชียน หลี่ชิงหยาง ซูเซียวโม่.”
“รางวัลภารกิจ : เมื่อภารกิจสำเร็จโฮสน์จะได้ 5 คะแนนความสำเร็จสำนัก และห้าแต้มสนับสนุน.”
“5 แต้มเลยรึ? มากขนาดนั้นเชียว.”
......
หมู่บ้านชิงหยิงทางตะวันตก มีหุบเขาแห่งหนึ่งที่ปกคลุมไปด้วยหมอกหนา ชาวบ้านทุกคนต่างก็เรียกพื้นที่ดังกล่าวนั้นว่า หุบเขาหมาป่า มานานหลายปีแล้ว.
หากเป็นเพียงหมาป่าที่ร้ายกาจทั่วไปก็ไม่มีใครหวาดกลัว ทว่าสองสามปีมานี้ ได้ปรากฏหมาป่าเพลิงปฐพีปรากฏขึ้น แม้แต่ออกมาคุกคามหมู่บ้านอยู่เป็นประจำด้วย.
นับตั้งแต่เจ้าสำนักหวัง ประมุขสำนักไท่กู่เจิ้งคนก่อนลงจากเขาไป หมาป่าเพลิงปฐพีได้กลายเป็นภัยร้ายที่หมู่บ้านไม่สามารถรับมือได้ ทำให้หมู่บ้านชิงหยางได้รับความเสียหายเป็นอย่างมาก.
วันนี้ ในเวลาเดียวกัน.
ลู่เชียนเชียนและศิษย์อีกสองคนของสำนักไท่กู่เจิ้ง กำลังก้าวเข้าไปในหุบเขาหมาป่า สองคนที่ถือกระบี่ คมกริบ หนึ่งคนถือกระบี่ไม้ ในเวลานั้นที่ด้านหน้า หุบเขาหมาป่ามีเพลิงปฐพีตนหนึ่งที่ยืนจังหงาแยกเขี้ยวคำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
“ลงมือได้ พวกเจ้าทำได้!”
ที่ด้านนอกหุบเขา จุนซ่างเซียวที่เอ่ยสั่งศิษย์ทั้งสาม.
“......”
หลี่ชิงหยางและซูเซียวโม่มุมปากกระตุก.
เฮ้ เฮ้ เจ้าสำนัก ไม่ได้บอกว่าจะร่วมมือกับพวกเขาหรอกรึ? ใหนมีเพียงสามคนล่ะ พวกเขาทั้งสามคนจะรับมือกับสัตว์ร้ายระดับศิษย์ยุทธ์ได้อย่างไร?
“โฮกกกกกก!”
รอบ ๆ ร่างหมาป่าเพลิงปฐพีที่กำลังแผ่ความร้อนออกมา ฟันของมันที่เป็นประกายแหลมคม แม้แต่มีเปลวเพลิงพ่นรอดไรฟันออกมา ดูน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
“ข้าจะเป็นคนโจมตีหลัก พวกเจ้าสองคนสนับสนุนโจมตีด้านข้าง.”ลู่เชียนเชียนที่ชักกระบี่ยาวสามฉื่อออกมา แผ่พลังวิญญาณอาบไปทั่วกระบี่ มันส่องประกายแสงวับวาว ก่อนที่จะก้าวออกไปด้านหน้าพร้อมจิตสังหาร.
ร่างของนางที่พลิ้วไหว เคลื่อนที่เข้าหาศัตรูข้างหน้าด้วยความลึกล้ำ.
จุนซ่างเซียวที่สีคางไปมากล่าวออกไปว่า “ท่าเท้าของผู้หญิงคนนี้ เอาเรื่องเหมือนกัน.”
“ฟิ้ว!”
หลี่ชิงหยางก็ก้าวไปด้านข้าง พร้อมกับสนับการโจมตีด้านข้าง เขาทำการโจมตีช่วยศิษย์พี่หญิงใหญ่ทางด้านขวา.
ซูเซียวโม่ เองก็หาได้หวาดกลัวความตาย ทว่าเขามีพลังบ่มเพาะเพียงเปิดชีพจรขั้นที่สี่ ถึงจะมีกระบี่ไม้ที่เป็นอาวุธขั้นต้น ทว่าต่อหน้าหมาป่าร้ายระดับศิษย์ยุทธ์ก็เกินกำลังไปมาก.
“เป็นไง เป็นกัน!”เขาที่ลอบคิดในใจ.
“ฟิ้ว!”
“ฟิ้ว!”
ลู่เชียนเชียนและหลี่ชิงหยางที่พุ่งเข้าไปด้านหน้าของร่างหมาป่าเพลิงปฐพีแล้ว กระบี่ของพวกเขาที่โจมตีทะลวงออกไป มองเห็นเป็นริ้วแสงของกระบี่พุ่งออกไปด้วยความเร็วสูง.
“ฟิ้ว!”หมาป่าเพลิงปฐพีบนเท้าทั้งสี่ เกิดเป็นเปลวเพลิงลุกพรึบ ร่างของมันที่หลบจากริ้วกระบี่อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ไปหยุดยังพื้นที่ไกลออกมา กลุ่มก้อนเปลวเพลิงบนพื้นที่ระเบิดออกไป.
ลู่เชียนเชียนและหลี่ชิงหยางที่เร่งรีบหลบทันที กลุ่มก้อนเปลวเพลิงที่กระแทกลงบนพื้น กลายเป็นหลุมไหม้พื้นดินจนกลายเป็นสีดำทันที เห็นชัดเจนว่าพลังเปลวเพลิงนั้นรุนแรงมา.
“ปัง! ปัง!”
บอลเพลิงอีกสองลูกจากปากหมาป่าเพลิงปฐพีก็พ่นออกไป โจมตีคนทั้งสอง แม้นว่าพลังของมันจะแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ทว่าความเร็วที่พุ่งออกไปไม่ได้มากมายนัก สามารถหลบได้โดยง่าย.
“ปัง! ปัง! ปัง!”
อย่างไรก็ตาม ขณะลู่เชียนเชียนและหลี่ชิงหยางหลบออกมา ที่ปากของหมาป่าเพลิงปฐพีก็พ่นบอลเพลิงออกมาราวกับปืนใหญ่ กลุ่มก้อนเปลวเพลิงอีกหลายลูกก็ถูกโจมตีออกไปติดต่อกันลูกแล้วลูกเล่า!
“เฮ้ย อะไรว่ะนั่น!”
จุนซ่างเซียวถึงกับมุมปากกระตุกเอ่ยกล่าวออกมาว่า “เย็ดเข้ ยิงบอลเพลิงยังกะปืนกล.”
บอลเพลิงที่ร้อนแรงโจมตีออกมาเรื่อย ๆ ลู่เชียนเชียนและหลี่ชิงหยางทำได้แค่หลบไปมาอย่างต่อเนื่อง ไม่สามารถเข้าใกล้หมาป่าเพลิงปฐพีได้เลย.
“โอกาสมาแล้ว!”ขณะหมาป่าเพลิงปฐพีโจมตีศิษย์พี่หญิงใหญ่และศิษย์พี่รอง ซูเซียวโม่ที่เห็นช่องว่าง เขาแผ่พลังวิญญาณลงไปในกระบี่ไม้ พร้อมกับโจมตีออกไปทันที.
“เคร้ง!”
กระบี่ไม้ที่มีพลังพันจินฟันลงไปยังที่ด้านหลังของหมาป่าเพลิงปฐพี ได้เสียงก้อง ดัง วิ้ง ๆ ขนทั่วร่างของซูเซียวโม่ถึงกับลุกตั้งชูชน “มารดาเถอะ หนังมันจะหนาเกินไปแล้ว!”
“ฟิ้ว!”
ในเวลานั้น หมาป่าเพลิงปฐพีที่หันหน้ากลับมา จดจ้องมองเขาด้วยความโกรธ.
“เฮ้ เฮ้.”ซูเซียวโม่ที่กลายเป็นตื่นตะหนกยิ้มแหย ๆ “หลังของแก ไม่มีแม้แต่รอยถลอก อย่านะเว้ย....”เขาที่เอ่ยยังไม่จบ ก่อนที่จะสับเท้าวิ่งอย่างรวดเร็ว พร้อมกับร้องตะโกนออกมาเสียงดัง “อ๊าก งานเข้าแล้ว ศิษย์พี่รอง ศิษย์พี่หญิงใหญ่ ช่วยข้าเร็วเข้า!”
“ซูม ซูม!”
หมาป่าเพลิงปฐพีที่อ้าปาก พร้อมกับสร้างบอลเพลิงขึ้น.
จุนซ่างเซียวที่เวลานี้ยืนอยู่บนต้นไม้สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ตะโกนออกมาเสียงดัง “เสี่ยวโม่ รีบออกมาจากตรงนั้นเร็วเข้า!”
ออกมาจากตรงนั้น?
เกิดอะไรขึ้น อ๊าก!
แม้นว่าซูเซียวโม่จะยังสงสัย ทว่าขณะหันหลังกลับไปมองแวบหนึ่ง บอลเพลิงลูกใหญ่ที่หมาป่าเพลิงปฐพีสร้างขึ้นกำลังจะปล่อยออกมาแล้ว ทันใดนั้น เขาที่วิ่งหน้าตรงก่อนหน้านี้ เปลี่ยนไปเป็นวิ่งเฉียงสับซิกแซกซ้ายขวาทันที ”
เขาที่ได้แต่ครุ่นคิดในใจ “อย่ายิงมานะ ไม่โดน ต้องไม่โดน......”
“ปัง-”
บอลเพลิงที่พลาดเป้า โชคดีที่เขาเปลี่ยนทิศทาง ทว่าแม้จะหลบพ้น แต่ก็ยังมีสะเก็ดเปลวเพลิงส่วนหนึ่งที่พุ่งเข้าปะทะก้นของซูเซียวโม่ มันไหม้เป็นรูขนาดเล็ก ก่อนที่จะลามออกไปทันที.
“อ๊าก ก้นข้าถูกไฟไหม้!”
ซูเซียวโม่ว ที่วิ่งหนีตูดเปิด ก้นของเขาที่แดงกล่ำแม้แต่มีเขม่าอันสดใหม่ ปะติดเป็นรอย ดูน่าตลกขบขันเป็นอย่างมาก.
“ฟิ้ว! ฟิ้ว!”
ลู่เชียนเชียนและหลี่ชิงหยางที่ฉวยโอกาสนี้เข้าใกล้หมาป่าเพลิงปฐพีทันที หนึ่งฟันหัว หนึ่งฟันร่าง ปราณกระบี่ที่พุ่งกระจายโจมตีอย่างรุนแรง.
“โฮกกกกก!”
หมาป่าเพลิงปฐพีที่ตระหนักได้ว่าสถานการณ์ไม่ดีก็หลบเลี่ยงทันที ทว่ามันสามารถหลบได้เพียงหัวของมันเท่านั้น.
“พรึด ซี่-”
พลังวิญญาณที่แผ่พุ่งอาบไล้ไปทั่วกระบี่หานเฟิง ตัดผ่านร่างกายของมัน ลึกลงไป ปรากฏเป็นรอยกระบี่บนร่างของมัน โลหิตที่มีเปลวเพลิงผสมอยู่ไหลพุ่งออกมา.
หลี่ชิงหยางที่ร้องอุทานออกมา “กระบี่นี้คมจริง ๆ!”
“พรึด ซี่!”
ในเวลาเดียวกัน กระบี่ของลู่เชียนเชียนก็สะบัดเปลี่ยนวิถีฟันไปยังคอของหมาป่าเพลิงปฐพีทันทีเช่นกัน แม้นว่าจะไม่สามารถสะบั้นคอให้มันขาดออกจากกันได้ ทว่าก็ทิ้งลอยแผลเอาไว้เช่นกัน.
“ฟิ้ว!”หลี่ชิงหยางที่ไม่ลังเล กุมกระบี่ด้วยมือสองข้าง ถ่ายพลังมากมายลงในกระบี่หานเฟิง พร้อมกับโจมตีไปยังรอยแผลที่ศิษย์พี่หญิงใหญ่ทิ้งเอาไว้.
“พรึด ซี่-”
กระบี่ที่โจมตีไปยังรอยแผลเดิม หมาป่าเพลิงปฐพีเวลานี้ท้ายที่สุดก็ไม่สามารถทนได้ หัวของมันขาดหลุดกระเด็นออกไปทันที ก่อนที่จะกลิ้งหลุนหลุน ไปหยุดที่ด้านหน้าซูเซียวโม่.
“มารดาเถอะ!”
“เผาข้า กล้าเผาข้าเหรอ!”
ซูเซียวโม่ที่ลุกขึ้นยกเท้าเหยียบลงบนหัวหมาป่าเพลิงปฐพีอย่างบ้าคลั่ง!
“ติ้ง!”
“ลู่เชียนเชียน หลี่ชิงหยางและซูเซียวโม่สังหารหมาป่าเพลิงปฐพี ทำภารกิจสำนักสำเร็จ.”
“ติ้ง!”
“คะแนนสนับสนุนสำนัก: 74 / 100.”
“คะแนนความสำเร็จสำนัก: 41 / 100.”
“ชิงหยาง.”
จุนซ่างเซียวที่ตะโกนออกมา “ไปดูที่ร่างมันสิ มีแกนผลึกวิญญาณหรือไม่!”
หลี่ชิงหยางที่ยกกระบี่ฟันไปยังอกของหมาป่าเพลิงปฐพี พร้อมกับนำแกนผลึกสีแดงออกมา กล่าวออกมาว่า “เจ้าสำนัก มีแกนผลึก!”
จุนซ่างเซียวเผยยิ้มพรายกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม “ปืนของข้ามีลูกแล้ว.”
