Chapter 47 กำปั้นหนักกว่ามาก.
ความเร็วของจุนซ่างเซียวนั้นมากมายนัก แม้แต่ตัดเสื้อผ้าของอ้ายชางเกอขาดเป็นริ้ว ๆ ด้วยความรวดเร็วสูง ไม่แม้แต่ทำให้ฝั่งตรงข้ามรู้ตัว ด้วยความความโกรธที่ท่วมท้น กล้ามเนื้อที่ขยายยืด โจมตีปัดป่ายไร้ทิศทาง.
และสิ่งที่น่ากลัวที่สุด คมกระบี่หานเฟิงนั้นคมอย่างน่าเหลือเชื่อ!
นี่หมายถึงอะไร? มันหมายความว่า หากกระบี่ทิ่มหัวใจ หรือบั่นคอของเขา ก่อนหน้านี้เขาคงตกตายไร้ที่ฝังไปแล้ว.
อ้ายชางเกอมีพลังบ่มเพาะที่แข็งแกร่ง ทว่าไม่เพียงพอที่จะป้องกันคมกระบี่ด้วยกายเนื้อได้.
ความแข็งแกร่งของจุนซ่างเซียวนั้นไม่ได้อ่อนด้อย ด้วยการเคลื่อนที่ความเร็วสูง การสะบั้นศีรษะของเขา ไม่ยากเย็นเลย แน่นอนว่าตอนนี้เป็นเพียงแค่การละเล่นเท่านั้น.
อ้ายชางเกอที่สวมกางเกงในสีขาว ยืนอยู่กับที่ ใบหน้าแข็งค้าง หน้าผากเริ่มเหงื่อไหลออกมาราวกับห่าฝน แววตาที่ผวา เต็มไปด้วยความหวาดกลัว.
ผมของเขาที่ถูกหั่นซอยหายไปครึ่งหนึ่ง ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแห่งความตาย เป็นอะไรที่น่าหวาดกลัวสุด ๆ!
หากฝ่ายตรงข้ามต้องการสังหารเขา มีรึที่เขาจะอยู่รอดอยู่ได้.
เมื่อเริ่มได้สติ ความหวาดกลัวก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้แต่กระบี่อักขระมังกรของเขายังสั่นไปมาจนหลุดมือหล่นลงพื้น.
“เฮ้.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ไม่สู้ต่อแล้วรึ?”
อ้ายชางเกอที่นำมืออีกข้างกดมือที่สั่นไปมาเล็กน้อย ระงับความหวาดกลัวในใจเอาไว้ และกล่าวออกมาว่า“....ไม่สู้แล้ว!”
กับคนที่มีความเร็วเหนือจินตนาการเช่นนี้ ต่อให้มีความกล้ากว่านี้สิบเท่า เขาก็ไม่กล้า!
“ติ้ง!”
“ภารกิจสนับสนุนสำเร็จ โฮสน์ได้รับแต้มสนับสนุน 50 แต้ม.”
“ติ้ง!”
“แต้มสนับสนุนสำนัก : 74 / 100.”
“50 แต้มสนับสนุนรึ?”
จุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา “มากขนาดนี้เลยรึ?”
ระบบเอ่ย “อาวุโสตระกูลอ้ายนั้นมีความแข็งแกร่งศิษย์ยุทธ์ขั้นห้า แน่นอนภารกิจนี้ ย่อมได้รับผลตอบแทนสูง.”
จุนซ่างเซียวลอบคิดในใจ “เดิมที เขาก็มีระดับศิษย์ยุทธ์ขั้นที่ห้านี้เอง อ๊ากๆ.”
หลังจากผ่านเขตแดนเปิดชีพจรมา เขตแดนต่อไปจะแบ่งแยกย่อยกันเล็กน้อย จากต่ำไปสูง ขั้นหนึ่งถึงขั้นเก้า หลังจากขั้นเก้าก็จะเป็นขั้นสูงสุด.
ยกตัวอย่าง อาวุโสหม่านิกายเขาชางซาน เขาอยู่ในระดับอาจารย์ยุทธ์ขั้นสูงสุด เหลือเพียงหนึ่งก้าวก็จะทะลวงผ่านไปยังอาณาจักรถัดไปได้ และอีกคนหัวหน้าใหญ่โจรภูเขาที่เพิ่งถูกจุนซ่างเซียวสังหารไป อยู่ในระดับศิษย์ยุทธ์ขั้นที่สอง.
ตระกูลอ้ายไม่ใช่ตระกูลชาวยุทธ์แท้จริง พวกเขาทำธุรกิจค้าขายเม็ดยาในเมืองฮู่หยาง อ้ายชางเกอมีความแข็งแกร่งศิษย์ยุทธ์ขั้นที่ห้า นับว่ามีความแข็งแกร่งที่ไม่เลวทีเดียว.
“อาวุโสอ้าย.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ในแหวนมิติของท่าน ควรจะมีเสื้อผ้าใช่หรือไม่?”
อ้ายชางเกอที่ค่อย ๆ เงียบลง ก่อนจะตระหนักได้ว่าตัวเองเปลือยเปล่าเหลือแต่กางเกงในอยู่.
ใบหน้าของเขากลายเป็นแดงกล่ำ ก่อนที่จะเร่งรีบนำเสื้อผ้าออกมาสวมใส่และเก็บกระบี่ที่หล่นลงบนพื้นกลับขึ้นไป เขายกมือประสานหมัดเอ่ยออกมาว่า “ขอบคุณเจ้าสำนักจุนที่ยอมอ่อนข้อให้.”
ใบหน้า แววตาดูแคลนและอหังการหายไปโดยสิ้นเชิง.
จุนซ่างเซียวเอ่ย.”อาวุโสอ้าย ศิษย์ของข้าขโมยเม็ดยาของท่าน ข้าที่เป็นผู้ปกครอง ถือว่าผิดอยู่ด้วยเหมือนกัน.
ภารกิจสำเร็จแล้ว คะแนนสนับสนุนก็ได้รับมาแล้ว แน่นอนเขาจึงต้องการให้บรรยากาศอึมครึมลดลง หลังจากนี้เขายังต้องพัฒนาสำนัก ไม่มีความจำเป็นที่ต้องสร้างความแค้นกับคนไปทั่ว.
“แต่.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ศิษย์ของข้าครึ่งเป็นครึ่งตาย ถูกนายน้อยตระกูลอ้ายทำร้าย อยู่ตอหน้าเปิ่นจั้ว กับพูดจาใหญ่โตข่มขู่ แม้แต่ต้องการทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่.”
กับคำพูดดังกล่าว ที่คล้ายกับว่า หาทางลงให้อ้ายชางเกอ ซึ่งอีกฝ่ายก็ฉวยโอกาสดังกล่าวเอาไว้ทันที “เหล่าผู้เยาว์ที่ดูเลือดร้อน หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการปะทะกันบ้าง ตระกูลอ้ายของพวกเราหาได้นำมาใส่ใจไม่.”
เขาเปลี่ยนไปในทันที เวลานี้เขารับรู้แล้ว ว่าฝ่ายตรงข้ามกำปั้นหนักกว่ามาก.
จุนซ่างเซียวเอ่ย “อาวุโสอ้ายเดินทางมาไกล เปิ่นจั้วก็ควรต้อนรับขับสู้ในฐานะเจ้าบ้าน โปรดเชิญที่ห้องโถงใหญ่.”
กับเสื้อผ้าที่ขาดวิ่นกองอยู่บนพื้น มันทำให้เขาอายมากพอแล้ว.
อ้ายชางเกอที่ยกมือประสาน ”อ้ายโหมวมีเรื่องต้องจัดการ ไว้วันหน้าจะมาเยือนอีกครั้ง.
จุนซ่างเซียวไม่เอ่ยอะไรอีก ก่อนที่จะก้าวเดินไปส่งที่ประตูทางเข้าด้วยตัวเอง ยกมือประสานกล่าวออกมาว่า ”อาวุโสอ้าย เปิ่นจั้วส่งเท่านี้ก็แล้วกัน.
“ขอลา!”
อ้ายชางเกอจากไปทันที.
อย่างไร ขณะลงเขา ร่างเขายังคงสั่นอยู่ “คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าสำนักไท่กู่เจิ้ง จะซ่อนตัวตนได้ลึกล้ำขนาดนี้ ต้องรีบกลับไปแจ้งประมุขแล้ว ว่าอย่าได้ไปหาเรื่องเขาง่าย ๆ.”
อ้ายชางเกอไม่สงสัยเลยแม้แต่น้อย กับความเร็วที่น่าพรั่นพรึงของจุนซ่างเซียวนั้น การจะสังหารระดับอาจารย์ยุทธ์เป็นเพียงเรื่องง่าย ๆเท่านั้น.
......
“เจ้าสำนัก ท่านร้ายกาจยิ่งนัก!”
“ก้าวลวงตาก่อนหน้านี้ สุดยอดมาก!”
“เจ้าสำนัก มันเหมือนกับวิชาเปลี่ยนเส้นเอ็นไหม เป็นทักษะระดับเทวะใช่ใหม อ๊ากๆ!”
เมื่อจุนซ่างเซียวกลับเข้ามา เหล่าศิษย์พากันเข้าไปล้อมรอบ เอ่ยกล่าวด้วยความเคารพชื่นชมเป็นอย่างมาก.
จุนซ่างเซียวกล่าว “วิชาต่าง ๆ หากพวกเจ้าก้าวไปถึงระดับที่พอเหมาะ ข้าย่อมถ่ายทอดให้อย่างแน่นอน.”
“ว้าว เจ้าสำนักจะส่งท่าเท้าก้าวลวงตาให้พวกเราด้วย!”
“พวกเราจะบ่มเพาะฝึกฝนอย่างหนัก ไม่ทำให้เจ้าสำนักผิดหวัง!”
“เอาล่ะ ไปฝึกฝนต่อได้แล้ว!”
ศิษย์ทุกคนที่พลุ้งพล่าน เลือดในกายร้อนปุด ๆ ขึ้นมาทันที.
กล่าวตามจริง เพียงเวลาไม่กี่เดือนนี้ จุนซ่างเซียวได้กลายเป็นหนึ่งในใจของทุกคน จนยากจะมีใครมาแทนที่ได้.
หากมีผู้ชมภายนอกได้เห็นการชนะที่ขาดลอยเช่นนี้ คงให้ค่าสำนักสูงขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย.
จุนซ่างเซียวนั้นดีใจเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้ใส่ใจเกี่ยวกับนิสัยของเหล่าศิษย์มากมายนัก เพียงแต่ใส่ใจเกี่ยวกับความภัคดีของพวกเขาที่มีต่อตัวเองและสำนักก็พอแล้ว.
......
ภายในห้องโถง.
จุนซ่างเซียวนั่งบนบัลลังก์เจ้าสำนัก พิงร่างอย่างสบายเผยยิ้มกว้าง “กำไร 50 แต้มสนับสนุน มันยอดเยี่ยมมาก.”
“ติ้ง!”
“ซูเซียวโม่ค้นหาเสี่ยวหวงที่หายไปพบ ภารกิจสำนักสำเร็จ!”
“ติ๊ง!”
“คะแนนความสำเร็จสำนัก: 2 / 100.”
“คะแนนสนับสนุนสำนัก: 76 / 100.”
หลังจากนั้นเสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นในหูของเขา ภายในใจของจุนซ่างเซียวพึงพอใจเข้าไปอีก “ไม่เลว ไม่เลว ภารกิจสำนักเริ่มสมบูรณ์แล้ว เปิ่นจั้วมองคนไม่ผิด!”
“ติ๊ง!”
“ภารกิจสำนักสำเร็จ แต้มสนับสนุนศิษย์เปิดใช้งาน.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “แต้มสนับสนุนศิษย์คืออะไร?”
ขณะเขาเปิดคอนโซนระบบขึ้นมา จดจ้องมองไปยัง สมาชิก: 100/100 จากนั้นก็คลิกดูรายระเอียดลงไปอีก.
จุดดังกล่าวสามารถเปิดตรวจสอบได้
กลายเป็นคอนโซนข้อมูลปรากฏขึ้น.
บนรายการนั้นมีรายชื่อศิษย์หลายคน ที่ด้านหลังซูเซียวโม่เวลานี้ปรากฏ “2 แต้มสนับสนุนขึ้น.”
จุนซ่างเซียวสอบถามระบบ “หมายความว่าอย่างไร?”
ระบบอธิบาย “ศิษย์ที่ทำภารกิจสำนักเสร็จจะได้รับส่วนแบ่งแต้มสนับสนุน โฮสน์สามารถนำมันไปซื้อสินค้าในร้านค้าได้.”
จุนซ่างเซียวได้ยิน ก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก “มีอะไรที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้เลย!”
ภารกิจสำนักเสร็จเขาก็ได้คะแนนสนับสนุน และศิษย์ก็ยังได้รับคะแนนสนับสนุนให้เขาใช้อีกด้วย นี่ไม่เท่ากับกำไรสองต่อเลยรึอย่างไร!
ระบบกล่าว “คะแนนสนับสนุนศิษย์ มีเพียงแค่ศิษย์ใช้ได้ โฮสน์ทำได้แค่ช่วยศิษย์ซื้อเท่านั้น.”
ได้ยินคำพูดดังกล่าว จุนซ่างเซียวที่แทบทรุดลงนอนบนเก้าอี้ กล่าวอย่างหมดแรง “โทษที คราวหน้าช่วยกล่าวอะไรให้มันต่อ ๆ กันหน่อยได้ไหม!”
“ตกลง.”ระบบตอบ.
จุนซ่างเซียวกล่าว “เจ้าหมายความว่า ร้านค้าสำนัก ศิษย์สามารถใช้ได้อย่างงั้นรึ?”
“ไม่ได้หมายความเช่นนั้น.”
ระบบกล่าวอธิบาย “ศิษย์นั้นมีร้านค้าพิเศษต่างหาก โฮสน์สามารถตรวจสอบดูได้.”
จุนซ่างเซียวที่เร่งรีบเปิดร้านเมนูร้านค้า ก่อนที่จะจดจ้องมองไปยังร้านค้ามือใหม่ ที่ด้านล่างนั้นมีปุ่มร้านค้าสำหรับศิษย์อยู่.
เขาเปิดขึ้นดูทันที เขาพบว่าด้านในนั้นมีสินค้าอยู่มากมาย ส่วนมากเป็นสินค้าระดับต้น หากแต่ราคานั้นแทบทั้งหมดมีราคาเพียงแค่ 1 แต้มสนับสนุนเท่านั้น.
“สัด!”
จุนซ่างเซียวแทบล้มทั้งยืน “สินค้าในร้านค้าศิษย์ ทำไมเทียบกับของข้ามันถูกขนาดนี้กัน!”
ระบบเอ่ย “เพราะว่าเจ้าเป็นโฮสน์ มีช่องทางมากมายที่จะได้รับแต้มสนับสนุน ทว่าศิษย์นั้นมีเพียงทำภารกิจสำนักเสร็จเท่านั้นถึงจะได้รับ.”
“อ้อ เป็นเช่นนี้นะเอง.”
จุนซ่างเซียวพอเข้าใจ.
ราคาสินค้าที่แตกต่างกันสิบเท่า ทว่าสินค้าทั้งหมดในร้านศิษย์นั้นก็มีคุณภาพแตกต่างจากร้านค้าสำนักอย่างชัดเจน.
ระบบเอ่ย “ร้านค้าศิษย์นั้น สินค้าส่วนมากเป็นสินค้าที่ใช้สนับสนุน แตกต่างจากร้านค้าของโฮสน์อย่างชัดเจน.”
