Chapter 252 ฮั่วหลง.
ไข่มังกรใบนี้ ได้ผลาญเงินของจุนซ่างเซียวไปมหาศาล ดังนั้น ขณะเห็นเปลือกไข่กะเทาะออกมา ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงเป็นอย่างมาก.
ความคาดหวังที่มากล้น เพราะว่าเขาได้ใช้แกนผลึกระดับสูงไปเป็นจำนวนมาก เขาควรจะได้สัตว์กลายพันธ์ที่แข็งแกร่งกลับมา.
ไม่เพียงตื่นเต้นยังกระวนกระวายด้วย โอกาสกลายพันธ์ 87 จะสำเร็จหรือไม่?
ความคิดของเขา แน่นอนต้องการสัตว์กลายพันธ์ เขาควรจะได้สัตว์วิญญาณ หรือสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษ!
จุนซ่างเซียวที่จ้องมองไม่วางตา ตื่นเต้นมากขึ้นและก็มากขึ้น.
“แก๊ก!”
เปลือกไข่ที่กะเทาะหลุดทีละแผ่น ๆ แสงสีแดงที่ส่องประกายออกมามากขึ้นและก็มากขึ้น ราวกับกลุ่มก้อนเปลวเพลิง.
ระบบเอ่ย ”นี่คือคุณสมบัติธาตุเปลวเพลิง นี่ควรเป็นมังกรเพลิงอย่างไม่ต้องสงสัย.
สิ่งเหล่านี้จุนซ่างเซียวหาได้สนใจ สิ่งที่เขาสนใจเวลานี้คือจะกลายพันธ์หรือไม่?!
“แก๊ก แก๊ก แก๊ก-”
เปลือกไข่ที่หลุดรอดออกมาเร็วขึ้นและเร็วขึ้น แสงสีแดงที่โผล่ออกมา รวมตัวเป็นเปลวเพลิงที่ทรงพลัง.
จุนซ่างเซียวที่ยืนมือไปยังเครื่องฟักไข่ สัมผัสได้ถึงความร้อนอยู่เล็กน้อย.
ซี่ ซี่.
คลื่นความร้อนที่แผ่ออกมา.
กลุ่มก้อนเปลวเพลิงที่ลุกโชนมากขึ้นและก็มากขึ้น เปลือกไข่ที่หลุดออกมามากขึ้นและก็มากขึ้น.
ท้ายที่สุด เปลือกไข่ทั้งหมดก็หลุดออกไป เหลือเพียงกลุ่มก้อนเปลวเพลิง.
จุนซ่างเซียวยังคงสูดหายใจลึก.
ภายในใจที่ยังคงภาวนา ต้องการให้มัน กลายพันธ์ ไม่เช่นนั้นแล้ว เงินลงทุนคงสูญเปล่าแน่!
เพียงไม่นาน.
แสงสีแดงก็หดกลับรวมตัวกัน.
ทุกอย่างที่ค่อย ๆ สงบลงกลายเป็นปรกติ เห็นเพียงแค่เปลือกไข่ที่แตกสลายเกลื่อนไปทั่ว.
จุนซ่างเซียวที่งงงวย.
เพราะว่า ไม่เห็นอะไรเลย!
สัตว์วิญญาณล่ะ!
ระบบที่เผยท่าทางประหลาดใจเช่นกัน “ไม่มีอะไรได้อย่างไร?”
หากว่าระบบมีร่างเป็นคนยืนอยู่ด้านหน้า จุนซ่างเซียวคงกระชากคอเสื้ออย่างบ้าคลั่ง คำรามดังลั่นไปแล้ว “ข้าบอกแล้วมันเสีย เจ้ายังบอกไม่เป็นไร!”
เดี๋ยวก่อน!
ขณะที่จุนซ่างเซียวกำลังจะบ้าอยู่นั้น ก็พบว่าบนกองเปลือกไข่ ก็ขยับไปมาเล็กน้อย เจ้าตัวน้อยที่ค่อย ๆ ดันเปลือกไข่ออกมา.
ร่างของมันที่ดูผอมเพรียวเป็นอย่างมาก เหมือนกับอสรพิษน้อย ที่มีสี่ขา ผิวของมันเป็นสีแดงชาด.
ที่หัวของมันมีเขาน้อย ๆ อยู่ด้วย และมันยังมีจมูกเล็ก ๆเหมือนกับปลา.
กิ้งก่าน้อยสีชาดอย่างงั้นรึ?
หากหลี่ชิงหยางและเซียวจุ้ยจื่อตลอดจนคนอื่น ๆ ได้เห็นคงจะงงงวยเช่นกัน.
ทว่าจุนซ่างเซียวที่เผยท่าทางดีใจ เพราะว่า ถึงมันจะดูอ่อนแรง แต่เห็นชัดเจนว่ามันคือมังกร.
มังกรในที่นี่ ไม่ใช่สัตว์ร้ายมังกรเพลิง แต่เป็นมังกรจริง ๆดั่งที่เคยเห็นในตำนานโลกเดิมของเขา.
ระบบที่ราวกับสาดน้ำเย็นใส่เขาอีกครั้ง เอ่ยออกมาว่า “แม้รูปร่างของมันจะดูเหมือนมังกรหลายส่วน ทว่าก็ไม่สามารถยืนยันได้ว่ามันคือมังกร.”
จุนซ่างเซียวที่ชี้ไปยังเจ้าตัวน้อย เอ่ยออกมาว่า “บนหัวมีเขา มีหนวดเหมือนปลา รูปร่างเหมือนงู มีกงเล็บเหมือนอินทรีย์ เห็นชัดเจนนี่คือมังกรทะยานฟ้าในโลกเดิมของข้า!”
“มังกรไม่เห็นมีเกล็ด?”ระบบเอ่ย.
จุนซ่างเซียวถึงกับเงียบไปในทันที.
เห็นชัดเจนว่าเจ้าตัวน้อยมีร่างกายที่ราบเรียบ ชัดเจนว่าไม่มีเกล็ดเหมือนกับมังกรที่เขารู้จัก!
ระบบเอ่ย “ในสวรรค์และปฐพีแห่งนี้มีสัตว์ร้ายมากมาย หลากหลายสายพันธ์ที่มีเชื้อสายมังกร ไม่จำเป็นต้องเป็นมังกรแท้เสมอไป.”
“อีกอย่าง นี่คือไข่มังกรเพลิง บางที่มันอาจจะดูเหมือนมังกรแท้ ทว่าหลังจากโตขึ้น ก็ต้องกลายเป็นมังกรเพลิง.”
จุนซ่างเซียว “......”
แม้นว่าเขาจะหวังให้เจ้าตัวน้อยเป็นมังกรจริง ๆ แต่ก็มีความเป็นไปได้ตามระบบกล่าว ว่าเจ้าตัวเล็กนี้จะโตขึ้นกลายเป็นไดโนเสาร์.
“จี่ จี่!”
เจ้าตัวน้อยที่ออกจากเครื่องฟัก ร้องออกมาอีกหลายครั้ง ดวงตาของมันที่จ้องมองเขม็งมายังจุนซ่างเซียว เปล่งเสียงแปลก ๆ ออกมาอีกหลายครั้ง.
ระบบเอ่ย “หลังจากที่มันฟักออกมาแล้ว ก็จะกลายเป็นสัตว์พันธะสัญญาของโฮสน์ในทันที.”
จุนซ่างเซียวที่เปิดประตูเครื่องฟักไข่ ก่อนที่จะยื่นมือออกไป เจ้าตัวน้อยที่ไต่ขึ้นมา และหยุดที่ไหล่ของเขา หัวของมันที่ถูไถที่ใบหน้าของเจ้านายของมัน.
แม้นว่าจะดูเหมือนกับกิ้งก่า แต่เพราะลักษณ์เหมือนกับมังกรแท้ ดังนั้นจึงดูน่ารักอยู่ไม่น้อย.
จุนซ่างเซียวที่สัมผัสร่างมันเบา ๆ สัมผัสได้ถึงความร้อน “นับจากวันนี้ เจ้าคือสัตว์พันธะสัญญาของข้า.”
“จี่ จี่.”
เจ้าตัวน้อยที่ราวกับเข้าใจคำพูดของเจ้านาย ร่างที่อ่อนแอของมันที่ร้องออกมาเบา ๆ.
“ก่อนอื่นก็ควรจะตั้งชื่อให้กับเจ้า.
จุนซ่างเซียวที่สีคางไปมา หลังจากครุ่นคิด ก็กล่าวออกมาอย่างจริงจัง “ข้าหวังว่าเจ้าจะกลายเป็นมังกรแท้ทะยานขึ้นสู่สวรรค์ ดังนั้นข้าจะเรียกเจ้าว่าฮั่วหลง(มังกรเพลิง) แต่เจ้ายังเด็กอยู่ จึงต้องเรียกเจ้าว่า เสี่ยวหลง.”
ระบบ“......”
ฮั่วหลง(มังกรเพลิง) ใคร ๆ เขาก็เรียกอย่างนั้น ไม่เห็นจะเป็นการตั้งชื่อที่ยอดเยี่ยมตรงใหน.!
นี่ยังเรียกว่าการตั้งชื่อรึอย่างไร!
เหมือนกับหมาเกิดมาแล้ว ตั้งชื่อมันว่า หมา!
“จี่ จี่!”
เจ้าตัวเล็กที่รู้สึกพอใจกับคำว่า “ฮั่วหลง”เป็นอย่างมาก หัวของมันที่เคล้าเคลียกับใบหน้าของเจ้านาย.
อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นเสียงท้องของมันก็ร้องโครกคราก เห็นชัดเจนว่ากำลังหิว.
จุนซ่างเซียวที่ส่ายหน้าไปมา เผยยิ้มออกมา เอ่ยออกไปว่า “หิวข้าวแล้วอย่างงั้นรึ?”
“จี่ จี่!”มังกรเพลิงที่ร้องตอบ.
แม้นว่าจะไม่รู้ว่ามันกินอะไร ทว่าจุนซ่างเซียวกับสัมผัสได้ว่า เจ้าตัวเล็กจะต้องกินเนื้อ.
ด้วยพันธะสัญญาของทั้งสอง ทำให้เขาเข้าใจความต้องการของอีกฝ่ายได้.
“ดี.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ข้าจะพาเจ้าไปกินเนื้อ.”
ขณะที่เดินไปยังโรงอาหาร เขาก็เอ่ยถามด้วยความสงสัย “เจ้าตัวเล็กนี้กลายพันธ์หรือไม่?”
ระบบเอ่ย “เจ้าตัวเล็กนี้ มองไม่เห็นเลยว่ามันกลายพันธ์หรือไม่?”
จุนซ่างเซียวที่มุมปากกระตุก.
เขาจ่ายเงินไปเป็นจำนวนมาก หลังจากฟักออกมา ไม่สามารถบอกได้เลยว่ากลายพันธ์หรือไม่ ไม่รู้ว่าคุ้มค่าหรือไม่?
“ศิษย์พี่ ดูนั่น!”
บนลานยุทธ์ ศิษย์ที่กำลังฝึกฝนอยู่ จับจ้องมองไปยังมังกรเพลิง หลายคนที่ตกใจเอ่ยออกมาว่า “บนไหล่เจ้าสำนักนั้นคือตัวอะไร!”
“เอ๊ะ? สิ่งนี้คืออะไรกัน?”
สายตาของทุกคนที่จับจ้อง เผยแววตาประหลาดใจ.
ซูเซียวโม่ที่สีคางไปมา หลังจากครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง ก็เอ่ยกล่าวออกมาว่า “นี่คือกิ้งก่าน้อยสินะ.”
“กิ้งก่า ข้าเคยเห็นมาก่อน ทว่าไม่เคยเห็นว่ามีสีแดงชาดมาก่อนเลย.”
“ข้าได้ยินมาก่อนว่าอสูรธาตุเปลวเพลิจะมีสีแดงชาดรูปร่างเหมือนกิ้งก่า นี่ควรจะเรียกว่ากิ้งก่าเพลิง.”
“เช่นนั้น เจ้าสำนักไม่เพียงมีหมูป่าน้อย มีพยัคฆ์หนุ่มสายฟ้าม่วง แล้วยังมีกิ้งก่าธาตุเพลิงด้วยสินะ!”
ทุกคนที่เผยความชื่นชมออกมา.
มีสัตว์พันธะสัญญาสามตน เรื่องนี้น่าอิจฉาเกินไปแล้ว.
“จี่ จี่.”
ขณะศิษย์ของเขาพูดคุยกันเสียงดัง เสี่ยวหลงที่ร้องออกมาเสียงดังด้วยความไม่พอใจ กับคำว่า กิ้งก่า.
จุนซ่างเซียวเอ่ย “ศิษย์ของข้าเหล่านี้ ไม่เคยเห็นโลก ไม่รู้จักมังกรเพลิง ดังนั้นอย่าไปสนใจพวกเขาเลย.”
“จี่ จี่!”
เสี่ยวหลงที่เผยความไม่พอใจอยู่ไม่น้อย.
อย่างไรก็ตาม รูปร่างของเจ้าตัวน้อยก็เหมือนกับกิ้งก่าจริง ๆ.
“อั๊ยย๊า!”
ขณะเดินเข้ามาในโรงอาหาร หลิวหว่านซี่ที่จ้องมองเสี่ยวหลง ดวงตาเบิกกว้าง เอ่ยออกมาว่า “เจ้าสำนัก นี่คืออะไร น่ารักมากเลย!”
“ฟรึบ!”
เจ้าตัวน้อยที่เศร้าซึมเล็กน้อย ทว่าเมื่อได้ยินว่าน่ารัก ก็ชูคอขึ้นมาทันที แววตาที่เผยความอหังการเป็นอย่างมาก.
จุนเซียวถึงกับมุมปากกระตุก.
ได้ยินคำว่ากิ้งก่าก็โกรธ พอได้ยินคำว่าน่ารัก ก็ยกหางของตัวเองขึ้นมาทันที.
“ข้าตั้งชื่อมันว่า ฮั่วหลง แต่มันยังเด็กอยู่จึงเรียกมันว่า เสี่ยวหลง.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.
“เจ้าสำนัก ข้ากอดมันได้ใหม?”
หลิวหว่านซี่เอ่ย พร้อมกับยื่นมือน้อย ๆ ของนางออกมา ยกเจ้าตัวเล็กขึ้นมา ลูบร่างที่เรียบลื่นของมัน พร้อมกับเผยยิ้ม “ผิวของเสี่ยวหลง นุ่มลื่นจังเลย.”
มือเล็ก ๆ ของนางที่ถูร่างเจ้าตัวน้อย ใบหน้าของฮั่วหลงหลับพริ้มพึงพอใจเป็นอย่างมาก.
จุนซ่างเซียวที่ตื่นตะลึง.
ร่างของเจ้าตัวน้อยนั้นร้อนมาก หลิวหว่านซี่สัมผัสมันไม่ร้อนอย่างงั้นรึ?
ในเวลานั้นซูเซียวโม่ที่ก้าวเข้ามาจากด้านนอก จ้องมองเสี่ยวหลงอย่างระมัดระวัง เผยยิ้มพราย “ตู้ตู้ ให้ศิษย์พี่จับบ้าง.”
“.”
หลิวหว่านซี่ที่ยื่นเจ้าตัวเล็กออกมา.
ซูเซียวโม่ที่ยื่นมือรับมังกรเพลิง.
อย่างไรก็ตาม ขณะรับมานั้น เจ้าตัวน้อยที่ว่าง่ายนั้น กับเผยดวงตาเย็นชา ร่างกายปะทุเปลวเพลิงที่รุนแรงออกมา.
“อ๊ะ จ๊ากกก!”
เปลวเพลิงที่ลุกพรึบออกไปในทันที ร่างกายทั่วร่างของซูเซียวโม่ที่ดำเป็นตอล้มลงกับพื้น น้ำลายฟูมปากไปในทันที.
จุนซ่างเซียว“......”
หลิวหว่านซี“......”
