Chapter 221 ประมูลจริง ๆ!

หลังจากที่ตะโกน 500,000 ออกไป ภายในใจอ้ายซางหนี่ถึงกับตกใจ.

นี่คนปรุงยาประมูลเม็ดยาที่ตัวเองหลอมอย่างงั้นรึ? นี่เจ้าสำนักจุนกำลังเล่นบทหน้าม้าอยู่หรือไม่?

ต้องไม่ลืมว่าเขาที่เป็นพ่อค้า ย่อมรู้วิธีนี้อยู่เช่นกัน รับรู้ว่าอีกฝ่ายต้องการที่จะทำให้สินค้าราคาสูงขึ้น.

ไม่ผิด.

จุนซ่างเซียวที่กำลังปั่นราคา.

เม็ดยาที่เขาหลอมขึ้นมา จะให้ขายในราคา 400,000 ได้อย่างไร.

ระบบที่ว่ากล่าว “คิดจะเปลี่ยนอาชีพเป็นหน้าม้ารึอย่างไร?”

จุนซ่างเซียวที่คร้านจะสนใจระบบ เขาที่จ้องมองไปยังทิศทางของนิกายหงอวิ๋น จดจ้องมองไปยังอาวุโสคนหนึ่ง พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างไม่แยแส.

“เจ้าคนน่ารังเกียจ!”

ภายในใจของอาวุโสคนดังกล่าวที่โกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.

ขณะที่กำลังชนะ คาดไม่ถึงว่าจะมีมารผจญ เขาต้องการสังหารสำนักไท่กู่เจิ้งในทันที.

เงินไม่ใช่ปัญหา ทว่าศักดิ์ศรีนิกายนี่สิ เป็นปัญหาใหญ่!

สำนักระดับแปด กระจอก ๆ ใหญ่มาจากใหน ถึงได้กล้าท้าทายนิกายระดับห้ากัน!

เพราะว่าจุนซ่างเซียวเสนอราคาขึ้นมาทันที ทำให้เหล่าชาวยุทธ์ที่นั่งชั้นแรกจดจ้องมองไปตาม ๆ กัน ที่มุมปากยกยิ้มขึ้นมาอย่างครุ่นคิด.

กล้าเสนอราคาตัดหน้านิกายหงอวิ๋น สำนักไท่กู่เจิ้งเป็นกระทิงหนุ่มจริง ๆ!

“ไอ้หนู.”

อาวุโสคนหนึ่งที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม “นี่เจ้ากล้าเสนอราคาแข่งกับนิกายหงอวิ๋นของข้าอย่างงั้นรึ?”

เห็นชัดเจนว่านี่คือการเตือนสำนักไท่กู่เจิ้ง.

จุนซ่างเซียวที่ยักไหล่ “นี่ไม่ใช่การประมูลหรอกรึ? หรือว่าจุนโหมวไม่สามารถเสนอราคาได้?”

คำพูดดังกล่าวก็ไม่ผิด.

ทว่าเจ้าไม่ดูรึ? ว่ากำลังแข่งกันใครอยู่!

เจ้าสำนักไท่กู่เจิ้ง ดูเหมือนว่าสมองจะมีปัญหา ดูเหมือนจะไร้ซึ่งความคิดจริง ๆ รึ?

ใช่แล้ว.

หากสมองของเขาปรกติ เขาจะกล้าท้าประลองนิกายเซิ่งชวนหรือไม่?

ในเวลานั้น เหล่าชาวยุทธ์มากมายก็เผยยิ้ม ต้องการที่จะเห็นการแสดงของสำนักไท่กู่เจิ้งว่าครั้งนี้จะจบอย่างไร.

“ชิ.”

อาวุโสนิกายหงอวิ๋นที่แค่นเสียงเย็นชา เอ่ยออกมาอีกครั้ง “600,000!”

“700,000.”จุนซ่างเซียวเอย.

ได้ยินเขาเพิ่มราคาต่อ อาวุโสคนดังกล่าวที่โกรธเกรี้ยวยิ่งกว่าเดิม.

เหล่ากลุ่มอิทธิพลที่จ้องมอง นี่เขาจงใจหาเรื่องนิกายหงอวิ๋นงั้นรึ?!

“จุนซ่างเซียว.”

อาวุโสคนหนึ่งที่ใบหน้าสุขุมอยู่ “ไว้หน้ากันบ้าง!”

“เฮ้อ.”

จุนซ่างเซียวเอ่ย “ก็ต้องการไว้หน้าอาวุโสเช่นกัน หากแต่มีคนเจ็บในสำนัก เม็ดยาข้าเองก็ต้องการ.”

ได้ยินคำพูดดังกล่าว ใบหน้าของอาวุโสนิกายหงอวิ๋นแทบพ่นโลหิต.

เมื่อครั้งวังเมี่ยวฮัวเสนอราคาก่อนหน้านี้เจ้ากับไม่เอ่ยอะไร ตอนนี้นิกายหงอวิ๋นของข้าเอ่ยเจ้าก็ลุกขึ้นขวาง นั่นคือว่านิกายระดับสี่ไม่สามารถรังแก แต่นิกายระดับห้านั้นรังแกได้งั้นรึ?

“800,000!”

อาวุโสนิกายหงอวิ๋นที่ตะโกนออกมา.

“900,000!”จุนซ่างเซียวที่เสนอราคาอีกครั้ง.

อาวุโสนิกายหงอวิ๋นที่ดวงตาหรี่เล็กลงเอ่ยออกไปว่า “ดูเหมือนว่า เจ้าสำนักจุนจะร่ำรวยมาก.”

“ก็ใช้ได้.”

จุนซ่างเซียวที่ส่ายหน้าไปมา “เพิ่งได้สิบล้านจากสำนักเห่าฉี จะจ่ายไปสัก 1.8 ล้านก็คงไม่มีปัญหา.”

เหล่ากลุ่มอิทธิพลต่าง ๆ ที่มุมปากกระตุก.

การเดิมพันกับสำนักเห่าฉี เขาชนะได้เงินสิบล้านมา พวกเขาได้ยินมาเหมือนกัน.

กล่าวได้ว่า เงินดังกล่าวนั้นจำนวนมหาศาลทีเดียว.

ทว่าต่อหน้านิกายระดับห้ากับแสดงท่าทางไม่แยแสเช่นนี้ นับว่าอหังการจริง ๆ!

น่ารังเกียจ!

สำนักระดับแปด นี่คิดจะยกตนว่าเหนือ ต่อหน้าตาแก่งั้นรึ?!

“1.5 ล้าน!”

นิกายหงอวิ๋นที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

เหล่าสำนักและผู้ฝึกยุทธ์รอบ ๆ ถึงกับตกใจ นี่เพิ่มราคาขึ้นอย่างบ้าคลั่งขนาดนี้เลย!

“ยอมแพ้.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.

กึก.

อาวุโสนิกายหงอวิ๋นที่แววตาชะงักงัน.

เขากำลังขุดหลุมไว้ แต่อีกฝ่ายยอมแพ้ไปก่อนซะก่อน อย่างงั้นรึ?!

เขาตะโกนราคา 1.5 ล้าน หากสำนักไท่กู่เจิ้งเสนอราคาต่อ เขาจะยอมแพ้ทันที.

อาวุโสนิกายหงอวิ๋นไม่ได้โง่ กับราคาเช่นนั้น ซื้อเม็ดยาฟื้นฟูไม่คุ้มค่าอย่างแน่นอน.

ในเมื่อเจ้าเด็กนี่อวดรวยดีนัก เขาก็จะให้มันซื้อ ราคาที่สูงล้ำ เช่นนั้นไปเลย.

น่าเสียดาย.

จุนซ่างเซียวไม่โง่เช่นกัน!

เขาที่ต้องการที่จะให้ราคาเพิ่มขึ้นประมาณ 1 ล้าน แต่คาดไม่ถึงอีกฝ่ายจะเสนอ 1.5 ล้าน แน่นอนว่าเขาต้องยอมแพ้.

ทุกอย่างเป็นเพียงการเล่นละครเท่านั้น.

“นิกายหงอวิ๋น......”

“นิกายหงอวิ๋น......”

“นิกายหงอวิ๋น 1.5 ล้านครั้งที่สาม!”

“ป๊าป!”

การเสนอครั้งสุดท้ายก็จบลง.

อาวุโสนิกายหงอวิ๋นนั้นก้าวพลาดไปก้าวหนึ่ง ถูกจุนซ่างเซี่ยวหลอก ให้เพิ่มราคาเป็น 1.5 ล้าน จบการประมูลเม็ดยาฟื้นฟูครั้งเม็ดที่สอง.

ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกโกรธเกรี้ยวร้อนระอุเผาไหม้ปอดไปแล้ว ความไม่พอใจที่แน่นเต็มทรวง.

อ้ายซางหนี่เอ่ยในใจ “เจ้าสำนักจุน การกระทำของท่าน ไม่กลัวว่า จะเป็นการท้าทายนิกายระดับห้าอย่างงั้นรึ?”

......

การประมูลยังคงดำเนินไป.

เม็ดยาเม็ดที่สามเริ่มต้นที่ 300,000 เหรียญ.

นิกายระดับห้าอีกนิกายที่เงียบอยู่ ก่อนจะตะโกนออกมา 400,000.

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ไม่มีใครกล้าเสนอราคาอีกแล้ว.

สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังสำนักไท่กู่เจิ้ง เจ้าหนูนี้จะกล้าตัดหน้าอีกฝ่ายหรือไม่?

“500,000.”จุนซ่างเซียวเอ่ย.

เป็นความจริงที่เขาเสนอราคาสู้กับนิกายระดับห้าอีกแล้ว!

“600,000 .”

เจ้านิกายถิงอี้ที่เอ่ยกล่าวเสียงเบา.

เจ้าเด็กนี้ ก่อนหน้าก็ตัดหน้านิกายหงอวิ๋น ตอนนี้ยังกล้าตัดหน้านิกายถิงอี้ของข้าอีก ใจกล้ามาก มันไปกินดีหมีมาจากใหนกัน?

“700,000.” จุนซ่างเซียวเอ่ย.

“800,000.”

“900,000.”

“1 ล้าน.”

ขณะเจ้านิกายกำลังจะเอ่ยกล่าวยอมแพ้เพื่อที่จะสั่งสอนอีกฝ่าย.

“ยอมแพ้.”

หลังจากสู้มาราคาได้มาถึงหนึ่งล้านตามหวัง จุนซ่างเซียวก็ยอมแพ้ไปในทันที.

“......”

ทุกคนที่มุมปากกระตุก.

ในเวลานี้ พวกเขาทุกคนตระหนักได้แล้วว่า อีกฝ่ายจงใจปั่นราคา.

ทั้งนิกายหงอวิ๋นและนิกายถิงอี้ที่จดจ้องมอง เป็นสายตาเดียวกัน.

หากแต่จุนซ่างเซียวหาได้สนใจไม่.

คนเหล่านี้เป็นกลุ่มอิทธิพลนอกมนทล หลังจากประมูลเสร็จ การจะพบเจอกันนั้นยากยิ่งนัก.

อีกอย่าง.

นี่คือการประมูลเม็ดยา.

ที่ตรงไปตรงมา ต้องสนใจอะไรอีก.

ทั้งสองนิกายแน่นอนว่าไม่ได้สนใจที่เสียเงินไป แต่ที่ใส่ใจคือหน้าตาเกียรติของพวกเขาต่างหาก.

อย่างไรก็ตาม.

เม็ดยาที่สี่เริ่มต้น จุนซ่างเซียวก็เอ่ยปากเสนอราคามาก่อน “400,000!”

เหล่าชาวยุทธ์ที่จ้องมองอยู่ พวกเขาต้องการเข้าร่วมประมูลจริง ๆ แต่ก็ไม่กล้าจะท้าทายเหล่านิกายใหญ่!

ทันใดนั้นฝ่ายตรงข้าม!

เจ้านิกายน้อยนิกายถิงอี้ตะโกนออกมาทันที “500,000!”

เจ้าหนู เจ้าทำให้ข้าต้องขาดทุนกว่า 600,000 วันนี้ข้าจะขูดเลือดเจ้าออกมาเช่นกัน.

“เจ้านิกายน้อย.”

ศิษย์คนหนึ่งที่กล่าวเตือน “พวกเราได้ยามาหนึ่งเม็ดแล้ว เกี่ยวกับการประมูลครั้งนี้ราคายาควรจะอยู่ที่ห้าแสน พวกเราไม่ควรจะจ่ายไปถึงหนึ่งล้าน.”

เจ้านิกายยกมือขึ้นเอ่ยออกมาว่า “ข้าจงใจเพิ่มราคา ขุดหลุมให้เจ้าเด็กนั่นหล่นลงไป แล้วข้าจะยอมแพ้แน่นอน.”

“600,000.”

“700,000.”

“800,000.”

“900,000.”

ขณะเสียงการเพิ่มราคาดังขึ้น เจ้านิกายน้อยเตรียมจะยอมแพ้ เพราะว่าเทียบกับครั้งที่แล้ว เข้าต้องจ่ายไปหนึ่งล้านแล้ว ราคายาเองก็ควรจะอยู่ในระดับนี้

“นายน้อย.”

กึก.

เจ้านิกายน้อยที่ดวงตาชะงักงัน คำรามอยู่ในใจ “นี่เขายอมแพ้ได้อย่างไง!”

“ป๊าป!”

ประมุขอ้ายที่เคาะค้อนลง กล่าวออกไปว่า นิกายถิงอี้ชนะประมูลเม็ดที่สี่ราคา 1 ล้าน รวมสองรอบต้องจ่าย 2 ล้าน.”

“......”

ที่มุมปากทุกคนที่มุมปากกระตุกอย่างบ้าคลั่ง.

พวกเขารู้ว่า เจ้านิกายน้อยนิกายถิงอี้จงใจเพิ่มราคา ท้ายที่สุดกับพ่ายแพ้ไปอีกครั้ง.

“ชิ.”

จุนซ่างเซียวที่นั่งอยู่บนห้องส่วนตัว ยกขาไขว้จิบน้ำชา “จะสู้กับข้ารึ? อ่อนหัดนัก!”

“ไอ้คนน่ารังเกียจ!”

เสียงของเจ้านิกายน้อยที่โกรธเกรี้ยวกุมพนักพิงแน่น.

การประมูลยังคงดำเนินไป.

จุนซ่างเซี่ยวยังคงปั่นราคาต่อไป “400,000”

“500,000”

เจ้านิกายถิงอี้ยังคงแข่งกับเขาอีกรอบ.

เขาต้องการเอาชนะฝั่งตรงข้ามอีกรอบ.

ไม่เช่นนั้นคงรู้สึกพ่ายแพ้ขายหน้านิกายระดับห้าอย่างแน่นอน!

“ยอมแพ้.”

“กึก.”

เจ้านิกายน้อยดวงตาส่ายไปมา.

บัดซบ มันจะยอมแพ้เร็วไปแล้ว!